Ege Bölgesi, Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden biridir. İsmini kıyısında olduğu Ege Denizi'nden alır. Ege ve İç Batı Anadolu olmak üzere iki bölüme ayrılır. Kuzeyde Marmara, doğuda İç Anadolu, güneyde Akdeniz bölgeleriyle ve batıda Ege Denizi'yle çevrilidir. Türkiye'nin en uzun kıyı şeridine sahip bölgesidir. Tarihi mekanlar çoktur. Efes Antik Kenti, Laodikya Antik Kenti, Sardis Antik Kenti, Stratonikenia Antik Kenti, Tralleis Antik Kenti, Blaundus Antik Kenti, Aizanoi Antik Kenti gibi birçok tarihi mekan vardır. Ege Bölgesi'nin iklimi Akdeniz İklimi'dir.
Orman, belirli yükseklikteki ve büyüklükteki çeşitli ağaçlar, çalılar, otsu bitkiler, mantarlar, mikroorganizmalar, böcekler ve hayvanlar bütününü içeren, topraklı alanda genellikle doğal yollardan oluşmuş bir kara ekosistemidir.
Akdeniz iklimi, yaz sıcaklığı güneşışınlarının düşme açısına, kuraklık ise alçalıcı hava hareketlerine bağlıdır. En sıcak ay ortalaması 26-28 °C, en soğuk ay ortalaması 8-10 °C dir. Yıllık sıcaklık ortalaması 18 °C dir. Kar yağışı ve don olayı çok ender görülür. En fazla yağış kışın, en az yağış yazın düşer. Kışın görülen yağışlar cephesel kökenlidir. Cephesel yağışlar en fazla bu iklimde görülür.
Türkiye'nin coğrafi bölgeleri, 6 Haziran-21 Haziran 1941 tarihleri arasında Ankara'da toplanan Birinci Coğrafya Kongresi tarafından belirlenmiştir. Kongre ilk, orta ve lise müfredat programları ile okul kitapları, coğrafya terimleri ve coğrafi isimlerin yazılması, Türkiye Coğrafyası'nın ana hatları ve yerlerin adlandırılması üzerinde çalışmalar yapmak amacıyla toplanmıştı. Bu çalışmanın sonucunda Türkiye'nin üç tarafının denizlerle çevrilmiş olması, dağların Anadolu'nun iç kesimlerini kıyılardan ayırması, iklim, ulaşım ve bitki örtüsü gibi kriterler dikkate alınarak Türkiye'nin coğrafi bölgeleri belirlenmiştir. İdari sınırları baz alan Türkiye'nin İBBS'si ile karıştırılmamalıdır.
Toros kurbağası, Ranidae familyasından ortalama boyları 6 cm ile 7.5 cm arasında değişen Türkiye'de endemik bir kurbağa türüdür. Ayrıca dünyada ötmeyen tek kurbağa türü de toros kurbağasıdır. Yalnızca Orta Toroslar'da bulunan Bolkar Dağlarındaki Çiniligöl ve Karagöl'de yaşadığı sanılırken, 2007 yılında yapılan bir araştırma ile bu dağın yaklaşık 3000 m. yüksekliğinde Eğrigöl mevkiinde de yaşamakta olduğu ilk kez tespit edilmiştir.
Kuyruksuz kurbağalar, Yunancadaki "yokluk" ön eki olan ἀ(ν)- an- ile yine Yunancada "kuyruk" anlamına gelen οὐρά ourá sözcüklerinden yapay türetilmiş bir terimdir ve "kuyruksuz" demektir.
Yağış, hava kütlelerinin soğuk bir hava tabakası ile karşılaşarak, soğuk bir yerden geçerek ya da yükselerek soğuması sonucunda içerisindeki su buharının yoğuşarak sıvı veya katı halde yeryüzüne inmesi olayıdır. Plüvyometre adı verilen bir âletle ölçülür. Yıllık yağış miktarı mm, cm ve m olarak, günlük yağış miktarı ise kg/m² ile ifade edilir. Yıllık toplam yağış miktarının bir alanda oluşturduğu yükseklik baz alındığı için uzunluk birimleriyle ifade edilir. Birçok farklı formda meydana gelebilir, bunlar yağmur, kar, graupel, dolu ve sulusepkendir.
Mikroiklim zemine yaklaşık 2 metre yükseklikteki iklimi ya da belirgin ve küçük bir alandaki iklim anlamına gelir. Mikroklima, çevresindeki büyük iklim (makroklima) özelliklerinden ayrılan küçük iklim alanıdır. Küçük alanlı iklim, mikro iklim denilebilir. Mikroklimayı mikroklimatoloji bilimi inceler. Mikroklimatoloji bitki yetişmesi, hayvancılık, ormancılık ve çiftçilik açısından önemlidir.
Madra Dağları ya da Madra Dağı, Ege Bölgesi’nin Asıl Ege Bölümü ile Marmara Bölgesi’nin Güney Marmara Bölümü’nün sınırlarında yer alır. Madra Dağı, Balıkesir ilinin İvrindi, Havran, Burhaniye, Gömeç ve Ayvalık ilçeleri ile İzmir ilinin Bergama ilçesi topraklarında yer almaktadır.
Kara semenderi, Salamandridae familyasından bir semender türü.
Dilek Dağı veya Samsun Dağı Türkiye'nin Batısında Ege Bölgesi'nde Aydın'da bulunan, 1.237 metre rakımlı bir dağ ve millî park. Antik adı Mykale Dağı'dır.
Marmaris semenderi, Salamandridae familyasından Türkiye'de endemik 15 cm boyunda bir semender türü. Habitat kaybından dolayı soyu tehlikededir.
Kızılca kurbağa ya da kırmızılı kurbağa, Bombinatoridae familyasından, Doğu Avrupa'da ve Türkiye'de su kenarları ve çayırlarda yaşayan, boyu en fazla 5 cm olan bir kurbağa türüdür.
Toprak kurbağası, Pelobatidae familyasından, Doğu Avrupa ile Batı Asya'da ve Türkiye'de yaşayan, boyu en fazla 8–9 cm olan bir kurbağa türüdür.
Siğilli kurbağa, Bufonidae familyasından, İrlanda ve İzlanda hariç Avrupa'nın tamamında, Kuzey Asya'nın batısında, Kuzeybatı Afrika'nın küçük bir kısmında ve Türkiye'de yaşayan, boyu en fazla 15 cm olan bir kurbağa türüdür. En yaygın kara kurbağası türüdür ve derileri bol siğilli olduğundan bu adı almıştır
Şeritli kurbağa, Ranidae familyasından, Orta Doğu yaşayan, en fazla 9 cm boyunda bir kurbağa türüdür. Temporal şeritten başka genelde sırtın orta kısmında açık renkli vertebral şerit bulunur ve adını da buradan alır. Kimilerine göre Rana macrocnemis türünün sinonimidir.
Levanten ova kurbağası ya da Levant bataklık kurbağası , Ranidae familyasından, güney Avrupa, Kuzey Afrika ve Türkiye'de yaşayan, en fazla 15 cm boyunda olan bir kurbağa türüdür. Önceleri Pelophylax caralitanus türü de bu tür altında sınıflandırılıyordu.
Cehei Göleti Doğa Koruma Alanı kuzeybatı Romanya'nın Sălaj ilindeki Crasna nehri taşkın yatağında yer alan ve bu alana özgü su bitkileri ve faunası olan korunan bir alandır.
Tilia dasystyla, ebegümecigiller (Malvaceae) familyasından bir ıhlamur türü.
Ostrya carpinifolia, Betulaceae familyasından bir ağaç türü.
