İçeriğe atla

Geçici Hükûmet (Rusya)

Koordinatlar: 59°56′00″N 30°20′00″E / 59.9333°K 30.3333°D / 59.9333; 30.3333
Rus Geçici Hükümeti
Временное правительство России
Rus Geçici Hükümeti
15 Mart 1917-7 Kasım 1917
Rus Geçici Hükümeti (Rusya Cumhuriyeti) Bayrağı
Bayrak
{{{arma_açıklaması}}}
Arma
Millî marş
Рабочая Марсельеза
Rus Geçici Hükümeti haritadaki konumu
BaşkentSankt Petersburg
HükûmetCumhuriyet
Tarihçe 
• Kuruluşu
15 Mart 1917
1917-1922
• Dağılışı
7 Kasım 1917
Öncüller
Ardıllar
Rusya Cumhuriyeti
Rus İmparatorluğu
RSFSC
Sovyetler Birliği
3 Mart 1917'de kurulan ilk Geçici Hükûmet kabinesi

Rusya Geçici Hükûmeti (Rusçası: Временное правительство России), Rusya'da Şubat Devriminin ardından Çar II. Nikolay’ın tahttan feragat etmesi üzerine kurulan ve ülkeyi yönetmeye çalışan hükûmet.[1] Geçici Hükûmet, öne çıkan lideri ve başbakan Aleksandr Kerenski’den dolayı Kerenski Hükûmeti olarak da bilinir. Ekim Devrimi ile birlikte iktidarı alan Bolşevikler, Geçici Hükûmetin ve hükûmetin kurduğu Rusya Cumhuriyeti'nin yaklaşık sekiz aylık iktidarına son vermiştir.

Kuruluşu ve ilk bileşimi

1917 Şubat Devrimi ile birlikte Çarlık rejimi yıkılınca birbiriyle rakip iki kurum olan Duma ve Petrograd Sovyeti iktidar için mücadeleye girişir. Çar II. Nikolay 2 Mart[2] günü tahttan feragat ettiğini açıklar ve tahtı kardeşi Büyük Dük Mihail Aleksandroviç’e bırakır. Çarın kardeşi de tacı reddedecektir.[3] Bu durumda ülkedeki yönetim biçimini belirleyecek olan Kurucu Meclis toplanana dek Geçici Hükûmet başa gelecekti. Ancak özellikle işçi ve askerlerin tabanda kurduğu örgütlenme olan Petrograd Sovyeti bu iktidarı tehdit etmekteydi. Geçici Hükûmetin kuruluşu 3 Mart günü ilan edilir.[4] Geçici Hükûmetin ilk bileşimi aşağıdaki şekilde olur:

GörevKişiParti
Başbakan ve İçişleri BakanıGeorgi Lvov
Dışişleri BakanıPavel MilyukovKadetler
Savaş ve Donanma BakanıAleksandr GuçkovEkim Birliği
Ulaşım BakanıNikolay NekrasovKadetler
Sanayi ve Ticaret BakanıAleksandr İvanoviç Konovalovİlerici Parti
Adalet BakanıAleksandr KerenskiSR
Ekonomi BakanıMihail Tereşçenkopartisiz
Eğitim BakanıAndrey ManuilovKadetler
Tarım BakanıAndrey ŞingarevKadetler
Din işleri (Ortodoks Kilisesi)Vladimir Lvovİlerici Parti

3 Mart tarihinde ilan edilen ilk Geçici Hükûmet kabinesinde, Devlet Duması Geçici Komitesi üyelerinden Aleksandr Kerenski Adalet Bakanı, Aleksandr İvanoviç Konovalov Sanayi ve Ticaret Bakanı, Nikolay Vissarionoviç Nekrasov Ulaşım Bakanı, Vladimir Lvov ise Din işleri Bakanı olmuştur. Kerenski daha sonraki kabinelerde başbakanlık görevini de üstlenmiştir.

Tanınması

Çarlık rejiminin devrilmesinden sonra Geçici Hükûmet aşağıdaki ülkeler tarafından tanınır:

Nisan krizi ve ilk koalisyon

18 Nisan (1 Mayıs) günü Dışişleri Bakanı Pavel Milyukov İtilaf Devletleri hükûmetlerine gönderdiği notada Geçici Hükûmetin zafere kadar savaşa devam edeceği teminatını verir. Ancak özellikle örgütlü Rus halkındaki savaş karşıtlığı çok güçlüdür. 20 ve 21 Nisan günleri işçiler ve cephedeki askerler Petrograd'da büyük gösteriler yapar ve savaşa devam kararına karşı çıkar. Göstericiler Milyukov'un istifasını talep eder. Petrograd Garnizon komutanı General Lavr Kornilov gösterileri bastırmak isterse de Lvov buna karşı çıkacaktır.

Geçici Hükûmet Dışişleri Bakanı Milyukov ile Savaş Bakanı Guçkov'un istifasını kabul eder ve işçi ile askerlerin yoğunlukla örgütlü olduğu Petrograd Sovyetine çağrıda bulunarak iş birliği yapılmasını teklif eder. Menşevik ve SR’ların yönetiminde olduğu Petrograd Sovyeti bu öneriyi kabul eder[5] ve 5 Mayıs günü yapılan protokolle kabineye 6 sosyalist bakan katılır. İlk koalisyon hükûmeti aşağıdaki şekilde oluşur:

GörevKişiParti
Başbakan ve İçişleri BakanıGeorgi Lvov
Dışişleri BakanıMihail Tereşçenkopartisiz
Savaş ve Donanma BakanıAleksandr KerenskiSR
Ulaşım BakanıNikolay NekrasovKadetler
Sanayi ve Ticaret BakanıAleksandr İvanoviç Konovalovİlerici Parti
Adalet BakanıPavel PereverzevSR
Ekonomi BakanıAndrey ŞingarevKadetler
Eğitim BakanıAndrey ManuilovKadetler
Tarım BakanıViktor ChernovSR
Çalışma BakanıMatvei SkobelevMenşevik
Gıda BakanıAleksey Peşehonovulusal sosyalist
Posta ve Telgraf Bakanıİrakli TsereteliMenşevik
Din işleri (Ortodoks Kilisesi)Vladimir Lvovİlerici Parti

Bu dönemde koalisyon olmasına rağmen Geçici Hükûmet aynı siyasi hatta devam edecek, buna karşılık Sovyet tabanındaki işçi ve askerler gözünde Menşevik ve SR yönetimi gözden düşecektir. Bununla birlikte sahneye çıkan Bolşevikler savaş karşıtı söylemleriyle hızla örgütlenmeye başlayacaktır. Geçici Hükûmet Petrograd Sovyetindeki Bolşevik karşıtı sağ kanat ile iş birliğine girecektir. Geçici Hükûmet parçalı yapısıyla artık karar alamaz hale gelecektir.

Temmuz Günleri ve ikinci koalisyon

3-7 Temmuz 1917 günlerinde Petrograd'da düzenlenen gösterilerde askerler ve sanayi işçileri Geçici Hükûmeti protesto ederler.[6] Bolşeviklerin sempatizanları ve Petrograd Sovyetinin tabanını oluşturan kitlelerin herhangi bir şekilde kontrolden çıkmasını engellemek isteyen Bolşevik Parti Merkezi onaylamadığı gösterilere dahil olup kontrol altına almaya çalışır. Kontrolden çıkan kitleler Sovyet yönetimindeki Menşevik ve SR'lardan iktidarı almaları için baskı yaparlar. Aynı zamanda Geçici Hükûmet üyesi de olan Menşevikler ve SR'lar iktidarı almayı reddedecek ve işçi ayaklanmasına dönüşen gösterilerin bastırılmasını savunacaktır. Gösteriler bastırılacak, Bolşevikler yasa dışı ilan edilecek ve yeraltına çekilecektir. Bu olaylar sonrasında Menşevikler büyük destek kaybına uğrayacaktır. Olayların ardından Geçici Hükûmetteki burjuva temsilcisi olan Kadetler kabineden çekilecektir. 24 Temmuz (6 Ağustos) günü kurulan yeni koalisyon kabinesi çoğunlukla Menşevik ve SR'lardan oluşmaktadır. Başbakan ise Kerenski olur. İkinci koalisyon:

GörevKişiParti
Başbakan, Savaş ve Donanma BakanıAleksandr KerenskiSR
Başbakan Yardımcısı ve Ekonomi BakanıNikolay NekrasovKadetlerden istifa eder
Dışişleri BakanıMihail Tereşçenkopartisiz
İçişleri BakanıNikolay AvksentyevSR
Ulaşım BakanıPyotr YurenevKadetler
Sanayi ve Ticaret BakanıSergey Prokopovichpartisiz
Adalet BakanıAlexander Zarudnyulusal sosyalist
Eğitim BakanıSergey OldenburgKadetler
Tarım BakanıViktor ChernovSR
Çalışma BakanıMatvei SkobelevMenşevik
Gıda BakanıAleksey Peşehonovulusal sosyalist
Sağlık BakanıIvan Efremovpartisiz
Posta ve Telgraf BakanıAleksey NikitinMenşevik
Din işleri (Ortodoks Kilisesi)Vladimir Lvovİlerici Parti

Kornilov Olayı

Temmuz Günlerinden sonra yasa dışı ilan edilen Bolşevikler Ağustos ayıyla beraber özellikle Petrograd Sovyetinin tabanında çoğunluğun desteğine sahip olmaya başlarlar. Durumdan ürken Kerenski, en baştan beri sıkıyönetim ilan edilerek monarşinin geri getirilmesini savunan General Lavr Kornilov ile birlikte darbe planları yapar. Ancak Kornilov'un kendisini de tasfiye edeceğinden korkarak plandan vazgeçer.[7] Petrograd Sovyetinden yardım talep eder ve şehirdeki işçileri silahlandırır. Demiryollarındaki Bolşevik işçiler ve Kazaklar arasındaki Bolşevik askerlerin yoğun propagandası sonucunda Kornilov'un ordusu Petrograd'a varmadan dağılır.[8]

Üçüncü koalisyon

Artık iyice gözden düşen Kerenski gerçekte hiçbir kudreti olmayan yeni bir kabine oluşturur. 8 ekim günü kurulan kabine Ekim Devrimiyle devrilecektir:

GörevKişiParti
BaşbakanAleksandr KerenskiSR
Başbakan Yardımcısı, Sanayi ve Ticaret BakanıAleksandr Konovalov
Dışişleri BakanıMihail Tereşçenkopartisiz
İçişleri Bakanı, Posta ve Telgraf BakanıAleksey NikitinMenşevik
Savaş BakanıAleksandr Verhovski
Donanma BakanıDmitri Verderevsky
Ekonomi BakanıMihail Bernatski
Adalet BakanıPavel MalyantoviçMenşevik
Ulaşım BakanıAleksandr Liverovskipartisiz
Eğitim BakanıSergey Salazkinpartisiz
Tarım BakanıSemen MaslovSR
Çalışma BakanıKuzma GvozdevMenşevik
Gıda BakanıSergey Prokopoviçpartisiz
Sağlık BakanıNikolay KişkinKadetler
Posta ve Telgraf BakanıAleksey NikitinMenşevik
Din işleri (Ortodoks Kilisesi)Anton KartaşevKadetler

Ekim Devrimi

24-25 Ekim akşamı Bolşevikler Geçici Hükûmete karşı son saldırıyı başlattı. Hükûmet kurumları ele geçirildi ve Kışlık Saraydaki hükûmet üyeleri 25 Ekim günü tutuklandı. Kerenski baskından bir ABD makam aracında kaçarak Petrograd'ın hemen dışındaki Pskov'da kendisine bağlı az sayıdaki kuvvetle başkenti yeniden ele geçirmeye çalışsa da yenilecek ve ülke dışına kaçacaktır.[9] Bolşevikler iktidarı çoğunluğa sahip oldukları ve toplantı halinde olan 2. Tüm Rusya Sovyetleri Kongresine verecekler, Kongre de ilk devrimci hükûmet olan Sovnarkom'u oluşturacaktır.

Değerlendirme

Tarihçilere göre Ekim Devriminin başarısında Bolşeviklerin başarısının yanı sıra Geçici Hükûmetin de başarısızlığının payı bulunmaktadır.[10] Bunun yanı sıra Geçici Hükûmetin, Kurucu Meclis seçimlerini sürekli erteleyerek büyük bir hata yaptığı da iddia edilir.[11]

Kaynakça

  1. ^ "Geçici Hükûmetin kuruluş deklarasyonu, 07 Şubat 2010 tarihinde erişilmiştir". 22 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2010. 
  2. ^ Jülyen takvimine göre
  3. ^ M. Lynch, Reaction and Revolution: Russia 1894-1924, Hodder Murray, London 2005, s. 79
  4. ^ "Geçici Hükûmet Deklarasyonu (İngilizce), 08 Şubat 2010 tarihinde erişilmiştir". 22 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2010. 
  5. ^ Bu dönemde Sovyet yönetiminde temsil edilmeyen Bolşevikler Lenin’in önderliğinde Geçici Hükûmet ile kesinlikle uzlaşmama siyasetindedir. Bolşevikler, Menşevik ve SR’ların Geçici Hükûmete dahil olmalarını sınıf düşmanıyla iş birliği olarak görmektedir. Lenin bu duruma İkili iktidar adını vermiştir.
  6. ^ Yeni savaş bakanı Kerenski, sürmekte olan I. Dünya Savaşının Doğu Cephesinde başarısız bir saldırıya karar vermiş ve Rus Ordusu büyük kayıplar vermiştir.
  7. ^ Kerenski yıllar sonra yazdığı anılarında Kornilov ile birlikte darbe planı yaptığını reddetmektedir.
  8. ^ Kornilov ve kurmay heyetindeki Anton Denikin hapse atılacak ancak sonra kaçarak Rus İç Savaşında Beyaz Ordu saflarında savaşacaklardır.
  9. ^ Kerenski önce Fransa’ya ardından da ABD’ye geçecektir.
  10. ^ Tarihçi Pavel Osinski böyle düşünmektedir.(Russian Revolution Revisited,Amerika Sosyologlar Derneği yıllık toplantısına sunulan konuşmasından, Montreal, Quebec, Kanada Ağustos 2006)
  11. ^ Riasanovsky, Nicholas (2000). A History of Russia (sixth edition). Oxford University Press. ISBN 0-19-512179-1

Konuyla ilgili yazılan eserler

  • Kerensky, Alexander. The Catastrophe: Kerensky's Own Storyof the Russian Revolution. New York: D. Appleton and Company, 1927.
  • Medvedev, Roi. The October Revolution. New York: ColumbiaUniversity Press, 1979.
  • Nabokov, Vladimir Dmitrievich. V. D. Nabokov and the RussianProvisional Government, 1917. New Haven: Yale University Press, 1976, ISBN 0300018207
  • Reed, John. Ten Days that Shook the World. New York: Boni& Liveright, 1919.
  • Riasanovsky, Nicholas. A History of Russia. New York:Oxford University Press, 2000.
  • Trotsky, Leon. Lessons of October. New York: PioneerPublishers, 1937 (1924).

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ekim Devrimi</span> Sovyetler Birliğinin kurulmasının yolunu açan, Lenin ve diğer devrimcilerin önderliğinde gerçekleştirilen devrim

Ekim Devrimi, Bolşevik Devrimi, Rus Devrimi ya da Büyük Ekim Sosyalist Devrimi, ayrıca bilinen adı ile Ekim Ayaklanması, Rusya’da Jülyen takvimine göre 25 Ekim 1917’de, Petrograd’daki geçici hükûmetin devrilerek iktidarın Lenin önderliğindeki Bolşeviklere geçmesini sağlayan ve Sovyetler Birliği’nin kurulmasına yol açan olaydır.

<span class="mw-page-title-main">Menşevik</span> SSCB öncesi Rusyada bir siyasi grup

Menşevikler Rus Sosyal Demokrat İşçi Partisinin 1903 yılında yapılan 2. Konferansında Lenin ile Julius Martov arasında yaşanan fikir ayrılıkları sonucu partinin bölünmesi sonucu ortaya çıkan iki gruptan birisidir.

<span class="mw-page-title-main">Rus İç Savaşı</span> 1917den 1922ye kadar süren bir iç savaş

Rus İç Savaşı, 1917 Ekim Devrimi'nden sonra 1918-1922 yılları arasında Bolşeviklerle muhalifleri arasında yaşanan savaştır. Savaş Beyaz Ordu birliklerinin 1918 baharında Beyaz Terör saldırılarıyla başladı. Ana muharebe Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti'ne bağlı Bolşevik Kızıl Ordusuyla komünizm karşıtlarının Beyaz Ordusu arasında geçti. Ancak savaşa Beyaz Ordu'ya finansal destek ile silah ve asker yardımında bulunan ABD, İngiltere, Fransa, Polonya ve Japonya da müdahil oldu. 1921 yılında Bolşevikler Beyaz Terör'ü ve destekçilerini yenerek tüm ülkeye hâkim oldular. 1922 yılında da Sovyetler Birliği kuruldu.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Kerenski</span> Rus siyasetçi

Aleksandr Fyodoroviç Kerenski, Rus siyasetçi. 1917 Şubat Devriminden sonra Rus hükûmetinin üyesi, Temmuz ayından itibaren de Geçici Hükûmetin Başbakanı. Sosyalist Devrimci Parti (SR) üyesi.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği Komünist Partisi</span> Sovyetler Birliğini yöneten parti

Sovyetler Birliği Komünist Partisi, Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi'nin Bolşevik kanadınca kurulan ve 1917 Büyük Ekim Sosyalist Devrimi'nden sonra 1991 yılına dek Sovyetler Birliği'ni yöneten parti. Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi olarak iktidara gelen parti 1918 yılında Komünist Parti adını aldı.

<span class="mw-page-title-main">Nisan tezleri</span>

Nisan Tezleri, 1917 Şubat Devrimi ile Rusya'daki Çarlık rejiminin devrilmesi üzerine sürgünde bulunduğu İsviçre’den, Mühürlü Tren ile Rusya’nın başkenti Petrograd’a gelen Bolşevik lider Lenin tarafından ilan edilen ve parti tarafından izlenmesi gereken siyasi hattı anlatan açıklamalar. Tezler daha çok Rusya’nın içinde bulunduğu durumu tahlil etmekte ve Bolşevikler tarafından yapılması gerekenleri sıralamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Şubat Devrimi</span>

Şubat Devrimi, I. Dünya Savaşı sırasında 1917'de ortaya çıkan devrimci harekettir. Devrim, 1917'de Rusya'da gerçekleşen iki devrimden ilkiydi.

<span class="mw-page-title-main">Lavr Kornilov</span> Rus ordu komutanı

Lavr Georgiyeviç Kornilov Rus askerî istihbarat mensubu, I. Dünya Savaşı ve ardından yaşanan Rus İç Savaşında Rus İmparatorluk Orduları komutanı, kâşif, Sibirya asıllı kazak general. Tarihte en çok Kornilov Olayı olarak bilinen ve Ağustos-Eylül 1917 tarihinde yaptığı başarısız darbe girişimiyle hatırlanır. Girişim Aleksandr Kerenski’nin geçici hükûmetini devirmek amacıyla yapılmış, sonunda Kerenski hükûmeti ile geçici bir ittifak içinde yer alan Bolşevikler'in çabalarıyla başarısız olmuş ve Kornilov, Kerenski tarafından tutuklanmıştır. Bu olay Ekim Devrimi’ne giden yolda Bolşeviklerin elini güçlendiren bir öneme sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Bolşeviklere karşı sol ayaklanmalar</span> bir dizi askerî karışıklıklar

Bolşeviklere karşı sol ayaklanmalar, Ekim Devrimi'ni izleyen dönemde Sovyetler Birliği henüz resmen kurulmamışken SRlar, Sol SRlar, Menşevikler ve anarşistlerce iktidardaki Bolşeviklere yönelik planlanan ve yürütülen bir dizi ayaklanma eylemidir. Bu ayaklanmaların bazıları sürmekte olan Rus İç Savaşında Bolşevik iktidarına karşı oluşturulan Beyaz Orduyu desteklerken bazıları bağımsız hareketlerdir. Bu ayaklanmalar 1918 yılında başlayacak ve 1922 yılına kadar sürecektir. Bu ayaklanmalar sonucunda o döneme kadar diğer sol grupları da iktidara dahil etmek isteyen Bolşevikler bu çabaları bir kenara bırakarak ayaklanmaları askeri kuvvetle bastırma yoluna gitmiştir. Bazı çevreler tarafından gündeme getirilen sol ve devrimci partilerin koalisyon olarak iktidarı gerçekleşmeyecek Bolşevikler tek başlarına iktidarlarını sürdüreceklerdir.

<span class="mw-page-title-main">Temmuz Günleri</span>

Temmuz Günleri, 1917 yılında Rusya’da Sankt-Peterburg şehrinde 3 - 7 Temmuz günleri arasında meydana gelen olayları anlatır. Olaylarda askerler ve sanayi işçileri Geçici Hükûmete karşı yoğun protesto gösterileri düzenlemişlerdir. Gösterilerin örgütlenmesinde bulunmamalarına rağmen Bolşevikler çoğu kendi parti sempatizanlarından oluşan gösterilere öncülük yapmaya çalışmışlar ve kontrol altına almaya çalışmışlardır. Geçici Hükûmete bağlı ordu birlikleri göstericileri ateş açarak dağıtmış ve Bolşeviklere karşı saldırılarda bulunmuşlardır. Bolşeviklerin lideri Lenin yeraltına çekilmiş ve çok sayıda Bolşevik önder tutuklanmıştır. Temmuz Günleri, Ekim Devrimi öncesinde Bolşeviklerin büyümesinde ve etkisinde bir düşüş dönemine karşılık gelir.

<span class="mw-page-title-main">Viktor Çernov</span> Rus Politikacı

Viktor Mihailoviç Çernov Rus devrimci, SR partisinin kurucularından. Partinin teorik hattının oluşturulmasında önemli rol oynamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Komuç</span>

Kurucu Meclis Üyeleri Komitesi veya Komuç, Ekim Devrimi ile Bolşeviklerin iktidarı almasının ardından Bolşevik iktidarını tanımadığı için kapatılan Kurucu Meclis vekillerinin Bolşeviklere karşı başlatılan Rus İç Savaşı sırasında Samara kentinde 8 Haziran 1918 günü oluşturdukları iktidar organı.

<span class="mw-page-title-main">Kızıl Terör</span>

Kızıl Terör, Ekim Devrimi ile Beyaz Terör'ün başlamasıyla beraber SSCB istihbarat ve güvenlik teşkilatı Çeka tarafından başlatılan toplu tutuklama, yargısız infaz gibi eylemlerin tümü. Devrimci terör uygulamalarının bir türü olarak kabul edilir. Tüm Rus İç Savaşı dönemi (1918-1922) boyunca iç savaş koşulları ülkede hakim olsa da Kızıl Terör dönemi 2 Eylül 1918 tarihinde Yakov Sverdlov tarafından yapılan resmî açıklamayla başlamış, Ekim 1918’de sona ermiştir. Kızıl Terör deyimi ise Fransız Devrimi sırasında Robespierre iktidarının sona erdiği 28 Temmuz 1794 tarihinden önceki altı haftalık terör döneminden gelir.

<span class="mw-page-title-main">Viktor Nogin</span>

Viktor Pavloviç Nogin (1878–1924) önde gelen Bolşevik liderlerden. Ekim Devrimi’nin gerçekleştirildiği ayaklanma sırasında Moskova’dadır ve Moskova Askeri Devrimci Komitesi üyesidir. Sovyetler Birliği kurulduğunda da çeşitli görevlerde bulunacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Petrograd Sovyeti</span>

Petrograd Sovyeti veya tam adıyla Petrograd İşçi ve Asker Vekilleri Sovyeti, Sankt-Peterburg şehrinde 1917 Şubat Devrimi ile Çarlık Rusyasının dağılmasından sonra şehirde işçi ve cephedeki askerler tarafından kurulan temsil organı. Geçici Hükûmet ile sürekli rekabet hâlinde olmuş, Temmuz Günleri'nden sonra bastırılmış, Ekim Devrimi ile birlikte iktidar organı hâline gelmiştir.

Tüm Rusya Kurucu Meclisi, Rusya’da 1917 Ekim Devriminden sonra toplanan ve demokratik seçimlerle seçilmiş olan yasama organı. 5-6 Ocak 1918 günlerinde sadece 13 saat toplanabilmiştir. Sovyet iktidarını tanımayı reddettiği için Bolşevikler tarafından lağvedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Devlet Duması Geçici Komitesi</span>

Devlet Duması Geçici Komitesi, Rus Şubat Devriminin patlak vermesiyle 12 Mart 1917 tarihinde 4. Devlet Duması (15 Kasım 1912 – 6 Ekim 1917) milletvekilleri tarafından kurulan özel bir hükûmet yapılanmasıdır.

Kerenski-Krasnov ayaklanması, Bolşeviklerin Sankt-Peterburg'daki Geçici Hükûmeti devirmesinden sonra Aleksandr Kerenski'nin iktidar kazanma girişimi.

<span class="mw-page-title-main">Anayasal Demokrat Parti</span> Rus İmparatorluğunda liberal bir siyasi parti

Anayasal Demokrat Parti veya Kadetler, Rus İmparatorluğunda liberal bir siyasi partiydi. Parti üyelerine Kadetler denilirdi. Bu isim partinin Rusça isminin kısaltmasından ileri gelir; K-D harflerinden oluşan parti adının kısaltmasının Rusça okunmasıdır. Kadetler ismi, Rus İmparatorluğunda askeri okul öğrencilerine verilen kadet ismiyle karıştırılmamalıdır. Partinin teorik hattını Konstantin Kavelin'in eserleri çizmiştir. Tarihçi ve siyasetçi Pavel Milyukov partinin varlığı süresince tek lideri olmuştur. Kadetler özellikle teknokratlar ve sanayiciler tarafından destek görmüştür. Ekim Devriminden sonra yasa dışı ilan edilmiş ve kapatılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">2. Tüm-Rusya Sovyetleri Kongresi</span>

2. Tüm-Rusya Sovyetleri Kongresi veya resmi adıyla 2. Tüm-Rusya İşçi ve Asker Temsilcileri Sovyetleri Kongresi, 7-9 Kasım 1917 tarihleri arasında Smolny Enstitüsü'nde toplanan ikinci Tüm-Rusya Sovyetleri Kongresi'dir. Kongre zamanında Kışlık Sarayı Bolşeviklerce ele geçirilmiş ve Geçici Hükûmet üyeleri tutuklanmıştır.