İçeriğe atla

Gazetecileri Koruma Komitesi

Gazetecileri Koruma Komitesi
KısaltmaCPJ
Kuruluş1981 (43 yıl önce) (1981)
Tür501(c)3 nonprofit organization[1]
Vergi no.
13-3081500
AmaçPress freedom and journalist human rights
Merkez330 Seventh Avenue, 11th Floor
New York, New York 10001
United States
Hizmet bölgesiInternational
Executive DirectorJoel Simon
ÜyelikInternational Freedom of Expression Exchange

Gazetecileri Koruma Komitesi (Committee to Protect Journalists), Amerika'nın kâr amacı gütmeyen sivil toplum kuruluşudur. Merkezi New York'tur. Komite basın özgürlüğünü destekliyor ve gazetecilerin haklarını savunuyor. American Journalism Review kuruluşu bu organizasyonu gazeteciliğin kızıl hacı olarak adlandırdı.[2]

Tarihi ve programlar

Gazetecileri Koruma Komitesi Paraguay'lı gazeteci Alcibiades González Delvalle'nin tacizine karşı1981'de kuruldu.[3] Kurucu fahri başkanı Walter Cronkite idi. 1991'den beri her yıl Uluslararası Basın Özgürlüğü Ödülleri Yemeği sırasında haber yaptıkları için dayak, tehdit, sindirme ve hapse maruz kalan gazeteciler ve basın özgürlüğü savunucuları ödül alır.

2002 ve 2008 arasında yılda iki kez bir dergi yayındadı. Ayrıca, Basına Saldırılar adlı dünya çapında bir basın özgürlüğü anketi yayınlamaktadır.[4]

1992'den beri örgüt, dünya çapında görev başında öldürülen tüm gazetecilerin yıllık bir listesini derledi.[5] 2016'da 48, 2015'te 73 gazeteciye kıyasla 2017'de 46 gazetecinin işleriyle bağlantılı olarak öldürüldüğünü bildirdi. 1992'den bu yana öldürülen toplam gazeteci sayısı grubun web sitesinde ve herhangi bir yıla ait istatistiklerde mevcuttur; Nisan 2018 itibarıyla toplam 1285 idi.[6] Aynı zamanda tutuklu gazetecilerin yıllık sayımını da yayınlamaktadır.[7]

Örgüt, diğer çabaların yanı sıra ABD Basın Özgürlüğü İzleme projesini de içeren Amerika Birleşik Devletleri'ndeki özgür basın haklarını korumak ve geliştirmek için çalışıyor. 2017 yılında proje, ABD Temsilcisi Greg Gianforte'nin 50.000 $ 'lık katkısının ardından küçük bir finansman kaynağına sahipti.Fonlar,Ben Jacobs'un sağlık politikasıyla ilgili bir soru sormasının ardından, Mayıs 2017'de The Guardian siyasi muhabiri Ben Jacobs'a seçim arifesi saldırısının ardından Greg Gianforte'nin ulaştığı bir sivil yerleşim şartı olarak ortaya çıktı.Gianforte, Haziran 2017'de, Jacobs'a yaptığı saldırı nedeniyle eyalet mahkemesinde suç duyurusunda bulunmaktan suçlu bulundu. Para cezasına çarptırıldı ve toplum hizmeti ve öfke kontrolü tedavisine mahkûm edildi.[8][9] Jacobs ile yaptığı anlaşmanın bir şartı olarak Gianforte, Gazetecileri Koruma Komitesi'ne 50.000 dolar bağışladı ve bu fonları ABD Basın Özgürlüğü Takipçisini desteklemek için kullanacağını söyledi.[10]

Örgüt, dünya çapında ifade özgürlüğü ihlallerini izleyen ve gazetecileri, yazarları ve özgürlüğü haklarını kullandıkları için zulüm gören diğerlerini savunan yetmişin üzerinde sivil toplum örgütünün oluşturduğu küresel bir ağ olan Uluslararası İfade Özgürlüğü Borsası'nın kurucu üyesidir. 2016'da Times of Israel, Birleşmiş Milletlerin, grubun mali durumuyla ilgili endişeleri ve ayrıca CPJ'nin nefret söylemi için cezayı desteklemediği için CPJ'ye danışma statüsünü reddetme kararı aldığını bildirdi.[11] Yasak kaldırıldı ve CPJ'ye Temmuz 2016'da danışmanlık statüsü verildi.

2020 itibarıyla örgüt, gazetecilerin öldürüldüğü ve katillerin yargılanmadığı ülkelerin yıllık "Cezasızlık Endeksi"ni yayınlıyor.

Personel ve yöneticiler

Dış muhabir Ann Cooper, 1998'den 2006'ya kadar icra müdürü olarak görev yaptı.

Gazeteci Joel Simon, Temmuz 2006'dan beri örgütün yönetici direktörüdür; 2000'den beri müdür yardımcısı olarak görev yapmıştı.

Yönetim kurulu, aşağıdakiler de dahil olmak üzere Amerikalı gazetecileri içeriyor:

  • Stephen J. Adler of Reuters
  • Amanda Bennett
  • Krishna Bharat
  • Rajiv Chandrasekaran
  • Susan Chira of The New York Times
  • Sheila Coronel, Graduate School of Journalism, Columbia University
  • Josh Friedman, Carey Institute for Global Good
  • Anne Garrels
  • Charlayne Hunter-Gault
  • Jonathan Klein, Getty Images
  • Jane Kramer, The New Yorker
  • Isaac Lee, Univision
  • Lara Logan, CBS
  • Kati Marton
  • Rebecca MacKinnon
  • Michael Massing
  • Victor Navasky
  • Clarence Page
  • Norman Pearlstine
  • Ahmed Rashid
  • David Remnick
  • Alan Rusbridger
  • David Schlesinger
  • Jacob Weisberg, The Slate Group
  • Matthew Winkler, Bloomberg News

Eski yönetim kurulu üyeleri:

Kaynakça

  1. ^ "Archived copy". 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2019. 
  2. ^ "Journalism's Red Cross | American Journalism Review". web.archive.org. 18 Ekim 2013. 18 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
  3. ^ "Committee to Protect Journalists records, 1978-2009". www.columbia.edu. 22 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
  4. ^ "Attacks on the Press Archives". Committee to Protect Journalists (İngilizce). 21 Ağustos 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
  5. ^ Gladstone, Rick (19 Aralık 2016). "Fewer Journalists Were Killed on the Job This Year, Group Reports". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 8 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
  6. ^ "Committee to Protect Journalists – Defending Journalists Worldwide". Committee to Protect Journalists (İngilizce). 1 Kasım 1996 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
  7. ^ "Imprisoned Russian journalist sentenced to new three-year jail term". Committee to Protect Journalists (İngilizce). 22 Ocak 2015. 2 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
  8. ^ Weaver, Dustin (21 Haziran 2017). "Gianforte causes stir after becoming newest House member". TheHill (İngilizce). 24 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
  9. ^ Andrews, Natalie (12 Haziran 2017). "Incoming GOP Congressman Greg Gianforte Pleads Guilty to Assault on Reporter". Wall Street Journal (İngilizce). ISSN 0099-9660. 14 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
  10. ^ "CPJ to use $50,000 Gianforte donated as part of body slam settlement to track other assaults on press". Committee to Protect Journalists (İngilizce). 27 Haziran 2017. 3 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
  11. ^ Astor, Michael. "Press freedom watchdog denied UN credentials". www.timesofisrael.com (İngilizce). 27 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Gazetecilik, olayların, olguların, fikirlerin ve insanların etkileşimi üzerine toplumu en azından bir dereceye kadar doğru bilgilendiren raporların araştırılması, yayınlanması ve dağıtımıdır. Bir isim olarak gazetecilik mesleği, bilgi toplama yöntemleri ve editoryal edebi tarzlar için geçerlidir. Gazetecilik mesleğini yapan kişilere gazeteci denir.

<span class="mw-page-title-main">Vedat Demir</span>

Vedat Demir, iletişim profesörü, gazeteci, yazar. Freie Universität Berlin'de akademisyen.

<span class="mw-page-title-main">Basın özgürlüğü</span> Çeşitli medya aracılığıyla iletişim ve ifade özgürlüğü

Basın özgürlüğü, haber, fikir ve düşünceleri, çoğaltıcı araçlarla, serbestçe açıklayabilmek özgürlüğüdür. Bilgi ve düşünceleri serbest olarak toplayıp, yorum ve eleştiri yaparak çoğaltabilmek ve bunları serbest olarak yayımlayıp dağıtabilmek haklarını içerir.

<span class="mw-page-title-main">Nedim Şener</span> Türk gazeteci

Nedim Şener, Türk gazeteci ve yazardır.

Taraflı medya, gazetecilerin veya haber ajanslarının olayları veya hikâyeleri anlatırken belli bir görüşü yanlı olarak yansıtmasıdır. "Taraflı medya" tanımı, bireysel bir bakış açısına sahip gazeteciler veya makalelerden ziyade, her zaman hissedilen veya genelde hissedilen gazetecilik etikleri ve standartlarına aykırı bir haberciliği ima eder. Çeşitli ülkelerde taraflı medyanın tanımı ve derecesi büyük ölçüde tartışmalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'de tutuklanan gazeteciler listesi</span> gözaltındaki gazetecilerin listesi

Türkiye'de pek çok gazeteci, ülkenin çeşitli yerlerindeki hapishanelerde tutuklu bulunmaktadır. Alttaki tabloda şu an tutuklu, aranan veya serbest bırakılan gazetecilerin listesidir. Avrupa Konseyi'nin kamuoyuna açıkladığı bir rapora göre "Türkiye dünyada en fazla gazetecinin hapiste olduğu ülkedir". Raporda ayrıca 2018 sonu rakamlarıyla Avrupa Konseyi üyesi ülkelerde cezaevinde olan 130 gazeteci den 110'u Türkiye'de bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Beatrice Mtetwa</span>

Beatrice Mtetwa, insan hakları ve basın özgürlüğü konusunda çalışmalar yapan Zimbabveli avukat. The New York Times gazetesi 2008 yılında Mtetwa'yı ‘’Zimbabve’nin en iyi insan hakları avukatı’’ olarak nitelendirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Sergey Dorenko</span>

Sergey Leonidovich Dorenko, Rus televizyon gazetecisi ve haber muhabiri.

Azerbaycan Cumhuriyeti Anayasası'nın uyarlanmasından sonra (1995), Azerbaycan'da yasal reformlar kapsamında demokratik ilkelere ve uluslararası hukukun gerekliliklerine uygun olarak yeni yasal düzenlemeler ve değişiklikler yapılmıştır. Genel olarak, Azerbaycan Anayasasında temel insan ve sivil hakları ve özgürlükleri ile ilgili 48 madde bulunmaktadır. Anayasanın 3. bölümü özellikle Azerbaycan vatandaşlarının insan hakları, mülkiyet hakları, eşitlik hakları, fikrî mülkiyet hakları, medeni haklar, sanıkların hakları, grev hakkı, sosyal güvenlik hakkı, oy kullanma hakkı ve ifade, vicdan ve düşünce özgürlüğü haklarını kapsamaktadır. 28 Aralık 2001 tarihinde Azerbaycan Cumhuriyeti Millet Meclisi, Azerbaycan Cumhuriyeti İnsan Hakları Komisyonu adında bir kurumun kurulması için anayasa kanununu kabul etti ve 5 Mart 2002'de cumhurbaşkanı bunun uygulanması, yasal çerçevesinin oluşturulması ve işleyişi hakkında bir kararname imzaladı.

Çoğu Azerbaycanlı, çeşitli bilgiyi zorunlu olarak hükûmet yanlısı ve hükûmet kontrolü altındaki televizyondan yayınlarından alıyor. Bir STK olan "Gazeteciler Özgürlüğü ve Güvenliği Enstitüsü (IRFS)" 2012 raporuna göre Azerbaycan vatandaşları Azerbaycan'daki insan hakları konuları ile ilgili nesnel ve güvenilir haberlere erişememekte ve halk kamu yararına olan konularda yetersiz bilgilendirilmektedirler. Yetkili güçler, ülke içindeki medya özgürlüğünü kısıtlamak için bir dizi kısıtlama getirmektedirler. Muhalefet, bağımsız medya kuruluşları ve gazetecilerin matbaalara ve dağıtım araçlarına erişimleri sınırlıdır. Bu kişiler uydurma suçlamalardan dolayı hapis cezası dahil olmak üzere hükûmetin susturma taktiklerine maruz kalabilmektedirler.

<span class="mw-page-title-main">Honduras'ta sansür</span>

Honduras'ta sansür, ülkeye ilk kez 1830 yılında ülkeye eğitim, basın özgürlüğü, din özgürlüğü gibi konularda liberal reformlar sağlayan Orta Amerika Federal Cumhuriyeti başkanı Francisco Morazán ile girmiştir.

Cezayir'deki gazetecilerin çalışma koşulları, 1962 bağımsızlık savaşından bu yana gelişti. 1990'dan sonra, Basın Yasası kaldırılarak daha fazla basın özgürlüğü sağlandı. Ancak 1990'lardaki iç savaşla birlikte 70'ten fazla gazeteci Teröristler tarafından öldürüldü. Cezayir'de 1993 ile 1998 yılları arasında 60 gazeteci öldürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Eynulla Fetullayev</span>

Eynulla Fetullayev Azeri gazeteci ve haftalık bağımsız Rusça yayın yapan Realny Azerbaijan ve Azerice günlük yayın yapan Gündəlik Azərbaycan gazetelerinin genel yayın yönetmeni. Azerbaycan'da hükûmetin politikalarını eleştirdiği ve Hocalı katliamı hakkındaki yorumları nedeniyle dört yıl hapis yattı. Cezası Sınır Tanımayan Gazeteciler, Uluslararası PEN Kulübü ve Gazetecileri Koruma Komitesi tarafından kınandı ve Uluslararası Af Örgütü onu bir vicdan mahkûmu ve 2011'de davasını "öncelikli dava" olarak nitelendirdi.

<span class="mw-page-title-main">Dmitri Muratov</span> Rus gazeteci ve televizyon sunucusu

Dmitri Andreyeviç Muratov, Rus gazeteci, Novaya Gazeta gazetesinin kurucusu ve genel yayın yönetmenidir. 2021 Nobel Barış Ödülü'nü, "demokrasinin ve kalıcı barışın ön koşulu olan ifade özgürlüğünü koruma çabaları" nedeniyle Maria Ressa ile birlikte aldı.

<span class="mw-page-title-main">Katsyarına Barıseviç</span>

Katsiaryna Barysevich, Belaruslu bir gazetecidir. Bağımsız haber sitesi Tut By'ın personel muhabiridir. Belarus için Avrupa Radyosu ve diğer medya kuruluşlarında çalıştı. 2020'de Raman Bandarenka'nın ölümünü bildirdi. 19 Kasım 2020'de Minsk'te tutuklandı.

Imad Ebu Zehra Cenin, Filistin'de çalışan serbest bir foto muhabiri. Cenin'de kendi yerel gazetesini kurdu, ancak bu gazete tartışmalara yol açtı ve beş sayı çıktıktan sonra yayınını durdurdu. Ebu Zehra sahada çalışırken İsrail güçleri tarafından vuruldu ve daha sonra kan kaybından öldü. İkinci İntifada sırasında öldürülen üçüncü gazeteciydi.

Türk-Ermeni gazeteci Hrant Dink'in 19 Ocak 2007 tarihinde İstanbul'da öldürülmesinin ardından, 20. yüzyılın başlarından bu yana Türkiye'de öldürülen gazetecilerin çeşitli listeleri yayınlandı. Bu listelerden biri Türkiye Gazeteciler Cemiyeti tarafından yayınlandı. Listede 1909-2022 yılları arasında öldürülen 68 gazetecinin ismi yer almaktadır. "Hapisteki Gazeteciler Platformu" Nisan 2012'de 112 isim içeren bir liste yayınlamıştır. Ancak, ölümlerin kurbanların meslekleriyle doğrudan bağlantılı suikastlar olup olmadığını belirlemek için özellikle ilk vakalar hakkında ayrıntılı bilgi edinmek zordur.

<span class="mw-page-title-main">Mezopotamya Ajansı</span>

Mezopotamya Ajansı, merkezi Beyoğlu'nda bulunan bir Kürt haber ajansıdır. Avrupa Konseyi'ne bağlı Gazetecilerin Güvenliği Platformu tarafından Kürt yanlısı ve Uluslararası İnsan Hakları Gözlemevi tarafından solcu olarak tanımlanmaktadır. Kürtçe, Türkçe ve İngilizce dillerinde haberler yayınlamaktadır. Ajansın çok sayıda muhabiri ve editörü defalarca gözaltına alındı ve tutuklanarak cezaevine gönderildi.

<span class="mw-page-title-main">Pelin Ünker</span>

Pelin Ünker, Türk gazeteci ve Uluslararası Araştırmacı Gazeteciler Konsorsiyumu (ICIJ) üyesidir. 2010'ların sonunda Paradise Papers skandalının Türkiye boyutunu araştırmıştır.

İsrail-Hamas Savaşı'nda gazetecilerin öldürülmesi, diğer gazetecilere yönelik şiddet eylemleriyle birlikte, 1992'den bu yana İsrail-Filistin çatışmasında gazeteciler için en ölümcül ve 21. yüzyılda gazeteciler için en ölümcül dönemdir. Committee to Protect Journalists'e göre, 5 Nisan 2024 itibarıyla Gazze, İsrail ve Lübnan'daki çatışmalar 108 Filistinli, 3 Lübnanlı ve 2 İsrailli gazetecinin hayatına mal oldu. Gazze hükûmeti medya ofisi tarafından Temmuz 2024'te yapılan bir sayıma göre öldürülen Filistinli gazeteci sayısı 160'dır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.