Tanrı ya da ilah, Klasik teistik inanç sistemlerinde Mutlak Varlık, Mutlak Benlik ve tüm varoluşun temel kaynağı olarak görülen varlık. Tek tanrılı inançlarda evrenin tek yaradanı ve yöneteni olarak kabul edilir. Çok tanrılı inançlarda genelde ilahların cinsiyeti bulunur ve eril olanlarına tanrı, dişi olanlarına tanrıça denir. Tektanrılı ve henoteistik inançlardaki Tanrı kavramını tanımlamak için ise sadece tanrı sözcüğü kullanılabilir.
Kelime-i şehâdet, İslâm inancında Allah'tan başka ilâh olmadığı, Muhammed'in de onun kulu ve elçisi olduğunu beyan eden ibaredir.
İlahi, Allah'ı veya çeşitli kutsal kişi ya da varlıkları övmek amacıyla bestelenen sözlü dinî şarkılar. İlahi kelimesi Arapça kökenli bir kelimedir ve "Ey Tanrım!" anlamına gelmektedir.
Rigveda veya Rig Veda, Vedik Sanskrit ilahilerinin (sūktas) eski bir Hint koleksiyonudur. Vedalar olarak bilinen dört kutsal kanonik Hindu metninden (śruti) biridir. Bugün pek çok Shakha'dan Śakalya Shakha olmak üzere yalnızca biri hayatta kaldı. Geri kalan Shakha'larda bulunan içeriklerin çoğu artık kaybolmuştur veya halka açık şekilde mevcut değildir.
Vedalar, Aryan din edebiyatının tamamını içine alan bir terimdir. Hinduizm dinine inananlar için kutsaldırlar ve yine bu dine inananlar için açığa çıkmış bilgidirler. Veda kelimesi bilgi manasına gelir ve İngilizce farkında olmak manasına gelen wit sözcüğüyle aynı kökene sahiptir.
Brahma, Hindu dininde yaratılışın tanrısıdır. Vişnu ve Şiva ile birlikte Trimurti denilen tanrı üçlemesini teşkil eder. Brahma Purana'ya göre Manu'nun babasıdır. Manu, kendisinden bütün insanların türediği kişidir. Ramayana'da ve Mahabharata'da Brahma bütün insanların ilk ceddi olarak geçer. Brahma, Hindu Vedanta felsefesinde bütün varlıkları kapsayıcı üstün ruh olarak kabul edilen ve cinsiyetten münezzeh Brahman ile karıştırılmamalıdır. Brahma'nın eşi Saraswati'dir, ayrıca Sávitri veya Gáyatri adıyla da anılır. Saraswati, Vedaların Annesi anlamında Vedamáta denilen vedik tanrıçadır. Brahma ise vedik tanrı Pracápati ile özdeşleştirilir. Vák Devi olarak bilinen Saraswati'nin eşi olmakla Brahma, Vágiş olarak da anılır.
Hint kutsal metinleri Vedalarda geçen Hint dünyasında ve en yüksek düzeyde saygı gören mantra. Vedalardaki diğer mantralar gibi Gayatri Mantra'nın da doğrudan mucidi olmadığı kabul edilir. Mantra'nın ermiş Brahmarshi Vishvamitra'ya vahiy yoluyla Tanrı tarafından aktarıldığına inanılır. Rigveda'da bir ayette mantranın Savitr adlı Tanrı'ya yönelik gerçekleştirildiği yorumlandığından Savitri mantra olarak da adlandırılır.
Mantra, genellikle Sanskritçe olan dini hece veya şiirdir. Kullanımı mantra ile ilişkili ve okul ve felsefesine göre değişiklik gösterir. Esasen ruhani kanallar olarak kullanılırlar, kelimeler ve oluşan titreşimlerden faydalanarak kişinin daha yüksek bir bilince ulaşmasını amaçlar. Diğer amaçları, dini törenlerde bolluğa sahip olmak, tehlikeden uzak olmak veya düşmanları elemek içindir. Mantralar Hindistan'da Vedik Hinduizmi ile çıkmıştır ve daha sonra Budistler, Sikhler ve Jainler tarafından benimsenmiştir.
Om, Hinduizm ve çoğu Hindistan'a özgü inanç sistemlerinde dinsel ya da mistik etkisi olduğuna inanılan sözcüklerin (mantra) en kutsalı sayılan hece. Sanskrit dilinde birlikte o sesini veren a ve u ünlüleriyle m sesinden oluşur. Bu üç ses yeryüzü, gökyüzü ve gök katlarından oluşan üç dünyayı; Brahma, Vişnu ve Şiva'dan oluşan üç büyük Hindu tanrısını; Rig, Yacur ve Sama adlı üç kutsal veda metnini simgeler. Böylece Om hecesi gizemli biçimde bütün evrenin özünü temsil eder. Hindu ayinlerinde dua, ilahi ve meditasyonların başında ve sonunda söylenir. Belli bir kurala bağlı olmaksızın Budacı ve Caynacı ayinlerinde de kullanılır. Om hecesinin yazılı biçimi, 6. yy.dan sonraki yazma ve yazıt metinlerinin başını belirtmek için kullanılmıştır.
Kṣitigarbha Mahayana Budizm'inde çok yaygın olarak tanınan bir Bodhisattva'dır. Genellikle Doğu Asya'da bir Budist rahip olarak resmedilir. Dizang ismi "Yeryüzünün hazinesi", "Yeryüzünün deposu", "Yeryüzü rahmi" ya da "Yeryüzünün karnı" olarak çevrilebilir. Çince metinlerde Sanskrit ksiti ve garbha kelimelerinin kısaltmasından türetilmiştir.
Şingon Budizmi Japonya'da önemli Budist okullardan biridir; "Japon ezoterik Budizmi" olarak da adlandırılır. Günümüzde Tibet Budizmi ile birlikte Vajrayana Budizminin önemli kollarından birini oluşturur. Şingon kelimesi oluşturan kanjiler, Çincede "zhen yan" şeklinde okunur ve mantra anlamında kullanılmaktadır.
Yoga (Sanskrit), Hindistan kaynaklı fiziksel ve zihinsel disiplinleri tarif etmek için kullanılan bir kelimedir. Aynı zamanda Hinduizm, Budizm ve Jainizm'de çeşitli meditatif uygulamalara da yoga adı verilmektedir. Hinduizmde, altı geleneksel felsefe okulundan (āstika) biri olarak kabul edilir.
İz sürme Fransız kökenli bir filozof olan Jacques Derrida’ya göre yapısöküm felsefesinin en önemli ana faktörlerinden birisidir.
Asya'ya özgü mitolojiler şunlardır:
- Arap mitolojisi
- Bali mitolojisi
- Budist mitoloji
- Çin mitolojisi
- Filipin mitolojisi
- Hint mitolojisi
- Japon mitolojisi
- Kore mitolojisi
- Pers mitolojisi
- Türk mitolojisi
- Tatar mitolojisi
- Tengricilik
- Yunan mitolojisi (Kıbrıs ve antik Türkiye'de)
Mitra ya da Mithra aşağıdaki anlamlara gelebilir:
oṁ namaḥ śivāya en popüler Hindu mantralarından biri ve Şaivizm mezhebinin en önemli mantrası. Pek çok yoga grubunda özellikle de Sivananda ve Siddha Yoga geleneklerinde kullanılır.
Aştakşara Mantra veya Narayana Mantra; Hinduizmdeki Vedik kökenli, evrensel mantralardan biri. Söylenişi Om Namo Nārāyanāya şeklindedir.
Mahamrityumjaya Mantra veya Mahamrityunjaya Mantra "Yüce Ölümü fetheden Mantra"), aynı zamanda Tryambakam Mantra, olarak da bilinir. Rigveda (7.59.12) bölümde geçmektedir.
Japa bir mantranın ya da ilahi bir adın meditatif tekrarıdır. Hinduizm, Jainizm, Sihizm, Budizm, ve Shintō’da bulunan bir uygulamadır.
Şani veya Şanaişçara, Hinduizm'de Satürn gezegeninin ilahi kişileştirilmesidir, ve Hindu astrolojisindeki dokuz gök cismi (Navagraha) arasında yer alır. Şani'nin, Puranalar'da ikonografisi, koyu tenli, kılıç veya danda (asa) taşıyan ve bir bufalo veya bazen bir karga üzerinde oturan bir figürden oluşan erkek bir Hindu tanrısıdır. Şani, karma, adalet ve intikam tanrısıdır ve kişinin düşüncelerine, konuşmalarına ve eylemlerine bağlı olarak sonuçlara yol açar. Şani, uzun ömürlülüğün, sefaletin, üzüntünün, yaşlılığın, disiplinin, kısıtlamanın, sorumluluğun, gecikmelerin, hırsın, liderliğin, otoritenin, alçakgönüllülüğün, dürüstlüğün ve deneyimden doğan bilgeliğin kontrolcüsüdür. Aynı zamanda manevi çileciliği, kefareti, disiplini ve vicdanlı çalışmayı da ifade eder. Şani iki eşle ilişkilendirilir. Bunlar, değerli taş safirin kişileştirilmiş hali olan Neela ve bir gandharva prensesi olan Manda'dır.
