İçeriğe atla

Gauss fonksiyonu

μ beklenen değer ve σ2 varyansına sahip normalleştirilen Gauss eğimleri. İlgili parametreler: a = 1/(σ√(2π)), b = μ, c = σ

Matematikte Gauss fonksiyonu (Fonksiyon adını Carl Friedrich Gauss'tan alır), bir fonksiyon biçimidir ve şöyle ifade edilir:

Bazı reel sabitler için; a, b, c ve e ≈ 2,71828...(Euler sayısı).

Gauss fonksiyonları, istatistikte normal dağılım tanımlamak için sıkça kullanılır.[1] Ayrıca sinyal işlemede, Gauss filtresini tanımlamak; görüntü işlemede, iki boyutlu Gauss fonksiyonlarındaki Gauss bulanıklığında; matematikte, ısı denklemi ve difüzyon denklemini çözmek ve Weierstrass dönüşümünü tanımlamak için kullanılır.[2]

Özellikleri

Normal dağılım

Gauss fonksiyonlarına üstel fonksiyon uygulanarak genel dördüncü derece fonksiyon elde edilir Gauss fonksiyonları, logaritmanın dördüncü dereceden fonksiyonlarıdır.

Gauss fonksiyonları analitiktir ve limitleri x → ∞ giderken 0'dır.

Gauss fonksiyonları ilkel fonksiyonu olmayan temel fonksiyondur. Gauss fonksiyonunun integrali hata fonksiyonudur. Tüm reel sayılardaki hata fonksiyonları, aşağıdaki Gauss integrali kullanılarak hesaplanabilir:

Bu integral aşağıdaki biçime dönüştürülebilir:

Burada, yalnızca a = 1/(c√(2π)) için integral 1'dir. Bu durumda Gauss integrali, μ = b beklenen değeri ve σ2 = c2 varyansına sahip normal dağıtılmış bir rassal değişkenin olasılık yoğunluk fonksiyonu olur, şöyle ki:

Gauss fonksiyonları Fourier dönüşümündeki belirsizlik ilkesine göre sıfıra en yakın alanda bulunurlar.

İki boyutlu Gauss fonksiyonu

2 boyutlu bir Gauss eğrisi

İki boyutta Gauss fonksiyonundaki e'nin kuvveti arttırıldığında fonksiyon dördüncü derece biçime dönüştürülür. Sonuçta Gauss fonksiyonu daima elips şeklindedir.

İki boyutlu Gauss fonksiyonuna özel bir örnek şöyle verilebilir:

Burada A katsayısı genlik; xo,yo merkez ve σx, σy, kabarcığın x ve y yayılımlarıdır. Buradaki şekil, A = 1, xo = 0, yo = 0, σx = σy = 1 kullanılarak elde edildi.

Genellikle, iki boyutlu eliptik Gauss fonksiyonu şöyle ifade edilir:

Bunun matrisi şöyledir:

Bu matris "pozitif tanımlı matris" olarak adlandırılır.

Bu formülasyonda A = 1, (xo, yo) = (0, 0), a = c = 1/2, b = 0 kullanılarak buradaki şekil elde edilir.

Genel denklem için parametrelerin anlamı

Denklemin genel biçimi için A katsayısı, tepenin yüksekliği ve (xoyo), damlacığın merkezidir.

a, b ve c parametreler şöyle verilsin:



Bu durumda damlacık saat yönünde açıyla döndürülür (saat yönünün tersine döndürmek için b katsayısının işaretleri yer değiştirilir). Böylece şekil şöyle olur:

Aşağıdaki Octave kodu kullanılarak parametrelerin değişim etkisi kolayca görülebilir:

A = 1;
x0 = 0; y0 = 0;

sigma_x = 1;
sigma_y = 2;

for theta = 0:pi/100:pi
a = cos(theta)^2/2/sigma_x^2 + sin(theta)^2/2/sigma_y^2;
b = -sin(2*theta)/4/sigma_x^2 + sin(2*theta)/4/sigma_y^2 ;
c = sin(theta)^2/2/sigma_x^2 + cos(theta)^2/2/sigma_y^2;

[X, Y] = meshgrid(-5:.1:5, -5:.1:5);
Z = A*exp( - (a*(X-x0).^2 + 2*b*(X-x0).*(Y-y0) + c*(Y-y0).^2)) ;
surf(X,Y,Z);shading interp;view(-36,36);axis equal;drawnow
end

Çoğu fonksiyonlar, görüntü işleme ve gözün görme sistemi fonksiyonunun modellemesini hesaplamak için sıkça kullanılır.

Çok boyutlu Gauss fonksiyonu

boyutlu bir uzayda Gauss fonksiyonu şöyle ifade edilir:

Burada, , koordinatlarının sütunu;, , bir "pozitif tanımlı matrisi" ve , matrisin transpozesini (veya devriğini) ifade eder.

Bir Gauss fonksiyonunun integrali tüm boyutlu uzayda şöyle ifade edilir:

Biraz daha genelleştirme yapılırsa Gauss fonksiyonu şöyle olur:

Burada , kaydırma vektörüdür ve matrisi biçiminde simetrik kabul edilebilir. Bu fonksiyona ait aşağıdaki integraller aynı yöntemle hesaplanabilir:

Kaynakça

  1. ^ O' Hagan, Anthony (2013). The Oxford handbook of applied Bayesian analysis. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0198703174. 
  2. ^ Racine, Jeffrey (2014). The Oxford handbook of applied nonparametric and semiparametric econometrics and statistics. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0199857944. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Laplasyen , skaler bir alanının gradyanı alınarak elde edilen vektörün diverjansıdır. Fizikteki birçok diferansiyel denklem laplasyen içerir.

<span class="mw-page-title-main">Dirac delta fonksiyonu</span>

Adını Paul Dirac' tan alan Dirac delta fonksiyonu tek boyutta

<span class="mw-page-title-main">Normal dağılım</span> sürekli olasılık dağılım ailesi

Normal dağılım, aynı zamanda Gauss dağılımı veya Gauss tipi dağılım olarak isimlendirilen, birçok alanda pratik uygulaması olan, çok önemli bir sürekli olasılık dağılım ailesidir.

<span class="mw-page-title-main">Navier-Stokes denklemleri</span> Akışkanların hareketini tanımlamaya yarayan denklemler dizisi

Navier-Stokes denklemleri, ismini Claude-Louis Navier ve George Gabriel Stokes'tan almış olan, sıvılar ve gazlar gibi akışkanların hareketini tanımlamaya yarayan bir dizi denklemden oluşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Gabor Filtresi</span>

Bir Gabor filtresi, harmonik bir fonksiyon ile Gaussian bir fonksiyonunun çarpımından oluşan lineer bir filtredir.

<span class="mw-page-title-main">Gamma dağılımı</span>

Olasılık kuramı ve istatistik bilim dallarında gamma dağılımı iki parametreli bir sürekli olasılık dağılımıdır. Bu parametrelerden biri ölçek parametresi θ; diğeri ise şekil parametresi k olarak anılır. Eğer k tam sayı ise, gamma dağılımı k tane üstel dağılım gösteren rassal değişkenlerin toplamını temsil eder; rassal değişkenlerin her biri nin üstel dağılımı için parametre olur.

Olasılık kuramı ve istatistik bilim kollarında, çokdeğişirli normal dağılım veya çokdeğişirli Gauss-tipi dağılım, tek değişirli bir dağılım olan normal dağılımın çoklu değişirli hallere genelleştirilmesidir.

<span class="mw-page-title-main">Laplace denklemi</span>

Matematikte Laplace denklemi, özellikleri ilk defa Pierre-Simon Laplace tarafından çalışılmış bir kısmi diferansiyel denklemdir. Laplace denkleminin çözümleri, elektromanyetizma, astronomi ve akışkanlar dinamiği gibi birçok bilim alanında önemlidir çünkü çözümler bilhassa elektrik ve yerçekim potansiyeli ile akışkan potansiyelinin davranışını açıklar. Laplace denkleminin çözümlerinin genel teorisi aynı zamanda potansiyel teorisi olarak da bilinmektedir.

Gauss integrali, Euler–Poisson integrali olarak da bilinir, tüm reel sayılardaki ex2 Gauss fonksiyonunun integralidir. Alman matematik ve fizikçi Carl Friedrich Gauss'dan sonra adlandırlıdı. İntegrali şöyledir:

Periyodik fonksiyon, matematikte belli zaman aralığıyla kendini tekrar eden olguları ifade eden fonksiyonlara verilen isimdir. Tekrar etme süresi "periyot" olarak bilinir. Trigonometrik fonksiyonlar en tipik periyodik fonksiyonlardır. Bununla birlikte, diğer periyodik fonksiyonlar da trigonometrik fonksiyonların toplamı olarak ifade edilebilirler.

<span class="mw-page-title-main">Beta fonksiyonu</span>

Matematik'te, beta fonksiyonu, Euler integrali'nin ilk türüdür,

Delta metodu istatistikte, bir asimtotik normal istatistiki tahmin edicinin fonksiyonu için bu tahmin edicinin sınırlayıcı varyans bilgisi kullanılarak yaklaşık bir olasılık dağılımı türetme metodudur. Delta metodu merkezi limit teoreminin genelleştirilmiş hali olarak ele alınabilir.

Görüntü yük yöntemi, elektrostatikte kullanılan bir soru çözüm tekniğidir. İsimlendirmenin kökeni problemdeki sınır koşullarını bazı sanal yükler ile değiştirme yönteminden gelir.

Burada, en yaygın olarak kullanılan koordinat dönüşümü bazılarının bir listesi verilmiştir. Kısmi türevler alınırken çarpımın türevi gibi davranıldığı akıldan çıkarılmamalıdır. Bir örnek olarak fonksiyonunda üç çarpım vardır

Değişken değiştirme, İntegral, çarpanlara ayırma, denklemler, üslü denklemler, trigonometri ve diferansiyel denklemler başta olmak üzere matematiğin her alanında işlemi basitleştirmek için kullanılan matematiksel bir yöntemdir.

Matematikte ters trigonometrik fonksiyonlar, tanım kümesinde bulunan trigonometrik fonksiyonların ters fonksiyonudur.

Foton polarizasyonu klasik polarize sinüsoidal düzlem elektromanyetik dalgasının kuantum mekaniksel açıklamasıdır. Bireysel foton özdurumları ya sağ ya da sol dairesel polarizasyona sahiptir. Süperpozisyon özdurumu içinde olan bir foton lineer, dairesel veya eliptik polarizasyona sahip olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Kepler yörüngesi</span> üç boyutlu uzayda iki boyutlu bir yörünge düzlemi oluşturan bir elips, parabol, hiperbol benzeri bir yörünge cismininin hareketini açıklayan kavram

Gök mekaniği olarak, Kepler yörüngesi üç boyutlu uzayda iki boyutlu bir yörünge düzlemi oluşturan bir elips, parabol, hiperbol benzeri bir yörünge cismininin hareketini açıklar.. Kepler yörüngesi yalnızca nokta iki cismin nokta benzeri yerçekimsel çekimlerini dikkate alır, atmosfer sürüklemesi, güneş radyasyonu baskısı, dairesel olmayan cisim merkezi ve bunun gibi bir takım şeylerin diğer cisimlerle girdiği çekim ilişkileri nedeniyle ihmal eder. Böylece Kepler problemi olarak bilinen iki-cisim probleminin, özel durumlara bir çözüm olarak atfedilir. Klasik mekaniğin bir teorisi olarak, aynı zamanda genel görelilik etkilerini dikkate almaz. Kepler yörüngeleri çeşitli şekillerde altı yörünge unsurları içine parametrize edilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Casorati-Weierstrass teoremi</span>

Karmaşık analizde Casorati-Weierstrass teoremi, holomorf fonksiyonların esaslı tekillikler civarındaki olağanüstü davranışlarını açıklayan bir ifadedir. Teorem, Karl Theodor Wilhelm Weierstrass ve Felice Casorati'ye atfen isimlendirilmiştir.

Trigonometrik fonksiyonların türevleri, trigonometrik bir fonksiyonun türevini yani bir değişkene göre değişim oranını bulmanın matematiksel sürecidir. Örneğin, sinüs fonksiyonunun türevi şeklinde yazılır, bu da sin(x) fonksiyonunun belirli bir açı x = a için değişim oranının o açının kosinüsü ile verildiği anlamına gelir.