Gaspar Noé
Gaspar Noé | |
|---|---|
 2012 Cannes Film Festivali sırasında Gaspar Noé | |
| Doğum | 27 Aralık 1963 Buenos Aires, Arjantin |
| Meslek | Yönetmen, Senarist, Yapımcı |
| Etkin yıllar | 1985 - günümüz |
| Boy | 1,73 m (5 ft 8 in) |
| Evlilik | Lucile Hadžihalilović |
| İmza | |
 | |
Gaspar Noé (d. 27 Aralık 1963, Buenos Aires), Arjantinli Fransız yönetmen, film yapımcısı ve senarist.
İlk yılları ve eğitimi
Arjantin'in başkenti Buenos Aires'te dünyaya gelen Gaspar Noé, çocukluğunu Buenos Aires ve New York'ta geçirdikten sonra 12 yaşlarında iken ailesiyle Fransa'ya göç etti. Lise eğitiminden sonra Paris'te felsefe ve sinema eğitimi aldı. Üniversite sonrası, 1985 yılında Arjantinli yönetmen Fernando Solanas'ın yönettiği El exilio de Gardel (Tangos) adlı filmde yardımcı yönetmen olarak görev aldı.
Yönetmenlik kariyeri
İlk yönetmenlik deneyimini yine 1985 yılında, Tintarella di luna filmi ile kazandı. 18 dakikalık bu kısa filmde Noé, bir kasabada yaşayan, kocasını terk edip nehrin öbür yakasındaki sevgilisine giden bir kadının hikâyesini anlatmıştı. Bu çalışmasını 1987'de, yine bir başka kısa film olan Pulpe amère takip etti. 1988 yılında Noé, yeniden Arjantinli yönetmen Fernando Solanas'ın Sur adlı filminde yardımcı yönetmenlik yaptı. 1991 yılında üçüncü kısa film çalışması Carne ile ilk defa uluslararası arenada kendisinden söz ettirmeye başladı. 40 dakikalık bu çalışma, 1991 Cannes Film Festivali'nde ödül kazandı.
1998 yılında ilk uzun metrajlı filmi olan Seul contre tous'yu (Herkese Karşı Tek Başına) çekti. Bu film başta Cannes olmak üzere pek çok film festivalinden ödülle dönmeyi başardı. 4 yıllık aradan sonra 2002 yılında ikinci uzun metrajlı filmi Dönüş Yok (Irréversible) ile 2002 Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye'ye aday oldu. 2009 yılında gösterime giren, Enter the Void(Boşluk) adlı filmi de, yine aynı şekilde 2009 Cannes Film Festivali'nden Altın Palmiye'ye aday olmayı başardı. 2018 yılında Cannes Film Festivali'nde Climax adlı filmi ile Art Cinema ödülü aldı.[1]
Tarzı
Genellikle filmlerinde çekim tarzıyla izleyiciyi rahatsız etmeyi hedefleyen; cinsellik, şiddet içeren davranışlar ve yoğun bir nihilizm kullanır.
Stanley Kubrick'in filmlerinden ilham aldığını söyleyen Noé zaman zaman kendi eserlerinde bunlara atıfta bulunuyor. Noé, bir dergiye verdiği röportajda 2001: A Space Odyssey'i yedi yaşında izlediğinde bu filmin hayatını değiştirdiğini ve bu deneyim olmadan asla yönetmen olamayacağını belirtmiştir.[2]
Filmografi
Uzun metraj
| Year | Name | Yönetmen | Senarist | Editör | Yapımcı |
|---|---|---|---|---|---|
| 1998 | Seul contre tous | Evet | Evet | Evet | Evet |
| 2002 | Dönüş Yok (Irréversible) | Evet | Evet | Hayır | Evet |
| 2009 | Enter the Void | Evet | Evet | Hayır | Evet |
| 2015 | Love | Evet | Evet | Evet | Evet |
| 2018 | Climax | Evet | Evet | Hayır | Evet |
| 2019 | Lux Æterna | Evet | Evet | Evet | Hayır |
| 2021 | Vortex | Evet | Evet | Hayır | Hayır |
Kısa metraj
- Tintarella di luna (1985)
- Pulpe amère (1987)
- Carne (1991)
- Une expérience d'hypnose télévisuelle (1995)
- Sodomites (1998)
- Intoxication (2002)
- Eva (2005)
- Destricted ("We Fuck Alone" kısmı) (2006)
- 8 ("SIDA" kısmı) (2007)
- Havana'da 7 Gün ("Ritual" kısmı) (2012)<
Video klipler
- Animal Collective - "Applesauce"
- Arielle - "Je Suis si Mince"
- Bone Fiction - "Insanely Cheerful"
- Nick Cave and the Bad Seeds - "We No Who U R"
- Placebo - "Protège-Moi"
- SebastiAn - "Love in Motion"
Kaynakça
- ^ "Cannes: Gaspar Noe's 'Climax' Wins Directors' Fortnight Top Prize". Variety. 15 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2018.
- ^ "Directors' 100 Greatest Films of All Time". BFI (İngilizce). 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2022.
Dış bağlantılar
- IMDb'de Gaspar Noé (İngilizce)
