İçeriğe atla

Gaia BH1

Gaia BH1
Gaia BH1 sistemindeki Güneş benzeri yıldız (solda) ve kara deliğin (sağ üstte) sanatsal tasviri
Gözlem verisi
Dönem J2000      Ekinoks J2000
TakımyıldızYılancı
Sağ açıklık17sa 28d 41,09661s[1]
Dik açıklık−00° 34′ 51,5234″[1]
Özellikler
Güneş benzeri yıldız
Evrim aşamasıAna kol
Tayfsal sınıfG[2]
Görünür büyüklük (G) 13,77[2]
Kara delik
Evrim aşamasıYıldız kaynaklı kara delik
Astrometri
Dikey hız (Rv)23,03±2,63[1] km/s
Özdevinim (μ) RA: -7,70±0,020 mys/y[2]
Dec.: -25,85±0,027 mys/y[2]
Iraklık açısı (π)2,09 ± 0,02 mys[2]
Uzaklık1.560 ± 10 ly
(478 ± 5 pc)
Yörünge[2]
Süre (P)185,59±0,05 g
Yarı büyük eksen (a)1,40±0,01 AU
Dış merkezlik (e)0,451±0,005
Eğiklik (i)126,6±0,4°
Yükseliş düğüm boylamı (Ω)97,8±1,0°
Enberi dönemi (T)2.457.387,9 ± 0,7
Enberi açısı (ω)
(ikincil)		12,8±1,1°
Ayrıntılar[2]
Güneş benzeri yıldız
Kütle0,93±0,05 M☉
Yarıçap0,99±0,05 R☉
Aydınlatma gücü (bolometrik)1,06±0,04 L☉
Yüzey kütle çekimi (log g)4,55±0,16 cgs
Sıcaklık5.850 ± 50 K
Metallik [Fe/H]-0,2±0,05 dex
Dönüş hızı (v sin i)<3,5 km/s
Kara delik
Kütle9,62±0,18 M☉
Katalog belirtmeleri
Gaia BH1 • Gaia DR3 4373465352415301632[2]
Veritabanı kaynakları
SIMBADveri

Gaia BH1 (Gaia DR3 4373465352415301632), Yılancı takımyıldızında yaklaşık olarak 1.560 ışık yılı (478 pc) uzaklıkta bulunan G-tipi ana kol yıldız ve büyük olasılıkla yıldız kütleli bir kara delikten oluşan ikili sistemdir.[3] 2022 yılı itibarıyla gök bilimcilerin bir kara delik içerdiğinden makul ölçüde emin oldukları bilinen en yakın sistemdir, onu Gaia BH2 ve A0620-00 takip eder.[2][4]

Keşif

Gaia BH1, 2022 yılında Hawaii'deki Gemini Uluslararası Gözlemevi'nden astrofizikçi Kareem El-Badry liderliğindeki bir ekip tarafından Gaia uzay aracının astrometrik gözlemleri ve ayrıca dikey hız gözlemleri sayesinde keşfedildi. Keşif, 4 Kasım 2022 tarihinde kamuoyuna duyuruldu. Keşif ekibi, G-tipi yıldızın gözlemlenen hareketini açıklayabilecek "kara delik" dışında başka bir astrofiziksel senaryo bulamadı. Sistem, LB-1 ve HR 6819 gibi "kara delik taklitçilerinden" farklıdır. Çünkü kara deliğe dair kanıt, yıldızın kütlesine veya yörüngenin eğikliğine bağlı değildir ve kütle aktarımına dair hiçbir kanıt yoktur.[2] Keşif ekibi aynı zamanda bir kara delik içerme ihtimali olan ikinci bir sistem buldu.[2][5] Bu sistem biraz farklı parametrelerle başka bir gök bilimci ekibi tarafından da tespit edildi[6] ve 2023 yılında Gaia BH2 olarak doğrulandı.[7]

Özellikler

Yıldız ve kara delik, birbirlerinin etrafında 185,59 günlük bir periyot ve 0,45 dış merkezlik ile dolanırlar. Yıldız, yaklaşık olarak 0,93 M☉, 0,99 R☉ ve 5850 K (5577 °C; 10070,6 °F) sıcaklığı ile Güneş'e benzer G-tipi ana kol yıldızıdır. Kara deliğin ise kütlesi yaklaşık olarak 9,62 M☉'dir.[2] Bu kütleye göre kara deliğin Schwarzschild yarıçapı yaklaşık 28 km (17 mi) olmalıdır.

Ayrıca bakınız

  • GRS 1915+105
  • OGLE-2011-BLG-0462
  • VFTS 243

Kaynakça

  1. ^ a b c Gaia Collaboration; ve diğerleri. (2023). "Gaia Data Release 3. Summary of the content and survey properties". Astronomy and Astrophysics. 674. arXiv:2208.00211 $2. Bibcode:2023A&A...674A...1G. doi:10.1051/0004-6361/202243940.  VizieR'de bu kaynak için Gaia DR3 kaydı
  2. ^ a b c d e f g h i j k El-Badry, Kareem; Rix, Hans-Walter; ve diğerleri. (2 Kasım 2022). "A Sun-like star orbiting a black hole". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 518 (1). ss. 1057-1085. arXiv:2209.06833 $2. Bibcode:2023MNRAS.518.1057E. doi:10.1093/mnras/stac3140. 
  3. ^ Overbye, Dennis (5 Kasım 2022). "Astronomers Find a Black Hole in Our Cosmic Back Yard - Just 1,600 light-years away, the black hole is the closest known to Earth. The good news: It's dormant, at least for now". The New York Times. 3 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2022. 
  4. ^ "Astronomers Discover Closest Black Hole to Earth". noirlab.edu. NOIRLab. 4 Kasım 2022. 20 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2022. 
  5. ^ Tanikawa, Ataru; Hattori, Kohei; ve diğerleri. (2023). "Search for a Black Hole Binary in Gaia DR3 Astrometric Binary Stars with Spectroscopic Data". The Astrophysical Journal. 946 (2). s. 79. arXiv:2209.05632 $2. Bibcode:2023ApJ...946...79T. doi:10.3847/1538-4357/acbf36. 
  6. ^ Chakrabarti, Sukanya; Simon, Joshua D.; ve diğerleri. (2023). "A Noninteracting Galactic Black Hole Candidate in a Binary System with a Main-sequence Star". The Astronomical Journal. 166 (1). s. 6. arXiv:2210.05003 $2. Bibcode:2023AJ....166....6C. doi:10.3847/1538-3881/accf21. 
  7. ^ El-Badry, Kareem; Rix, Hans-Walter; ve diğerleri. (1 Şubat 2023). "A red giant orbiting a black hole". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 521 (3). ss. 4323-4348. arXiv:2302.07880 $2. Bibcode:2023MNRAS.521.4323E. doi:10.1093/mnras/stad799. 
Rekorlar
Önce gelen
A0620-00		En yakın kara delik
2022—günümüz 		Sonra gelen
Yok

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kara cüce</span> Siyah cüce

Kara cüce veya Siyah cüce, varsayımsal bir yıldız kalıntısıdır. Tam ifadesiyle artık yeteri kadar ısı veya ışık yayamayacak kadar soğumuş olan bir beyaz cücedir.

<span class="mw-page-title-main">Cepheus (takımyıldız)</span> dünyadan 50 ışık yılı uzakta bir takımyıldızı

Kral takımyıldızı, kuzey gök yüzünün derinliklerinde yer alan ve Yunan mitolojisinde Etiyopya Kralı Kefeos'un adını taşıyan bir takımyıldızdır. İkinci yüzyıl astronomu Batlamyus tarafından listelenen 48 takımyıldızdan biridir ve günümüzde de 88 modern takımyıldız arasında yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">NGC 221</span> cüce galaksi

Messier 32 veya NGC 221, Andromeda takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 2,5 MIy uzaklıkta bulunan bir cüce eliptik gökadadır. Guillaume Le Gentil tarafından 23 Ocak 1874 tarihinde keşfedildi. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 168 olarak "Dağınık karşı kuyruklara sahip gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir. Meşhur Andromeda Gökadası'nın bir uydusudur.

<span class="mw-page-title-main">Cygnus X-1</span>

Cygnus X-1, Kuğu takımyıldızı bölgesinde bulunan ve içinde kara delik olduğu düşünülen tanınmış bir galaktik X-ışını kaynağıdır. Bir roket uçuşu sırasında 1964 yılında keşfedilmiştir ve Dünya'dan görülen en güçlü x-ışını kaynaklarından birisidir. Cygnus X-1, geniş ölçüde bir kara delik olduğu kabul edilen ilk X-ışını kaynağıdır ve kendi sınıfında en çok incelenen astronomik nesneler arasındadır. Güneş'in 14,8 katı bir kütleye sahip olduğu tahmin edilmektedir ve bu tür bilinen diğer yıldızlara veya kara deliklere göre çok küçük olduğu gösterilmiştir. Şayet öyleyse, olay ufkunun yarıçapı yaklaşık olarak 44 km olmalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Yerel Grup</span> Samanyolunu da kapsayan ve 35in üzerinde üyesi bulunan gökadalar grubu

Yerel Grup, Samanyolu Gökadası'nı da barındıran bir gökada grubudur. Çapı yaklaşık olarak 3 milyon parsek (10 milyon ışık yılı; 9×1019 kilometre) ve toplam kütlesi ise 2×1012 güneş kütlesi (4×1042 kg) civarındadır. "Dambıl" şeklinde iki gökada topluluğundan oluşur. Samanyolu ve ona bağlı cüce gökadalar bir lobu, Andromeda Gökadası ve ona bağlı cüce gökadalar ise diğer lobu oluşturur. Bu iki topluluk birbirinden yaklaşık 800 kiloparsek (3×10^6 ly; 2×1019 km) uzaklıktadır ve birbirlerine doğru 123 km/s hızla hareket etmektedir. Yerel Grup, daha büyük olan Başak Süperkümesi'nin bir parçasıdır ve bu da Laniakea Süperkümesi'nin bir parçası olabilir. Samanyolu bazı gökadaları gizlediği için Yerel Grup'taki tam sayı bilinmemekle birlikte, en az 80 üyesi olduğu tahmin edilmektedir ve bunların çoğu cüce gökadalardır.

<span class="mw-page-title-main">Omega Centauri</span>

Omega Centauri, Erboğa takımyıldızında yaklaşık olarak 15.800 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir küresel yıldız kümesidir. Edmond Halley tarafından 1677 yılında keşfedilmiş ve "yıldız olmayan bir cisim" olarak tanımlanmıştır. Omega Centauri, 2000 yıl önce Batlamyus kataloğunda yıldız olarak gösterilmişti. Lacaille, kataloğuna I.5 olarak eklemiştir. İngiliz astronom John William Herschel 1830'larda ilk kez küresel yıldız kümesi olarak tanımladı.

<span class="mw-page-title-main">NGC 7674</span> galaksi

NGC 7674 Kanatlıat takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 368,55 MIy (113 Mpc)uzaklıkta bulunan bir çubuksuz sarmal gökadadır. John Herschel tarafından 16 Ağustos 1830 tarihinde keşfedildi. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve NGC 7674A ile birlikte Arp 182 olarak "Dar iplikçiklere sahip gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Sagittarius A*</span> Samanyolu Galaksisinin merkezinde yer alan süperkütleli kara delik

Sagittarius A*, Samanyolu'nun Galaktik Merkezi'ndeki süper kütleli kara deliktir. Yay ve Akrep takımyıldızlarının sınırında, ekliptiğin yaklaşık 5,6° güneyinde, Kelebek Kümesi (M6) ve Lambda Scorpii'ye görsel olarak yakın bir konumda yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Süper kütleli kara delik</span>

Süper kütleli kara delikler, kara deliklerin en büyükleridir. Milyarlarca güneş kütlesi büyüklüğünde olabilirler. Çoğunlukla -ya da muhtemelen tüm- galaksiler galaktik merkezlerinde bir süper kütleli kara delik bulundururlar. Samanyolu Galaksisi'nin galaktik merkezindeki süper kütleli kara deliğin Sagittarius A* olduğu düşünülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Yıldız kaynaklı kara delik</span>

Yıldız kaynaklı kara delik, bir yıldızın kütleçekimsel çöküşüyle oluşan bir kara deliktir. Kütleleri yaklaşık 5 ila birkaç on güneş kütlesi arasında değişir. Bunlar süpernova patlamalarının kalıntılarıdır ve bir tür gama ışını patlaması olarak gözlemlenebilirler. Bu kara deliklere ayrıca çökmüş yıldız (collapsar) olarak da atıfta bulunulur.

<span class="mw-page-title-main">WASP-11/HAT-P-10</span>

WASP-11/HAT-P-10, Koç takımyıldızında yaklaşık olarak 424 ışık yılı uzaklıkta bulunan ikili yıldız sistemidir. Sistemin birincil yıldızı, ana kol turuncu cüce, ikincil yıldız ise, yaklaşık 42 AU öngörülen mesafeyle ayrılan M-tipi kırmızı cüce yıldızdır.

<span class="mw-page-title-main">Büyük kütleli yıldızlar listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Güneş kütlesine (M☉) göre keşfedilen en büyük yıldızların listesidir.

Blanet, doğrudan kara deliklerin yörüngesinde dönen varsayımsal bir ötegezegen sınıfının bir üyesidir.

Bu, Dünya'nın bir parçası olduğu gezegen sistemi olan Güneş Sistemine yakın bilinen kara deliklerin bir listesidir.

Gaia BH2, Erboğa takımyıldızında yaklaşık olarak 3.800 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir kırmızı dev ve büyük olasılıkla yıldız kütleli bir kara delikten oluşan ikili sistemdir. 2023 yılı itibarıyla Dünya'ya bilinen en yakın ikinci kara delik sistemidir. Gaia BH2, Gaia DR3 astrometrik verilerinden keşfedilen ikinci kara deliktir ve Gaia DR3 verilerinden tespit edilebilecek tek kara delik ikilileri büyük ihtimalle Gaia BH1 ve BH2'dir.

<span class="mw-page-title-main">ESO 444-46</span> süperdev eliptik gökada

ESO 444-46, Erboğa takımyıldızında Abell 3558 gökada kümesinin baskın ve en parlak üyesi olan ve yaklaşık olarak 636 MIy (195 Mpc) uzaklıkta bulunan süperdev bir eliptik gökadadır. En yakın komşu süperkümelerden biri olan devasa Shapley Süperkümesi'nin çekirdeğinde yer alır. Yerel evrendeki en büyük gökadalardan biridir ve muhtemelen bilinen en büyük kara deliklerden birini içermektedir. Kara deliğin kütlesi çok belirsizdir ve tahminler 501 milyon M☉ gibi düşük bir değer ile 77,6 milyar M☉ gibi yüksek bir değer aralığında değişir.

<span class="mw-page-title-main">En büyük kütleli kara delikler listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bu, şimdiye kadar keşfedilen en büyük kara deliklerin (ve olası adayların) güneş kütlesi birimleri (M☉, M☉ = yaklaşık 2×1030 kg) cinsinden ölçülen, sıralı bir listesidir.

Kara deliklerin bu listesi kütleye göre düzenlenmiştir ; Bu listedeki bazı öğeler, bir kara deliğin etrafında organize olduklarına inanılan galaksiler veya yıldız kümeleridir. Mümkün olan yerlerde Messier ve New General Catalogue (NGC) adları verilmiştir.

HD 179949, Yay takımyıldızında bulunan 6. kadirden bir yıldızdır. Güneş'ten daha sıcak ve daha parlak bir yıldız türü olan sarı-beyaz cücedir. Bu yıldız Dünya'dan yaklaşık 90 ışık yılı uzaklıkta yer alır ve teknik yardım almadan deneyimli bir gözlemci tarafından çok iyi gözlem koşulları altında görülebilir; bunun için genellikle dürbün gerekir.

<span class="mw-page-title-main">Astrofiziksel jet</span> Dönen bir astronomik cismin ekseni boyunca akan iyonize madde ışını

Astrofiziksel jet, iyonize olmuş maddenin dönüş ekseni boyunca uzamış ışınlar şeklinde dışarı atıldığı astronomik bir olgudur. Işındaki büyük ölçüde hızlandırılmış madde ışık hızına yaklaştığında, astrofiziksel jetler özel görelilik etkileri gösterdiği için relativistik jetler haline gelir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.