İçeriğe atla

Gürün

Başlığın diğer anlamları için Gürün (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
Gürün
İlçe
Gürün'ün Sivas'taki konumu
Gürün'ün Sivas'taki konumu
Harita
İlçe sınırları haritası
ÜlkeTürkiye
İlSivas
Coğrafi bölgeDoğu Anadolu Bölgesi
Köy sayısı60
İdare
 • KaymakamHalil Yazıcı[1]
 • Belediye başkanıNami Çiftçi (MHP)
Yüzölçümü
 • Toplam2726 km²
Rakım1350 m
Nüfus
 (2022)
 • Toplam18.009
 • Yoğunluk7/km²
 • Kır
7,566
 • Şehir
11.134
Zaman dilimiUTC+03.00 (TSİ)
Posta kodu58800
İl alan kodu346
İl plaka kodu58

Gürün, Sivas'ın en güneyindeki ilçesi. Kuzeyinde Kangal, doğusunda Malatya'ya bağlı Darende ve Kuluncak ilçeleri, güneyinde Kahramanmaraş'ın Elbistan ve Afşin ilçeleri ve batısında ise Kayseri'nin Pınarbaşı ve Sarız ilçeleri ile sınırı bulunmaktadır. 2022 nüfus istatistiklerine göre toplam nüfusu 18,009 olan Gürün'e bağlı 60 köy ve 19 mahalle bulunmaktadır.

Tarihçe

Gürün şehrinde yerleşimin geçmişiyle ilgili bazı görüşler bulunmaktadır. Tabal'ın doğu sınırında Asurlular tarafından Tilgarimmu, Antik Dönem İbranice kaynaklarda (Yaratılış Kitabı) Togarmah olarak bahsedilen yerleşimin Gürün olduğu düşünülmektedir.[2] Gürün merkez Şuğul Mahallesi sınırları içerisinde kaya mağaraları bulunmakta olup Şuğul Kanyonundaki Hitit kitabelerinden yola çıkarak bu mağaraların MÖ 2. binde Hititler döneminde yapıldığı düşünülmektedir.[3][4]

Hitit kralı I. Şuppiluliuma döneminde (MÖ 1344-1322) doğusundaki Hurriler üzerine düzenlediği seferde Tegarama şehrini ele geçirmiştir. Bazı araştırmacılar bu şehri de Gürün'le bağdaşlaştırmaktadır.[5] III. Şalmanezer'in hükümdarlığı (MÖ 859-824) döneminde Asurlular Tabal ülkesinin doğu sınırındaki Tilgarimmu yerleşimini ele geçirmişlerdir. Bu çağlarda yerleşim, vadi geçitleri sayesinde Tabal ülkesinin doğudaki ülkelerle ulaşım güzergahı üzerinde yer almakta olduğundan önemli bir konumdadır. Ayrıca bölgedeki demir yataklarının varlığı da antik yerleşimin önemini arttırmıştır.[6]

Klasik Antik Çağ'da Gauraina adıyla yerleşimden bahsedilmeye başlanmıştır.[7][8]

Ahameniş İmparatorluğu döneminde Kapadokya satraplığı sınırları içerisinde yer alan yerleşim, MÖ 330'larda Makedonya Krallığı tarafından ele geçirilmiştir. Ancak kısa süre sonra Ahameniş satraplarından bir hanedan tarafından kurulan Kapadokya Krallığı egemenliğine girmiştir. Kapadokya Krallığı döneminde (MÖ 320-MS 17) stratigos tarafından yönetilen Sargaurasene satraplığı topraklarında yer almaktadır.[9] II. Tigran'ın hükümdarlığının başlarında Ermenistan Krallığı tarafından ele geçirilse de kısa süre sonra Lucius Cornelius Sulla komutasındaki Roma Cumhuriyeti Ermeni güçlerini yenerek kendilerine bağımlı Kapadokya Krallığına bırakmıştır. Roma güçlerinin çekilmesiyle Ermeni-Kapadokya krallıkları arasında sık sık el değiştiren bölge, MÖ 69 yılında Roma Cumhuriyeti'nin galibiyetiyle sonuçlanan Tigranakert Muharebesi neticesinde kalıcı olarak Kapadokya Krallığına bağlanmıştır.[10] Yerleşim, Kapadokya Krallığı'nın Roma İmparatorluğu tarafından ilhakı sonrasında kurulan Kapadokya Eyaleti şehirleri içerisinde yer almış, Roma İmparatorluğu'nun ikiye ayrılmasıyla da Bizans İmparatorluğu sınırlarında kalmıştır.

11. yüzyıldan Osmanlı egemenliğine kadar olan dönem

11. Yüzyıl ikinci yarısından itibaren Türk akınlarına maruz kalan yerleşim 1071 yılındaki Malazgirt Muharebesi sonrası Dânişmendliler Beyliği hakimiyetine giren yerleşim 12. yüzyıl sonlarına doğru Anadolu Selçuklu Devleti topraklarına katılmıştır. 1243 yılındaki Kösedağ Muharebesi sonrasında Moğol İmparatorluğu ve akabinde ardılı İlhanlılar'ın hakimiyetine katılmıştır. İlhanlılar'ın zayıflamasına müteakip Eretna Beyliği ve bu beylikten sonra da Memlûk Devleti ile Dulkadiroğulları Beyliği sınırları içerisinde görülen yerleşim, I. Bayezid taraflarından ele geçirilse de 1402 yılında Timur'un egemenliğine katılmıştır. Bir süre Timurlular'a bağlı yöneticilerin egemenliğindeki yerleşim 1408 yılı dolaylarında kesin olarak Osmanlı hakimiyetine katılmıştır.

Osmanlı Dönemi

1530 yılı Osmanlı tahririnde Divriği ve Darende sancağının Darende kazasının bir nahiye merkezi olarak görülmektedir.[11]

Gürün nahiyesi 16. yüzyılda 2'si Gayrimüslimlerden oluşan mahalleden olmak üzere toplam 16 yerleşim biriminden oluşmaktadır. İlk tahrirlerde 14 yerleşim birimine sahipken 1548 yılı tahririnde Çukur ve Kavak köylerinin eklenmesiyle nahiyeye bağlı yerleşim birimi sayısı 16'ya çıkmıştır.[12]

1548 yılı Divriği tapu defterine göre de bu sancağa bağlı nahiye olarak görülen yerleşim, 1583 yılında bağlı 10 köyüyle birlikte Yeni-İl'in nahiyesi konumundadır. 1583 yılında Gürün nahiyesinde 399 Müslüman hane ile 277 Hristiyan hane bulunmaktadır. Aynı yıl nahiye merkezi konumundaki Gürün yerleşiminde ise; 149 müzevvec (evli), 84 mücerred (bekar) Müslüman ile 178 müzevvec (evli), 84 mücerred (bekar) Hristiyan erkek nüfus kaydedilmiştir. 1630-31'de nahiyeye bağlı 15 köy, 1652-53'te ise nahiyenin 14 köyü bulunmaktadır. Buna göre nahiyeye bağlı köyler; Akkaş (Etyemez), Göricek, Gübin (Gübün), Hamal, İnanç, İncesu, Karahisar, Kavak, Koyuncalu, Sarıca, Sazcığaz-ı Süfla (Sularbaşı), Sazcığaz-ı Ulya (Yukarı Sazcığaz), Telin ve Yuva'dır.[13] 1650 yılı dolaylarında yerleşimi gören Evliya Çelebi seyahatnamesinde yerleşimi[14] şöyle anlatır;


1845 yılı cizye defterine göre şehirde, 5'i Müslümanların yaşadığı ve 4'ü Hristiyanların yaşadığı olmak üzere 9 mahalle bulunmaktadır. Müslümanlar'ın yaşadığı Abdul Fettah Mahallesinde 178 hane, Ulya Mahallesinde 114 hane, Emin Bey Mahallesinde 109 hane, Şuğul Mahallesinde 106 hane, Sadık Ağa Mahallesinde 89 hane bulunmakta olup toplam Müslüman hane sayısı 596'dır. Hristiyanlar'ın yaşadığı Cesm-i Cesim Mahallesinde 485 hane, Mirimsar Mahallesinde 461 hane, Mahtum Mahallesinde 220 hane, Katolik Mahallesinde 81 hane bulunmakta olup toplam Hristiyan hane sayısı 1.247'dir. Buna göre şehirde Hristiyanlar çoğunlukta olup şehirdeki toplam hane sayısı 1.843'dür.[15] Yerleşim kısa süre sonra kaza statüsüne ulaşmış ve göç almaya başlamıştır. 19. yüzyılda Gürün'de şal üretimi ön plana çıkmış, 500 civarında bulunan tezgahlarda şalın yanı sıra kumaş üretimi de gerçekleştirilmesiyle şehrin ticari hayatı gelişmiştir. 9 Mayıs 1865'te Gürün ilçe merkezi içerisinden geçen Tohma Çayı'nın meydana getirdiği ve 1 kişinin öldüğü selde; 32 ev, 1 kilise, 10 civarında bezzaz dükkânı, 1 değirmen ve debbağ hane tahrip olurken tarla ve bahçeler de su ve suyun getirdiği moloz altında kalmıştır.[16] 1872–1873 yılında yerleşim 20 mahalleden oluşurken, nahiyeye bağlı 31 köy bulunmaktadır.[12]

1895-96 yılı Gürün nahiyesinin nüfusu kadın ve erkek olmak üzere; 12.181'i Müslüman, 7.347'u Ermeni (6.472'si Gregoryen, 530'u Protestan, 345'i Katolik) ve 3'ü Rum toplam 19.531 kişiden oluşmaktadır. Yerleşimin nüfusunun artmasıyla Gürün merkezinde bazı mahalleler bölünmek durumunda kalmıştır. Örneğin 3 Aralık 1900 tarihinde Çakşur-ı Bâlâ Mahallesi; 177 hane ve 553 nüfusuyla Çakşur-ı Bâlâ, 148 hane ve 549 nüfusuyla Kenba, 132 hane ve 294 nüfusuyla Çakşur-ı Vusta olmak üzere üçe ayrılmıştır. 11 Nisan 1905'te de Sümüklü (Şugul) Mahallesi ikiye ayrılmıştır. 1871-72 yılında Şugul-i Zîr Mahallesinde 1 kilise inşa edilmiş, sonrasında yanan kilise ve okulu 1900 yılı başında Protestanlar tarafından yeniden inşa edilmek istenmiştir. Bu tarihte Gürün'de 1.322 hanede 6.683 Gregoryen Ermeni, 88 hanede 566 Protestan ve 87 hanede 397 Katolik nüfus bulunmaktadır.[16]

Şuğul vadisi, Gürün

1914 yılında Gürün kazası; 15.640'ı Müslüman ve 8.905'i Ermeni (7.788 Gregoryen, 703 Protestan ve 414 Katolik) olmak üzere toplam 24.545 kişiden oluşmaktadır. 1913 yılı sonu-1915 yılı başında Gürün'e 24 hanede olmak üzere 106 Rumeli muhaciri yerleştirilmiştir. 25 Eylül 1915 tarihine ait belgeye göre Gürün'ün 22 mahallesi ve köyünden 1.863 haneden 4.541 erkek ve 4.429 kadın olmak üzere toplam 8.970 Ermeni Tehcir Kanunu uyarınca Gürün'den gönderilmiştir. Gürün'e Müslümanların iskânı devam etmiş, 1915-16 yıllarında 19 hanede 105 kişi Bulgaristan, Rusya, Romanya vb. yerlerden (bazı kaynaklarda tamamı Karapapak) gelmiştir. Mayıs 1916 ile Aralık 1918 arasında I. Dünya Savaşı sırasında toprakları (Kars, Erzurum, Ardahan ve Eleşkirt dolaylarından) Ruslarca ele geçirilen 69 hanede 281 kişilik (149'u Türk ve 132'si Kürt) göçmen grubu Gürün kazasına yerleştirilmiştir. Son grup göçmenler savaş sonrasında memleketlerine dönmeyip Gürün'de kalmak istemiştir. Gürün ilerleyen yıllarda da göç almaya devam etmiştir. Türkiye-Yunanistan nüfus mübadelesi uyarınca 1924 yılı Mayıs ayında Gürün'ün Reşid Efendi, Fazlı Ağa, Hamidiye, Karatepe, İhsaniye, Fettah Ağa, Çakşur ve Çakşur-ı Zir mahalleleri ile Saraydere mevkiine, Manastır vilayetinin Kayalar kazasından (70-80 hane mübadil Gramatik köyünden) gelen 234 hanede 883 nüfus mübadil iskân edilmiştir. 9/10 Kasım 1924'te Yugoslavya'da Boşnak Müslümanlar'ın maruz kaldığı Šahovići (Şahoviçi) Katliamından sonra topraklarını terk etmek zorunda kalan Boşnak'lardan 10 hanede 61 kişi Gürün'e yerleştirilmiştir. Ancak bir süre sonra bu göçmenler Gürün'den ayrılarak başka yere yerleşmişlerdir. Bu tarihten sonra Gürün'e Doğu Anadolu'dan göç yaşanmıştır. 1932 yılı itibarıyla Gürün'e 84 hanede 419 göçmen yerleştirilmiştir.[17]

Coğrafi özellikleri ve konumu

Gökpınar Gölü

Coğrafi olarak İç Anadolu ve Doğu Anadolu Bölgesi sınırları içinde kalan Gürün; Sivas, Malatya, Kayseri ve Kahramanmaraş illerinin farklı farklı en uç noktalarında bulunur. Sivas'a 137 km, Malatya'ya yaklaşık 140 km, Kayseri'ye ise 190 km uzaklıktadır. 69 bağlı köyü bulunmaktadır. Şehir merkezinde Aktaş ve Bozkuşlar adıyla iki otel bulunmaktadır. İlçe merkezinin batı tarafında yer alan ve yaklaşık 2 km uzaklıkta bulunan Şuğul Mahallesi, bu vadiye ev sahipliği yapmaktadır. Ulaşım mahalleye ayrılan tali yol üzerinden yapılmaktadır. Yaklaşık 3,5 km sonra Mağarabaşı ve Kuşkayası mevkilerinde yer alır. Tohma Dağı'ndan kaynaklanan ırmağın aktığı, dik kayalarla çevrili kanyona ulaşılmaktadır.[18]

İçerisinde yürüyüş yolu yapılmış olan kanyonun girişinde, eskiden bir balık lokantası ve kır kahvesi bulunmaktaydı, yeni düzenlemelerden sonra vadi içerisinde şu an bir işletme bulunmamaktadır.[19] İlçe merkezinin güneyinde, 10 km mesafede Gökpınar Gölü bulunur.

Nüfus

Eski adı 'Tilgarimo' dur. Gökpınar Gölü görülmeye değer bir doğa harikasıdır. 2022 nüfus istatistiklerine göre Gürün'ün toplam nüfusu 18.009 olup merkez nüfusu ise 10,657 ve köy nüfusu ise 7,352 kişiden oluşmaktadır. En çok nüfusu olan mahallesi ise Çayboyu Mahallesi'dir.[20]

Yıl Toplam ŞehirKır
1927[21]18.7284.01514.713
1935[22]21.4894.46917.020
1940[23]23.3484.54918.799
1945[24]24.6724.55620.116
1950[25]26.8034.66322.140
1955[26]29.6185.07424.544
1960[27]32.8035.69127.112
1965[28]34.0266.37427.652
1970[29]34.0318.64825.383
1975[30]34.6379.13825.499
1980[31]35.5249.49226.032
1985[32]35.48510.07325.412
1990[33]31.0389.88621.152
2000[34]26.74211.29415.448
2007[35]21.78810.23111.557
2008[36]21.5739.68011.893
2009[37]21.2839.66111.622
2010[38]20.9579.78511.172
2011[39]20.6159.77610.839
2012[40]20.2229.82410.398
2013[41]19.95411.1078.847
2014[42]19.84311.1328.711
2015[43]19.13510.9158.220
2016[43]18.84210.9637.879
2017[43]18.52010.8637.657
2018[43]19.07611.0078.069
2019[43]18.77111.0317.740
2020[43]18.70011.1347.566
2022[43]18.00910.6577.352

Kaynakça

  1. ^ "Gürün Kaymakamlığı". 26 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2015. 
  2. ^ Çapar, Ömer (1987). "PHRYGIA VE DEMİR DEVRİNDE ANADOLU KAVİMLERİ". Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi. 31 (1-2). DergiPark. ss. 50,61. 8 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2022. 
  3. ^ Serhat Zafer (20 Eylül 2021). "Sivas'ta Hititler dönemine ait 'apartmanlar' keşfedilmeyi bekliyor". Anadolu Ajansı. 21 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2022. 
  4. ^ "Kültür Envanteri – Hitit Evleri". kulturenvanteri.com. 20 Ağustos 2020. 19 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2022. 
  5. ^ Peker, Hasan (2009). "Suriye Üzerindeki Hitit Hakimiyetinin Kurulması: M.Ö. II. Binyılda Eski Yakındoğuda Süper Güçler ve Küçük Devletler" (PDF). T.C. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eskiçağ Dilleri ve Kültürleri Anabilim Dalı Hititoloji Bilim Dalı (Doktora Tezi). nek.istanbul.edu.tr. ss. 1-189. 1 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Ekim 2022. 
  6. ^ Dönmez, Sevgi (2012). "Tabal Ülkesi'nin Metal Kaynakları Açısından Önemi". The Journal of Academic Social Science Studies. 5 (6). jasstudies.com. ss. 175-188. 19 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2022. 
  7. ^ Bulut, Esra (2018). "Kappadokia Bölgesi'nin Tarihi Coğrafyası Üzerine Bir Değerlendirme: Nehirler". Karatay Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1. DergiPark. s. 130. 22 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2022. 
  8. ^ Barnett, Richard David (1967). Phrygia and the Peoples of Anatolia in the Iron Age Volume:2 Chapter:XXX (İngilizce). Cambridge University Press. 22 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2022. 
  9. ^ Yurdakul, Şenol (2020). "Roma'nın Principatus Devri'nde (MÖ 27-MS 284) Kappadokia Eyalet Valileri" (PDF). T.C. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Ana Bilim Dalı (Eski Çağ Tarihi Bilim Dalı)-Doktora Tezi. ankara.edu.tr. s. 27. 22 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 22 Ekim 2022. 
  10. ^ Çalış, Said Mübin (2019). "Küçük Armenia Krallığı'nın Kuzeybatısı: Antiochia ad Taurum". Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 16 (1). DergiPark. ss. 305-324. 22 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2022. 
  11. ^ "387 Numaralı Muhâsebe-i Vilâyet-i Karaman ve Rûm Defteri (937/1530) II" (PDF). Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü Osmanlı Arşivi Daire Başkanlığı. Devlet arşivleri. 1997. s. 196. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 8 Ekim 2022. 
  12. ^ a b Tontuş, Abdulkadir (2010). "103 Numaralı Gürün Şer'iyye Sicilinin Transkripsiyonu Ve Değerlendirilmesi (H. 1289–1290 / M. 1872–1873)" (PDF). T.C. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İslam Tarihi ve Sanatları Anabilim Dalı İslam Tarihi Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi. acikbilim.yok.gov.tr. s. 233. 22 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 22 Eylül 2022. 
  13. ^ Şahin, İlhan (1980). "Yeni-İl Kazası ve Yeni-İl Türkmenleri (1548-1653)" (PDF). İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yeniçağ Tarihi Kürsüsü-Doktora Tezi. nek.istanbul.edu.tr. ss. 1-355. 22 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 4 Ekim 2022. 
  14. ^ "Seyahatnâme (Evliya Çelebi)". 2 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  15. ^ Kuzucu, Senem (2019). "13576, 13580 ve 13586 Numaralı Gürün Temettüât Defterlerinin Transkripsiyon ve Değerlendirilmesi". T.C. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İslam Tarihi ve Sanatları Ana Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi. acikbilim.yok.gov.tr. ss. 1-241. 22 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2022. 
  16. ^ a b Uzun, Ahmet; Uzun, Ayşe Meral (2019). "Osmanlıdan Cumhuriyete Gürün'de Sosyal Ve Ekonomik Hayat". C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 20 (1). esjournal.cumhuriyet.edu.tr. ss. 320-334. 17 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2022. 
  17. ^ Şener, Mahmut (2021). "20. Yüzyılın İlk Çeyreğindeki Göçler Ve Anadolu'nun Sosyo-Kültürel Yapısına Etkileri: Sivas Örneği" (PDF). T.C. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı Türkiye Cumhuriyeti Tarihi Bilim Dalı (Basılmamış Doktora Yüksek Lisans Tezi. nek.istanbul.edu.tr/. ss. 1-476. 17 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 17 Ekim 2022. 
  18. ^ SİVAS İLİ TURİZM POTANSİYELİ VE TURİZM ALANI YATIRIM ÖNERİLERİ, Kadir PÜRLÜ (İl Kültür ve Turizm Müdürü), Sivas İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Yayınları, 2013
  19. ^ Sivas Valiliği, Şuğul Vadisi 27 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Sivas, Gürün) Erişim tarihi: 04/10/2020
  20. ^ "Gürün Nüfusu". 27 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2020. 
  21. ^ "Fasikül I: Mufassal Neticeler İcmal Tabloları" (PDF). 28 Teşrinevvel 1927 Umumî Nüfus Tahriri. DİE. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
  22. ^ "1935 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 20 İlkteşrin 1935 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  23. ^  . "Vilâyetler, kazalar, Nahiyeler ve Köyler İtibarile Nüfus ve Yüzey ölçü" (PDF). 20 İlkteşrin 1940 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 20 Ekim 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2016. 
  24. ^  . "1945 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 21 Ekim 1945 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  25. ^  . "Vilayet, Kaza, Nahiye ve Köyler itibarıyla nüfus" (PDF). 22 Ekim 1950 Umumi Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  26. ^  . "1955 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 23 Ekim 1955 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  27. ^  . "İl, İlçe, Bucak ve Köyler itibarıyla nüfus" (PDF). 23 Ekim 1960 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2021. 
  28. ^ "1965 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  29. ^ "1970 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  30. ^ "1975 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  31. ^ "1980 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  32. ^ "1985 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  33. ^ "1990 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  34. ^ "2000 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  35. ^ "2007 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  36. ^ "2008 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  37. ^ "2009 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  38. ^ "2010 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  39. ^ "2011 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  40. ^ "2012 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 20 Şubat 2013 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2013. 
  41. ^ "2013 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 15 Şubat 2014 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2014. 
  42. ^ "2014 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2015. 
  43. ^ a b c d e f g
    • "Merkezi Dağıtım Sistemi" (html) (Doğrudan bir kaynak olmayıp ilgili veriye ulaşmak için sorgulama yapılmalıdır). Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim tarihi: 13 Nisan 2016. 
    • "Gürün Nüfusu - Sivas". nufusu.com. Erişim tarihi: 5 Şubat 2021. 
    • "Sivas Gürün Nüfusu". nufusune.com. 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Gürün ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kayseri</span> Kayseri ilinin merkezi olan şehir

Kayseri, Türkiye'nin Kayseri ilinin merkezi olan şehirdir. Türkiye'nin İç Anadolu bölgesindeki şehirlerden birisidir. Nevşehir iline Kapadokya sınırı ile birleşir. Yılkı atlarının olduğu Hörmetçi/Hürmetçi Sazlığı vardır. Kapusbaşı Şelalesi ile de ünlüdür. Mantı, yağlama gibi yemekleri de yöreseldir.

<span class="mw-page-title-main">Gümüşhane</span> Gümüşhane ilinin merkezi olan şehir

Gümüşhane, Gümüşhane ilinin merkezi olan şehirdir.

<span class="mw-page-title-main">Ürgüp</span> Nevşehirin ilçesi

Ürgüp, Nevşehir İlinin 20 km doğusunda olan ilçesidir ve Kapadokya bölgesinin önemli merkezlerinden birisidir.

<span class="mw-page-title-main">Nazımiye</span> Tuncelinin ilçesi

Nazımiye, Tunceli ilinin bir ilçesidir.

<span class="mw-page-title-main">Beşikdüzü</span> Trabzonun ilçesi

Beşikdüzü, Trabzon iline bağlı bir ilçedir. 1930'lu yıllara kadar Şarlı adıyla bilinirdi.

<span class="mw-page-title-main">Pınarbaşı, Kayseri</span> İlçe, Kayseri, Türkiye

Pınarbaşı, Kayseri'nin 16 ilçesinden birisidir.

<span class="mw-page-title-main">Kangal</span> Sivasın ilçesi

Kangal, Sivas ilinin bir ilçesidir. Kuzeyde Sivas'ın Merkez, Hafik, Zara, Ulaş ilçeleri, güneyde Gürün ile Malatya'nın Kuluncak ve Hekimhan ilçeleri, doğuda Divriği, batıda Altınyayla ve Kayseri'nin Pınarbaşı ilçeleriyle sınırdır.

<span class="mw-page-title-main">Demirözü</span> Bayburt ilçesi

Demirözü, Bayburt ilinin bir ilçesi.

<span class="mw-page-title-main">Şenkaya</span> Erzurumun ilçesi

Şenkaya, Erzurum ilinin bir ilçesi ve bu ilçenin merkezidir.

<span class="mw-page-title-main">Kuluncak</span> Malatyanın ilçesi

Kuluncak, Malatya iline bağlı bir ilçedir.

<span class="mw-page-title-main">Çaybaşı</span> Ordunun ilçesi

Çaybaşı, Ordu ilinin bir ilçesi ve bu ilçenin merkezidir.

<span class="mw-page-title-main">Ulubey, Ordu</span> Ordunun ilçesi

Ulubey, Ordu ilinin ilçelerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Ladik</span> Samsunun ilçesi

Ladik, Samsun ilinin bir ilçesi ve bu ilçenin idari merkezidir. Ladik merkezinde kahvehaneleri ve dükkânların çevrelediği bir merkez bulunmaktadır. Kaymakamlık binası 1943 yılında yaşanan depremle yerle bir olmuştur. O zamandan bu zamana kadar eserler hâlâ dikkat çekmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Altınyayla, Sivas</span> Sivasın ilçesi

Altınyayla, Sivas ilinin bir ilçesidir.

<span class="mw-page-title-main">Hafik</span> Sivasın ilçesi

Hafik, eskiden Koçhisar, Sivas ilinin 39 km doğusunda yer alan, 2.382 km² yüz ölçümüne sahip bir ilçesidir. Kızılırmak havzasında Sivas-Erzincan kara yolu üzerinde kurulmuştur. Bilinen en eski adı Hafik olup 13. yüzyılda İbni Bîbî tarafından kaydedilmiştir. 1873 yılında Koçhisar adıyla kaza olmuştur. 1926 yılında Hafik adı yeniden kullanılmaya başlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Akçaabat</span> Trabzonun ilçesi

Akçaabat, eski ismiyle Polathane, Trabzon ilinin bir ilçesi olup batısında Çarşıbaşı ve Vakfıkebir, güneyinde Düzköy ve Maçka, doğusunda ise merkez ilçe olan Ortahisar ilçeleri ile çevrilidir. Trabzon'un nüfus bakımından en büyük 2. ilçesi olan Akçaabat, köftesiyle ve horonuyla meşhurdur. İlçede 90'lı yılların sonuna kadar tütün oldukça önemli bir yere sahipti.

<span class="mw-page-title-main">Çarşıbaşı</span> Trabzonun ilçesi

Çarşıbaşı, Trabzon ilinin bir ilçesidir. Doğusunda Akçaabat, batısında ise Vakfıkebir ilçeleri ile çevrilidir.

<span class="mw-page-title-main">Yenice, Çanakkale</span> Çanakkale ilçesi

Yenice, Çanakkale ilinin bir ilçesidir. Çanakkale'nin en doğusundaki ilçesidir.

<span class="mw-page-title-main">Hilvan</span> Şanlıurfanın ilçesi

Hilvan, Şanlıurfa iline bağlı bir ilçedir.

<span class="mw-page-title-main">Sivas'ın ilçeleri</span> Vikimedya liste maddesi

Sivas ilinde 17 ilçe vardır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.