İçeriğe atla

Gündönümü Harekâtı

Koordinatlar: 53°12′00″K 15°01′12″D / 53.20000°K 15.02000°D / 53.20000; 15.02000
Gün Dönümü Harekâtı
II. Dünya Savaşı Doğu Cephesi
Tarih15-18 Şubat 1945
Bölge
Pomeranya
Sonuç Sovyet zaferi
Taraflar
 Almanya Sovyetler Birliği
Komutanlar ve liderler
Nazi Almanyası Walther Wenck
Nazi Almanyası Felix Steiner		Sovyetler Birliği Georgi Jukov
Güçler
Vistül Ordular Grubu1. Belarus Cephesi

Gün Dönümü Harekâtı (Almanca: Unternehmen Sonnenwende), II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesinde gerçekleşen son Alman tank taarruz harekâtıdır. Harekât, bazı kaynaklarda "Stargard Tank Muharebesi" olarak geçmektedir.[1] Alman plânlamasında geniş kapsamlı bir taarruz olarak ele alınmıştı, fakat uygulamada daha dar kapsamlı olarak hayata geçirildi. Alman saldırısı Kızıl Ordu tarafından püskürtüldü. Fakat yine de Sovyet Yüksek Komutanlığı'nı (STAVKA), Berlin Harekâtı'nı ertelemeye yöneltmiştir.

Harekât planlaması

Harekât, doğal olarak Kızıl Ordu kuvvetlerinin Berlin yönündeki ilerleyişini durdurmayı amaçlamıştır.

General Heinz Guderian başlangıçta Mareşal Georgi Jukov'un Oder Nehri'ni aşmış olan ileri unsurlarını yenilgiye uğratarak 1. Belarus Cephesi'ne karşı geniş çaplı bir taarruz yapmayı planlamıştı. Sovyet kuvvetlerinin Pomeranya'nın kuzeyinden güneybatısına, oradan da Silezya ve Brandenburg'a taarruz edeceği düşünülüyordu.[2] Hitler'in kurmaylarıyla yaptığı bir toplantıda General Guderian, bu taarruz planlarını gerçekleştirebilmek için Kurlandiya Kuşatması altındaki Alman birliklerini deniz yoluyla tahliye etmeyi, ayrıca Norveç ve İtalya'daki birlikleri de Doğu Cephesine getirmeyi Hitler'e önermiştir. Macaristan'da, General Sepp Dietrich'in 6. SS Panzer Ordusu'nun da katılacağı bir karşı taarruz tasarlanmaktaydı. Hitler Kurlandiya'nın elde tutulmasında ve Orduların Macaristan'da planlanan taarruzlara devamı konularında ısrarcı bir tutum içindeydi. Toplantı bu hava içinde devam etti.[3]

Daha sınırlı bir karşı taarruz konusunda fikir birliğine varıldıktan sonra General Guderian, o sıralar Vistül Ordular Grubu Komutanı olan General Heinrich Himmler yerine harekâtı General Walther Wenck'in yönetmesini önerdi. Bu öneri de Hitler'le General Guderian arasında hararetli tartışmalara yol açmıştır. General Guderian'ın anlatımıyla Hitler, "neredeyse çığlık"la tepki vermiştir.[2][4]

Operatif hedefler

Plânın son şeklinde Gün Dönümü Harekâtı, çok daha sınırlı bir operasyon olarak şekillendi. Buna göre 11. SS Panzer Ordusu'nun üç kolordusu, Sovyet 1. Belarus Cephesi ileri unsurlarına karşı yapılacak bir karşı taarruz için Pomeranya'da toplanacaktı. Alman kuvvetleri Pomeranya'nın kuzeyindeki Stargard kasabasından, 50 km'lik bir cephe hattından Batı Pomeranya'daki Arnswalde yönünde güneydoğuya taarruz edecekti. Taarruzun nihâî amacı Küstrin'deki küçük bir garnizonun kuşatmadan kurtarılmasıdır. Küstrin, Berlin'in 60 km doğusunda, 1. Belarus Cephesi kuvvetlerinin ulaştığı en batı uçta kuşatılmış durumdaydı. Sovyet - Alman cephe hattını gösteren krokiye bakan herhangi bir kimse dahi, Berlin'e yönelik, neredeyse kaçınılmaz görünen bir Sovyet genel taarruzunun buradaki köprübaşı üzerinden yapılacağını görebilirdi.

Wehrmacht kayıtlarında harekâtın kapalı adı Husarenritt Harekâtı olarak geçmekte olup SS Sonnenwende adında ısrar etti.[1]

Sovyet istihbaratı

Mareşal Jukov, kendi 61. Ordu'su ve 2. Muhafız Tank Ordusu karşısındaki Alman hatları gerisinde bazı kuvvetlerin toplanmakta olduğu konusunda bilgi sahibi olmuştur fakat saldırının niteliği ve zamanlamasına gelince, kesin bir bilgisi yoktu.[5]

Kuvvetler

Wehrmacht

Taarruzda kullanılmak üzere elde 1.200 kadar tank vardı. Fakat yeterli tren katarı olmadığı için cepheye sevk edilemedi.[1] Ayrıca ekonomik darboğaz nedeniyle sadece üç günlük mühimmat ve akaryakıt stoku tedarik edilebildi.[1]

Harekâta katılan kuvvetler:

  • General Felix Steiner komutasındaki 11. SS Panzer Ordusu'nun 39. Panzer Kolordusu[2]
  • General Martin Unrein komutasındaki 3. SS Panzer Kolordusu[2]
  • General Günther Krappe komutasındaki 10. SS Kolordu

Kızıl Ordu

Harekâta Mareşal Georgi Jukov komutasındaki 1. Belarus Cephesi kuvvetleri katılmıştır. Bu birlikler,

Taarruz

Planlamaya göre taarruzun başlama tarihi olan 15 Şubat'ta, Stettin köprübaşında toplanması ve takviye görmesi gereken tüm Alman birimleri henüz yerlerini almış değildi. Bununla birlikte kolordunun merkezdeki tümeni olan SS Nordland Tümeni, belirlenen günde Arnswalde yönünde taarruza geçti.[2] Taarruz, karşısındaki Sovyet 61. Ordu'su için beklenmedik bir durum yaratarak başlangıçta başarılı oldu. Alman ileri unsurları kuşatma altındaki Arnswalde dış kesimine ulaşarak kuşatmayı yardılar.[2]

Esas genel bir taarruz, bir sonraki gün başladı.[2] Alman kolordusunun kanatlarından yapılan daha ileri girmeler ve ilk başarılarla Arnswalde'ye açılan merkez koridor daha da genişletildi.[2] Birçok Sovyet tankı, Alman Tiger II tankları tarafından uzak mesafeden imha edildi. Ancak Alman ilerlemesi, sert Sovyet direnişi[2] ve eriyen karların neden olduğu çamur nedeniyle yavaşladı. Son derece ağır Alman tankları, bu çamur koşullarında yeterince uygun manevra yapamadı. Öte yandan Sovyet T-34 tankları, bu koşullarda bile kusursuz hareket yeteneğine sahip olabilmekteydiler.

Harekâta komuta eden General Wenck, 17 Şubat'ta bir trafik kazasında ciddi biçimde yaralandı. Berlin'deki bir brifing dönüşünde, 24 saattir görev başında olan şoföründen direksiyonu aldı ve kendisi de direksiyon başında uyudu.[2] Yerine derhal General Hans Krebs atandı. Ancak inisiyatif zaten kaybedilmişti. Bir sonraki gün Mareşal Jukov, 3. Vurucu Ordu ile bir karşı taarruz gerçekleştirdi ve Alman taarruzunu durdurdu.

Vistül Ordular Grubu taarruzu 18 Şubat'ta durdu.[2] Mareşal Jukov, 19 Şubat'ta 61. Ordu, 2. Muhafız Tank Ordusu ve 7. Muhafız Süvari Kolordusu'nu kullanarak, Stettin'i almayı amaçlayan bir karşı taarruz başlattı. Ancak Arnswalde'nin alınışı sırasındaki şiddetli sokak çatışmalarıyla ileri hareket durdu.[6] Alman birliklerinin geri çekilmesinde acil bir durum yoktu. Fakat Mareşal Jukov'un 70. Ordu'yu 23 Şubat'ta muharebeye sokması durumu birden değiştirdi, genel bir ricata neden oldu. Alman kuvvetleri birçok tankı ya kaybetti ya da terk etmek zorunda kaldı.

Sonuç

Başlangıçta başarılı bir gelişme göstermesine karşın Alman taarruzu taktik anlamda tümüyle başarısız oldu. Alman kuvvetleri Küstrin yönündeki yarma harekâtında başarılı olamadı ve geri çekilirken de ağır teçhizat yönünden büyük kayıplara uğradılar. Ancak Stalin ve Mareşal Jukov, Berlin yönünde yapılacak genel taarruzda kuzey kanadın korumasız olduğu endişesine kapıldılar. Böylece Doğu Pomeranya Taarruzu ile Pomeranya'daki Alman kuvvetleri atılana kadar, iki ay Berlin Harekâtı'nı ertelediler.

Ayrıca bakınız

Dipnotlar

  1. ^ a b c d Beevor, Sh: 91
  2. ^ a b c d e f g h i j k Le Tissier, Sh: 101
  3. ^ Beevor, Sh: 89
  4. ^ Duffy, Sh: 181-82
  5. ^ Duffy, Sh: 183
  6. ^ Le Tissier, Sh: 102

Kaynakça

İngilizce Wikipedia maddesinden yararlanılmıştır. Operation Solstice

  • Berlin: The Downfall 1945 - Antony Beevor
  • Red Storm on the Reich: The Soviet March on Germany, 1945 - Christopher Duffy
  • Zhukov at the Oder: the decisive battle for Berlin - Tony Le Tissier

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Moskova Muharebesi</span> Nazi Ordularının Moskova üzerine başlattıkları genel taaruzlar

Moskova Muharebesi veya Moskova Meydan Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, 1941 yılında Alman ordularının, bir duraklamanın ardından Moskova yönünde yeniden başlattıkları genel taarruzlarıdır. Moskova Muharebesi bazı tarihçiler tarafından II. Dünya Savaşı'nın dönüm noktalarından biri olarak kabul edilmektedir. Sovyet savunması, Hitler'in Barbarossa Operasyonu'nun önemli stratejik hedeflerinden biri olan Moskova'nın ele geçirilmesini engelleyerek savaşın uzamasına ve Barbarossa harekâtının başarısızlıkla sonuçlanmasına neden olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Kursk Muharebesi</span> Alman-Sovyet muharebesi

Kursk Muharebesi, II. Dünya Savaşı sırasında Doğu Cephesi'nde, Alman kuvvetlerinin Kursk çıkıntısına karşı 1943 yılının Temmuz ve Ağustos aylarında giriştikleri genel taarruzdur. II. Dünya Savaşı sırasında yapılmış en büyük tank çarpışmalarından biri ve bir günde en fazla kayıp verilmiş hava çatışmaları bu muharebede gerçekleşmiştir. Almanların Doğu Cephesi'nde gerçekleştirdiği son stratejik taarruzdur. Sonucundaki Sovyet zaferi, Doğu Cephesi'nde inisiyatifi Sovyetlere vermiştir ve savaşın sonuna kadar da öyle kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Küçük Satürn Harekâtı</span>

Küçük Satürn Harekâtı, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, Stavka'nın gerçekleştirdiği bir karşı taarruzdur.

<span class="mw-page-title-main">Kış Fırtınası Harekâtı</span>

Kış Fırtınası Harekâtı, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, Stalingrad Muharebesi sonucunda kuşatılan Mihver kuvvetleri kurtarmak için girişilen bir Alman taarruz harekâtıdır. Taarruz, 12 - 23 Aralık 1942 tarihleri arasında esas olarak Alman 4. Panzer Ordusu tarafından yürütülmüştür. Kızıl Ordu 19 ve 20 Kasım 1942 tarihlerinde başlattığı bir karşı taarruzla (Uranüs Harekâtı Stalingrad'daki Mihver kuvvetleri kuşatmıştı. Hitler'in kararıyla, esas olarak Alman 4. Panzer Ordusu'nun takviye edilmesiyle oluşturulan Don Ordular Grubu, dışarıdan bir yarma hareketiyle Kızıl Ordu kuşatmasına saldırmıştır. Stalingrad'da kuşatılmış bulunan Mihver kuvvetleri General Friedrich Paulus komutasında yeniden tertiplenirken Don Ordular Grubu da General von Manstein komutasına verilmişti. Don Ordular Grubu, B Ordular Grubu yerine geçtiği için aslında bütün bu teşkiller Mareşal von Manstein emrindedir. Bu arada Stavka, Kafkasya'da petrol sahalarını ele geçirmek için muharebe halindeki A Ordular Grubu'nu, geri çekilme hattını keserek tecrit etme planları içindedir. Bu harekât planına Satürn Harekâtı kapalı adı verilmiştir. Stalingrad'da kuşatılmış birliklerin, Kurtarma harekâtına kadar ikmali için tek çözüm Luftwaffe'nin hava köprüsüyle ikmal sağlamasıydı. Luftwaffe bu görevi yerine getirmekte başarısız oldu. Bu durumda, başarılı bir yardım hareketi ancak mümkün olduğunca erken başlarsa, işe yarar olabileceği açıkça ortaya çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Uranüs Harekâtı</span> II. Dünya Savaşı sırasında Stalingrad Cephesinin son evrelerinde gerçekleşen imhaya yönelik oprasyonunun gizli adıdır.

Uranüs Harekâtı II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde Rumen 3. Ordusu, 4. Ordusu, Alman 6. Ordu ile 4. Panzer Ordusu'ndan bazı birliklerin Stalingrad ve batısında kuşatılmasıyla sonuçlanan bir Sovyet stratejik taarruzunun kapalı adıdır. Harekât, Stalingrad Muharebesi'nin son evrelerinde, Stalingrad ve civarındaki Mihver kuvvetleri imha etmeyi amaçlamıştır. Harekâta ilişkin planlar 1942 yılının Eylül ayı ortaları gibi erken bir tarihte oluşturulmaya başlanmıştı. Esas olarak Kafkasya'daki Mihver kuvvetlerini ve Stalingrad'a taarruz durumundaki B Ordular Grubu'nu kuşatmayı ve imha etmeyi, eş zamanlı olarak planlıyordu. Kızıl Ordu, Alman kuvvetlerinin Stalingrad içindeki yırtıcı çatışmalara çekmiş, zaman kazanmak için toprak vermiş, inatçı bir savunma sürdürerek bu kuvvetlerin gücünü zayıflatmış ve moral olarak yıpratmıştır. Öte yandan Mihver kanatlarının savunması, zayıf donanımlı ve fazlasıyla yayılmış Macar, Rumen ve İtalyan birlikleri tarafından tutulmaktaydı. Kızıl Ordu taarruzu da Rumen kuvvetlerin cephesi üzerinden yapılmıştır. Ayrıca bu birliklerin, Kızıl Ordu taarruzlarını göğüslemeyi sağlayacak ağır silahları yoktu ya da yetersizdi.

<span class="mw-page-title-main">Berlin Muharebesi</span> Avrupada II. Dünya Savaşının son büyük muharebesi

Berlin Muharebesi, Sovyetler Birliği'nin II. Dünya Savaşı sonlarında düzenlediği genel taarruzlardan biri olan Berlin Stratejik Taarruz Harekâtı sonunda gerçekleşen muharebedir. Avrupa Cephesi'ndeki son genel taarruz olmamakla birlikte, Almanya'nın kayıtsız şartsız teslimiyle sonuçlandığı için savaşı bitiren muharebe olarak kabul edilmektedir. Berlin Harekâtı, sadece Berlin'i almak için girişilen bir harekât değildi. Esas olarak üç Sovyet cephesi kuvvetlerinin, hâlen Alman kontrolünde olan Elbe Nehri'nin doğusundaki Alman topraklarının işgalini amaçlıyordu. Elbe, Alman topraklarını kuzeyden güneye kabaca ikiye bölmektedir. Berlin Muharebesi ise, kentin Kızıl Ordu birliklerince ele geçirilmesi içindi, çatışmalar kent sınırları içinde gerçekleşti ve Avrupa cephelerinde savaşın sonunu getirdi.

<span class="mw-page-title-main">Lvov-Sandomierz Taarruzu</span>

Lvov-Sandomierz Taarruzu ya da Lvov-Sandomierz Stratejik Taarruz Harekâtı, Kızıl Ordu'nun 1944 yılı Temmuz ayı ortalarında başladığı ve Alman kuvvetlerini Ukrayna'dan ve Doğu Polonya'dan atmayı amaçlayan genel taarruzudur. Bir aydan uzun bir süre devam eden Sovyet taarruzları, belirlenen hedeflerine ulaşmıştır. Lvov-Sandomierz Stratejik Taarruz Harekâtı, üç taarruz harekâtından oluşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Seelow Tepeleri Muharebesi</span>

Seelow Tepeleri Muharebesi, Sovyet Seelow-Berlin Taarruz Harekâtı'nın bir parçasıdır. II. Dünya Savaşı'nda geniş savunma mevzilerine yönelen son taarruzdur. Çatışmalar 16 - 19 Nisan tarihleri arasında üç gün sürdü. Mareşal Georgi Jukov'un 1. Beyaz Rusya Cephesi'nin bir milyona yakın askeriyle, Berlin'in Kapısı olarak kabul edilen mevzilere taarruz etti. Bu taarruz kuvvetlerinin karşısında Alman 9. Ordusu'nun yaklaşık 110 bin askeri vardı. Alman 9. Ordu'su, Vistül Ordular Grubu'na bağlı olup General Busse komutası altında idi.

Doğu Prusya Taarruzu, II. Dünya Savaşı Doğu Cephesi'nde, Kızıl Ordu'nun Alman kuvvetlerine karşı yürüttüğü bir stratejik taarruzdur. Sovyet genel taarruzu 13 Ocak 1945 tarihinde başlamış, bazı Alman birlikleri 9 Mayıs 1945'e kadar çatışmaya devam ettiyse de 25 Nisan 1945 tarihinde hedeflerine ulaşmıştı. Kızıl Ordu'nun parlak bir zaferiyle sonuçlanan Köninsberg Kuşatması, genel taarruzun önemli bir bölümüdür. Alman tarihçiler, Doğu Prusya Taarruzunu 2. Doğu Prusya Taarruzu olarak adlandırırlar. Gumbinnen Harekâtı olarak da bilinen 1.Doğu Prusya Taarruzu, esasen 1. Baltık Cephesi'nin Memel Taarruzu'nun bir bölümü olarak General Çernyahovski komutasındaki 3. Belarus Cephesi kuvvetlerince 16 - 27 Ekim 1944 tarihleri arasında gerçekleştirilmiş bir harekâttır. Bu harekâtta Sovyet birlikleri Doğu Prusya ve Polonya'da 30 – 60 km derinlikte bir girme sağladılar ama ağır da kayıplara uğradılar. Bu durumda taarruz, daha geniş ihtiyatlar cephe hattında toplanıncaya kadar ertelendi.

<span class="mw-page-title-main">Dinyeper-Karpatlar Taarruzu</span>

Dinyeper-Karpat Taarruzu, 24 Aralık 1943 - 14 Nisan 1944 tarihleri arasında, II. Dünya Savaşı sırasında Doğu Cephesi'nde 1., 2., 3. ve 4 Ukrayna Cepheleri ile 1. Belarus Cephesi tarafından yürütülen bir stratejik taarruz harekâtıdır. Bu harekât, Alman Merkez ve Güney ordu gruplarına karşı, Ukrayna'nın tümünü ve Moldova'yı Alman işgalinden geri almayı hedeflemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kamenets-Podolski kuşatma halkası</span>

Kamenets-Podolski kuşatma halkası veya Hube Halkası, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'ndeki bir dizi muharebedir. Sovyet 1. Ukrayna Cephesi ve 2. Ukrayna Cephesi kuvvetleri, 1944 yılının Mart ve Nisan aylarında giriştikleri Proskurov-Çernovtsi ve Uman-Botoşani Taarruzları sırasında Hans-Valentin Hube komutasındaki 1. Panzer Ordusu'nu Dinyester nehrinin kuzey kesiminde kuşatma altına almışlardı. 1. Panzer Ordusu personelinin büyük kısmı, Nisan ayında kuşatmadan kurtulmayı başarmıştır.

Prohorovka Muharebesi, II. Dünya Savaşı sırasında Alman 4. Panzer Ordusu ile Sovyet 5. Muhafız Tank Ordusu arasında gerçekleşen muharebedir. Askeri tarihteki en büyük tank savaşlarından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Rumyantsev Harekâtı</span>

Rumyantsev Harekâtı, Belgorod - Harkiv Stratejik Taarruz Harekâtı’nın kapalı adıdır. Harekât, Kızıl Ordu tarafından 3 Ağustos 1943 ve 23 Ağustos 1943 tarihleri arasında Wehrmacht'ın 4. Panzer Ordusu ve Kempf Ordu Müfrezesi’ne karşı yapıldı. Harekât, Voronej ve Step Cepheleri tarafından Kursk çıkıntısının güneyinde, Belgorod ve Harkov civarında ve derinliğinde icra edilmiştir.

Lublin-Brest Taarruzu, Kızıl Ordu'nun Belarus Stratejik Harekâtı kapsamında sürdürdüğü bir taarruz harekâtıdır. Harekât, 18 Temmuz - 2 Ağustos 1944 tarihleri arasında yapılmış olup Alman kuvvetlerini merkez ve doğu Polonya'dan çıkarmayı amaçlamaktadır. Genellikler Bagration Harekâtı olarak bilinir. 1. Belarus Cephesi'nin güney kanadı (sol) tarafından Alman Güney Ukrayna Ordular Grubu'na ve Merkez Ordular Grubu'na karşı icra edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Vistül-Oder Taarruzu</span> II. Dünya Savaşının Doğu Cephesinde başarılı bir Kızıl Ordu taarruzu

Vistül-Oder Taarruzu, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde başarılı bir Kızıl Ordu taarruzudur. Taarruz Harekâtı 12 Ocak - 2 Şubat 1945 tarihleri arasında icra edilmiştir. Bu taarruzla Sovyet kuvvetleri, Doğu Polonya'da Vistül Nehri üzerindeki taarruz çıkış hatlarından Alman toprakları içlerine kadar ilerlediler. Ulaştıkları hat, Alman başkenti Berlin'e 70 km. mesafede olan Oder Nehri kıyılarıydı.

<span class="mw-page-title-main">Doğu Pomeranya Taarruzu</span>

Doğu Pomeranya Taarruzu ya da Doğu Pomeranya Stratejik Taarruz Harekâtı, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde Kızıl Ordu'nun Pomeranya ve Batı Prusya'daki Wehmacht kuvvetlerine karşı giriştiği ve 10 Şubat - 4 Nisan 1945 tarihleri arasında gerçekleşmiş bir genel taarruz harekâtıdır. Harekât, Sovyet kaynaklarında birbirini izleyen alt operasyonlar olarak değerlendirilmektedir.

Konitz-Köslin Taarruz Harekâtı 10 Şubat - 6 Mart 1945
Danzig Taarruz Harekâtı 7 - 31 Mart 1945
Arnswalde-Kolberg Taarruz Harekâtı 1 - 18 Mart 1945
Altdamm Taarruz Harekâtı 18 Mart - 4 Nisan 1945

Yukarı Silezya Taarruz Harekâtı II. Dünya Savaşı Doğu Cephesi'nde Mareşal Konev kuvvetlerinin giriştiği bir genel taarruz harekâtıdır. Bu Sovyet taarruzu, Alman kuvvetlerinin Yukarı Silezya'nın büyük bir bölümünden geri çekilmelerine yol açmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Debrecen Muharebesi</span> 1944 yılında SSCBnin Alman-Macar ordularına yaptığı taarruz

Debrecen Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi 'nde, Sovyet 2. Ukrayna Cephesi kuvvetlerince 6 - 28 Ekim 1944 tarihleri arasında gerçekleştirilen Debrecen Taarruz Harekâtı'dır. Sovyetler'in Macaristan'a yönelen genel taarruzu Debrecen bölgesini hedef almış, Mareşal Rodion Malinovski'nin 2. Ukrayna Cephesi, General Maximilian Fretter-Pico'nun Alman Güney Ukrayna Ordular Grubu cephesine yönelmiştir. Bu mevzilerde, müttefiki Macaristan'ın 7. Kolordusu da mevzi almıştı. Sovyet taarruzu, bu mevzileri atmış ve Alman - Macar kuvvetlerini yer yer 160 kilometre geri çekilmek zorunda bırakmıştır.

Halbe Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın sonlarında Doğu Cephesi'nde gerçekleşen bir çatışmadır. General Theodor Busse komutasındaki Alman 9. Ordu'sunun, Berlin Harekâtı sırasında Sovyet kuvvetlerince bir savaş gücü olarak imha edilmesiyle sonuçlanan muharebedir, 24 Nisan - 1 Mayıs 1945 tarihleri arasında yer almıştır.

Oder-Neisse Taarruzu, II. Dünya Savaşı'nın son yılında Kızıl Ordu tarafından gerçekleştirilen Merkezi Avrupa Seferi içinde yer alan son iki stratejik taarruzdan birinin ilk evresine Alman kaynaklarında verilen addır. İlk taarruz evresinde dört gün süren çatışmalar, Berlin Muharebesi'nin daha geniş çerçevesi içinde ele alınır. Sovyet askeri plancıları, Berlin Stratejik Taarruz Harekâtı'nı üç cephe taarruz harekâtı ve bir kıskaç harekâtı olarak dört bölüm olarak planladılar.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.