İçeriğe atla

Günay Karaağaç

Prof. Dr. Günay Karaağaç

Prof. Dr. Günay Karaağaç (1949, İzmir- 8 Aralık 2021, Ardahan), Türk dil bilginidir.

1967'de girdiği İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünden 1971'de mezun oldu. 1972-1975 yıllarında İzmir-Bergama Lisesinde, 1975-1978 yıllarında İstanbul Ticaret Lisesinde Edebiyat öğretmeni olarak çalıştı.

1978 yılında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü Umumî Türk Dili Kürsüsüne asistan oldu. 1983 yılında Lutfî Divanı adlı doktora tezini tamamlayarak "bilim doktoru" unvanını aldı. 1984-1987 yıllarında Macaristan-Budapeşte'deki Eötvös Lorand Üniversitesinde Türk dili okutmanlığı yaptı.

1987 yılında, Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümüne yardımcı doçent olarak atandı ve bu bölümün Türk dili anabilim dallarını kurdu.

1989'da doçent, 1995 yılında da profesör oldu.

1999 – 2000 tarihlerinde Kazakistan'da Ahmet Yesevi Üniversitesi - Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü Başkanlığı,

2002 – 2006 tarihleri arasında önce Lefke Avrupa Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü Başkanlığı ardından Fen-Edebiyat Fakültesi Dekanlığı, 2006 – 2008 yılları arasında İstanbul-Beykent Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü Başkanlığı görevlerini yürütmüştür.

İstanbul Aydın Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünde çalıştıktan sonra 2018-2021 yılları arasında Ardahan Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde öğretim üyesi olmuştur.

Macarca, İngilizce ile Moğolca bilen evli iki çocuk babası Karaağaç, 8 Aralık 2021'de koronavirüs tedavisi gördüğü Ardahan'daki bir hastanede 72 yaşında ölmüştür.

Eserleri

Kitaplar

  1. Karacaoğlan, Bütün Şiirleri, İstanbul, 1977.
  2. Lütfî Divanı, TDK, Ankara, 1998.
  3. Azerbaycan Bayatıları, (Halil Açıkgöz ile birlikte), TDK., Ankara, 1998.
  4. Türkçenin Dünya Dillerine Etkisi (Yayına Haz.), Ankara, 2004.
  5. Dil, Tarih ve İnsan, 3. baskı, Kitabevi Yayınları, İstanbul, 2008.
  6. Türkçe Verintiler Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara, 2008.
  7. Moğolca-Türkçe Konuşma Kılavuzu (Yavuz Kartallıoğlu ile birlikte), Kitabevi Yayınları, İstanbul, 2009.
  8. Kitab-ı Feth-i Gence (Adnan Eskikurt ile birlikte), İstanbul 2009.
  9. Türkçenin Söz Dizimi, Kesit Yayınları, İstanbul, 2009.
  10. Dil, Tarih ve İnsan, 4. basım, Kesit Yayınları, İstanbul, 2009.
  11. Türkçenin Ses Bilgisi, Kesit Yayınları, İstanbul, 2010.
  12. Dil Bilimi Terimleri Sözlüğü, TDK yay., Ankara 2013.
  13. Türkçenin Dil Bilgisi, 2. baskı Ankara 2013.
  14. Anlam Bilgisi ve İletişim, Ankara 2013.
  15. Türkçenin Alıntılar Sözlüğü, Ankara 2014.
  16. Dil Bilgisi ve Anlam Bilgisi Çözümlemeleri, Ankara 2015.

Çeviri kitaplar

  1. . Çağatayca El Kitabı (Janos Eckmann, Chagatay Manual, Indiana University Publications Uralic and Altaic Series, vol. 60, The Hague, 1966'nın tercümesi), İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Yay., no.3412, İstanbul, 1988, 288 s; 2. Baskı: Akçağ Yay., Ankara, 2002.
  2. . Moğol Yazı Dilinin Grameri (Nicholas Poppe, Grammer of Written Mongolian, Wiesbaden, 1954'ün tercümesi), E.Ü. Edebiyat Fakültesi Yay., no. 68, 1992.
  3. . Turan Kavimlerinin Göçü (Karoly Czegledy, Nomad nepek vandorlasa - Napkelettol Napnyugatig, Budapest, 1969'un tercümesi), Turan Kültür Vakfı Yay., İstanbul, 1999.
  4. . Moğolca-Türkçe Sözlük (Ferdinand, D. Lessing, Mongolian - English Dictionary, Bloomington, 1995'in çevirisi), 2 Cilt, 1780 s., TDK, Ankara, 2003.

Kitaplarda bölümler

  1. . Türkçenin “Gelenek, Görenek ve Yasa” İle İlgili Sözleri, Tunca Kortantamer İçin, Ed.: Yavuz Akpınar, İzmir, 2007, 403.-412. s.
  2. . Dil ve İnsan Oluş, Ahmet Bican Ercilasun Armağanı, Ekrem Arıkoğlu (Ed.), Ankara, 2008, 149.-161. s.

Diğer

Bunların dışında, uluslararası süreli yayınlarda 15, ulusal süreli yayınlarda 24 makalesi yayımlanmış; uluslararası toplantılarda 7, ulusal toplantılarda 8 bilimsel bildiri sunmuştur. Ayrıca çeşitli süreli yayınlarda çeviri makaleler de yayımlamıştır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Türk Dil Kurumu</span> Türkçeyi incelemek ve Türkçenin gelişmesi için çalışmak amacıyla oluşturulmuş kamu kurumu

Türk Dil Kurumu (TDK), Türkçeyi incelemek ve Türkçenin gelişmesi için çalışmak amacıyla 12 Temmuz 1932'de Mustafa Kemal Atatürk tarafından kurulan kurumdur. Türkiye'nin başkenti Ankara'da yer alan kurum, Türk dili üzerine çalışmaların yapılıp yayımlandığı bir merkezdir. Türk Dil Kurumu 1955'ten başlayarak çeşitli dallarda ödüller verdi. Ödüller her yıl 26 Eylül Dil Bayramı'nda Ankara'da yapılan törenle sahiplerine verilirdi. Ödül verilen dallar farklı yönetmeliklere göre zaman zaman değişirdi. 1983'te Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu bünyesine alındıktan sonra Türk Dil Kurumu ödülleri kaldırıldı. Günümüzde "Türk Diline Hizmet Ödülleri"ni vermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Sözlük</span> dilin veya dillerin kelime haznesini (sözvarlığını), söyleyiş ve yazılış şekilleriyle veren, sözcüğün kökünü esas alarak, bunların başka unsurlarla kurdukları sözleri ve anlamlarını, değişik kullanışlarını gösteren yazılı

Sözlük, bir dilin veya dillerin kelime haznesini (sözvarlığını), söyleyiş ve yazılış şekilleriyle veren, sözcüğün kökünü esas alarak, bunların başka unsurlarla kurdukları sözleri ve anlamlarını, değişik kullanışlarını gösteren yazılı eserdir. Eski dilde lügat, kamus denir. Leksikografi sözlükbilimidir. Sözlükçüye leksikografır denir. Lügatça, sadece bir kitapta geçen terimleri anlatır (glossary).

<span class="mw-page-title-main">Nijat Özön</span> Türk sinema eleştirmeni ve kuramcısı,  çevirmen, dilbilim uzmanı

Nijat Özön, Türk sinema eleştirmeni ve kuramcısı, mütercim, dilbilim uzmanıdır. Türkiye'de sinema hakkında ilk süreli yayını çıkaran Özön, ilk sinema ansiklopedisini de yazdı.

<span class="mw-page-title-main">Çağatayca</span>

Çağatayca, Çağatay Türkçesi veya Doğu Türkçesi, 15. yüzyılda Timurluların idaresi altında gelişen ve 15. yüzyıldan 20. yüzyılın başlarına dek Orta Asya'daki Müslüman Türk halkları tarafından ortak yazı dili olarak kullanılan dildir.

<span class="mw-page-title-main">Şükrü Halûk Akalın</span>

Şükrü Halûk Akalın,, 15 Nisan 2001 - 12 Ocak 2012 tarihleri arasında Türk Dil Kurumu Başkanlığı görevini üstlenmiştir. Kurumda düzenlenen basın toplantısında, görevinden kendi isteği ile ayrıldığını belirten Akalın, Hacettepe Üniversitesi'ndeki asli görevine geri dönmüştür.

Osman Nedim Tuna, Türk dilbilimci.

Türkçe dil bilgisi, Türkçeyi meydana getiren ses, sözcük yapılışı, sözcük hazinesi, anlam değişmeleri, tümce kuruluşu ve yapısı gibi ögeleri inceleyip kurallara bağlayan dil bilgisi bütünüdür.

Necmettin Hacıeminoğlu, Türk dilbilimci, yazar ve fikir adamıdır.

<span class="mw-page-title-main">Türk folkloru</span>

Türk folkloru, Türkçe çevresinde gelenekselleşmiş folklor, halk bilimidir.

<span class="mw-page-title-main">İsa Kocakaplan</span>

İsa Kocakaplan, Türk bir yazardır.

Mustafa İsen, Türk akademisyen, bürokrat, siyasetçi.

Ahmet Bican Ercilasun, Türk dil bilimci, Türkolog ve yazardır.

Hatice Şahin, d. 1965 Türk profesör.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlıca</span> Osmanlı İmparatorluğunda kullanılan dil

Osmanlıca veya Osmanlı Türkçesi, Osmanlı İmparatorluğu'nun ilk anayasası olan 1876 tarihli Kânûn-ı Esâsî'de geçtiği hâliyle Türkçe, 13 ile 20. yüzyıllar arasında Anadolu'da ve Osmanlı Devleti'nin yayıldığı bütün ülkelerde kullanılmış olan, Arapça ve Farsçanın etkisi altında kalan Türk dili. Alfabe olarak çoğunlukla Arap alfabesinin Farsça ve Türkçe için uyarlanmış bir biçimi kullanılmıştır. Halk arasında bazen bu dil dönemi için "Eski Türkçe" de kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Ahmet Caferoğlu</span>

Ahmet Caferoğlu, Türk dilbilimci.

<span class="mw-page-title-main">Oktay Yivli</span> Türk şair

Oktay Yivli Türk şairdir.

Mehmet Talât Tekin, Türk dil bilimci, Türk edebiyatına önemli katkıları olan araştırmacı ve yazar.

Suat Yakup Baydur -, Türk dilbilimci.

Yusuf Alper, Türk şair, yazar, akademisyen.

Tahsin Yazıcı, Fars dili ve edebiyatı uzmanı.