Düğüm; ip vb. doğrusal cisimleri, birbirine tutturmak için kullanılan yöntemdir. Düğüm, bir veya birden fazla ipten, dokumalardan, sicim ve kayışlardan, zincirlerden, hatta birbirine bağlanmış hatlardan meydana gelen dokumalardan meydana gelebilir. Düğümler, bağlama yöntemleri, kullanımları, hikâyeleri, kökenleri ve düğüm teorisinin matematiksel gözlemleri nedeniyle ilginç nesneler olarak tanınırlar.
Ceviz, bir halatın bir ucundaki kolların açılıp birbirlerine bağlanmasıyla elde edilen bir düğüm çeşididir. Düğümden sarkan halat kolları inceltilerek halatın bedenindeki diğer kolların arasında dikilebilir.
İzbarço bağı, İp ucu dirseğinin bir ip bedeni döngüsüne sancak bağı şeklinde tutturulmasıyla ip ucunda sabit ve güvenilir bir halka oluşturan bir düğüm çeşididir, yani bir Sancak bağı halkasıdır, Bulin bağı veya Borina düğümü de denir. İzbarço bağı farklı alanlarda farklı şekilde isimlendirilmiştir; Yay, bulin, elde emniyet ve izbaroço bağı aynı bağı ifade eden farklı isimlendirmelerdir.
İpin ortasında sabit ve güvenilir bir halka oluşturan bir düğüm çeşididir.
Tek ipte düğme, bir ip üzerinde, o ipin kendisinin oluşturduğu, sepet ya da dairevi saç örgüsü görünüşlü cevizimsi bir düğümdür.
İpin ucunda sabit ve güvenilir bir halka oluşturan bir düğüm çeşididir. İp ortasında da bağlanabilir, ama o zaman iki yana açısı aynı olmaz.
Çift ipte düğme, iki ip üzerinde, o iki ipin oluşturduğu, sepet örgülü / saç örgülü görünüşlü cevizimsi bir düğümdür.
Şişe bağı ip ortasında bir bağdır. Kaygan yuvarlak ama üst ucunda az bir genişleme olan eşyaları sıkıca gevşemeden tutabilir.
Dirsekte tek izbarço bağı dirsekte ilik oluşturan bir bağdır. Kelebek bağı da denir ama Alp kelebeği ile karıştırılmamalıdır.
3 halkalı dizgin düğümü ucunda bir ve alt yanında iki -toplam üç- sabit halkası olan saç örgüsü ya da sepet örgüsü görünüşlü, altdan dört ip giren, üstten dört ip çıkan, gerilimleri dikey yönde dengeli aktaran bir düğümdür.
Kandilisa bağı, halat ucunu silindir yapılı bir nesneye bağlamak için kullanılan bir bağdır. Silongo bağı da denir.
İskarmoz bağı, kazık ve iskele babası gibi bir nesneye ip bedeninin uçları gerekmeden tutturmak için kullanılan bir düğümdür. Çok iyi tutması, ip ucu gerektirmemesi ve ip gevşekken çözülebilmesi işe yarar özellikleridir.
Kamyoncu düğümü, insan elinin kuvvetini katlayarak ipi gerdirebilme işine yarayan düğümler düzenidir.
- En üstte, ana ip tarafında, genellikle ucu geçirmek gerekmeden yani ip ortasına atılabilen bir ilik,
- Ortada, alttaki yükten peşinden üstteki ilikten geçip iki dirsek oluşturan ve ucu çekip gerdikçe küçülen bir ilmek
- Uçta da gerilmiş ipin gergin kalmasını sağlayan bir ya da daha fazla sabitleştirici bağlama düğümü.
Sürtünme düğümleri, kendinden daha kalın bir ip üzerine üçten fazla sarmal ile bağlanıp sıkıştırıldığında ince ipin uçlarından tutulup çekilince kalın ipi kuvvetli bir el gibi kaymadan tutan düğümler bu kategoriyi oluştururlar. Bu kategorideki düğümler sarmallarından tutularak ya da kalın ip boyu iteleyerek kolayca hareket ettirilebilirler ama uçlarından çekildiğinde harekete direnirler.
Gerdel cevizi, bir halatın bir ucundaki kolların açılıp birbirlerine bağlanmasıyla elde edilen bir düğüm çeşididir.
Mevlana cevizi, bir halatın bir ucundaki kolların açılıp birbirlerine bağlanmasıyla elde edilen bir düğüm çeşididir.
Fener cevizi, bir halatın bir ucundaki kolların açılıp birbirlerine bağlanmasıyla elde edilen bir düğüm çeşididir.
İngiliz cevizi, bir halatın bir ucundaki kolların açılıp birbirlerine bağlanmasıyla elde edilen bir düğüm çeşididir.
Arap cevizi, bir halatın bir ucundaki kolların açılıp birbirlerine bağlanmasıyla elde edilen bir düğüm çeşididir.
Köstek U harfi şeklinde bir metalin açık kenarının vidalanmasıyla halka haline getirilen, bir şeylerin sağlamca tutturulması, asılması, eklenmesi işlerini kolaylaştırıp hızlandıran hırdavat ya da nalburiye malzemesidir.