Jile arkası ve önü tek parça olan, kolu ve yakası olmayan bir yelek türü.
Tişört, genellikle kısa kollu, çocuk ve yetişkinler için yazın giyilen ince bez parçasından yapılmış bir üst giysidir. Geleneksel olarak kısa kollu ve "bisiklet yaka" olarak bilinen yuvarlak yakalıdır. Pamuklu olanlar yaz aylarında daha çok tercih edilir. Tişörtler uzun ve kısa kollu, düğmeli olan yakalı tişört, baskılı tişört veya baskısız olabilir.
Bluz, vücudun üst bölümüne giyilen, genellikle ince kumaştan yapılan veya iplikten örülen kadın giysisi. Fransızca blouse kelimesinde gelmektedir. Bugün, kelime en yaygın olarak bir kız veya kadın frak gömleği anlamına gelir.
Terzi ya da terzilik tekstil ürünlerini işleyerek giyim kuşam ya da ev tekstil ürünleri haline dönüştüren kişilere verilen addır.
Kazak, vücut üst kısmına baş tarafından geçirilerek giyilen ve bel seviyesinde biten uzun kollu örme kış giyimi türüdür. Yün, sentetik fiber, pamuktan veya bunların kombinasyonlarından örülebilir. Kalın ve yünlü olanları kışın zor hava koşullarında vücudu sıcak tutmaya yarar. Yünün kalitesi kırpıldığı bölge ve hayvana göre kazağın kalitesi ve fiyatına yansır. Bunların içinden Shetland, Karakul ve Merinos koyunlarının yününden yapılmış kazaklar en duyulmuş olanlardır.
İç giyim, dış giyim eşyalarının altına giyilen kıyafetler olup, genellikle cilt ile doğrudan temas halindedirler, ancak tek kattan fazlasını oluşturabilirler. Dış giysilerin vücut atığı ile kirlenmesini veya hasar görmesini önler, dış giysilerin cilde karşı sürtünmesini azaltır ve cildi şekillendirmek ve cilt kısımlarını örtme işlevini görürler.
İstanbulin, Osmanlılarda Tanzimat döneminden Meşrutiyet dönemine değin kullanılan, yakası kapalı bir redingot türü. İçine gömlek giymek, boyun bağı takmak gerekmediğinden kullanışlı bir giysi sayılmıştır. Tanzimat yıllarından Meşrutiyet yıllarına kadar memurlar arasında yaygınlaşan resmi bir giysi olmuştur. Sonradan yerini açık yakalı, palto uzunluğunda olan redingota bırakmıştır. Ama bugün İstanbulin de redingot da tedavülden kalkmıştır.
Vücut kıyafeti (bodysuit) gövde ve ağ kısmı örten ve mayo olarak kullanılamayacak olan tek parça formlu bir giysidir. Malzemelerin değişmesine rağmen temel bir vücut kıyafeti tarzı tek parçalı mayo ve bir leotarda benzer. Bir mayodan farklı olarak vücut kıyafeti, kasıkta kancalar veya cırt cırt velcroya sahiptir. Bir gömlek kollu, değişken omuz askılı ve yaka stillerinde olabilir. Vücut kıyafetleri, pamuk, dantel, naylon vb. dahil olmak üzere bir dizi kumaştan yapılabilir. Genel olarak, tekstil kıyafetler, vücudun şekline daha iyi uyum için likra gibi genişletilebilir fiber içerir.
Leotard gövde kaplayan, ancak bacakları açıkta bırakan, unisex, tek parçalı bir giysidir. Giysi ilk olarak Fransız akrobatik sanatçısı Jules Léotard (1838–1870) tarafından ünlü oldu. Kolsuz, kısa kollu ve uzun kollu mayolar var. Bacakları da kapsayan unitard bir varyasyondur.
Ceket elbise genellikle yakalı, ön yakalı, paltoya benzeyen ve ilkbahar veya sonbahar ağırlıklı kumaşlardan yapılmış bir kadın elbisesidir. Modern ceket, ilk kez 1910'larda ortaya çıkmıştı, Vogue'da 1915'te yayınlanan bir makaleyle, yeni giysinin yelekler veya alt elbiseler üzerine giyilebileceğini garanti ediyordu. Temel ceket, onlarca yıl boyunca kullanılan bir gardıroptu, ancak 1960'larda özellikle popüler hale geldi. 1980'lerde ve 1990'larda, Galler Prensesi Diana, birçoğu Catherine Walker tarafından tasarlanan, özellikle yüksek profilli bir elbise kullanandı.
Askısız elbise üst, omuz askısı veya diğer görünür destek vasıtaları olmadan üst gövdenin etrafına yerleştirilen bir giysidir. Genellikle iç korse ve / veya sutyen ile desteklenir, korse sıkılığı elbisenin kaymasını önler.
Gecelik, uyurken aşınmaya yönelik bir giysidir. Normal gömleklerin çoğundan daha uzundur, kalçaların altına veya dizlerin altına uzanır, bazı bacakları açıkta bırakır. Uyurken kullanıcının hareketlerini kısıtlamaktan kaçınmak genellikle gevşektir. 16. yüzyıla kadar erkekler çıplak ya da gündüz tişörtünde uyudu; daha sonra, kalitede değişen bir gece gömleği yatakta giyildi. 16. yüzyılda soylular nakışlı gömlekler ya da "dövme gece gömlekleri" giydiler. 19. yüzyıla gelindiğinde, gece elbisesi gevşek, kısma yakalı bir gündüz gömlekine benziyordu ya da gevşek, ayak bileği uzunluğundaki bir gecelik idi. Bir gecelikte bir erkek gömleği ile karıştırmak çok kolaydır, çünkü bunlar da uzun olma eğilimindedir. 19. yüzyılın ortasına kadar gece kıyafetleri genellikle bir yatak şapkası ile birlikte giyilirdi.
Yaka, gömlek, elbise, mont ya da bluzların boyna denk gelen ya da boynu çevreleyen bölümüdür.
Frak gömleği takım elbise bileşeni olan gömlek türüdür. Önde tam boy açıklıklı ve yakalı bir giysidir. düğmeler veya gömlek saplamaları kullanılarak sabitlenir. Bir frak gömleği normalde dokuma kumaştan yapılır ve genellikle bir kravat, ceket, takım elbise ceketi veya resmi kıyafetle birlikte verilir.
Vücut çorabı, vücuta giyilen tek parça kadın çorabı türüdür. Kullanıcının gövdesini, bacaklarını ve bazen kollarını örter. Genellikle naylon çoraplar veya külotlu çoraplara benzer şeffaf bir kumaştan veya balık ağından, dantelden veya opak bir malzemeden alınır.
Kırım Tatar ulusal kıyafeti, Kırım Tatarlarının geleneksel giysisidir.
Çemis, kadın giyim eşyasıdır. Kalçaları kaplayan askılı örme bir iç çamaşırı gömleğidir. Elbise altına veya pijama olarak giyilir. Lingerie olarak, çemis baby-doll ve kombinezon'a benzer.
Kızıl Gömlekliler, aynı zamanda Red coats olarak da bilinir, seferleri sırasında İtalyan vatansever Giuseppe Garibaldi'yi takip eden gönüllülerdir. Gönüllülerin genellikle Garibaldini olarak adlandırdıkları ve üniforma yerine giydikleri gömleklerinin veya bol bluzlarının renginden türetilen isim.
Cache-cœur, her biri bir kayışa sahip iki bitmiş üçgen parçadan oluşan kadın üst giyimi. İlk kez 1920'lerde ortaya çıkmıştır. İki parça üst üste bindirilir ve uzunluğuna göre arkadan veya yandan kayışlarla bağlanarak kapatılır. Kenarların üçgen şekli, giysiyi bir tür "V yakalı" yapar. Genellikle uzun kolludur ve yün gibi soğuktan koruyan malzemelerden yapılır. Gündelik giyim türünün bir parçasıdır.
İlk olarak Macar süvarileri tarafından giyilen, örgülerle süslenmiş askeri gömlek veya ceket. Türkçe kökenli bir kelimedir ancak bu anlamıyla Macarcadan birçok yabancı dile geçmiştir. Doğrudan gömleğin üzerine giyilen, dize veya uyluğun ortasına kadar uzanan dik yakalı, vücuda oturan üst giysi. Kolu bazen katlanmış, bazen de yıpranmıştı; gömleği önkolda serbest bırakan "kesik kollu" dolmanlar da vardı. 16. yüzyıldan beri sadece köylü kıyafetlerinde biliniyor. Dolman, 18. yüzyılda kurulan posta fabrikalarının müşteri tabanı ve genel olarak zengin köylü çevreleri aracılığıyla ülke geneline yayıldı. O dönemde erkek giyiminde kısa formda kullanılıyordu. Ancak reform döneminden itibaren daha yeni tip kollar tarafından geride tutuldu.
