
Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.

2024 yılı sonu itibarıyla, 195 "Taraf Devlet"te 1.223 Dünya Mirası Alanı bulunmaktadır. 1,223 Dünya Mirası Alanının 952'si kültürel, 231'i doğal, 40'ı karma özelliktedir. Bu Dünya Mirası Alanlarının 49'u sınıraşırı alan olup, birden fazla ülke tarafından paylaşılmaktadır. Sınıraşırı alanları paylaşan toplam 72 ülke bulunmaktadır. Ülkeler Dünya Miras Komitesi tarafından Afrika, Arap Devletleri, Asya ve Pasifik, Avrupa ve Kuzey Amerika ve Latin Amerika ve Karayipler olmak üzere beş coğrafi bölgeye ayrılmıştır.

1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Azerbaycan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşmeyi 16 Aralık 1993'te onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.

Dünya Mirası, UNESCO tarafından listelenen, özel kültürel veya fiziksel öneme sahip yerlerden her birine verilen addır. Genel Kurul tarafından seçilen 21 UNESCO üyesi ülkenin oluşturduğu Dünya Miras Komitesi tarafından yönetilen uluslararası Dünya Mirası Programı bu listeyi güncellemektedir.

Kofun, Japonya'da MS 3. yüzyıl başlarında ve erken 7. yüzyıl arasında inşa edilen megalitik mezarlardır. Terim 3. ve 6. yüzyılın ortalarında Kofun döneminin adının kaynağıdır. Birçok kofun ayırt edici anahtar deliği şeklinde höyüklere sahiptir. Mozu-Furuichi kofungunu UNESCO Dünya Mirası listesine alınması için önerilmiş olup Ishibutai kofunu ise Geçici Liste'de yer almaktadır.

Tehlike Altındaki Dünya Mirasları Listesi, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) tarafından 1972 yılında yayımlanan Dünya Mirası Sözleşmesi'nin 11.4 maddesine uygun olarak Dünya Miras Komitesi tarafından Dünya Mirası Alanları'nı belirlemek ve yönetmek amacıyla derlenmiştir. Listelenen alanlar, korunması için büyük operasyonların gerekli olduğu ve "yardım talep edilen" Dünya Mirası Alanları'ndan oluşmaktadır. Listenin amacı uluslararası farkındalığı artırmak ve tehditlere karşı önlemler almaktır. Alana yönelik tehditler arasında yakın zamanlı, gerçekleşmesi kesinleşmiş tehditler veya alanda olumsuz etkilere neden olabilecek potansiyel tehlikeler sayılabilir.

Uganda'nın Kampala şehrindeki Kasubi Mezarları, dört kabaka ve Baganda kraliyet ailesinin diğer üyeleri için yaptırılmış mezar alanlarıdır. Kraliyet geçmişi nedeniyle, site geleneksel mimarinin önemli bir örneğinin yanı sıra Ganda halkı için manevi ve politik açıdan önemli bir yer olmaya devam etmektedir. Aralık 2001'de UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edildi ve "Sahra-altı Afrika'nın tamamında bitki materyalleri kullanılarak yapılan en dikkat çekici yapılardan biri" olarak tanımlandı.

Speyer, Almanya'da Rhineland-Pfalz'da yaklaşık 50,000 nüfuslu bir şehirdir. Ren nehrinin sol kıyısında yer alan Speyer, Ludwigshafen ve Mannheim'in 25 km güneyinde ve Heidelberg'in 21 km güneybatısında ve Speyer Nehrinin ağzındadır. Speyer, Romalılar tarafından kurulmuş, Almanya'nın en eski şehirlerindendir. Speyer Katedrali, diğer birçok kilise ve Altpörtel Speyer manzaralıdır. Katedralde yüksek sunağın altında, sekiz Kutsal Roma İmparatoru ve Alman krallarının mezarları vardır.

1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Arnavutluk'un, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşmeyi 10 Temmuz 1989'da onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.

Mozu Mezarları , Japonya'nın Osaka Prefektörlüğü'ndeki Sakai'de yer alan bir grup megalitik mezardır. Başlangıçta 100'den fazla mezardan oluşan anahtar deliği şeklindeki yuvarlak ve dikdörtgen mezarlardan geriye %50'sinden azı kalmıştır.

Risco Caído, İspanya'nın, Gran Canaria adasında bir arazi oluşumu ve arkeolojik sit alanıdır. Site, Kanarya Adaları'nın İspanyol öncesi kültürüne tarihlenen tarih öncesi mağara konutları, tapınaklar ve tahıl ambarlarını içerir. Ayrıca Aborijin halkı tarafından astronomik bir gözlemevi olarak kullanıldığı düşünülmektedir. Temmuz 2019'da Risco Caído, UNESCO tarafından bir Dünya Mirası olarak seçildi. Gran Canaria adası ve Las Palmas ilinin birinci, Kanarya Adaları'nın beşinci dünya mirasıdır.

Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirası Alanları, 1972'de kurulan UNESCO Dünya Mirası Konvansiyonu'nda açıklandığı gibi kültürel veya doğal miras için önemli yerlerdir. Litvanya sözleşmeyi 31 Mart 1992 tarihinde kabul ederek doğal ve tarihi yerlerini listeye dahil etmeye uygun hale getirdi. Listeye eklenen ilk site, 1994 yılında Vilnius Tarihi Merkezi idi. 2000, 2004 ve 2005'te üç bölge daha eklendi. Toplamda listede dört site var, hepsi kültürel. İki site ulus ötesi: Curonian Spit Rusya ile ve Struve Jeodezik Ark diğer dokuz ülke ile paylaşılıyor. Litvanya, Dünya Mirası Alanlarına ek olarak, geçici listesinde iki mülkü de muhafaza etmektedir.

Dünya Miras Alanı'nın belirlenmesi oldukça prestijli bir işlemdir. Böyle bir listeleme sadece onur vermekle kalmaz, aynı zamanda turizmi geliştirdiği için ekonomik sonuçları da vardır.

Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirası, 1972'de kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde açıklandığı gibi

Hawraman Kültürel Peyzajı veya Uramanat Kültürel Peyzajı, İran'ın 26. somut kültürel miras alanıdır. Bu el değmemiş ve dağlık peyzaj alanı, MÖ 3000'den beri bölgede yaşayan tarıma dayalı bir Kürt kabilesi olan Hawrami halkının geleneksel kültürüne tanıklık etmektedir. Miras alanı, İran'ın batı sınırı boyunca Kürdistan ve Kirmanşah eyaletlerinde, Zagros Dağları'nın merkezinde uzanmaktadır.

Fin Bahçesi, İran'ın Kaşan şehrinde bulunan bir Safevi dönemi bahçesidir. Kaçar Devletinin Sadrazamı Mirza Taki Han'ın 1852'de Şahenşah Nasıreddin Şah tarafından gönderilen bir suikastçı tarafından öldürüldüğü Kaşan Fin Hamamı'na ev sahipliği yapmaktadır. 1590'da tamamlanan Fin Bahçesi, İran'daki en eski bahçedir.

Kuzey Japonya'daki Jōmon Tarihöncesi alanları (北海道・北東北の縄文遺跡群), Japonya'nın Hokkaidō ve Kuzey Tōhoku bölgelerinde yer alan 17 Jōmon dönemi arkeolojik alanından oluşan bir dizi UNESCO Dünya Mirası alanıdır. 10 bin yıldan uzun süren Jōmon Dönemi, "yerleşik tarım öncesi yaşam yollarını ve tarih öncesi insanların karmaşık bir manevi kültürünü" temsil etmektedir.

Avrupa'nın Büyük Kaplıca Şehirleri, yedi Avrupa ülkesindeki 11 termal tesisten oluşan ulusötesi bir Dünya Miras Alanıdır. Bu termal tesisler doğal maden suyu kaynakları çevresinde gelişmişlerdir. 18. yüzyılın başlarından 1930'lara kadar Batı Avrupa, kaplıca ve banyo kültüründe bir gelişme yaşadı ve bu da gelişmiş hamamların inşasına yol açtı. Bunlar genellikle bahçeleri, kumarhaneleri, tiyatroları ve kaynakları ve hamamları çevreleyen villaları içerir.

Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirasları, 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı şekliyle kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir. Ermenistan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'yi 5 Eylül 1993'te onaylayarak, tarihî yerlerini listeye dâhil edilmeye uygun hâle getirdi.

Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesine taraf olan ülkeler tarafından aday gösterilen, kültürel veya doğal miras açısından olağanüstü evrensel değere sahip Dünya Mirası Alanlarını belirlemektedir. Kültürel miras anıtlardan, bina gruplarından ve alanlardan oluşur. Doğal varlıklar, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanmaktadır. Bulgaristan sözleşmeyi 7 Mart 1974'te kabul etti