Fulcanelli

Fulcanelli (1920ler), kimliği hâlâ tartışılan bir Fransız simyacı ve ezoterik yazar tarafından kullanılan isimdi.^[1] Fulcanelli adı bir kelime oyunu gibi durmaktadır: Antik Roma ateş tanrısı Vulcan ile Tanrı anlamına gelen bir Kenanlı adı ve Kutsal Ateş anlamıyla El kelimesinin birleşiminden oluşmaktadır.^[2]

Fulcanelli'nin kültürel bir fenomen olarak çekiciliği, hayatının ve eserlerinin oluşturduğu gizemden ve ortadan kaybolmasından kaynaklanmaktadır. Özellikle, kurşunun altına dönüşümünü iki kez gerçekleştirmesiyle ünlüdür. İlki, 1922'de, en sadık öğrencisi Eugène Canseliet ile birlikte, sözde 100 gram kurşunu Jean-Julien Champagne ve Gaston Sauvage'ın huzurunda başarılı bir şekilde altına dönüşümünü gerçekleştirdiği zamandı. Bu gösteri, Sarcelles'deki Georgi şirketinin gaz fabrikalarının bir laboratuvarında Fulcanelli tarafından hazırlanan az miktarda "Projeksiyon Tozu" (Felsefe Taşı olarak da bilinir) kullanılarak gerçekleştirildi.^[3]^[4] İkincisi ise, 1937'de Château de Léré'de, bir kimyager, iki fizikçi ve bir jeolog da dahil olmak üzere tanıkların önünde Fulcanelli'nin sözde 225 gram kurşunu altına ve 100 gram gümüşü uranyuma transmutasyonu gerçekleştirdiği zamandı.^[5] Bundan sonra Fulcanelli tamamen ortadan kayboldu.^[5]

Hayatı

Fulcanelli büyük ihtimalle simya irfanı, mimarlık, sanat, bilim ve diller konusunda eğitim görmüş bir Fransızdı. Fulcanelli, başyapıtı (Magnum Opus) Le Mystère des Cathédrales'i tek öğrencisi Eugène Canseliet'e bırakarak 1926'da ortadan kaybolmasının ardından yayınlanan iki kitap yazdı. İlk baskısı 300 kopyadan oluşuyordu ve Jean Schemit tarafından 52 Rue Laffitte, Paris adresinde yayınlandı.^[6]

Fulcanelli hakkındaki teoriler, onun zamanın ünlü bir Fransız okültisti olduğunu iddia etmektedir: belki eski kraliyet ailesinin, Valois Hanedanı'nın bir üyesi veya Frères d'Heliopolis'in (Fulcanelli merkezli bir topluluk olan ve Eugène Canseliet, Jean-Julien Champagne ve Jules Boucher dahil olduğu Heliopolis Kardeşler) başka bir üyesi. Canseliet'in öğrencisi Patrick Rivière, Fulcanelli'nin gerçek kimliğinin ünlü bir Fransız fizikçi olan Jules Violle olduğuna inanıyordu.^[7] 1996 tarihli bir kitapta, Jean-Julien Hubert Champagne (23 Ocak 1877 doğumlu) ile Fulcanelli'nin yazı örnekleri karşılaştırılmış ve önemli ölçüde benzerlik göstermiştir.^[8] Her halükarda, 1916'da Fulcanelli, o zamanlar henüz on altı yaşında olan Canseliet'yi ilk öğrencisi olarak kabul etmişti. 1921'de Ferdinand de Lesseps'in oğullarını ve 1922'de Jules Boucher ve Gaston Sauvage adlı iki öğrenciyi daha öğrencisi olarak kabul etmişti. 1925'te Fulcanelli, adi metalleri altına dönüştürmeyi başardığı iddia edilen 59 rue Rochechouart adresine taşındı.^[9]

Bununla birlikte, 1910 ve 1940 yılları arasında tarihsel bağlamında derlenen tanıklıkların çoğu, kütüphaneci Pierre Dujols'un (1862-1926) materyallerinden esinlenerek, yazar olarak Julien Champagne'i göstermiştir. Takma adla ilgili ilk referans 1910'larda görülür ve heykeltıraş Frédéric Auguste Bartholdi'nin (1834-1904) eşi Jeanne-Emilie Baheux de Puysieux'ye (1829-1914) aittir.^[10]

1960 yılında, Louis Pauwels ve Jacques Bergier'in uluslararası çok satan romanı Sihirbazların Sabahı (Fransızca: Le Matin des magiciens)'ın yayınlanmasıyla, Usta Simyacı'nın gizemini popüler hale geldi.^[11]

Fulcanelli'nin Ustası

Bazı araştırmacıların Canseliet'in bizzat kendisinin Fulcanelli olabileceğine dair düşüncelerini reddetmeyen Canseliet, Fulcanelli'nin Ustasının 15. yüzyıl simyacısı Basil Valentine olduğuna inanıyordu. En azında teoride Ustasının Basil olduğunu düşünüyordu, zira Fulcanelli'nin yaratıcısı kendi karısı da olabilirdi. Fulcanelli'nin, büyük işin tamamlanmasıyla ilgili olarak bir tılsım olarak sakladığı tuhaf bir mektupta, muhtemelen Basil Valentine tarafından tamamlandığı düşünülen iş hakkında konuşurken kendi karısından da bahseder: "... Karım bana iyi haberleri söylediğinde" ve "... hassas insanların açıklanamaz sezgisiyle, karım gerçekten tuhaf bir rüya gördü." Bu mektubun gösterdiği gibi, Büyük Eser kadar önemli bir şeyden bahsederken, karısından da Magnum Opus için önemli biri olarak bahseder.^[12]^[13]

Sonuç

Louis Pauwels'e göre Fulcanelli, 2. Dünya Savaşı'ndan sağ kurtuldu ve Paris'in Kurtuluşundan sonra tamamen ortadan kayboldu. Kendisini bulmaya yönelik girişimler sonuçsuz kaldı. Ağustos 1945'te Amerikan G-2 (Ordu İstihbaratı), Jacques Bergier'den atom enerjisi ile ilgili Alman araştırma raporlarını arama operasyonundan sorumlu bir ordu binbaşısıyla temasa geçmesini istedi. Kimliği belirsiz binbaşı, Fulcanelli'nin nerede olduğunu öğrenmek istedi. Bergier bir şey söyleyemeyince, binbaşı da Fulcanelli'nin artık bulunamayacağından emin oldu.^[14]

Jacques Bergier ile Paris'te buluşma

Walter Lang, Fulcanelli'nin Jacques Bergier'le, Fransız atom fizikçisi André Helbronner'ı yaklaşmakta olan nükleer silah tehlikesine karşı uyarmak için iletişim kurduğunu yazar. Fulcanelli'ye göre nükleer silahlar daha önce de insanlığa karşı kullanılmıştı. Prof. Helbronner ve Chevillon, II. Dünya Savaşı'nın sonlarına doğru Gestapo tarafından öldürülmüştür.^[15]

Jacques Bergier ve Fulcanelli arasındaki görüşmenin Haziran 1937'de Paris'teki Gaz Kurulunun bir laboratuvarında gerçekleştiği bildirildi. Neil Powell'a göre, buluşmanın orijinal transkriptinin bir çevirisi şöyledir:

"Bugün bilim adamlarımızdan birkaçı gibi, siz de başarının eşiğindesiniz. Lütfen bana izin verin. Çok çok dikkatli olun. Sizi uyarıyorum... Nükleer enerjinin serbest bırakılması sandığınızdan daha kolaydır ve yapay olarak üretilen radyoaktivite çok kısa bir süre içinde gezegenimizin atmosferini zehirleyebilir: birkaç yıl içinde. Dahası, tüm şehirleri yok edecek kadar güçlü birkaç metal tanesinden atomik patlayıcılar üretilebilir. Bunu size bir gerçek olarak söylüyorum: simyacılar bunu çok uzun zamandır biliyorlar... Şimdi söyleyeceğim şeyi size kanıtlamaya çalışmayacağım ama sizden bunu Bay Helbronner'a tekrarlamanızı rica ediyorum: yüksek düzeyde saflaştırılmış malzemelerin belirli geometrik düzenlemeleri, elektrik veya vakum tekniklerine başvurmadan atomik kuvvetleri serbest bırakmak için yeterlidir... Simyanın sırrı şudur: Modern bilim adamlarının "güç alanı" dediği şeyi üretmek için madde ve enerjiyi manipüle etmenin bir yolu vardır. Alan, gözlemci üzerinde etkide bulunur ve onu evren karşısında ayrıcalıklı bir konuma getirir. Bu konumdan, zaman ve mekan, madde ve enerji tarafından normalde bizden gizlenen gerçeklere erişebilir. İşte biz buna Büyük İş diyoruz."^[16]

Bergier, Fulcanelli'ye Felsefe Taşı hakkında soru sorduğunda, simyacı şu yanıtı verdi: "...hayati olan metallerin dönüştürülmesi değil, deneyi yapan kişinin kendisidir. Her yüzyılda birkaç kişinin yeniden keşfettiği kadim bir sırdır. Ne yazık ki, sadece bir avuç kişi başarıya ulaşır..."^[17]

Aralık 1938'de Alman kimyagerler Otto Hahn ve Fritz Strassmann, Naturwissenschaften'e uranyumu nötronlarla bombardıman ettikten sonra baryum elementini tespit ettiklerini bildiren bir el yazması gönderdiler.^[18] Lise Meitner ve yeğeni Otto Robert Frisch bu sonuçları doğru bir şekilde nükleer fisyon olarak yorumladılar.^[19]^[20]

İspanya'da buluşma

Canseliet'e göre, Fulcanelli ile son karşılaşması 1953'te (kaybolduktan yıllar sonra) İspanya'ya gittiğinde ve orada eski ustasıyla buluşmak üzere dağların tepesindeki bir kaleye götürüldüğünde oldu. Canseliet, Fulcanelli'yi 80'lerinde yaşlı bir adam olarak tanıyordu ama şimdi Ustası gençleşmiş ve fiziksel olarak görünüşü değişmişti: o artık androjen bir yaratıktı, Fulcanelli'nin Kutsal Androgyne adlı bir varlığıydı. Buluşma kısa sürdü ve Fulcanelli, nerede olduğuna dair hiçbir iz bırakmadan bir kez daha ortadan kayboldu.^[21]

Fonetik Kabala

Fulcanelli'ye göre, Fonetik Kabala (Fulcanelli'nin özel bir dil kullanımı için kullandığı terim, fonetik benzerlikler ve kelimelerin ifade alanını genişletmek için diğer sembolik teknikler üzerine çizim), İbranice Kabala değildir; türetilmesi bile farklıdır. Kabala kelimesi, İlyada'daki Truva Atı'nda olduğu gibi, bir at olan Latince caballus kelimesinden türetilmiştir. Bu ifade, kelimelerin sayısal değerine değil, homofonik ve senfonik olmasına odaklanır. Antik Yunan tanrılarının kutsal dilinde konuşulurken onların neşeli doğalarını yankılamak için fonetik asonans (benzer sesli kelimeler) kullanır ve rezonanslarını vurgular.^[22] Fulcanelli'nin Le Mystère des Cathédrales adlı eserinin İngilizce çevirisine bir giriş yazan Walter Lang'a göre, Fonetik Kabala'nın temel ilkeleri Fulcanelli'nin Magnum Opus'unda^[a] restore edilmiştir.^[23]

Çalışmaları

Fulcanelli'nin iki kitabı:

Le Mystère des Cathédrales (Katedrallerin Gizemi), 1922'de yazılmış ve1926'da Paris'te yayınlanmıştır.^[24]
Les Demeures Philosophhales (Filozofların Konakları), 1929'da Paris'te yayınlandı.^[24]

Kitaplar şifreli ve bilgece bir tarzda yazılmıştır. Sıradan okuyucuları uzak tutmaya hizmet edecek Latince ve Yunanca kelime oyunları, simya sembolizmi, çift anlamlar, Argot ve Cant üzerine derslerle doludur.

Finis Gloriae Mundi (Dünyanın Zaferinin Sonu)^[25] adlı üçüncü bir kitabın da yayına hazırlandığı söylenir. Kitabın notları bir süre tek öğrencisi Canseliet'e kaldı. Fulcanelli, kitabın yayınlanma zamanlamasının doğru olmadığına karar verdi ve bu nedenle aslında hiçbir zaman yayınlanmadı. Fulcanelli'yi yazar olarak gösteren aynı adlı bir kitap çok daha sonra yayınlandı, ancak sahte olduğu anlaşıldı.

Kültürel referanslar

İngiliz yazar Helen Dennis'in River of Ink (Mürekkep Nehri) serisi.^[26]
Scott Mariani'nin 2007 tarihli gizemli gerilim romanı The Alchemist's Secret, (Simyacının Sırrı)^[27] simyacının ortadan kaybolması ve el yazmasına ne olmuş olabileceği konusunu ele alır.^[28]
Martin Langfield'ın 2009 romanı The Secret Fire, ana tema olarak İkinci Dünya Savaşı sırasında Müttefik ve Nazi istihbarat servisleri tarafından düzenlenen bir Fulcanelli avını anlatır.^[29]
Frank Zappa, 1988 tarihli canlı gitar solo albümü Guitar'da "But Who Was Fulcanelli?" adlı bir şarkı yayınladı.
Michele Soavi'nin 1989 yapımı La Chiesa (Kilise) filmi baştan sona Fulcanelli'nin The Mystery of the Cathedrals adlı kitabına atıfta bulunur.
Meksikalı yönetmen Guillermo del Toro'nun 1993 tarihli Cronos adlı filminde Fulcanelli ve ölümü tasvir edilmiştir.
Fransız polisiye dizisi Astrid et Raphaëlle'nin ilk sezon bölümü olan Fulcanelli, Fulcanelli'nin sırları için uzun bir hazine avını konu alır.

Notlar

^ "Magnum Opus" Latince kökenli bir ifadedir ve Türkçe'de "büyük eser" olarak çevrilebilir. Bu ifade özellikle sanat ve edebiyat alanında kullanılır ve bir yazarın, ressamın, bestecinin veya herhangi bir sanatçının kariyeri boyunca yarattığı en önemli, en başarılı ve en etkili eserini tanımlar. "Magnum Opus" terimi, kişinin hayatının ve sanatsal becerilerinin doruk noktasına ulaştığı işi ifade eder ve genellikle kişinin ölümden sonra da etkisini sürdürür.

Kaynakça

^ Patrick Riviere Fulcanelli, p. 29, Red Pill Press Ltd, 2006 978-1-897244-21-0
^ Mark Stavish The Path of Alchemy, p. 171, Llewellyn Worldwide, 2006 978-0-7387-0903-1
^ Fulcanelli and the Alchemical Revival. The Man Behind the Mystery of the Cathedrals. Rochester: Destiny Books. 2005. s. 5.2. ISBN 9781594770821.
^ Fulcanelli: His True Identity Revealed. Londra: Red Pill Press. s. 59. ISBN 9781897244210.
^ ^a ^b Fulcanelli and the Alchemical Revival. The Man Behind the Mystery of the Cathedrals. Rochester: Destiny Books. 2005. s. 5.4. ISBN 9781594770821.
^ Patrick Riviere Fulcanelli, p.31
^ Rivière, Patrick. Fulcanelli. Red Pill Press 1-897244-21-5
^ ARCHER. "DEDICACES DE JULIEN CHAMPAGNE - JULIEN CHAMPAGNE". JULIEN CHAMPAGNE. 14 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023.
^ Dennis William Hauck Sorcerer's Stone, p. 172, Citadel Press, 2004 978-0-8065-2545-7
^ Rodríguez, Autor José (13 Eylül 2022). "Algo sobre Fulcanelli". Buscando la Piedra Filosofal (İspanyolca). 28 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023.
^ The Mysteries of the Great Cross of Hendaye. s. 4.
^ Patrick Riviere Fulcanelli, p. 47, Red Pill Press, 2006 978-1-897244-21-0
^ Samael Aun Weor The Perfect Matrimony, ch. I, Glorian Publishing, 2008 978-1-934206-03-4
^ Alchemy, the Ancient Science, ibid. p.53
^ Fulcanelly Le Mystère des Cathédrales, p. 29, Neville Spearman Ltd, London, 1971
^ Powell, Neil Alchemy, the Ancient Science, p. 53, Aldus Books Ltd, London, 1976 SBN 490 00346 X
^ Dennis W. Hauck Sorcerer's Stone, p. 174, Citadel Press, 2004 978-0-8065-2545-7
^ Natturwissenschaften, v. 27, # 1, pp. 11–15, 1939
^ Nature, v. 143, #3615, pp. 239–240, Feb. 11, 1939
^ "nature physics portal - looking back - Breaking up is easy -- nuclear fission discovered". nature.com. 28 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023.
^ Patrick Harpur Mercurius, p. 336, Blue Angel Gallery, 2007 978-0-9802865-8-8
^ Patrick Riviere Fulcanelli, p. 42, Red Pill Press Ltd., 2006 978-1-897244-21-0
^ Fulcanelli Le Mystère des Cathédrales, Neville Spearman, London, 1971
^ ^a ^b Riviere, Patrick (2006). Fulcanelli: His True Identity Revealed. s. 95. ISBN 9781897244210.
^ Fulcanelli Finis Gloriae Mundi, 125 pages, Obelisco, 2004 84-7720-937-5 (Spanish ed.)
^ "Genesis: River of Ink by Helen Dennis – review". TheGuardian.com. 14 Şubat 2016. 14 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023.
^ "Simyacının Sırrı". Altın Kitaplar. www.1000kitap.com. 14 Mart 2023. ISBN 9789752111271. 14 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023.
^ Mariani, Scott. The Alchemist's Secret. 978-1-84756-079-7
^ Langfield, Martin. The Secret Fire. 0-14-102507-7.