Edo dönemi veya Tokugawa dönemi , Japonya tarihinde 1603-1868 yıllarını kapsayan dönemdir. Bu dönem 24 Mart 1603 tarihinde Edo'da Tokugawa Ieyasu tarafından Tokugawa Şogunluğu'nun kurulmasıyla başlar ve 3 Mayıs 1868'de Meiji Restorasyonu'nun başlamasıyla sona ermektedir. Bu dönemde Japonya Tokugawa Şogunluğu ile 300 yerel daimyōnun yönetimindeydi. Edo dönemi Japonya'nın ilk modern dönemi olarak tanımlanmaktadır ve bu yıllar arasında Japonya dış dünyaya kapalı kalmış olup ekonomik büyüme, sıkı toplumsal düzen, istikrarlı bir nüfus ile sanat ve kültür alanında gelişmeler yaşanmıştır.
Han, Japonya'da 12. yüzyıldan sonra savaşçı veya Edo dönemi ve erken Meiji döneminde daimyo toprağı için kullanılan tarihi bir tanımdır. Sengoku döneminde Toyotomi Hideyoshi zamanında oluşmuşlardır. Beyliklerin sayısı değişmekteydi; genel olarak Edo döneminde yaklaşık 300 beylik bulunmaktaydı.
Tosa vilayeti, Japonya'nın tarihi vilayetlerinden biri idi. Vilayet Shikoku adasında Nankaidō bölgesinde yer almaktaydı ve sınırları günümüz Kōchi prefektörlüğünü kapsamaktaydı. Merkezi Nankoku yakınlarında yer almaktaydı.
Satsuma vilayeti, Japonya'nın tarihi vilayetlerinden biri idi. Vilayet Kyūshū adasında Saikaidō bölgesinde yer almaktaydı ve sınırları günümüz Kagoshima prefektörlüğünün batısını kapsamaktaydı. Vilayetin merkezi Satsumasendai idi.
Goryōkaku, Japonya'nın Hakodate kentinde bulunan bir yıldız kaledir. Goryōkaku, kısa süreli Ezo Cumhuriyeti'nin baş kalesiydi.
Kiyoura Keigo, Ocak-Haziran 1924 tarihleri arasında Japonya'nın 13. başbakanı olarak görev yapmış Japon siyasetçi.
Meireki, Japonya tarihinde Nisan 1655-Temmuz 1658 tarihlerini kapsayan dönem adıdır. Dönem, Jōō'dan sonra gelmekte olup Manji'ye kadar devam etti. Bu dönemde hüküm süren imparator Go-Sai idi.
Genroku, Japonya tarihinde Eylül 1688-Mart 1704 tarihlerini kapsayan dönem adıdır. Dönem, Jōkyō'dan sonra gelmekte olup Hōei'ye kadar devam etti. Bu dönemde hüküm süren imparator Higashiyama idi.
Kaei, Japonya tarihinde Şubat 1848-Kasım 1854 tarihlerini kapsayan dönem adıdır. Dönem, Kōka'dan sonra gelmekte olup Ansei'ye kadar devam etti. Bu dönemde hüküm süren imparator Kōmei idi.
Tairō, Japonya'nın Tokugawa şogunluğu hükûmetinde kabaca başbakanlığa benzeyen yüksek rütbeli bir resmi makamdı. Tairō, acil bir durumda idari rōjū konseyine başkanlık etmekteydi. Geleneksel olarak Tokugawa ile yakın çalışan fudai daimyōlerden bir tairō aday gösterilirdi. Genel olarak, makam sahibi şogunluğun baş politika yapıcısıydı ve Japonya'ya bir shōgunun yokluğunda veya görevini yerine getirememesi durumunda yetenekli bir geçici lider olarak görev yapmaktaydı.
Kujō Yoritsune veya Fujiwara no Yoritsune, Kamakura şogunluğunun dördüncü şogunudur. İktidarı 1226'dan 1244'e kadar sürmüştür. Babası kanpaku Kujō Michiie idi ve büyükannesi Minamoto no Yoritomo'nun yeğeniydi. Karısı, Minamoto no Yoritomo'nun torunu ve Minamoto no Yoriie'nin kızıydı. Kaplan yılında, ayında ve gününde doğması nedeniyle doğumdaki adı Mitora idi.
Prens Koreyasu, Kamakura şogunluğunun yedinci şogunudur. İktidarı 1266'dan 1289'a kadar sürmüştür. Prens Munetaka'nın oğlu olup çoğunlukla Hōjō boyu naipleri tarafından kontrol edilen kukla bir hükümdardı.
Sankin-kōtai, Japonya'da Edo döneminin çoğunda Tokugawa şogunluğunun bir politikasıydı. Amaç, daimyōların üzerindeki merkezi kontrolü güçlendirmekti. Daimyōların kendi bölgelerinde ve şogunluğun merkezi Edo'da bir yıl boyunca yaşamlarını değiştirmelerini gerektiriyordu.
Tokyo tarihi, Japonya'nın başkenti ve en büyük kentsel merkezinin büyümesini göstermektedir. Tokyo'nun doğu kısmı, günümüz Saitama prefektörlüğü, Kawasaki şehri ve Yokohama'nın doğu kısmı ile birlikte ritsuryō sistemi altındaki prefektörlüklerden biri olan Musashi vilayetini oluşturan Kantō bölgesinde toprakları kapsamaktadır.
Fujiwara no Kamatari, Asuka döneminde yaşamış Japon devlet adamı ve aristokrat. Nara ve Heian dönemlerinde Japonya'nın en güçlü aristokrat ailesi olan Fujiwara boyunun kurucusudur. Fujiwara no Kamatari, Mononobe boyuyla birlikte Şintoizm'in bir destekçisiydi ve Budizm'in yayılmasına karşı savaştı. Asuka döneminde Budizmin savunucusu olan Soga boyu, Kamatari'yi ve Mononobe boyunu mağlup etti ve Budizm, imparatorluk sarayının baskın dini hale geldi. Kamatari, daha sonra İmparator Tenji olan Prens Naka no Ōe ile birlikte, merkezi hükûmeti merkezileştiren ve güçlendiren MS 645 Taika Reformları'nı başlattı. Ölümünden hemen önce İmparator Tenji'den Fujiwara soyadını ve Taishōkan rütbesini aldı ve böylece Fujiwara boyunu kurdu.
Hatamoto, feodal Japonya'nın Tokugawa şogunluğunun doğrudan hizmetinde olan yüksek rütbeli bir samuraydı.
Tōkaidō, Japonya'da Gokishichidō sistemi bölgelerinden biriydi. Bölge, Honshū adasının orta güney kısmını kapsamaktaydı.
Tōsandō, Japonya'da Gokishichidō sistemi bölgelerinden biriydi. Bölge, Honshū adasının orta kısmını ve Tōhoku bölgesini kapsamaktaydı.
Nankaidō, Japonya'da Gokishichidō sistemi bölgelerinden biriydi. Bölge, Shikoku adası ile Kii Yarımadası'nı kapsamaktaydı.
Saikaidō, Japonya'da Gokishichidō sistemi bölgelerinden biriydi. Bölge, günümüz Kyūshū bölgesini kapsamaktaydı.
