İçeriğe atla

Fritz Thyssen

Fritz Thyssen, 1928

Friedrich "Fritz" Thyssen (9 Kasım 1873 - 8 Şubat 1951), Almanya'nın önde gelen sanayici ailelerinden biri olarak dünyaya gelen bir Alman iş insanıydı.

Biyografi

Thyssen, Mülheim'da Ruhr bölgesinde doğdu. Babası August, Friedrich tarafından kurulmuş ve Ruhr şehri Duisburg'da Thyssen madencilik ve çelik üretim şirketinin başkanıydı.

Thyssen Londra, Liège ve Berlin'de madencilik ve metalurji okudu ve Alman Ordusunda kısa bir hizmet süresinden sonra aile işine katıldı. 18 Ocak 1900'da Düsseldorf'ta fabrika sahibinin kızı Amelie Helle or Zurhelle ile evlendi (11 Aralık 1877 - 25 Ağustos 1965). Onların tek çocuğu Anna (Anita) (daha sonra Anita Gräfin Zichy-Thyssen) 1909'da doğdu. Thyssen, 1914'te tekrar orduya katıldı, ancak yakın zamanda bir akciğer rahatsızlığı nedeniyle taburcu edildi.

Weimar Cumhuriyeti

1923'te Fransa ve Belçika, tazminat ödemelerini tam olarak yerine getirememesinden dolayı Almanya'yı cezalandırmak için Ruhr bölgesini işgal ettiğinde, işgalcilere yönelik milliyetçi direnişe katılarak Ruhr çelik üreticilerinin kendileri için kömür ve çelik üretiminde işbirliği yapmamalarına yol açtı. Bu yüzden tutuklandı, hapsedildi ve faaliyetlerinden dolayı büyük bir para cezası aldı, bu da onu ulusal bir kahraman hâline getirdi. 1920'lerde Thyssen şirketleri genişlemeye devam etti. Thyssen, 1926’da babasının ölümü üzerine Thyssen şirketlerini devraldı ve aynı yıl, Almanya’nın demir cevheri rezervlerinin yüzde 75’ini kontrol etmiş, 200.000 kişiyi istihdam ederek United Steelworks’ü (Vereinigte Stahlwerke AG) kurmuştur. Alman Demir-Çelik Endüstrisi Birliği ve Reich Alman Endüstrisi Birliği'nin başkanı ve Reichsbank'ın yönetim kurulu üyesi olarak Alman ticari yaşamında önemli bir rol oynadı.

1923'te Thyssen, Nazi Partisi lideri Adolf Hitler'in yaptığı konuşmaya katılmasını tavsiye eden eski General Erich Ludendorff ile bir araya geldi. Thyssen, Hitler'in Versay Antlaşması’na karşı sert muhalefetinden etkilendi ve 1923’te Ludendorff’a 100.000 altın mark (25.000 $) da dahil olmak üzere partiye büyük bağışlar yapmaya başladı.[1] Bu konuda Alman işadamları arasında alışılmadık bir şeydi, çünkü çoğu iş insanı Nazilere şüpheyle bakan geleneksel muhafazakârdı. Thyssen'in nasyonal sosyalistleri desteklemedeki ana nedeni komünizm korkusuydu. Savaş sonrası araştırmacılar, Thyssen’in Nazi Partisi’ne 1 milyon mark bağışta bulunduğunu iddia etmesine rağmen, sağ partilere, çoğunlukla Nazilere 650 bin Reichsmark bağışladı. Thyssen, 1932'ye kadar Alman Ulusal Halk Partisi'nin bir üyesi olarak kaldı ve 1933'e kadar Nazi Partisi'ne (Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi) katılmadı.

1930'da John Heartfield, Thyssen'i komünist dergisi Arbeiter Illustrierte Zeitung'un (AIZ, Workers 'Illustrated Newspaper) kapağında Hitler'i manipüle eden kuklacı olarak nitelendirdi.[2]

1932 Kasım'ında, Thyssen ve Hjalmar Schacht, cumhurbaşkanı Paul von Hindenburg'a bir mektup yazarak Hitler'i Şansölye olarak atamaya çağırdı. Thyssen ayrıca Alman Sanayicileri Birliği'ni, Mart 1933 Reichstag seçimleri için Nazi Partisi'ne (Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi) 3 milyon Reichsmark bağışta bulunmaya ikna etti. Bunun bir ödülü olarak, Reichstag’ın Nazi üyesi olarak seçildi ve en büyük Alman devleti olan Prusya Devlet Konseyi’ne atandı.

Nazi Almanyası

Thyssen, Komünist Partinin, Sosyal Demokratların ve sendikaların bastırılmasını memnuniyetle karşıladı. 1934'te Hitler'i SA'yı bastırmaya ikna eden ve "Uzun Bıçaklar Gecesi"ne yol açan iş adamlarından biriydi. Thyssen, Yahudilerin Naziler tarafından Alman ticaretinden ve meslek hayatından dışlanmasını kabul etti ve kendi Yahudi çalışanlarını görevden aldı. Ancak bir Katolik olarak, 1935'ten sonra hızlanan Roma Katolik Kilisesi'nin artan baskılarına itiraz etti: 1937'de Hitler'e, Almanya'daki Hristiyanların zulmünü protesto eden bir mektup gönderdi.[3] Thyssen'in kırılma noktası, Kasım 1938'de Kristallnacht olarak bilinen ve Danıştay'dan istifa etmesine neden olan Yahudilere yönelik şiddetli pogromdu. 1939’a gelindiğinde, rejimin savaşa hazırlanma konusunda her şeyi yeniden düzenlemeye tabi kılan ekonomik politikalarını da sertçe eleştirmeye başladı.[4]

II. Dünya Savaşı

1 Eylül 1939'da Polonya'nın işgali, II. Dünya Savaşı'nın başlamasına işaret etti. Thyssen, ailesiyle birlikye İsviçre'ye kaçmasından kısa bir süre önce, Hermann Göring'e savaşa karşı olduğunu söyleyen bir telgraf gönderdi. Nazi Partisi ve Reichstag'dan kovuldu ve şirketi kamulaştırıldı. Şirket savaştan birkaç yıl sonra Thyssen ailesinin diğer üyelerine iade edildi.

1940'ta Thyssen, Arjantin'e göç etmek amacıyla sığındı ve Fransa'ya taşındı, ancak Belçika'daki hasta annesini ziyaret ederken, Fransa ve aşağı ülkelerin Alman işgali sırasında yakalandı. Vichy Fransası tarafından tutuklandı ve ilk olarak Berlin yakınlarındaki bir sanatoryumda, daha sonra 1943'ten Sachsenhausen toplama kampında tutulduğu Almanya'ya geri gönderildi. Karısı Amelie Arjantin'e kaçmadı ve bütün savaşı toplama kampında kocasıyla beraber geçirdi.

Şubat 1945'te Thyssen, Dachau toplama kampına gönderildi. Nispeten iyi muamele gördü ve 1945 yılının Nisan ayının sonlarında, SS'nin mahkûmları geride bıraktığı diğer önde gelen mahkûmlarla birlikte Tyrol'e transfer edildi. 5 Mayıs 1945'te 42. Piyade Tümeni ve 45. Piyade Tümeni tarafından serbest bırakıldı.[5]

Daha sonraki yaşamı

Thyssen Almanya'da hapsedilirken, 1941'de Amerika Birleşik Devletleri'nde I Paid Hitler adlı bir biyografi yayımlandı. Kitap, Thyssen'in dikte ettiği hatıralara dayanan gazeteci Emery Reves tarafından yazılmıştır. Bu kitap, Reves’in Alman sanayicilerin bir sınıf olarak Hitler’i destekleyip finanse ettiği ve iktidara getirdiği fikrini destekliyor. Dönemin tarihçileri tarafından iyi görülmüyor, ancak Thyssen'in başka hiçbir yerinde bulunmayan hatıralarından malzemeler vardır.

Thyssen, Nazi Partisi'nin destekçisi olduğu için yargılandı. 1938'e kadar Nazi destekçisi olduğunu inkâr etmedi ve 1930'larda Yahudi çalışanlarını kötü muamele görmelerinin sorumluluğunu üstlendi, ancak savaş sırasında köle emeğinin istihdamına katılmayı reddetti. 2 Ekim 1948'de bir dengeleme mahkemesi Thyssen'i daha küçük bir suçlu ilan etti ve mal varlığının % 15'ine denk gelen bir para cezasına çarptırdı.[6] Thyssen, eylemleri sonucu acı çekenlere tazminat olarak 500.000 Deutschmarks (2009 yılında 1.400.523 Euro'ya eşdeğer) ödemeyi kabul etti ve diğer suçlamalardan beraat etti. Ocak 1950’de, eşi ve ertesi yıl öldüğü Buenos Aires’e göç etti. Thyssen, Mülheim'deki aile türbesine gömüldü.[7]

1959'da Thyssen'in dul Amélie ve kızı Anita Gräfin Zichy-Thyssen, 100 milyon Deutschmark sermayesiyle (2009'da 208 milyon Euro'ya eşdeğer), bilimi ve beşeri bilimleri ilerletmek için Fritz Thyssen Vakfı'nı kurdu. Amélie Thyssen, 1965 yılında öldü. Anita Gräfin Zichy-Thyssen, 1990'da ölümüne kadar Vakıf'ı yönetti. Ailenin Vakfın işleyişinde söz hakkı yoktu.

Kaynakça

  1. ^ The Rise and Fall of the Third Reich, William H Shirer. 144.
  2. ^ John Simkin (2015). Fritz Thyssen 3 Haziran 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Spartacus Educational
  3. ^ Gilbert, Martin. The Second World War: A Complete History. Owl Books. s. 36. ISBN 978-0-8050-7623-3. 
  4. ^ Evans, Richard J. (2005). The Third Reich in Power. Allen Lane. s. 372. 
  5. ^ "georg-elser-arbeitskreis.de (German)". 14 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2019. 
  6. ^ "Fritz Thyssen at his Spruchkammerverfahren in Königstein im Taunus (August 17, 1948)". The German Historical Institute. 14 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2017. 
  7. ^ "Thyssen Buried in Ruhr", New York Times, February 9, 1953, p. 27

İlgili Araştırma Makaleleri

Nasyonal sosyalizm ya da Nazizm, kökten Yahudi aleyhtarı, ırkçı, aşırı milliyetçi, völkisch, sosyal Darwinist, anti-komünist, anti-liberal ve anti-demokratik bir ideolojidir. İtalya'da Benito Mussolini önderliğinde kurulan faşizm akımından etkilenerek ortaya çıkmıştır. Meydana gelişi Almanya'da gerçekleşen ve temel ilkeleri Adolf Hitler tarafından ortaya konan nasyonal sosyalizm, Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi'nin 30 Ocak 1933'ten Almanya'nın II. Dünya Savaşı'nda teslim olduğu 8 Mayıs 1945 tarihine kadar, 12 yıl 3 ay iktidarda olduğu dönem boyunca Almanya'nın resmî ideolojisi olarak uygulanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Weimar Cumhuriyeti</span> 1918/1919–1933 yıllarında Almanya

Weimar Cumhuriyeti, Almanya'da, Philipp Scheidemann'ın 9 Kasım 1918 tarihinde cumhuriyetin kurulduğunu ilan etmesi ile başlayıp 30 Ocak 1933 tarihinde Adolf Hitler'in şansölye olmasına kadar süregelmiş döneme verilen isimdir. “Weimar Cumhuriyeti” adı tarih yazımı için kullanılan bir terimdir. Bu adın kaynağı, I. Dünya Savaşı'ndan yenilgiyle çıkılması sonucu lağvedilen Alman monarşisi yerine millî meclisin yeni anayasayı oluşturmak için 1919 yılında toplandığı Weimar kentidir. Parlamenter demokrasiye dayanan bir rejimin kurulmuş olduğu bu dönemde “Deutsches Reich” yani Alman İmparatorluğu adı muhafaza edildi. Almanya'da liberal demokrasi yerleştirmek için yapılan bu ilk girişim, yoğun sivil anlaşmazlıkların ve ekonomik sorunların olduğu bir dönem getirdi.

<span class="mw-page-title-main">Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi</span> Almanyada 1920 ila 1945 arasında var olmuş aşırı sağ siyasi parti

Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi veya yaygın kısa adıyla Nazi Partisi, Weimar Cumhuriyeti döneminde kurulmuş ve Weimar Cumhuriyeti'ni Nazi Almanyası'na dönüştürüp 1933-1945 yılları arasında yönetmiş olan bir Alman siyasi partisidir. Yirminci yüzyılın ilk yarısında Alman siyasetinde önemli bir yere sahip olmuş partinin programı ve ideolojisi olan nasyonal sosyalizm, radikal antisemitizm ile birlikte etnik milliyetçiliğe dayanan antiliberal ve antikomünist bir görüşteydi. 1921 senesinden itibaren parti başkanlığını sürdürmüş Adolf Hitler'in 1933 senesinde şansölye olmasının ardından 1945 senesine kadar nasyonal sosyalizm döneminde Almanya'nın tek yasal partisi olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Reichstag Yangını</span> Berlindeki Reichstag binasına 27 Şubat 1933 tarihinde düzenlenen kundaklama saldırısı

Reichstag Yangını, Hitler'in sebep gösterip ülkede düzeni sağlamak adına 24 Mart 1933'te Cumhurbaşkanı Paul von Hindenburg'un imzasıyla elde ettiği diktatöryal güce kavuşmasından önce Alman parlamentosunun toplandığı Reichstag binasında 27 Şubat 1933 akşamı çıkmış olan yangındır. Yangınla ilgili ilk rapor, saat 21:00'den kısa bir süre sonra, bir Berlin itfaiye istasyonuna bir alarm çağrısı geldiğinde geldi. Polis ve itfaiye ekipleri geldiğinde, Temsilciler Meclisi alevler içinde kaldı. Polis binanın içinde kapsamlı bir arama yaptı ve orada tutuklanan Van der Lubbe'yi buldu.

<span class="mw-page-title-main">Nazi Almanyası</span> 1933ten 1945e dek Nazi Partisi yönetimindeki Almanya

Nazi Almanyası, Almanya’nın 1933 ile 1945 yılları arasında, Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi (NSDAP) idaresi altında, tek parti rejimine dayalı yönetim sistemiyle “Führer” unvanlı hükûmet (1933-1945) ve devlet başkanı (1934-1945) Adolf Hitler’in liderliğinde egemenlik sürdüğü döneme verilen isim. Alman tarihi içerisinde “Reich”ların üçüncüsüdür; bundan dolayı Üçüncü Reich ismiyle de nitelendirilir.

<span class="mw-page-title-main">Paul von Hindenburg</span> Alman mareşal ve devlet adamı (1847–1934)

Paul von Hindenburg, Prusyalı-Alman mareşal ve devlet adamıdır. 1925-1934 yılları arasında Almanya'nın ikinci cumhurbaşkanı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Sosyalist Reich Partisi</span> Neo-Nazi siyasi parti

Sosyalist Reich Partisi, II. Dünya Savaşı sonrasında Batı Almanya'da faaliyet göstermiş bir neo-Nazi siyasi partisiydi.

<span class="mw-page-title-main">Erich Ludendorff</span>

Erich Friedrich Wilhelm Ludendorff, Alman general ve siyasetçi. Liège Muharebesi'nın galibi ve Paul von Hindenburg'la birlikte Tannenberg Muharebesi zaferinin mimarlarından biridir. Alman savaş ve siyaset üzerindeki belirleyici etkisi vardı. 22 Ağustos 1914 tarihinde Kaiser II. Wilhelm tarafından Almanya'nın en yüksek askeri madalyası Pour le Mérite ile taltif edildi.

<span class="mw-page-title-main">Julius Streicher</span> Alman Nazi Partisi mensubu siyasetçi ve yayımcı (1885-1946)

Julius Streicher, Nazi Almanyası'nda antisemitist ideolog, demagog, asker ve siyasetçi. Nazi propaganda makinesinin merkezi bir unsuru haline gelen şiddetli haftalık antisemitik gazete olan Der Stürmer'in kurucusu ve yayıncısıydı. Yayın şirketi mali açıdan çok başarılıydı ve Streicher'ı multimilyoner yaptı. Ayrıca Sturmabteilung Obergruppenführer ve Kuzey Franconia Gauleiter'i olarak ɡörev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Robert Ley</span> Alman politikacı

Dr. Robert Ley, Nazi Almanyası'nda politikacı ve 1933-1945 yılları arası Deutsche Arbeitsfront başkanıydı.

<span class="mw-page-title-main">Alfred Hugenberg</span> Alman politikacı (1865-1951)

Alfred Ernst Christian Alexander Hugenberg etkili bir Alman iş adamı ve siyasetçiydi. Yirminci yüzyılın ilk otuz yılı boyunca Almanya'daki milliyetçi siyasetin önemli bir figürlerinden biri olan Hugenberg, 1920'lerde ülkenin önde gelen bir basın yayın organının sahibi oldu. Alman Ulusal Halk Partisi'nin lideri olarak Adolf Hitler'in Almanya Şansölyesi olmasında rol oynadı ve 1933'te Hitler'i kontrol etmek ve kendi aracı olarak kullanmak umuduyla ilk kabinesinde görev aldı. Plan başarısız oldu ve 1933'ün sonunda Hugenberg kenara itildi. Her ne kadar 1945'e kadar Reichstag'ın misafir üyesi olarak görev yapmaya devam etse de, hiçbir siyasi etkisi olmamıştır. İkinci Dünya Savaşı'nın ardından 1946'da İngilizler tarafından gözaltına alınmış ve 1951'de denazifikasyondan geçtikten sonra "temize çıkarılmış" olarak sınıflandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Neo-Nazizm</span> ırkçı ve şiddet kullanan ideoloji

Neo-Nazizm veya yeni Nazizm, II. Dünya Savaşı'ndan sonra nasyonal sosyalizmi yeniden canlandırmak ve bu amaçla nasyonal sosyalist yönetimleri demokratik veya silahlı yollarla başa geçirmeyi hedefleyen veya nasyonal sosyalizmi savunan tüm siyasi hareket ve düşüncelere verilen ortak isimdir.

<i>Hitler: The Rise of Evil</i> 2003 yapımı Kanadalı televizyon minidizisi

Hitler: The Rise of Evil, 2003 yılı Kanada yapımı bir televizyon filmidir. CBS'nin katkılarıyla hazırlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Otto Strasser</span> Alman Nazi politikacı

Otto Johann Maximilian Strasser, Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi'nin bir Alman politikacısı ve üyesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Nazi Partisi liderleri ve yetkilileri listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bu madde, Nazi Partisinin liderleri ve yetkililerinin listesidir.

Nazi Almanyası'nın diktatörü ve Avrupa'daki II. Dünya Savaşı'nın merkezinde bulunan Adolf Hitler, esas olarak Mein Kampf (Kavgam) adlı kitabının ve onun şansölyelik ve cumhurbaşkanlığı maaşlarının bir araya toplanmasıyla siyasi kariyeri boyunca milyonlarca Reichsmark kazandı. Hitler iktidara geldikten sonra, vergiden muaf olmak için harekete geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Hitler'in iktidara yükselişi</span> Adolf Hitlerin iktidara yükselişini anlatan olaylar dizisi

Adolf Hitler'in iktidara yükselişi, Almanya'da Eylül 1919'da Hitler'in daha sonra Deutsche Arbeiterpartei - DAP olarak bilinen siyasi partiye katılmasıyla başladı. İsim 1920'de Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei - NSDAP olarak değiştirildi. Anti-Marksistti ve Weimar Cumhuriyeti'nin savaş sonrası demokratik hükûmetine ve Versay Antlaşması'na karşıydı, aşırı milliyetçiliği (Pancermenizmi) ve aynı zamanda antisemitizmi savunuyordu. Hitler, Reichstag'ın o ay 1933 Yetki Kanununu kabul etmesinden sonra Mart 1933'te iktidara geldi ve genişletilmiş yetkiler aldı. Cumhurbaşkanı Paul von Hindenburg, bir dizi parlamento seçimleri ve ilgili arka oda entrikalarından sonra 30 Ocak 1933'te Hitler'i Şansölye olarak atadı. Yetki Kanunu - acımasızca ve otoriterce kullanıldığında - Hitler'in bundan sonra anayasal olarak yasal itiraz olmaksızın diktatörlük yetkisini kullanabileceği imkanına kavuştu.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Hitler'in kişilik kültü</span>

Adolf Hitler'in kişilik kültü, Nazi Almanyası'nın (1933–1945) öne çıkan bir özelliğiydi, ve 1920'lerde Nazi Partisi'nin ilk günlerinde başladı. Führerprinzip'e dayanarak, aralıksız Nazi propagandasının her zaman öne sürerek, liderin her zaman haklı olduğu ve Hitler'in Almanya'nın ekonomik sorunlarını çözmedeki bariz başarısıyla, İkinci Dünya Savaşı öncesinde dış politikadaki kan dökmeden elde ettiği zaferleriyle pekiştirildi ve savaşın başlarında Polonya ve Fransa'daki hızlı askeri başarıları, sonunda Alman halkının Nazi kontrolünün merkezi bir yönü haline geldi.

Almanya'da 1933 yılındaki olaylar.

<span class="mw-page-title-main">Nasyonal Sosyalist Halkın Refahı</span>

Nasyonal Sosyalist Halkın Refahı, Üçüncü Reich döneminde bir sosyal yardım kuruluşuydu. NSV ilk olarak 1931'de Berlin şehrinde yerel olarak faaliyet gösteren küçük bir Nazi Partisi'ne bağlı yardım kuruluşu olarak kuruldu. 3 Mayıs 1933'te, Nazi Partisi Almanya'da iktidara geldikten kısa bir süre sonra, Adolf Hitler onu ülke çapında faaliyet gösterecek bir parti örgütüne dönüştürdü. NSV'nin yapısı, yerel, ilçe (Kreis) ve ilçe (Gau) yönetimleriyle Nazi Partisi modeline dayanıyordu.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.