İçeriğe atla

Frigce

Frigce
Frig dili
BölgeOrta Anadolu
Ölü dilMS 5. yüzyıl
Dil ailesi
Dil kodları
ISO 639-3xpg
Glottologphry1239[1]

Frig dili (/ ˈ f r ɪ dʒ i ə n /), klasik antik çağda (MÖ 8. yüzyıldan MS 5. yüzyıla kadar) Anadolu'da (modern Türkiye) konuşulan ve Frig medeniyetinin resmi dili olan bir Hint-Avrupa diliydi.[2][3][4]

Antik Yunan yazarları, "Frig" kelimesini, tek bir "kabile" veya "halk" adından ziyade, esas olarak Anadolu'nun orta bölgelerinde yer alan geniş bir etno-kültürel kompleksi tanımlamak için bir şemsiye terim olarak kullanmışlardır. Platon, bazı Frigce kelimelerin Yunanca kelimelere benzediğini gözlemlemiş ve bunu "Diyaloglar" eserinde yazmıştır.[5][6]

Keşif ve Deşifre Edilmesi

Herodotus ve Hesychius gibi eski yazarlar, bize Frigce olduğu varsayılan birkaç düzine kelime, sözde tefsirler sağlamışlardı.[7] Modern zamanlarda, Ortaköy'de bulunan Frig metinli ilk anıt,1752'de tanımlanmıştır. 1800'de Yazılıkaya'da (klasik Nakoleia) iki yazıt daha keşfedilmiştir. Bir tanesinin üzerinde ΜΙΔΑΙ, 'Midas'a' yazısı okunabiliyordu, bu da onların efsanevi Frigya kralı Midas'ın bir binasının, muhtemelen mezarının parçası olduğu fikrini uyandırdı. Daha sonra Batılı arkeologlar, tarihçiler ve diğer akademisyenler, Homeros'un dünyasının coğrafi arka planını ve Yeni Ahit'in bahsettiği eski dünyadan unutulmuş medeniyetleri bulmak için Anadolu'yu dolaşmaya başladıklarında, daha fazla anıt keşfedildi. 1862'ye gelindiğinde, aralarında birkaç Yunanca-Frig dili iki dilli olan on altı Frig yazıtı biliniyordu. Bu, Alman bilim adamı Andreas David Mordtmann'ın yazıyı deşifre etmek için ilk ciddi girişimi üstlenmesine imkan verdi, ancak Frigce ile Ermenice arasındaki paralellikleri aşırı vurguladı ve bu da bazı yanlış sonuçlara yol açtı.[8] 1880'den sonra İskoç Mukaddes Kitap bilgini William Mitchell Ramsay, daha birçok yazıt keşfetti. 20. yüzyılda, sürekli yeni metin akışı, daha güvenilir transkripsiyonlar ve Hint-Avrupa ses değiştirme yasalarının daha iyi bilinmesi nedeniyle Frigce anlayışı arttı. Alfabe artık iyi biliniyor, ancak alfabenin daha nadir işaretlerinin küçük revizyonları hala mümkün olsa da, bir işaret (= /j/, transkripsiyonu y) görece daha yakın bir tarih olan 1969'da güvenli bir şekilde tanımlandı.[7]

Yazıtlar

Frig epigrafik materyali, Eski Frig ve Yeni Frig olmak üzere iki ayrı alt gruba bölünmüştür. Bunlar, Frig dilinin farklı aşamalarını gösterir, farklı alfabelerle ve farklı malzemeler üzerine yazılır ve farklı coğrafi dağılımlara sahiptir. Eski Frig dili, Anadolu ve ötesindeki 395 yazıtta tasdik edilmektedir . MÖ 800 ile 330 yılları arasında Frig alfabesiyle yazılmıştır. Corpus des inscriptions paléo-phrygiennes (CIPPh) ve ekleri, birkaç grafiti dahil edilmemekle birlikte, bilinen Eski Frig yazıtlarının çoğunu içerir.[9] MÖ 8. yüzyılın ortalarından kalma en eski yazıtlar, Gordion'daki (Yassıhöyük ya da " Midas Höyüğü ") ve Bayındır'daki (Doğu Likya) tümülüslerde (mezar höyükleri) gümüş, bronz ve kaymaktaşı nesneler üzerinde bulunmuştur.[7]

Yeni Frigce dili ise, 117 cenaze yazıtında tasdik edilmiştir, çoğunlukla bir Yunan kitabesinden sonra eklenen saygısızlık yapanlara karşı lanetler eklenmiştir. Yeni Frigce MS 1. ve 3. yüzyıllar arasında Yunan alfabesiyle yazılmıştır ve Orta Anadolu'daki eski Frigya'nın batı kısmı ile sınırlıdır. Yeni Frig yazıtlarının çoğu kaybolmuştur, bu nedenle bunlar yalnızca ilk derleyicilerin tanıklıklarıyla bilinmektedir. Yeni Frig yazıtları William M. Ramsay (yaklaşık 1900) ve Obrador-Cursach (2018) tarafından kataloglanmıştır.

Bazı uzmanlar, Dokimeion'dan tek bir yazıtla temsil edilen üçüncü bir bölümü, Orta Frig dilini tanımlarlar. Makedonya fethinden sonra MÖ 4. yüzyılın sonlarına tarihlenen, sekiz satırda yazılmış altı hekzametrik mısradan oluşan bir Frig kitabesidir. Yunan alfabesiyle yazılmış ilk Frig metni olarak kabul edilir. Deyiş biçimi, Bithynia'daki Eski Frig kitabesinin bazı yankılarını taşır, ancak Yeni Frigce'de bulunan fonetik ve imla özelliklerini önceden tahmin eder. Gordion'dan MÖ 4. yüzyıldan 2. yüzyıla kadar uzanan üç grafiti, hem kullanılan alfabe hem de dilsel aşama açısından belirsizdir ve Orta Frigce olarak da kabul edilebilir.[7]

Frig Vadisi : Frig Krallığı-Türkiye Cumhuriyeti
Frigya medeniyetinin beşiği olan ve hala aynı adla anılan Frig Vadisi.

Bazı Frigce Kelimeler

Frigce diğer Anadolu dilleri gibi ilgi görmeye ve araştırılmaya devam etmektedir ve farklı kesimden farklı kişiler bu kadim dilleri öğrenmeye ve araştırmaya merak sarmıştır. Bu dildeki kelimeler diğer Anadolu dillerinden çok Latin ve Yunan dilleri ile daha çok benzerlik göstermektedir.

Frigçe Bazı Kelime Örnekleri Ve Kıyaslanması[3][10]
Frigçe Türkçe Yunanca İngilizce
ad- "ile bağlacı" εις to, by, at
onoman isim όνομα name
knaika kadın,eş γυναίκα woman,wife

Burada Frigçe cümle ve Türkçe anlamlarını bir arada verilmiştir :[3]

Frigçe : Βας ιοι βεκος μεβερετ (Yazım)

Frigçe : Bas ioi bekos meberet (Okunuş)

Türkçe : Bas ekmeğini elinden alacak.

Frigçe : ...Aυτος κε ουα κ' οροκα γεγαριτμενος ας Βαταν τευτους (Yazım)

Frigçe : ...Autos ke oua k' oroka gegaritmenos as Batan teutos (Okunuş)

Türkçe : ...Ve kendisi ve soyu Bas tarafından lanetlensin.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, (Ed.) (2017). "{{{name}}}". Glottolog 3.0. Jena, Germany: Max Planck Institute for the Science of Human History. 
  2. ^ "Frig Dili". Anadolu Uygarlıkları. 5 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2023. 
  3. ^ a b c "Palaeolexicon - The Phrygian language". www.palaeolexicon.com. 30 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2023. 
  4. ^ "Phrygian language | Britannica". www.britannica.com (İngilizce). 10 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2023. 
  5. ^ Plato, 427? BCE-347? BCE. "Cratylus". www.gutenberg.org/files/1616/1616-h/1616-h.htm (İngilizce). Erişim tarihi: 18 Ocak 2023. 
  6. ^ Platon, Francesco Ademollo (3 Şubat 2011). The Cratylus of Plato: A Commentary (İngilizce). Cambridge University Press. ISBN 978-1-139-49469-4. 
  7. ^ a b c d Obrador-Cursach, Bartomeu (1 Ocak 2020). The Phrygian Language. BRILL. ISBN 978-90-04-41998-8. 
  8. ^ Wissenschaften (München), Bayerische Akademie der (1862). Sitzungsberichte der Königl. Bayerischen Akademie der Wissenschaften zu München: 1862, 1 (Almanca). 
  9. ^ Zgusta, Ladislav; Brixhe, Claude; Lejeune, Michel (Haziran 1986). "Corpus des inscriptions paléo-phrygiennes". Language. 62 (2): 462. doi:10.2307/414697. ISSN 0097-8507. 
  10. ^ "The Sound of the Phrygian language (Vocabulary & Sample Text)". Video. ILoveLanguages!. 2021. 8 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2023. 

Okuma listesi

  • Woodhouse, Robert. "An overview of research on Phrygian from the nineteenth century to the present day". Studia Linguistica Universitatis Iagellonicae Cracoviensis, Volume 126 (2009), 167-188, DOI 10.2478/v10148-010-0013-x.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Frigya</span> Anadolunun ortabatısında var olmuş antik bölge

Frigya veya Firigya, Sakarya Irmağı ile Büyük Menderes'in yukarı çığırları arasında kalan bölgenin eski çağdaki adıdır. Bu ad, Balkanlar’dan gelip bu bölgeye yerleşen Friglerden geliyordu.

<span class="mw-page-title-main">Anadolu</span> Türkiye topraklarının büyük bölümünü oluşturan Batı Asya yarımadası

Anadolu, Anadolu Yarımadası veya coğrafi olarak Asya Kıtası'nın tüm özelliklerini içerdiğinden Küçük Asya, Asya kıtasının en batısında Karadeniz, Akdeniz ve Ege denizi arasında kalan yaklaşık 755.000 km²'lik bir alanı kaplayan dağlık bir yarımadadır.

<span class="mw-page-title-main">Yunanca</span> Hint-Avrupa dili

Yunanca (Yunanca: Ελληνικά Elliniká veya Eλληνική γλώσσα Ellinikí Glóssa

<span class="mw-page-title-main">Hititler</span> Tunç Çağında Anadolu yarımadasının büyük çoğunluğunu egemenliği altına alan bir Hint-Avrupa kavmi

Hititler ya da Etiler, Tunç Çağı'nda Anadolu, Levant ve Kıbrıs'ta varlık göstermiş bir halk.

<span class="mw-page-title-main">Hint-Avrupa dil ailesi</span> dil ailesi

Hint-Avrupa dil ailesi, yüzlerce dil ve lehçe içeren dünyanın en büyük dil ailesi. Dünyada 3,2 milyarı aşkın kişinin anadili bu aileye ait bir dil olup, bu değer dünya nüfusunun %46'sına tekabül etmektedir. Avrupa'nın en büyük dilleri, Güney ve Batı Asya dilleri, Kuzey ve Güney Amerika ve Okyanusya'da en çok konuşulan diller Hint-Avrupa dilleridir. Ethnologue'a göre yaşayan 445 Hint-Avrupa dili bulunmaktadır ve bu dillerin üçte ikisinden fazlası (313) Hint-İran koluna bağlıdır.

Aramca veya Aramice, Sâmî (Semitik) dil ailesinin Kuzeybatı grubundan bir dil. Suriye ülkesinin eski adı olan Aram sözcüğüne izafeten adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Gordion</span>

Gordion, Frigya'nın tarihî başkenti olan antik kent. Sakarya Nehri ile Porsuk Çayı'nın birleştiği noktanın yukarısında kurulu bulunan kent günümüzde Ankara'ya 94 kilometre uzaklıkta, Polatlı'nın 29 kilometre kuzeybatısında yer alan Yassıhüyük'te bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Gordion Müzesi</span> Ankaradaki bir müze

Gordion Müzesi, Ankara'nın Polatlı ilçesinin Yassıhüyük köyündedir. Müzede Kral Midas'ın tümülüsü bulunmakla birlikte Kral Midas'ın kafatası sonradan Anadolu Medeniyetleri Müzesi'ne götürülmüştür. İskeletinin ise sonradan kaybolduğu iddia edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Frigler</span> Antik Hint-Avrupa halkı

Frigler, Antik Çağ'da Orta Anadolu'da yaşamış Hint-Avrupa kökenli bir halk. Hititlerin MÖ 1200 civarında yıkılmasından sonra muhtemelen Güneydoğu Avrupa'dan bölgeye gelmişlerdir. Herodot ve Strabon gibi antik yazarların verdikleri bilgiler, dilbilim bulguları ve Güneydoğu Avrupa halkları ile aralarındaki maddi kültür benzerlikleri nedeniyle Friglerin Avrupa kökenli oldukları düşünülmektedir. Makedonyalıların komşuları olan ve Avrupa'da oturdukları sırada Brigler adını taşıyan Frigler, Makedonya ve Trakya'dan Boğazlar yolu ile Anadolu'ya göç eden Trak boylarından biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Luvice</span>

Luvice veya Luvi dili Anadolu dillerine mensup bir dildir. Aynı zamanda Hititlerin de hiyeroglif yazılarında kullandıkları dildir. Mısır ve Girit hiyeroglif yazısından farklı olan bu hiyeroglif yazısı, daha çok mühürlerde ve kaya anıtları gibi büyük yazıtlarda kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Hititçe</span> Hint-Avrupa dillerinin Anadolu alt grubuna ait bir ölü dil

Hititçe veya Hitit dili, Tunç Çağı'nda Anadolu'da yaşamış Hititlerin veya dillerinde kendilerine verdikleri isimleri ile Neşalıların konuşmuş olduğu, Hint-Avrupa dillerinin Anadolu alt grubuna ait bir ölü dil. Dil, diğer Anadolu dilleri olan Luvice ve Palaca ile yakından ilişkilidir. Tarihte belgelenmiş en eski Hint-Avrupa dilidir.

<span class="mw-page-title-main">Anadolu dilleri</span>

Anadolu dilleri, Hint-Avrupa dil ailesine ait soyu tükenmiş bir dil grubudur. Terim bazen Anadolu'da konuşulmuş ancak bu gruba ait olmayan tarihî dillere atıfta bulunmak için de kullanılabilir. Anadolu dilleri, M.Ö. 2. ve 1. binyıllarda, Asur ticaret kolonileri ile Roma İmparatorluğu'nun 2.-3. yüzyıl arasındaki döneme tarihlenebilir. M.S. 4.-5. yüzyıllar, Anadolu dillerinin son evresi olarak kabul edilir. Tüm Anadolu dilleri, bir proto dil olan ve yazılı örneği bulunmayan farazî Proto Anadolu dilinden türemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Likçe</span>

Likçe ya da Likya dili, Güneybatı Anadolu'da, günümüzde Teke Yarımadası'na karşı gelen Likya ülkesinin halkı olan Likyalılar tarafından kullanılmış ve M.Ö. 1. binyıl ortalarından itibaren kayda geçmiş Anadolu dili.

<span class="mw-page-title-main">Anadolu hiyeroglifleri</span>

Anadolu hiyeroglifleri, yaklaşık 500 işaretten oluşan bir logografik yazı biçimi. Önceleri Hitit hiyeroglifleri olarak biliniyorlardı fakat kullanıldığı dilin Hititçe değil Luvice olduğu kanıtlandı ve ardından bazı İngilizce kaynaklarda Luvi hiyeroglifi olarak anılmaya başlandı. Son zamanlarda ise bu yazı sistemi kullanılarak daha başka dillerde yazılmış yazıtlar ortaya çıkınca bu tanım yerine, coğrafyayı işaret edecek şekilde "Anadolu Hiyeroglifi" kullanımı kabul görmeye başladı. Tipolojik olarak Mısır hiyeroglifleri'ne benzeseler de grafiksel olarak bir ilişkileri yoktur. Mısır hiyeroglifleri'ne benzer bir şekilde bu Hiyeroglif yazı biçiminin de kutsal bir rol oynadığı kesinlik kazanmamıştır. Hitit çivi yazısı ile kanıtlanabilir bir bağlantısı yoktur.

<span class="mw-page-title-main">Kuş Krallığı</span>

Kuşitler veya Kuş Krallığı, Sudan ve Güney Mısır'ın Nil Vadisi'nde yer alan Nübye'de kurulmuş eski bir krallıktır.

Muşkiler Muški) Tunç ve Demir Çağı dönemlerinde Anadolu'da yaşamış, Asur kaynaklarında ve geç dönem Luvi hiyerogliflerinde görülen ama Hitit kaynaklarında görülmeyen bir halktır. Birkaç yazar, Muşkilerin Yunan kaynaklarında adı geçen Moshiler (Μόσχοι) ile aynı halk olduğunu ve Meshetili bir Gürcü halkı olduğunu iddia etmiştir. Josephus ise Kapadokyalı Moshileri İncil'de adı geçen Meşekler ile özdeşleştirir.

<span class="mw-page-title-main">Hattice</span>

Hattice veya Hatti dili, M.Ö. 3. ve 2. binyılda Küçük Asya'da Hattiler tarafından konuşulmuş, Hint-Avrupa kökenli olmayan eklemeli bir dildir.

<span class="mw-page-title-main">Ermeni-Frig</span>

Ermeni-Frigler Bronz Çağı ve Bronz Çağı Çöküşü dönemlerinde, Batı Asya'nın varsayımsal insanlarıdır. Terim, hem Friglerin hem de Proto-Ermenilerin dilsel ve ortak soy atasını tanımlar. Dolayısıyla Ermeni-Frigler; Ön-Yunanların, Antik Makedonların, Friglerin ve ayrıca Ermenilerin de ortak ataları olan çok daha eski Greko-Frigler'in aynı zamanda da torunları olacaklardır.

<span class="mw-page-title-main">Anadolu halkları</span>

Anadolu halkları veya tarih öncesi Antik Anadolulular, Hint Avrupa dil ailesinin, Anadolu dilleri grubunu konuşmuş, aynı zamanda, genel Hint-Avrupa halklarının ön köken evresi olan Proto Hint-Avrupa topluluğundan çok daha erken bir dönemde ayrılmış, arkaik bir Hint-Avrupa etno-dil grubu ve Küçük Asya coğrafyasının tarihsel Hint-Avrupa halkıydı.

<span class="mw-page-title-main">Etrüsk alfabesi</span> Orta ve Kuzey İtalyada Etrüskler tarafından kullanılan alfabe

Etrüsk alfabesi Etrüskler tarafından, İtalya'nın orta ve kuzey bölümlerinde, dillerini yazıya geçirmek için MÖ 700 ve MS 100 yılları arasında kullanıldı.