Friedrich Dürrenmatt
| Friedrich Dürrenmatt | |
|---|---|
 Ernst-Robert-Curtius Deneme Ödül Töreninde, 1989 Bonn | |
| Doğum | 05 Ocak 1921 Konolfingen, Bern Kantonu, İsviçre |
| Ölüm | 14 Aralık 1990 (69 yaşında) 18 Haziran 1936 Neuenburg/Neuchâtel, İsviçre |
| Meslek | Yazar, oyun yazarı ve ressam. |
| Milliyet |  İsviçre |
Friedrich Josef Dürrenmatt (d. 5 Ocak 1921, Konolfingen - ö. 14 Aralık 1990 Neuenburg/Neuchâtel) İsviçreli yazar, oyun yazarı ve ressam.
Yaşamı
5 Ocak 1921'de Bern kantonuna bağlı Konolfingen'de doğdu, 14 Aralık 1990 Neuchâtel'de öldü. Bir Protestan papazın oğlu olan Dürrenmatti Zürih'te başladığı üniversite öğrenimini yarım bırakıp Bern'e dönerek burada da felsefe, edebiyat ve doğa bilimleri öğrenimi gördü. Bu yıllarda Kierkegaard, Aristophanes ve George Helm gibi isimleri okumaya başladı. İlk oyunu olan Komedi ne yayınlandı ne de oynandı. O hiç umudunu yitirmeyerek çalışmalarını sürdürdü ve savaş sonrasında ilk başarılı oyunu olan Kayıtta Var'ı yazdı.
1948 yılında sahneye konan ikinci oyunu Kör'de yine İncil dilinin etkisi vardır. 1948 yılında yazdığı ancak 1958'de basılan Büyük Romulus oyunuyla komediye yöneldi. Bay Mississippi’nin Evliliği (1952) oyunuyla dinsel ve Marksist ideolojilerin anlamsızlığını sergilemek istedi. 1954'te Babil’e Bir Melek İniyor’u yazan yazara dünya çapında ününü ise Yaşlı Kadının Ziyareti (1956) adlı oyun getirdii. Bu başarılı oyunu izleyen 5. Frank (1960) 1962 yılında yazdığı Fizikçiler geniş yankı uyandıdı.
Yazarın diğer oyunları arasında Bir Gezegen’in Portresi (1970), Bay Korbes’in Daveti (1959), Gök taşı (1966) da bulunmaktadır.
Sanatsal Anlayışı
Dürrenmatt komedya türünde eserler verdi. Tragedyanın, yaşadığı dönemde artık etkili olabileceğine inanmıyordu: “Örneğin antik tragedya insan toplumunu, devleti aile simgesiyle verebiliyordu; devlet henüz anakentti, daha sonra anavatan oldu. Sorun yok. Ancak biz antik çağda yaşamıyoruz artık. Bugün devlet içindeki varlığımıza başka birimler bulmalıyız.” Ancak güldürüyle insan gerçeğinin yansıtılabileceğine inanan Dürrenmatt, trajik olanın da bunun içine yerleştirilmesi gerektiğini, güldürücü şeylerden güldürü karşıtı bir şey yapmak için yararlandığını söyler. İnsan Dürrenmatt için ancak çelişkili, güldürücü araçlarla, biçimlerle verilebilecek bir varlıktır.
Dürrenmatt'ın ilk oyunlarında Brecht etkisi görülmesine karşın, o kendisini en çok etkileyen yazarın Aristophanes olduğunu belirtir..[1] Kendisinin Brecht'le en çok çatıştığı ve Brecht'in sağlığında en çok fikir ayrılıklarının yaşandığı konu ikisinin tiyatro anlayışlarındaki belirgin farklılıktı. “Sanat kendi başına güçsüzdür. Ne bir avuntu ne de bir dindir, genel ümitsizlik içinde hep yeniden birilerinin umut beslemesine yarayan bir göstergedir yalnızca. Yazar ahlaki görevini ancak anarşistçe yerine getirir. Saldırmalıdır ama bir yere bağlı olmamalıdır.” diyerek Dürrenmatt tiyatroya bakışını belli eder. Oysa Brecht'in tiyatro anlayışında sorular ancak yanıtları varsa önem taşır; günümüz insanı olaylara, ancak onlar karşısında bir şey yapabiliyorsa ilgi duyar. Dürrenmatt içinse günümüzde olayların gidişini değiştirecek nitelikte bireylere, tek tek güçlü kahramanlara yer yoktur, sanatın amacı çarpıklıkları göz önüne sermek olmalıdır, onlara çözüm aramak değil.
Dürrenmatt'ın yabancılaştırması izleyicisine düşünme enerjisi sağlamak yerine ona bir gerilim verir. Seyirciye bildiği ama dışa vuramadığı şeyler gösterilmiştir sahnede. Dürrenmatt seyirciye kendi gerçeklerini gösterir ama seyircinin bunu fark etmesi ancak yabancılaştırmayla sağlanabilir. Dürrenmatt'a göre seyirci oyun boyunca sahnede bir gerçekliği izleyecektir, ama olayların ve durumların groteske varan abartılışı seyircinin bunlarla özdeşleşmesine izin vermez. Gösterdiği gelişimden kimin sorumlu olduğunun bilinmediği bir dünya vardır ortada ve olayların gücü tek tek kişileri ve onların sorumluluklarını çoktan aşmıştır. Bunu yansıtmanın en iyi yolu olarak groteski önerir Dürrenmatt. Groteskteki gülme olgusu, alışık olduğumuzun tersi bir durumla karşılaştığımızda aldığımız hazdan kaynaklanır. Bizi düş kırıklığını uğratan bu anlatım biçimi ürkütücüdür de. Groteskin sunduğu gerçeklerle ve mantıkla bağdaşmayan çarpıtılmış dünyanın karşısında tedirginlik yaşanır.
Dürrenmatt'a göre 20 yüzyıl daki insan hayatı ve sosyal ilişkiler büyük bir karmaşa içinde yaşanıyordu.Kendisine biçim olarak komedi türünü seçmesinin temel amacı,sahne üzerinde olup biten olayları izleyicilerin özdeşleşme yaşamayacakları bir atmosferde verme kaygısıdır.Çünkü "komedya" türü kendi içinde bir uzak açı sağlar.Sahnede olan biten olayları izleyen seyirci,gülmek sureti ile oyun kişilerinin gülünç duruma düşmesini sağlayan olaylardan uzaklaşır. Bu biçim içinde "grotesk "oyunculuk biçimi ile sahne üzerinde seyircinin özdeşlik kuramayacağı bir form oluşturur.
Seçilmiş eserleri
- Midas Ya da Siyah Perde, ISBN 975-7468-42-8
- Fizikçiler, ISBN 975-458-624-1
- Gözlemcileri Gözlemleyenin Gözlemcisi, ISBN 975-8440-59-4
- Konularım, ISBN 975-520-084-3
- Köpek Tünel Arıza, ISBN 975-458-641-1
- Şüphe, ISBN 975-458-403-6
- Tiyatronun Sorunları, ISBN 975-520-108-4
- Yemin, ISBN 975-458-456-7
- Yunanlı Bir Kız Aranıyor, ISBN 975-458-387-0
- Adalet
- Babil Kulesi, ISBN 975-520-154-8
- Uyarca (oyun)
- Göktaşı
- Yaşlı Kadının Ziyareti
- Babil'e Bir Melek İniyor
Kaynakça
- ^ Siegrist, Christoph (1986). "Nationalliterarische Aspekte bei Schweizer Autoren". Hansers Sozialgeschichte der deutschen Literatur vom 16. Jahrhundert bis zur Gegenwart (Almanca). 10. Munich/Vienna: Deutscher Taschenbuch Verlag. s. 665. ISBN 3-423-04352-0.
