François Joseph Westermann
| François Joseph Westermann | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 5 Eylül 1751 Molsheim, Fransa |
| Ölüm | 5 Nisan 1794 (42 yaşında) Paris, Fransa |
| Bağlılığı | Fransa krallığı Birinci Fransız Cumhuriyeti |
| Hizmet yılları | 1792-1794 |
| Rütbesi | Tuğgeneral |
| Çatışma/savaşları |
|
Fransız Devrimci ve Komutan. Molsheim'da (bugün Bas-Rhin bölümü olan Alsace) doğan François Joseph Westermann, erken yaşta bir süvari alayına girdi ancak kısa süre sonra hizmetten ayrıldı ve Paris'e gitti. Fransız Devrimi'nin hevesli bir destekçisiydi ve 1790'da Haguenau belediyesinde çalışırken Haguenau'daki isyanları kışkırtmakla suçlandı ve hapse atıldı. Kısa bir mahkûmiyetten sonra Paris'e döndü ve 10 Ağustos 1792'de Tuileries Sarayı'na yapılan saldırıda önemli bir rol oynadı.[1]
Kuzey Ordusu ile yürüttüğü savaş sırasında Charles François Dumouriez'e eşlik etti ve generalin kaçmasından sonra suç ortağı olarak tutuklanarak Habsburg ile yaptığı görüşmelerde ona yardım ettiği iddia edildi. Jean-Paul Marat tarafından Ulusal Konvansiyon'da yargılanan Westermann, masumiyetini kanıtlamayı başardı ve Vendée'deki isyanı bastırmak için Tuğgeneral rütbesi ile bölgeye gönderildi.[1]
Vendée isyanı
Westermann, olağanüstü cesareti, cesur manevraları ve isyancılara karşı şiddetli direnişi ile dikkat çekti. Ordusu ilk önce Châtillon savaşında yenildi ama Aralık 1793'te Le Mans ve Savenay savaşlarında isyancıları yendi.[1]
Varlığı şaibeli olan bir mektupta Westermann Kamu Güvenliği Komitesine şunları yazdı:
- "Cumhuriyetçi yurttaşlar, artık Vendée diye bir yer yok! Çocuklarıyla ve kadınlarıyla kılıçlarımız altında can verdiler. Vendée'yi, Savenay bataklıklarına ve ormanlarına gömdük. Bana verdiğiniz emir uyarınca, çocukları atlarımızın ayakları altında ezdik. Kadınları, yeni asiler doğurmamaları için katlettik. Yolları cesetlerle kapladık. Teslim olmak için gruplar halinde gelen köylüleri durmaksızın kurşuna dizdik. Onlara devrimin acımasız olduğunu göstermek için hiç tutsak kabul etmedik."
Bazı tarihçiler bu mektubun asla var olmadığına inanıyorlar.[2] Çünkü isyan hala devam ediyordu ve mektup yazıldığı zaman Westerman'ın kuvvetleri tarafından birkaç bin canlı Vendée'li esir olarak tutuluyordu.[3] Sivillerin öldürülmesi, Komite'nin Westermann'a yönelik emirlerinin de açıkça ihlali anlamına gelmekteydi.[4]
İsyanın bastırılmasından sonra Paris'e çağrıldı. Georges Danton ve Jirondenler'in devrilmesini müteakip tutuklandı ve giyotin ile idam edildi.[1]
Kaynakça
- ^ a b c d Önceki cümlelerden bir veya daha fazlası artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Westermann, François Joseph". Encyclopædia Britannica. 28 (11. bas.). Cambridge University Press. s. 539.
- ^ Frédéric Augris, Henri Forestier, général à 18 ans, Éditions du Choletais, 1996
- ^ Jean-Clément Martin, Contre-Révolution, Révolution et Nation en France, 1789-1799, éditions du Seuil, collection Points, 1998, p. 219
- ^ Jean-Clément Martin, Guerre de Vendée, dans l'Encyclopédie Bordas, Histoire de la France et des Français, Paris, Éditions Bordas, 1999, p 2084, et Contre-Révolution, Révolution et Nation en France, 1789-1799, p.218.
