Fransız şarabı

Fransız şarabı, Fransa'nın her yerinde, yılda 50 ila 60 milyon hektolitre veya 7-8 milyar şişe arasında üretilir. Fransa, İtalyan, İspanyol ve Amerikan şarap üreten bölgeleriyle birlikte dünyanın en büyük şarap üreticilerinden biridir. Fransız şarabının tarihi M.Ö. 6. yüzyıla kadar uzanır ve Fransa'nın birçok bölgesinin şarap yapım tarihi Roma zamanlarına dayanır. Üretilen şaraplar, uluslararası alanda satılan pahalı şaraplardan, savaş sonrası dönemin Margnat şarapları gibi genellikle yalnızca Fransa'da görülen mütevazı şaraplara kadar çeşitlilik gösterir.

Daha iyi Fransız şaraplarının merkezinde yer alan iki kavram, şarapların stilini üzümlerin yetiştirildiği ve şarabın yapıldığı yerlere bağlayan terroir kavramı ve 2012'de Appellation d'Origine Protégée (AOP) sistemiyle değiştirilen Appellation d'origine contrôlée (AOC) sistemidir. Menşe kuralları, Fransa'nın bölgeleri, köyleri veya üzüm bağlarını kapsayabilen yüzlerce coğrafi olarak tanımlanmış menşeinin her birinde sınıflandırma için hangi üzüm çeşitlerinin ve şarap yapım uygulamalarının onaylandığını ayrıntılı bir şekilde tanımlar.

Fransa, şu anda dünyanın dört bir yanına ekilen birçok üzüm çeşidinin (Cabernet Sauvignon, Chardonnay, Pinot noir, Sauvignon blanc, Syrah gibi) yanı sıra diğer üretici ülkelerde benimsenen şarap yapım uygulamaları ve şarap stillerinin kaynağıdır. Bazı üreticiler son yıllarda Burgonya ve Bordeaux'dan gelen prestijli şaraplara olan artan fiyatlardan ve talebin artmasından faydalanmış olsa da, Yeni Dünya şaraplarından gelen rekabet, Fransız şarabının yurtiçi ve uluslararası tüketiminde düşüşe neden olmuştur.

Ana madde: Fransız şarabının tarihi

Fransız şarabı, M.Ö. 6. yüzyılda, Güney Galya'nın Yunan yerleşimciler tarafından kolonileştirilmesiyle ortaya çıkmıştır. Bağcılık, Yunan Marsilya kolonisinin kurulmasıyla kısa sürede gelişti. Şarap, Akdeniz ülkelerinde binlerce yıldır var olmasına rağmen Fransa bunu medeniyetlerinin bir parçası haline getirmiş ve iki bin yıldan fazla bir süredir şarap yapımını bir sanat olarak görmüştür. Galyalılar asmayı nasıl yetiştireceklerini ve nasıl budayabileceklerini biliyorlardı. Budama, yabani asmalar ile şarap üreten üzümler arasındaki önemli farkı yaratır. Çok geçmeden Galya'da üretilen şaraplar tüm dünyada popüler oldu. Roma İmparatorluğu güneydeki bölgelere şarap üretme lisansı verdi. Tours'lu St. Martin (316-397) Hıristiyanlığı yaydı ve üzüm bağları dikti. Orta Çağ boyunca rahipler üzüm bağlarını korudu ve daha da önemlisi, bu genellikle çalkantılı dönemde şarap yapım bilgisini ve becerilerini korudu. Manastırlar, ayin ve kar için sürekli şarap üretecek kaynaklara, güvenliğe ve yaratıcılığa sahipti. En iyi bağlar manastırların elindeydi ve şarapları üstün kabul ediliyordu. Soylular geniş bağlar geliştirdiler ancak Fransız Devrimi birçok bağın müsadere edilmesine yol açtı.

Fransız şarap endüstrisinin ilerlemesi, önce Küf ve ardından Filoksera'nın ülkeye ve Avrupa'nın geri kalanına yayılması ve bağların ıssız kalmasıyla aniden durdu. Buna Büyük Fransız Şarap Hastalığı adı verildi. Ardından Avrupa'da ekonomik bir gerileme yaşandı ve bunu iki dünya savaşı izledi ve Fransız şarap endüstrisi onlarca yıl boyunca durgunluk yaşadı.  Rekabet, Şampanya ve Bordeaux gibi Fransız markalarını tehdit etti. Bu, Fransız çıkarlarını korumak için 1935'te Appellation d'origine contrôlée'nin kurulmasıyla sonuçlandı. Büyük yatırımlar, II. Dünya Savaşı'ndan sonraki ekonomik canlanma ve yeni nesil Vigneronlar (Şarap üreticileri), 1970'lerde ve sonraki on yıllarda sonuç vererek modern Fransız şarap endüstrisini yarattı.

1935'te Fransız şarabının kalitesini kontrol etmek için yasalar çıkarıldı. Güçlü bir denetim kurulu (Institut national des appellations d'origine, INAO) tarafından yönetilen Appellation d'origine contrôlée sistemi kuruldu. Fransa, şarap için korunan menşe belirleme konusunda dünyadaki en eski sistemlerden birine ve şarap yapımı ve üretimiyle ilgili katı yasalara sahiptir ve birçok Avrupa sistemi buna göre modellenmiştir. "Appellation" kelimesi diğer ülkeler tarafından, bazen çok daha gevşek bir anlamda kullanılmıştır. Avrupa Birliği şarap yasaları Fransız yasalarına göre modellendiği için, bu eğilimin AB'nin daha fazla genişlemesiyle devam etmesi muhtemeldir.

Fransız yasası şarabı dört kategoriye ayırır, ikisi Avrupa Birliği Sofra Şarabı kategorisine girer ve ikisi de Belirli Bölgelerde Üretilen Kaliteli Şaraplar (QWPSR) tanımına girer. Kategoriler ve 2005 hasadı için toplam Fransız üretimindeki payları, Konyak, Armagnac ve diğer brendilere yönelik şaraplar hariç,

Sofra şarabı:

• Vin de Table (%11,7) – Sadece üreticisini ve Fransa menşeli olduğunu belirtir.
• Vin de Pays (%33,9) – Fransa içinde belirli bir bölgeyi taşır (örneğin Languedoc-Roussillon'dan Vin de Pays d'Oc veya Gaskonya'dan Vin de Pays deCôtes de Gascogne ) ve AOC şaraplarından daha az kısıtlayıcı düzenlemelere tabidir. Örneğin, üreticilerin basit ve ticari olarak uygulanabilir olmayan sofra şarabı sınıflandırmasını kullanmak zorunda kalmadan, AOC kuralları tarafından gerekli kılınan üzüm çeşitleri veya prosedürler dışında yapılan şarapları ayırt etmelerine olanak tanır. Vin de Table'dan bir ayrımı korumak için, üreticilerin şarabı analiz ve tadım için sunmaları ve şarapların belirli çeşitlerden veya karışımlardan yapılması gerekir.

QWPSR:

• Üstün kalite sınırı (VDQS, 0,9%) – AOC'den daha az katıdır, genellikle daha küçük alanlar için veya potansiyel AOC'ler için "bekleme odası" olarak kullanılır. Bu kategori 2011'in sonunda kaldırıldı.
• Appellation d'origine contrôlée (AOC, %53,4) – Üzüm çeşitleri ve şarap yapım yöntemleri de dahil olmak üzere birçok kısıtlamaya sahip belirli bir bölgeden gelen şarap.

2005 yılı rekoltesi için toplam Fransız üretimi 43,9 milyon hl'dir (artı çeşitli brendilere ayrılan ek 9,4 milyon hl) ve bunun %28,3'ü beyaz ve %71,7'si kırmızı veya roze şaraptır. Beyaz şarap oranı daha yüksek kategorilerde biraz daha yüksektir ve AOC şarabının %34,3'ü beyazdır. 2005'ten daha az elverişli rekolte koşullarının olduğu yıllarda, AOC şarabının oranı biraz daha düşük olma eğilimindedir. Son on yıllarda Vin de table oranı önemli ölçüde azalırken, AOC oranı bir miktar artmış ve Vin de Pays önemli ölçüde artmıştır. 2005 yılında Fransa'da 472 şarap AOC'si vardı.

Fransa'nın şarap sınıflandırma sistemi 2006 yılında revize edildi ve 2012 yılına kadar tamamen yeni bir sistem tanıtıldı. Yeni sistem, 2012'den itibaren VDQS'ye karşılık gelen bir kategori olmayacağı için dört yerine üç kategoriden oluşuyor. Yeni kategoriler şunlardır:

• Vin de France, temelde Vin de Table'ın yerini alan, ancak etikette üzüm çeşidinin ve rekoltesinin belirtilmesine izin verenbir sofra şarabı kategorisidir
• Indication géographique protégée (IGP), temel olarak Vin de Pays'in yerini alan bir ara kategoridir.
• Appellation d'origine protégée (AOP), esasen AOC şaraplarının yerini alan en üst kategoridir.

En büyük değişiklikler Vin de France kategorisinde ve AOP şarapları olarak nitelendirilmesi veya IGP kategorisine düşürülmesi gereken VDQS şaraplarında olacak. Eski AOC şarapları için AOP'ye geçiş, etiketin terminolojisinde yalnızca küçük değişiklikler anlamına gelirken, adların gerçek adları değişmeden kalacak. 2012'den bu yana eski adlandırmalar altında pazarlanan yeni şaraplar olmasa da, dağıtım zincirinde halihazırda bulunan şişeler yeniden etiketlenmeyecek.

Fransa'da tüm yaygın şarap stilleri - kırmızı, roze, beyaz ( sek, dömi sek ve tatlı ), köpüklü ve güçlendirilmiş - üretilmektedir. Bu stillerin çoğunda, Fransız üretimi ucuz ve basit versiyonlardan dünyanın en ünlü ve pahalı örneklerine kadar uzanmaktadır. Bir istisna, Fransa dışında nispeten bilinmeyen Fransız güçlendirilmiş şaraplardır.

Birçok açıdan, Fransız şarapları ulusal olmaktan çok bölgesel bir kimliğe sahiptir, bu da çeşitli bölgelerdeki farklı üzüm çeşitleri, üretim yöntemleri ve farklı sınıflandırma sistemleriyle kanıtlanmıştır. Kalite seviyeleri ve fiyatlar çok değişkendir ve bazı şaraplar hemen tüketilmek üzere yapılırken diğerleri uzun süreli mahzenleme için tasarlanmıştır.

Çoğu Fransız şarabının ortak bir özelliği varsa, o da çoğu tarzın, ister hızlı bir baget, ister basit bir bistro yemeği, isterse tam teşekküllü çok çeşitli bir menü olsun, yemeğe eşlik etmek üzere geliştirilmiş şaraplar olmasıdır. Fransız geleneği şarabı yemekle birlikte servis etmek olduğundan, şaraplar nadiren kendi başlarına içmek veya gençken tadımlarda etkilemek için "bar şarapları" olarak geliştirilmiş veya şekillendirilmiştir.

Fransa'da çok sayıda üzüm çeşidi yetiştirilmektedir; bunlar arasında hem uluslararası olarak iyi bilinen hem de bilinmeyen yerel çeşitler yer almaktadır. Aslında, sözde "uluslararası çeşitlerin" çoğu Fransız kökenlidir veya Fransa'da yetiştirilmeleri nedeniyle tanınmış ve yayılmıştır.  Fransız menşe kuralları genellikle her bölge, ilçe veya menşeden gelen şarapları izin verilen az sayıda üzüm çeşidiyle sınırladığından, prensip olarak Fransa'nın her yerine yaygın olarak ekilen hiçbir çeşit yoktur.

Çoğu üzüm çeşidi öncelikli olarak belirli bir bölgeyle ilişkilendirilir, örneğin Bordeaux'da Cabernet Sauvignon ve Rhône'da Syrah, ancak iki veya daha fazla bölgede bulunan bazı çeşitler vardır, örneğin Bourgogne'da (Chablis dahil) ve Champagne'de Chardonnay ve Loire ve Bordeaux'da Sauvignon blanc. Kurallara bir örnek olarak, iklim koşulları elverişli görünse de Rhône'da Cabernet Sauvignon şarapları, Loire'da Riesling şarapları veya Bordeaux'da Chardonnay şarapları üretilmez. (Bu tür şaraplar üretilirse, Vin de Pays veya Fransız sofra şarabı olarak sınıflandırılmaları gerekir. Herhangi bir menşe adı veya hatta menşe bölgesi göstermelerine izin verilmez.)

Geleneksel olarak, birçok Fransız şarabı çeşitli üzüm çeşitlerinden harmanlanmıştır. Çeşit beyaz şarapları, çeşit kırmızı şaraplarından daha yaygındı ve hala daha yaygındır.

2007 hasadında en yaygın üzüm çeşitleri şunlardı:

Ana madde: Terroir

Terroir kavramı, belirli bir bağla ilişkili doğal faktörlerin benzersiz kombinasyonunu ifade eder ve Fransız bağcılar için önemlidir .  Toprak, alttaki kaya, rakım, tepe veya arazi eğimi , güneşe yönelim ve mikro iklim (tipik yağmur, rüzgarlar, nem, sıcaklık değişimleri vb.) gibi faktörleri içerir. Aynı bölgede bile, hiçbir iki bağ tam olarak aynı terroire sahip değildir, böylece dünya çapındaki menşe ve şarap yasaları için bir model olan Appellation d'origine contrôlée (AOC) sisteminin temelidir. Başka bir deyişle: aynı üzüm çeşidi farklı bölgelere ekildiğinde, birbirinden önemli ölçüde farklı şaraplar üretebilir.  Fransa'da terroir kavramı kendini en aşırı şekilde Burgonya bölgesinde gösterir.  Terroir tanımının kapsamına giren etki miktarı ve kapsam, şarap endüstrisinde tartışmalı bir konu olmuştur.

Fransız şarap etiketlerinde yer alan bilgi miktarı, şarabın hangi bölgede yapıldığına ve şarabın hangi sınıflandırma seviyesine sahip olduğuna bağlı olarak değişir. En azından, etiketler genellikle sınıflandırmayı ve üreticinin adını belirtir ve Vin De Table seviyesinin üzerindeki şaraplar için şarabın yapıldığı coğrafi alanı da içerir. Bazen bu, yalnızca şarabın yapıldığı daha geniş bölge olur, ancak bazı etiketler, özellikle daha yüksek kaliteli şaraplar için, ayrıca ayrı köy veya komün ve hatta şarabın kaynaklandığı belirli bağın ayrıntılarını da içerir. Alsas bölgesinden gelen şaraplar hariç , Fransa'da şarapları kullanılan üzüm çeşitlerinin ayrıntılarıyla etiketleme geleneği yoktu. Yeni Dünya şarapları, 20. yüzyılın sonlarında bireysel üzüm çeşitlerinin adlarını uluslararası tüketicilere tanıdık hale getirdiğinden, daha fazla Fransız şarap üreticisi çeşit etiketlemesi kullanmaya başladı. Genel olarak, çeşit etiketlemesi Vin de Pays kategorisi için en yaygın olanıdır, ancak bazı AOC şarapları artık çeşit adlarını da göstermektedir. Çoğu AOC şarabında, üzüm çeşitlerinden bahsediliyorsa, bunlar arka etikette küçük puntolarla belirtilir. Etiketler ayrıca şarabın nerede şişelendiğini de belirtir; bu, şarabın kalite seviyesi ve tek bir üretici tarafından mı yoksa daha anonim ve daha büyük miktarlarda mı şişelendiği hakkında bir gösterge olabilir:

• "Kulübem..."
  • "... şatoda, mülkte, mülkiyette": Bunlar benzer bir anlama sahiptir ve şarabın, yetiştirildiği mülkte veya o mülkün üyesi olduğu bir kooperatifte ( adresin sınırları içinde) "şişelendiğini" gösterir.
  • "... par ..." şarap, ismini takip eden işletme tarafından şişelenmiştir. Bu, üreten bağ olabilir veya olmayabilir.
  • "... dans la région de production": şarap bağda değil, daha büyük bir işletme tarafından deposunda şişelenmiştir; bu depo, Fransa'nın şarap üretim bölgesi içinde yer almaktaydı ancak mutlaka adın sınırları içinde yer almamaktaydı. Bir şato veya alan adı verilirse, gerçek bir bağ olarak var olmayabilir ve şarap, üzümlerden veya birkaç üreticinin şaraplarından oluşan bir derleme olabilir.
  • "... dans nos chais, dans nos caves": Şarap, etikette adı geçen işletme tarafından şişelenmiştir.
• " Vigneron indépendant ", bazı bağımsız şarap üreticileri tarafından, onları daha büyük kurumsal şarap üretim işletmelerinden ayırmak ve şarap üretim zanaatının temellerine dönüşü sembolize etmek için benimsenen özel bir işarettir. Bu bağımsız üreticilerin şişeleri, genellikle mantarı kaplayan folyo kapağa basılmış özel bir logo taşır.

Çeşit adları görüntüleniyorsa, genel AB kuralları geçerlidir:

• Tek çeşit adı kullanılacaksa şarabın en az %85'inin bu çeşitten yapılmış olması gerekir.
• İki veya daha fazla çeşit adı kullanılıyorsa, yalnızca görüntülenen çeşitlere izin verilir.
• İki veya daha fazla çeşit adı kullanılıyorsa, bunlar genellikle azalan sırayla görünmelidir.

Fransa'da tanınan şarap üretim alanları, kısaltmasıyla Institut National des Appellations d'Origine – INAO tarafından düzenlenir. Fransa'daki her unvan, INAO tarafından, her bölgenin belirli şarap "karakteri" açısından tanımlanır. Bir şarap INAO'nun katı kriterlerini karşılayamazsa, daha düşük bir unvana veya hatta Vin de Pays veya Vin de Table'a sınıflandırılır. Fransa'daki unvanların sayısı burada belirtilemeyecek kadar çok olduğundan, bunlar aşağıda listelenen ana şarap üretim bölgelerinden biri olarak kolayca tanımlanabilir:

Alsace, öncelikle beyaz şarap bölgesidir, ancak bazı kırmızı, roze, köpüklü ve tatlı şaraplar da üretilmektedir. Doğu Fransa'da, Ill nehri üzerinde yer alır ve birçok üzüm çeşidini ve uzun bir çeşit etiketleme geleneğini paylaştığı Almanya ile sınır komşusudur. Alsace'de yetiştirilen üzümler arasında Riesling, Gewurztraminer, Pinot gris, Pinot blanc, Pinot noir ve Muscat bulunur bulunur .

Beaujolais, çoğunlukla Gamay üzümünden yapılan, öncelikli olarak kırmızı şarap bölgesidir. Gamay, erken olgunlaşan ve asidik bir çeşitle karakterize edilir. Üreticilerin şarap yapım sürecinde kullandıkları karbonik maserasyon nedeniyle Beaujolais şarapları, düşük seviyede yumuşak tanenle parlak renklidir. Genellikle ahududu ve kızılcık gibi yoğun bir meyve aromasına sahiptirler. Gamay üzümünün yanı sıra bazı beyaz ve köpüklü roze şaraplar da üretilir.

Beaujolais bölgesi, Burgonya'nın altında ve Lyon'un üstünde Saone nehrini takip ederek Fransa'nın orta doğusunda yer alır. Beaujolais'de Beaujolais AOC ve Beaujolais-Villages AOC dahil 12 isim ve 10 Cru vardır: Brouilly, Regnié, Chiroubles, Cote de Brouilly, Fleurie, Saint-Amour, Chénas, Juliénas, Morgon ve Moulin-a-Vent. Beaujolais bölgesi ayrıca her yıl Kasım ayının üçüncü Perşembe günü piyasaya sürülen popüler bir vin de primeur olan Beaujolais Nouveau ile de ünlüdür.

Bordeaux , şaraplarını denizaşırı ülkelere ihraç etme konusunda uzun bir geçmişe sahip olan Atlantik kıyısındaki büyük bir bölgedir. Bu, öncelikle Médoc alt bölgesinden Château Lafite-Rothschild, Château Latour, Château Mouton-Rothschild, Château Margaux ve Château Haut-Brion ; Saint-Émilion'daki Château Cheval Blanc ve Château Ausone ; Pomerol'daki Château Pétrus ve Château Le Pin şaraplarıyla ünlü bir kırmızı şarap bölgesidir . Üretilen kırmızı şaraplar genellikle Cabernet Sauvignon, Merlot ve bazen de Cabernet Franc'tan harmanlanır. Bordeaux ayrıca, Sauternes bölgesinden Château d'Yquem gibi dünyanın en ünlü tatlı şaraplarından bazıları da dahil olmak üzere kuru ve tatlı beyaz şaraplar da üretir .

Bordeaux Şarap Resmi Sınıflandırması , İmparator III. Napolyon'un dünyanın dört bir yanından gelen ziyaretçilere sergilenecek Fransa'nın en iyi Bordeaux şarapları için bir sınıflandırma sistemi talep ettiği Exposition Universelle de Paris'ten 1855'te ortaya çıktı . Şarap endüstrisinden aracılar, şarapları bir şatonun itibarına ve ticaret fiyatına göre sıraladı.

Brittany artık resmi bir şarap bölgesi değil, ancak üzüm yetiştiriciliği ve şarap yapımıyla ilgili zengin bir tarihe sahip ve son zamanlarda bağcılığında bir canlanma gösteriyor. Son yirmi yılda Rennes, Quimper, Morlaix, Le Quillo, Cléguérec, Sain Sulliac, Le Folgoët vb. gibi yerlerde birkaç küçük eğlence amaçlı bağ kuruldu.

Doğu Fransa'daki Burgonya veya Bourgogne, kırmızı ve beyaz şarapların eşit derecede önemli olduğu bir bölgedir. Muhtemelen diğer tüm bölgelerden daha fazla toprak bilincine sahip olan Burgonya, herhangi bir Fransız bölgesinin en fazla sayıda menşeine ayrılmıştır. Burgonya'nın kalbindeki Côte d'Or'dan gelen en iyi şaraplar yüksek fiyatlara sahiptir. Burgonya bölgesi dört ana bölüme ayrılmıştır:

• Cote de Nuits (Marsannay-La-Cote'tan Nuits-Saint-Georges'a kadar)
• Cote de Beaune (Beaune'un kuzeyinden Santenay'a kadar)
• Cote Chalonnaise
• Maconnais'ler

Burgonya'nın bazen ayrı bölgeler olarak kabul edilen iki bölümü vardır:

• Güneyde, Rhône Vadisi bölgesine yakın Beaujolais , çoğunlukla kırmızı şarapların meyveli bir tarzda yapıldığı ve genellikle genç tüketildiği bir şaraptır. "Beaujolais Nouveau", üretim yılında (Kasım ayının üçüncü hafta sonu) yasal olarak tüketilebilen tek şaraptır.
• Chablis , Côte d'Or ile Paris arasında yer alır ve beyaz şaraplar Burgonya'nın geri kalanına göre daha canlı ve çelik gibi bir stile sahip tebeşirli topraklarda üretilir.

Burgonya'da kullanılan iki ana üzüm çeşidi vardır - beyaz şaraplar için Chardonnay ve kırmızı şaraplar için Pinot noir. Beyaz şaraplar bazen Aligoté'den de yapılır ve diğer üzüm çeşitleri de ara sıra bulunur.

Burgonya'lı ünlü şarap üreticisi Gustave Henri Laly, 20. yüzyılın başlarında Mont Dardon'da ürettiği Montrachet'yi Fransız Genel Meclisi'ne verdi.

Fransa'nın kuzeydoğusunda, Belçika ve Lüksemburg'a yakın bulunan Şampanya, Fransa'nın en büyük şarap bölgelerinin en soğuğudur ve başlıca köpüklü şaraplarına ev sahipliği yapar. Şampanya şarapları hem beyaz hem de roze olabilir. Şampanya'da (AOC Coteaux Champenois gibi) az miktarda durgun şarap üretilir ve bunların bir kısmı kırmızı şarap olabilir.

Korsika, şarapları esas olarak adanın kendisinde tüketilen Akdeniz'deki bir adadır. Dokuz AOC bölgesi ve ada çapında bir vin de pays tanımı vardır ve hala üretim yöntemlerini ve bölgesel stilini geliştirmektedir.

Île-de-France artık resmi bir şarap bölgesi değil. Ancak üzüm yetiştiriciliği ve şarap yapımıyla ilgili zengin bir tarihe sahip ve son zamanlarda bağcılığında bir canlanma gösteriyor . Ile de France'ın (Seine et Marne bölümünün kuzeydoğusu) 5 köyü Champagne bölgesinin bir parçasıdır ve son on yıllarda toplamda yaklaşık 12 hektarlık alanı kaplayan 200'den fazla küçük eğlence amaçlı üzüm bağı kurulmuştur.

İsviçre'ye yakın dağlarda bulunan küçük bir bölge olan Jura , özellikle Vin Jaune ve Vin de Paille olmak üzere bazı benzersiz şarap stillerinin üretildiği yerdir. Bölge altı bölgeyi kapsar ve Burgonya üzümleri Chardonnay ve Pinot noir'in yaygın kullanımıyla Burgonya ile ilişkilidir, ancak diğer çeşitler de kullanılır. Ayrıca Burgonya ile serin bir iklime sahiptir.

Languedoc-Roussillon, bağ alanı ve üretim açısından en büyük bölgedir, dolayısıyla Fransa'nın ucuz toptan şaraplarının çoğunun üretildiği bölgedir. " Şarap gölü " olarak da adlandırılan Languedoc-Roussillon, dünyanın en eski köpüklü şarabı olan blanquette de Limoux gibi geleneksel Fransız şaraplarını ve Yeni Dünya'dan alınan dersleri kullanarak uluslararası stilleri birleştiren bazı yenilikçi üreticilerin de evidir. Languedoc-Roussillon şaraplarının çoğu Vin de Pays d'Oc olarak satılır .

Loire vadisi, Fransa'nın orta ve batı kesiminde Loire Nehri boyunca uzun bir mesafeye yayılan ve üzüm çeşitleri ile şarap stillerinin nehir boyunca değiştiği, öncelikli olarak beyaz şarap bölgesidir. Nehir boyunca dört alt bölge yer alır:

• Yukarı Loire, Sancerre AOC gibi şarapların üretildiği Sauvignon Blanc'ıyla bilinir, ancak aynı zamanda birkaç VDQS bölgesinden de oluşur;
• Touraine, Chenin blanc'tan Vouvray AOC'de soğuk iklim tarzı beyaz şaraplar (kuru, tatlı veya köpüklü) ve Cabernet Franc'tan Bourgueil AOC ve Chinon AOC'de kırmızı şaraplar üretiyor ;
• Anjou -Saumur, çeşitler açısından Tourain şaraplarına benzer, ancak kuru Savennières AOC ve tatlı Coteaux du Layon AOC genellikle yukarı akıştaki komşularından daha güçlüdür. Saumur AOC ve Saumur-Champigny AOC kırmızılar sağlar; ve
• Atlas Okyanusu'na en yakın olan Pays Nantais'de, Muscadet AOC ise Melon de Bourgogne üzümünden beyaz şaraplar üretiyor .

Normandiya artık resmi bir şarap bölgesi değil. Ancak üzüm yetiştiriciliği ve şarap yapımıyla ilgili zengin bir tarihe sahip ve son zamanlarda bağcılığında bir canlanma gösteriyor. Son yirmi yılda birkaç küçük eğlence amaçlı bağ kuruldu ve en azından bir tanesi Caen yakınlarındaki Grisy'de ticari ölçekte faaliyet gösteriyor.

Picardy artık resmi bir şarap bölgesi değil. Ancak üzüm yetiştiriciliği ve şarap yapımıyla ilgili zengin bir tarihe sahip ve son zamanlarda bağcılığında bir canlanma gösteriyor. Picardy'nin (Aisne bölümünün güneyinde) 40 köyü artık Champagne bölgesinin bir parçası ve son yirmi yılda Coucy le Château, Gerberoy, Gouvieux, Clairoix vb. gibi birkaç küçük eğlence amaçlı bağ kuruldu.

Provence , güneydoğuda ve Akdeniz'e yakın. Muhtemelen Fransa'nın en sıcak şarap bölgesidir ve çoğunlukla roze ve kırmızı şarap üretir. Provence'ın amiral gemisi Bandol'ün başını çektiği sekiz ana bölgeyi kapsar.  Bazı Provence şarapları, hem üzümleri hem de bir dereceye kadar stili ve iklimi paylaştıkları için Güney Rhône şaraplarıyla karşılaştırılabilir.  Provence'ın da Bordeaux gibi en prestijli mülklerinin bir sınıflandırması vardır.

Rhône Vadisi, esas olarak güneydoğu Fransa'da Rhône Nehri boyunca uzanan bir kırmızı şarap bölgesidir. Kuzey ve güney Rhône'un stilleri ve çeşit kompozisyonları farklıdır, ancak her iki bölge de geleneksel kırmızı şarap üreticileri olarak Bordeaux ile rekabet eder.

Savoy veya Savoie, İsviçre'ye yakın Alpler'de bulunan, çoğunlukla bu bölgeye özgü pek çok üzümün yetiştirildiği bir beyaz şarap bölgesidir.

Güney Batı Fransa veya Sud-Ouest , Bordeaux'nun iç kesimlerinde veya güneyinde bulunan, bir nebze heterojen şarap bölgeleri topluluğu. Bazı bölgeler, kırmızı Bordeaux'yu anımsatan bir tarzda öncelikle kırmızı şaraplar üretirken, diğerleri kuru veya tatlı beyaz şaraplar üretir. Sud-Ouest'teki bölgeler arasında şunlar yer alır:

• Bergerac ve Dordogne'un yukarı kesimlerindeki diğer bölgeler ;
• Cahors da dahil olmak üzere Garonne'un yukarı kesimleri ;
• Armagnac, Madiran , Côtes de Gascogne , Côtes de Saint-Mont, Pacherenc du Vic-Bilh ve Tursan üretimine de ev sahipliği yapan Gaskonya'daki alanlar ;
• Béarn, Jurançon gibi ; Ve
• Bask Bölgesi bölgeleri, Irouléguy gibi .

Bu büyük bölgelerin dışında birkaç küçük üretim alanı da bulunmaktadır. Bunların çoğu VDQS şaraplarıdır ve bazıları, özellikle daha kuzeydeki yerlerdekiler, bir zamanlar daha büyük olan üretim alanlarının kalıntılarıdır.

Fransa geleneksel olarak kendi şaraplarının en büyük tüketicisi olmuştur. Ancak, Fransa'da şarap tüketimi 40 yıldır düşüştedir. 1990'lı yıllarda kişi başına tüketim neredeyse %20 oranında düşmüştür. Bu nedenle, Fransız şarap üreticileri giderek daha fazla yabancı pazarlara güvenmek zorundadır. Ancak, İtalya, İspanya ve Portekiz gibi diğer potansiyel pazarlarda da tüketim düşmektedir.

Sonuç, genellikle şarap gölü olarak adlandırılan sürekli bir şarap bolluğu oldu. Bu, şarabın endüstriyel alkole damıtılmasına ve ayrıca hükümetin çiftçilere üzüm asmalarını asma çekme planları aracılığıyla çekmeleri için ödeme yapmasına yol açtı. Bu bolluğun büyük bir kısmı Languedoc şarabının yeniden ortaya çıkmasından kaynaklanmaktadır .

Bu sorunlardan muaf olanlar Şampanya pazarı ve pahalı dereceli veya sınıflandırılmış şarap pazarı olmuştur. Ancak bunlar Fransız üretiminin yalnızca yaklaşık yüzde beşini oluşturmaktadır.

1979'daki Fransız düzenlemeleri, o zamanlar yeni olan Vin de pays kategorisi için basit kurallar oluşturdu. Languedoc-Roussillon bölgesi, çeşitli şarapları pazarlama yeteneğinden yararlandı.

L'Office national interprofessionnel des vins, kısaca ONIVINS, Fransız şarap üreticileri derneğidir .

• Appellation d'Origine Contrôlée şaraplarının listesi
• VDQS şaraplarının listesi
• Şarapçılık
• Şarap etiketi
• Şarap tarihi
• Vins de Primeur listesi
• Eski Dünya şarabı
• Avrupa Birliği'nde coğrafi işaretler ve geleneksel spesiyaliteler