Fransız Formula 1 Pilotları
Formula 1'de şu ana kadar yarışan 74 Fransız pilot vardır, bunların en başarılısı dört kez Dünya Sürücüler Şampiyonasını kazanan Alain Prost'tur .
Dünya şampiyonları ve yarış kazananları
Bu unvanı dört kez Fransız bir sürücü kazandı ve bunların hepsi Alain Prost'un zaferi oldu.[1] Diğer on üç sürücü en az bir yarış kazandı, ancak hepsi Prost'un 51 galibiyetinin çok gerisinde kaldılar.[2]
- Alain Prost, 1980 yılında McLaren ile ilk yarışına çıktı. Dört kez puanla bitirdi, ancak genel olarak sadece 16. sırada yer aldı ve sonraki sezon için Renault'ya geçti. 1983 sezonunu şampiyona ikincisi olarak bitirmek de dahil olmak üzere üç başarılı yıldan sonra McLaren'a geri döndü. Prost, 1984 ve 1989 yılları arasında takımla birlikte yarıştı, üç kez şampiyonluk kazandı ve iki kez ikinci oldu. Bu süre zarfında McLaren, Prost için yeni bir takım arkadaşı olan Ayrton Senna'yı tanıttı. İlişkileri zordu ve çift, pistte ve pist dışında çarpıştı ve bu da "sporun şimdiye kadarki en büyük rekabetlerinden biri" olarak tanımlanmasına yol açtı.[2] Prost, 1990'da Ferrari'ye katıldı ve Senna ile olan mücadelesine devam etti ve ikili çarpıştıktan sonra sezonun sondan bir önceki yarışında şampiyonluğu kaybetti. 1991'de Ferrari rekabetçi değildi ve ilk sezonundan bu yana ilk kez Prost bir yarış kazanamadı. Performansları için takımı alenen eleştirdi ve ardından yıl sonundan önce kovuldu. 1992'de bir yıl ara verdi ve 1993'te bir yıllığına son dönüşünü yaptı ve o sezonu şampiyon olarak bitirdi.[2]
- René Arnoux, 1978'de Martini ile ilk çıkışını yaptıktan sonra 12 yıla yayılan kariyeri boyunca yedi yarış kazandı. Takım sezon boyunca yarı yolda kaldı ve bir sonraki yıl için Renault ile bir sürüş sağladı. Orada geçirdiği zamanın bir kısmında Alain Prost ile takım arkadaşı oldu ve tartışmalı bir şekilde 1982 Fransa Grand Prix'sini favori takım arkadaşının önünde kazanmak için takım emirlerini görmezden geldi. Scuderia Ferrari'ye geçti ve en başarılı sezonunu geçirdi, üç yarış kazandı ve şampiyonada üçüncü oldu. Ligier, 1986'dan itibaren dört sezon için Arnoux ile anlaştı ve birkaç yıllık kötü performansın ardından emekli oldu.[3]
- Ligier yarış arabalarını geliştiren Jacques Laffite, arka arkaya üç sezonda (1979–1981) altı yarış kazandı ve sürücüler şampiyonasında dördüncü oldu. : bir Fransız takımı için İsveç'te bir Fransız arabası ve bir Fransız motoruyla (Matra V12 ) Grand Prix kazanan ilk Fransız sürücüydü. Formula 1 kariyeri 1974'te başladı ve diğer disiplinlerde yarışmasına rağmen 1986 Britanya Grand Prix'sinde ciddi bir kazayla sona erdi.[4]
- Didier Pironi, Formula 1 kariyerine 1978 yılında Tyrrell ile başladı. 1980'de hemşehrisi Jacques Laffite ile birlikte Ligier'e taşındı ve sık sık takım liderini geride bıraktı. O yılki Belçika Grand Prix'sini kazandı ve şampiyonada beşinci oldu. Ferrari ile Gilles Villeneuve'nin partneri olarak anlaştı ama Fransız-Kanadalı'ya ayak uyduramadı. Villeneuve'nin ölüm yılı olan 1982'de, Pironi iki yarış kazanarak ve altı kez podyuma çıkarak şampiyonluğu kazanmaya hazır görünüyordu. Almanya Grand Prix'sinde bir antrenman sırasında kaza yaptı, bacaklarını kırdı ve hem şampiyonluk mücadelesini hem de kariyerini sonlandırdı.[5]
- Patrick Tambay, Formula 1'deki ilk çıkışını 1977'de Ensign ile yaptı. Spordaki ikinci yılı için McLaren ile anlaştı ancak araç hiçbir zaman özellikle rekabetçi olmadı. 1979'un sonunda takımdan ayrıldı ve spordaki ilk yılı için Alain Prost'un yerini aldı. Tambay, ABD'de bir yıl geçirdikten sonra 1981'de geri döndü ancak sezon sonunda düşürüldü. Emekliliğini açıkladı, ancak sürücülerinin ve Tambay'ın yakın arkadaşı Gilles Villeneuve'nin ölümünden sonra 1982 sezonunun ikinci yarısında Ferrari'ye geçmesi istendi. Bir yarış kazandı ve sonraki sezonda Ferrari'de kaldı ve bir kez daha kazandı. Renault ile iki yıl ve Lola ile bir yıl geçirdikten sonra ikinci kez emekli oldu.[6]
- Maurice Trintignant, Formula 1 Dünya Şampiyonası'nın ilk sezonunda yarıştı ve ilk kez 1950 Monaco Grand Prix'sinde Simca-Gordini ile yarıştı. Beş yıl sonra aynı pistte Dünya Şampiyonası Grand Prix'sini kazanan ilk Fransız sürücü oldu. Diğer tek yarış galibiyeti, 1958 Monaco Grand Prix'sinde damalı bayrağı aldığında Monaco'da geldi. 1964'te on farklı takımla yarışarak emekli oldu.[7][8]
- 6 tekerlekli Tyrrell P34'ü geliştiren ve süren Patrick Depailler, İngiliz takımı için 1978 Monaco Grand Prix'sini (P34 deneyinin terk edilmesinden kısa bir süre sonra geleneksel 4 tekerlekli bir arabada da olsa) ve 1979 İspanya Grand Prix'sini Liger için kazandı. .[9]
- Renault turboyu geliştiren ve süren Jean-Pierre Jabouille, Fransız takımı için 1979 Fransa Grand Prix'sini ve 1980 Avusturya Grand Prix'sini kazandı.[10]
- François Cevert, Tyrrell için 1971 Amerika Birleşik Devletleri Grand Prix'sini kazandı. 1973 Amerika Birleşik Devletleri Grand Prix antrenmanında geçirdiği bir kaza sonucu öldü.[11]
- İkonik Matra sürücüsü Jean-Pierre Beltoise, BRM için 1973 Monaco Grand Prix'sini kazandı.[12]
- Jean Alesi, 201 yarışta yarışan ve dönüm noktasına ulaşan az sayıda sürücüden biri olan "200 artı kulüp"te yer alan tek Fransız sürücüdür. İlk çıkışını 1989 yılında yaptı ve 2001 yılında emekli olana kadar çeşitli takımlarda yarıştı. 31 podyum finişi elde etti, ancak yalnızca bir yarış kazandı - 1995 Kanada Grand Prix'si.[13]
- Olivier Panis, ıslak yarışı sadece üç arabanın bitirdiği 1996'da Monaco'da kazandı.
- 2020 İtalya Grand Prix'sini Pierre Gasly kazandı.
- Esteban Ocon, 2021 Macaristan Grand Prix'sini kazanarak bir yarış zaferi elde eden en son Fransız sürücü oldu.
| Sürücüler | Aktif Yıllar | Katıldığı Yarış | Kazanmalar | Podyumlar | Kariyer Puanları | Pol Pozisyonları | En Hızlı Turlar | Şampiyonlukları |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Eugène Chaboud | 1950–1951 | 3 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | - |
| Philippe Étancelin | 1950–1952 | 12 | 0 | 0 | 3 | 0 | 0 | - |
| Yves Giraud-Cabantous | 1950–1953 | 13 | 0 | 0 | 5 | 0 | 0 | - |
| Pierre Levegh | 1950–1951 | 6 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Henri Louveau | 1950–1951 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Guy Mairesse] | 1950–1951 | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Robert Manzon | 1950–1956 | 29 (28 başlama) | 0 | 2 | 16 | 0 | 0 | - |
| Eugène Martin | 1950 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Charles Pozzi | 1950 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Louis Rosier | 1950–1956 | 38 | 0 | 2 | 18 | 0 | 0 | - |
| Raymond Sommer | 1950 | 5 | 0 | 0 | 3 | 0 | 0 | - |
| Maurice Trintignant | 1950–1964 | 86 (81 başlama)[a] | 2 | 10 | 72 1⁄3 | 0 | 1 | - |
| Aldo Gordini | 1951 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Georges Grignard | 1951 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| André Simon | 1951–1952, 1955–1957 | 12 (11 başlama) | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Marcel Balsa | 1952 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Élie Bayol | 1952–1956 | 8 (7 başlama) | 0 | 0 | 2 | 0 | 0 | - |
| Jean Behra | 1952–1959 | 53 (52 başlama)[b] | 0 | 9 | 51 1⁄7 | 0 | 1 | - |
| Roger Loyer | 1954 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Jacques Pollet | 1954–1955 | 5 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Jean Lucas | 1955 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Mike Sparken | 1955 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| André Guelfi[16] | 1958 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| François Picard | 1958 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Jean Lucienbonnet | 1959 | 1 (0 başlama) | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Bernard Collomb | 1961–1964 | 6 (4 başlama) | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Guy Ligier | 1966–1967 | 13 (12 başlama) | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | - |
| Jo Schlesser | 1966–1968 | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Jean-Pierre Beltoise | 1967–1974 | 88 (86 başlama) | 1 | 8 | 77 | 0 | 4 | - |
| Johnny Servoz-Gavin | 1967–1970 | 13 (12 başlama) | 0 | 1 | 9 | 0 | 0 | - |
| Henri Pescarolo | 1968–1974, 1976 | 64 (57 başlama) | 0 | 1 | 12 | 0 | 1 | - |
| François Cevert | 1969–1973 | 48 (47 başlama) | 1 | 13 | 89 | 0 | 2 | - |
| Jean-Pierre Jarier | 1971, 1973–1983 | 143 (135 başlama) | 0 | 3 | 31.5 | 3 | 3 | - |
| Max Jean | 1971 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| François Mazet | 1971 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Patrick Depailler | 1972, 1974–1980 | 95 | 2 | 19 | 139 (141)[c] | 1 | 4 | - |
| François Migault | 1972, 1974–1975 | 16 (13 başlama) | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| José Dolhem | 1974 | 3 (1 start) | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Jean-Pierre Jabouille | 1974–1975, 1977–1981 | 55 (49 başlama) | 2 | 2 | 21 | 6 | 0 | - |
| Jacques Laffite | 1974–1986 | 180 (176 başlama) | 6 | 32 | 228 | 7 | 7 | - |
| Jean-Louis Lafosse | 1974 | 1 (0 başlama) | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Gérard Larrousse | 1974 | 2 (1 başlama) | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Michel Leclère | 1975–1976 | 8 (7 başlama) | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Patrick Tambay | 1977–1979, 1981–1986 | 123 (114 başlama) | 2 | 11 | 103 | 5 | 2 | - |
| René Arnoux | 1978–1989 | 165 (149 başlama) | 7 | 22 | 181 | 18 | 12 | - |
| Didier Pironi | 1978–1982 | 72 (70 başlama) | 3 | 13 | 101 | 4 | 5 | - |
| Patrick Gaillard | 1979 | 5 (2 başlama) | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Alain Prost | 1980–1991, 1993 | 202 (199 başlama) | 51 | 106 | 768.5 (798.5)[c] | 33 | 41 | 4 (1985, 1986, 1989, 1993) |
| Jean-Louis Schlesser | 1983, 1988 | 2 (1 başlama) | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Philippe Alliot | 1984–1990, 1993–1994 | 116 (109 başlama) | 0 | 0 | 7 | 0 | 0 | - |
| François Hesnault | 1984–1985 | 21 (19 başlama) | 0 | 0 | 7 | 0 | 0 | - |
| Philippe Streiff | 1984–1988 | 55 (53 başlama) | 0 | 1 | 11 | 0 | 0 | - |
| Yannick Dalmas | 1987–1990, 1994 | 49 (24 başlama) | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Pascal Fabre | 1987 | 14 (11 başlama) | 0 | 0 | 7 | 0 | 0 | - |
| Pierre-Henri Raphanel | 1988–1989 | 17 (1 başlama) | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Jean Alesi | 1989–2001 | 202 (201 başlama) | 1 | 32 | 241 | 2 | 4 | - |
| Éric Bernard | 1989–1991, 1994 | 47 (45 başlama) | 0 | 1 | 10 | 0 | 0 | - |
| Olivier Grouillard | 1989–1992 | 62 (41 başlama) | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | - |
| Érik Comas | 1991–1994 | 63 (59 başlama) | 0 | 0 | 7 | 0 | 0 | - |
| Paul Belmondo | 1992, 1994 | 27 (7 başlama) | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Bertrand Gachot | 1992, 1994–1995 | 43 (32 başlama) | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | - |
| Jean-Marc Gounon | 1993–1994 | 9 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Franck Lagorce | 1994 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Olivier Panis | 1994–1999, 2001–2004 | 158 (157 başlama) | 1 | 5 | 76 | 0 | 0 | - |
| Jean-Christophe Boullion | 1995 | 11 | 0 | 0 | 3 | 0 | 0 | - |
| Stéphane Sarrazin | 1999 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Franck Montagny | 2006 | 7 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Sébastien Bourdais | 2008–2009 | 27 | 0 | 0 | 6 | 0 | 0 | - |
| Romain Grosjean | 2009, 2012–2020 | 181 (179 başlama) | 0 | 10 | 391 | 0 | 1 | - |
| Charles Pic | 2012–2013 | 39 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | - |
| Jean-Éric Vergne | 2012–2014 | 58 | 0 | 0 | 51 | 0 | 0 | - |
| Jules Bianchi | 2013–2014 | 34 | 0 | 0 | 2 | 0 | 0 | - |
| Esteban Ocon | 2016–2018, 2020–2022 | 101 (101 başlama) | 1 | 2 | 328 | 0 | 0 | - |
| Pierre Gasly | 2017–2022 | 98 (98 başlama) | 1 | 3 | 325 | 0 | 3 | - |
Mevcut sürücüler
2022 Formula 1 sezonunda iki Fransız sürücü vardır.
Pierre Gasly, Scuderia Toro Rosso ile ilk çıkışına 2017 Malezya Grand Prix'sinde çıktı. Daha sonra Daniel Ricciardo takımdan ayrıldıktan sonra 2019 için Red Bull Racing'e terfi etti ve sezon ortasında Toro Rosso'ya düşürüldü. 2020 İtalya Grand Prix'sinde Gasly, 1996'da Olivier Panis'ten bu yana F1 yarışını kazanan ilk Fransız sürücü oldu .
Esteban Ocon ilk yarışına 2016 Belçika Grand Prix'sinde çıktı ve 2022'de Alpine için yarışıyor.
Ayrıca bakınız
Notlar
- ^ Trintignant got sick before the race at Italy in 1951, and was secretly replaced by Jean Behra. Team principal Amédée Gordini did not inform the race organizers about the switch as it would have cut the team's starting fee. Since the organizers were not informed about the driver change Trintignant was initially credited with the race start and some sources still do.[14][15]
- ^ Behra secretly replaced the unwell Maurice Trintignant for the race of the 1951 Italian Grand Prix. Team principal Amédée Gordini did not inform the race organizers about the switch as it would have cut the team's starting fee. Behra competed in the race but wasn't officially credited with the race start.[14][15]
- ^ a b Up until 1990, not all points scored by a driver contributed to their final World Championship tally (see list of points scoring systems for more information). Numbers without parentheses are Championship points; numbers in parentheses are total points scored.
Kaynakça
- ^ "Drivers". ESPN F1. ESPN EMEA Ltd. 9 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2012.
- ^ a b c "Alain Prost". ESPN F1. ESPN EMEA Ltd. 24 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2012.
- ^ "René Arnoux". ESPN F1. ESPN EMEA Ltd. 24 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2012.
- ^ "Jacques Laffite". ESPN F1. ESPN EMEA Ltd. 18 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2012.
- ^ "Didier Pironi". ESPN F1. ESPN EMEA Ltd. 2 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2012.
- ^ "Patrick Tambay". ESPN F1. ESPN EMEA Ltd. 2 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2012.
- ^ "Maurice Trintignant". ESPN F1. ESPN EMEA Ltd. 29 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2012. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım) - ^ "Drivers: Maurice Trintignant". GrandPrix.com. Inside F1, Inc. 30 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2012.
- ^ "Patrick Depailler". STATS F1. 10 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2015.
- ^ "Jean-Pierre Jabouille". STATS F1. 20 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2015.
- ^ "François Cevert". STATS F1. 16 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2015.
- ^ "Jean-Pierre Beltoise". STATS F1. 8 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2015.
- ^ "Big hitters – Button joins the 200-plus club". Formula1.com. Formula One World Championship Limited. July 2011. 29 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2012.
- ^ a b "Jean Behra - Biography". MotorSportMagazine. 6 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2019.
- ^ a b "Seasons - Italy 1951". www.statsf1.com. 1 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2019.
- ^ "Grand Prix of Marocco (1958)". The Formula One Archives. 19 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2022..
