İçeriğe atla

Fotorealizm

Fotorealizm (fotogerçekçilik, süperrealizm, hiperrealizm, hipergerçekçilik), 1960'larda özellikle Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaya çıkmış olan "fotogerçekçi" resim akımının ürünlerinde bu eğilim açıkça gözlemlenebilir. Dönemin resimleri incelendiğinde üretilen görüntülerin konunun kendisinden çok, olası bir fotoğrafına benziyor olması özellikle dikkat çekicidir. Yaratıcılığın ve özgünlüğün tartışıldığı ve modern sanatın temellerinin atıldığı 1960'lı yıllarda, bir kısım sanatçı, özgün olarak nitelendirilen eserlerin aslında birbirlerine benzediği ve hatta sanatçının çoğu zaman kendi kendini tekrar ettiği düşüncesiyle, sanatı kendi özgün duygu ve düşüncelerinden arınmış olarak üretmeyi seçmişlerdir. Fotogerçekçi akımın önde gelen isimleri John Baeder, Richard Estes, John Kacere, Jack Mendenhall, Davis Cone ve Franz Gertsch olarak sıralanabilir. Bu akımın ressamlarının yapmaya çalıştıkları, aslında, prensip olarak klasik realizm ressamlarının amaçladıklarına çok benzemektedir. Ancak bu kez üretilecek olan temsiller fotoğrafla tanışık sanatçı ve izleyicilerle buluşacağından hedeflenen benzerlik düzeyi oldukça yükselmiştir.

Teknikler

Fotogerçekçi yağlı boya ve akrilik tabloların üretim sürecinde çoğunlukla fotoğraf kullanılmıştır. Sanatçılar, bir fotoğrafı projeksiyon makinesiyle tuval üzerine yansıtarak üzerinden boyama tekniğini, tuvali gridlere ayırarak çalışmaya tercih etmişlerdir. Klasik gerçekçi ressamların yaptığı gibi tuvallerini konunun önüne taşımak yerine, konuyu fotoğraflayarak çalışma mekanlarına taşımışlardır. Hedeflediklerinin gerçekliği değil fotografik gerçekliği resmetmek olduğu yalnızca çalışma biçimleriyle değil, kullandıkları teknik her ne olursa olsun, resimlerin taşıdığı bazı ipuçlarıyla da ortaya koyulabilir.

Konular

Fotogerçekçi ressamların seçtikleri konularda bir benzerlik gözlemlenmektedir. Pop art akımının bir uzantısı olarak değerlendirilebilecek fotogerçekçilik akımının ürünleri, genellikle, dönemin popüler kültürünün içinden seçilmiş nesne ve mekanları konu almaktadır. Amerikan yaşam tarzının izlerini taşıyan fotogerçekçi resimlerde, dönemin popüler kültürünün ikonaları sayılabilecek Amerikan yol üstü restoranları, otomobiller, motosikletler, renkli şekerlemeler, neon ışıklı tabelalar, gece kulüplerinin girişleri ve o dönemin insanları işlenmiştir. Sanat çevreleri tarafından hafif olarak nitelendirilen bu nesne ve mekanların seçiminden çok onların bulundukları yerdeymiş gibi resmedilmeleri ilginçtir. Fotogerçekçi ressamların kullandıkları dev tuvaller, fotoğraf makinesi ne kadar taşınabilirse o kadar taşınabilir izlenimi vermektedir. Seçilen konu olabildiğince gündeliktir ve bir fotoğrafçının gündelik yaşamı içerisinde karşılaşıp fotoğraflayacağı haliyle resmedilmiştir. Fotoğrafın kolay üretilir ve kolay tüketilir olmasından dolayı alışılagelen önemsiz/değersiz fotoğraf karelerinin benzerleri, çok fazla uğraş gerektiren fotogerçekçi resimlerde karşımıza çıkmaktadır.

Netlik

İnsan gözü farklı uzaklıktaki nesnelere çok hızlı odaklanabilen ve netlik sağlayabilen yapıdadır. Bu nedenle, insan, gündelik yaşamında görüş alanında bulunan fakat net olmayan alanların varlığını çok fazla algılayamamaktadır. Alan derinliği fotoğrafın ortaya çıkmasıyla görülebilir olmuştur; fiziksel göz kusurları dışında net olmayan bir görüntü o haliyle ancak bir fotoğrafta uzun süre izlenebilir. Fotogerçekçi resimlerde, konu klasik gerçekçi resimlerdekine benze bir portre bile olsa, çoğunlukla alan derinliği kavramının tuvale aynen yansıtıldığı görülmektedir. Klasik fotogerçekçi ressamlar resimlerinde yer alan her detayı en net haliyle resmetmişlerdir, çünkü o anda üzerinde çalıştıkları alanı tuvale aktarırken gözlerini o alana odaklamak durumunda kalmışlardır. Fotogerçekçi ressamlar ise çoğunlukla doğrudan bir fotoğrafın üzerinden çalıştıklarından, netliği gerçekte olduğu biçimiyle değil fotoğrafta yakalandığı biçimiyle aktarmışlardır.

Fotorealist sanatkârlar

  • John Baeder (born 1938)[1]
  • Robert Bechtle (1932–2020)[1]
  • Charles Bell (1935–1995)[1]
  • Tom Blackwell (1938–2020)[1]
  • Chuck Close (1940–2021)[1]
  • Robert Cottingham (born 1935)[1]
  • Don Eddy (born 1944)[1]
  • Richard Estes (born 1932)[1]
  • Audrey Flack (born 1931)[1]
  • Ralph Goings (1928–2016)[1]
  • Ian Hornak (1944–2002)[2][3]
  • Howard Kanovitz (1929–2009)[4]
  • John Kacere (1920–1999)[1]
  • Ron Kleemann (1937–2014)[1]
  • Malcolm Morley (1931–2018)[1]
  • John Salt (born 1937)[1]
  • Ben Schonzeit (born 1942)[1]

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h i j k l m n o Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Meisel, Louis K. 1980 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  2. ^ Phillips, Stephen Bennett and Spoutz, Eric Ian Hornak (2012), "Ian Hornak Transparent Barricades," exhibition catalogue, Washington D.C.: Board of Governors of the Federal Reserve System, Fine Art Program. p. 28.
  3. ^ Adan, Joan and Spoutz, Eric Ian Hornak (May 2012), "Transparent Barricades: Ian Hornak, A Retrospective," exhibition catalogue, Glendale, California: Forest Lawn Museum. pp. 1–3.
  4. ^ Weber, Bruce (2009-02-02) "Howard Kanovitz, Pioneer of Photorealism Dies" 29 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The New York Times

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Resim</span> varlıkların, doğa görünüşlerinin kalem, fırça ve boya gibi araçlarla bez, kâğıt vb. üzerinde yapılan biçimi

Resim, herhangi bir yüzey üzerine çizgi ve renklerle yapılan, günümüzde kavramsal bir boyutta ele alınması açısından hemen her tür malzemenin kullanılabildiği bir anlatım tekniğidir. Resim yapma sanatıyla meşgul kişiler, ressam olarak adlandırılırlar.

<span class="mw-page-title-main">Francis Bacon (ressam)</span>

Francis Bacon, İngiliz ekspresyonist ressam.

<span class="mw-page-title-main">İzlenimcilik</span>

İzlenimcilik veya empresyonizm, ışık, renk ve an kavramını öne çıkartan, doğadaki görünümlerin sürekli değişim içinde olduğundan herhangi bir zamanın herhangi bir anına denk gelen görünümün bir daha aynı şekilde görünemeyeceğini fikrini temel alan sanat akımdır.

<span class="mw-page-title-main">Soyut sanat</span>

Soyut sanat, genel anlamıyla doğada var olan gerçek nesneleri betimlemek yerine, biçimler ve renklerin, temsili olmayan veya öznel kullanımı ile yapılan sanata denir. Nonfigüratif sanat terimi ile değişmeli olarak kullanılır. 20. yüzyıl başında bu terim, gerçek biçimleri sadeleştirilmiş veya değiştirilmiş halleriyle imgelere indirgeyen Kübist ve Fütürist sanatı tanımlamak için de kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Diego Velázquez</span> İspanyol ressam (1599-1660)

Diego Rodríguez de Silva y Velázquez, İspanyol ressamdır.

<span class="mw-page-title-main">Edgar Degas</span> Fransız ressam (1834-1917)

Edgar Degas, tam adı Hilaire-Germain-Edgar Degas olan, Fransız ressam, heykeltıraş ve çizer. İzlenimcilik akımının kurucularından biri kabul edilse de ressam bu terimi reddedip gerçekçi olarak tanınmayı tercih ettiğini açıklamıştır. Tekniği başarılı bir ressam olan Degas, daha çok dans temalı resimleri ile tanındı. Çalışmalarının yarısından fazlası dansçılarla ilgiliydi. Bu çalışmaları aynı zamanda onun hareketin betimlemesindeki ustalığını gösteriyordu. Dans kadar at yarışları ve çıplak kadınlar çizmekte de başarılıydı. Portreleri de sanat tarihinin en başarılılarından kabul edilir.

René François Ghislain Magritte, Belçikalı gerçeküstücü ressam.

<span class="mw-page-title-main">Eugène Delacroix</span> Fransız ressam (1798–1863)

Ferdinand Victor Eugène Delacroix Fransa'nın en önemli Romantik ressamlarından birisidir. Ressamın ifadesi güçlü fırça darbeleri ve renklerin optik etkileri üzerine çalışmaları Empresyonistleri, egzotik olana tutkusu da Sembolistleri etkilemiştir. Fransız şair Baudelaire, onu "Rönesans'ın son büyük ressamı ve modern dönemin ilk büyük ressamı" olarak tanımlar.

Çallı Kuşağı, 1914 Kuşağı veya Türk İzlenimciler, Sanayi-i Nefise Mektebi tarafından düzenlenen Avrupa sınavını kazanarak Paris'e gönderilen, İbrahim Çallı ve kendi olanakları ile giden Namık İsmail, Hüseyin Avni Lifij, Nazmi Ziya Güran gibi ressamlar I. Dünya Savaşı'nın başlaması ile birlikte 1914'te ülkeye geri döndüler. Türk resim tarihinde "1914 Kuşağı", "Çallı Kuşağı" veya "Türk İzlenimcileri" diye adlandırılan bu grubun başlıca üyeleri, İbrahim Çallı, Ruhi Arel, Feyhaman Duran, Hikmet Onat, Hüseyin Avni Lifij, Nazmi Ziya Güran, Namık İsmail, Sami Yetik ve Ali Sami Boyar ve Hasan Vecih Bereketoğlu'dur.

<span class="mw-page-title-main">Namık İsmail</span> Türk ressam

Namık İsmail, Türk ressam.

<span class="mw-page-title-main">Ukiyo-e</span> XVII - XIX. yy arasında ürünleri verilen Japon resim sanatı

Ukiyo-e (浮世絵)(Fani Dünya Resimleri), Edo Dönemi'nde ortaya çıkan bir Japon resim sanatı türüdür. Tiyatro, klasik edebiyat, şiir, yerel efsaneler, natürmort, imparatorluk ailesi ve din gibi birçok teması vardır. Ukiyo'nun kelime anlamı, içinde "modern olma"yı da barındırır. Çağdaş tarzı tasvir eden resim türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Kara Resimler</span>

Kara Resimler, İspanyol ressam Goya'nın, Sağırın Beşi adıyla bilinen evinin iki katındaki duvar sıvasına, dekorasyon amacıyla yağlı boya ile çizdiği 14 tablodan oluşan bir duvar resmi serisidir. Evi Şubat 1819'da satın alan Goya, resimleri 1819 ile 1824 arasında çizdi. 1873'te tuvale aktarılan resimler, Madrid'deki Prado Müzesi'nde muhafaza edilmektedir.

Jean Désiré Gustave Courbet, Fransız ressam. On dokuzuncu yüzyılda Fransa'yı gerçekçilik akımıyla tanıştırdı. Courbet hayat görüşünü şöyle açıkladı:

Gustave Caillebotte, Fransız ressam. İzlenimcilik akımının hem üyesi hem de koruyucularından biridir. Gruptaki diğer sanatçılara göre gerçekçilik akımına daha yakın durmuştur. Caillebotte fotoğrafçılığa olan ilgisi ile de tanınmaktadır.

Richard Estes fotogerçekçi resim akımıyla tanınan Amerikalı ressam. Resimleri yüksek bir gerçekçilik kullanılarak kentsel sahneleri konu etmiştir. Resimlerinde fotoğraf sanatından yararlanmıştır.

Guido Casaretto doğumlu İtalyan ressamdır. Eserlerinde ahşap konstrüksiyon üzerinde insan Anatomisini ustalıkla kullanan figüratif kompozisyonlar yer almaktadır. CGI teknolojisiyle ürettiği işlerinde film endüstrisi tarafından doğaüstünün görselleştirilmesinde kullanılan bir medyumu minimalleştirerek inceleme altına almaktadır. Yaşamını ve çalışmalarını İstanbul'da sürdürmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Audrey Flack</span> Amerikalı sanatçı

Audrey L. Flack, Amerikalı bir sanatçıdır. Çalışmaları, fotoğraftaki sanat türünün öncülüğünü yapmıştır; eserleri resim, heykel ve fotoğrafçılık alanlarını kapsar. Flack, New York'taki Cooper Union'dan mezuniyeti ve fahri doktoralık derecesi de dahil olmak üzere çok sayıda akademik dereceye sahiptir. Ayrıca Yale Üniversitesi Güzel Sanatlar bölümünden mezun olmuştur. New York Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsüne girmiştir ve burada sanat tarihi okumuştur. Mayıs 2015'te, Flack Clark Üniversitesi'nden onur konulu bir doktora derecesi almıştır ve burada bir mezuniyet töreni konuşması yapmıştır. Flack'in çalışmaları, Modern Sanatlar Müzesi, Metropolitan Sanat Müzesi, Whitney Amerikan Sanatı Müzesi ve Solomon R. Guggenheim Müzesi gibi birçok önemli müzede sergilenmektedir. Flack'ın fotogerçekçi tabloları, Modern Sanatlar Müzesi'nin kalıcı koleksiyonu için satın alınacak ilk resimlerden biridir ve bugünkü fotogerçekçi olarak mirası birçok Amerikalı ve Uluslararası sanatçıyı etkilemektedir. Kentucky, Louisville'deki J. B. Speed Art Müzesi, çalışmalarının retrospektif bir çalışması düzenledi ve Flack'ın fotogerçekçilik dünyasına öncülük ettiği çabalar, türe bugünkü seviyede popülerlik kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Nabiler</span>

Nabiler, 1888 ile 1900 yılları arasında etkin olmuş, izlenimcilik ve akademik sanattan soyut sanat, sembolizm ve diğer erken dönem modernist hareketlere geçişte önemli bir rol oynamış genç Fransız sanatçılardan oluşan grup. Grubun üyeleri arasında Pierre Bonnard, Maurice Denis, Paul Ranson, Édouard Vuillard, Ker-Xavier Roussel, Félix Vallotton ve Paul Sérusier vardı. Bu sanatçıların pek çoğu 1880'lerin ikinci yarısında Paris'teki Académie Julian'de öğrenciydi. Gruptaki ressamlar Paul Gauguin ve Paul Cézanne'ın eserlerini beğeniyor, resim sanatını yenileme isteğini paylaşıyordu, ancak bireysel tarzları birbirinden oldukça farklıydı. Onlara göre bir sanat eseri doğanın betimlemesi değil, metaforların ve sembollerin sanatçı tarafından oluşturulmuş bir sentezi olmalıydı. 1900'de son sergisini düzenleyen grup üyeleri, bu tarihten sonra kariyerlerine bireysel olarak devam etti.

<span class="mw-page-title-main">John William Godward</span>

John William Godward Neo-Klasik döneminin sonundan bir İngiliz ressamıydı. O, Sör Lawrence Alma-Tadema 'nın koruyucusuydu ancak modern sanat' ın yükselişiyle resim tarzı gözden düştü.

<span class="mw-page-title-main">Tür sanatı</span>

Tür sanatı, pazarlar, ev ortamları, iç mekanlar, partiler, han manzaraları, iş ve sokak ortamları gibi gündelik hayattan yerlerin veya olayların çeşitli ortamlardaki resimli temsilidir. Bu tür temsiller gerçekçi, hayal ürünü veya sanatçı tarafından romantikleştirilmiş olabilir. "Tür sanatı" teriminin bazı çeşitleri, "tür resmi", "tür baskıları", "tür fotoğrafları" vb. gibi görsel eserin araç veya türünü belirtir.