Fotios bölünmesi - Turkipedia

Fotios bölünmesi, Roma ve Konstantinopolis'in piskoposluk makamları arasında 863 ile 867 yıları arasında toplam dört yıl devam eden ayrılıktır. Konu, Bizans İmparatoru'nun papalığın onayı olmadan patriği görevden alma ve atama hakkı üzerindedir.

857'de İgnatius, Bizans İmparatoru III. Mihail döneminde Konstantinopolis Patriği olarak görevden alında veya siyasi nedenlerden dolayı istifa etmek zorunda kaldı. Ertesi yıl yerini Fotios aldı. Papa I. Nicolaus, İgnatius ile daha önceki anlaşmazlıklara rağmen, İgnatius'un uygunsuz bir şekilde görevden alınmasına ve onun yerine meslekten olmayan Fotios'un getirilmesine itiraz etti. Elçileri 861'de Fotios'un atanmasını onaylayarak talimatlarını aştıktan sonra Nicholas, 863'te Fotios'u aforoz ederek kararlarını tersine çevirdi.

Durum, 867 yılına kadar aynı kaldı. Batı, Bulgaristan'a misyonerler gönderiyordu. 867'de Fotios bir konsey topladı ve Nicholas'ı ve tüm Batı Kilisesini aforoz etti. Aynı yıl, yüksek rütbeli saray mensubu Basileios, imparatorluk tahtını III. Mihail'dan gasp etti ve İgnatius'u yeniden patrik olarak görevlendirdi. İgnatius 877'de öldükten sonra Fotios geri getirildi, ancak onunla Papa VIII. Ioannes arasındaki bir anlaşma ikinci bir bölünmeyi önledi. Fotios 886'da yeniden görevden alındı ve emeklilik yıllarını Batı'yı, iddia edilen sapkınlıkları nedeniyle kınayarak geçirdi.

Asıl sorun, sapkınlık suçlamaları değil, papalığın Doğu'da yargı yetkisi iddiasıydı.^[1] Bölünme büyük ölçüde Güney Balkanlar'ın dini kontrolü için verilen bir mücadele olarak ve her ikisi de 858 yılında seçilen ve her ikisinin de hükümdarlıkları 867'de sona eren iki kilise liderinin^[2] arasındaki kişilik çatışması nedeniyle ortaya çıktı. Fotios bölünmesi, bu nedenle 11. yüzyılda Papa'nın Konstantinopolis patriğinin otoritesini sapkınlık nedeniyle kaybettiği gerekçesiyle aforoz etmesiyle ortaya çıkan durumdan farklıdır.^[1] Fotios Bölünmesi, kısmen Fotios'un ikinci kez aforoz edileceği yönündeki yanlış ama yaygın inanış nedeniyle, yüzyıllar boyunca Doğu ve Batı'nın kutuplaşmasına yardımcı oldu.

Kaynakça

Özel

^ ^a ^b Laiou & Mottahedeh 2001, s. 120.
^ Kleinhenz 2004, s. 890.

Genel

Laiou, Angeliki E.; Mottahedeh, Roy Parviz (2001). The Crusades from the Perspective of Byzantium and the Muslim World (İngilizce). Washington, D.C.: Dumbarton Oaks. ISBN 978-0-88402-277-0.
Kleinhenz, Christopher, (Ed.) (2004). Medieval Italy: An Encyclopedia (İngilizce). 2. New York, NY: Routledge. ISBN 978-0-415-93931-7.

İlgili Araştırma Makaleleri

VIII. Mihail Paleologos, 1259-1282 arasında Bizans İmparatorluğu'nu yönetmiştir. VIII. Mihail, 1453'te Osmanlı Devleti tarafından İstanbul'un Fethi'ne kadar, Bizans İmparatorluğu'nda hükmünü sürdüren, Paleologos Hanedanı'nın kurucusu olmuştur. 1261'de Konstantinopolis şehrini Dördüncü Haçlı Seferi sonucu kurulan Latin İmparatorluğu elinden almış ve İznik İmparatorluğu'nu değiştirerek Bizans İmparatorluğu'nu yeniden kurmuştur.

Kiril ve Methodios MS 9. yüzyılda Selanik'te doğmuş olan Bizanslı Yunan kardeşler, Moravya ve Panonya'da Slavlar arasında Hristiyanlığın yayılmasını sağlayan misyonerler. Misyonerlik görevleri sayesinde Slav halklarının kültürel gelişmelerini etkilemiş ve “Slavların Önderleri” unvanına layık görülmüşlerdir. Glagolitik alfabeyi geliştirmişlerdir. Bu alfabe Eski Slav dilinin yazılabilmesi için geliştirilen ilk alfabedir. Kiril alfabesi bu alfabeyi temel almıştır ve bugün Slav dillerinde kullanılmaktadır. Ölümlerinden sonra Slav halkları arasındaki çalışmalarına öğrencileri tarafından devam edilmiştir. Ortodoks Kilisesince iki kardeş de “Havarilere denk” aziz ilan edilmiştir. 1880 yılında Papa XIII. Leo kardeşlerin bayramını Roma Katolik Kilisesi takvimine dahil etmiş, 1980 yılında ise Papa II. İoannes Pavlus kardeşleri Benedict ile birlikte Avrupa'nın koruyucuları ilan etmiştir.

I. Mihail Rangabe, 811–813 arasında Bizans imparatoru.

<span class="mw-page-title-main">III. Mihail</span> Bizans imparatoru

III. Mihail, 842- 867 döneminde Amorian (Phrygian) hanedanının üçüncü ve son üyesi olarak Bizans imparatoru olmuştur. Sonradan gelen ve saltanatı gasp eden Makedon Hanedanı taraflısı ve daha önceki hanedanı kötüleme amacındaki tarihçiler tarafından "Sarhoş" lakabı verilmiştir. Fakat günümüzdeki modern tarihçilerin araştırmaları, saltanatı sırasında olan gelişmelerin 9. yüzyılda ortaya çıkan Bizans'ın yeniden güçlenmesine katkılarının hayati rolünü açıkça ortaya çıkarmıştır ve III. Mihail'in isminin ve ününün çok daha pozitif görülmesine neden olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">VI. Konstantinos</span>

VI. Konstantinos 780 ile 797 döneminde Bizans İmparatoru.

I. Basileios, Makedonyalı (Yunanca: Βασίλειος ὁ Μακεδῶν, Basileios ho Makedhon; Trakya'da doğup zorlu şartlarda Konstantinopolis'e gelerek imparatorlukta çeşitli görevler almış ve 867 ile 886 döneminde Bizans imparatoru olmuştur.

İkinci Lyon Konsili, Katolik Kilisesi'nin ondördüncü Ekümenik konsilidir. 31 Mart 1272'de toplantı çağrısı yapılmış, 1274 yılında Fransa'nın Lyon kentinde toplanmıştır. Papa X. Gregory tarafından, Bizans İmparatoru VIII. Mihail'un Ortodoks Kilisesi'ni ve batı ile yeniden birleştirme isteği üzerine toplanmıştır.

I. Fotios, ayrıca Photius ya da Photios olarak da okunur, 858'den 867'e ve 877'den 886'ya kadar Konstantinopolis Patriği.

Bardas, Bizans soylusu ve yüksek dereceli bakan.

Aziz İgnatius ya da İgnatios, 4 Temmuz 858'den 23 Ekim 867'ye ve 23 Kasım 867'den öldüğü 23 Ekim 877'ye kadar Konstantinopolis Patriği. Yortusu 23 Ekimdir.

Papa I. Nicolaus, ya da Büyük Nikolas, 24 Nisan 858 tarihinden ölümüne kadar Papalık yapmıştır.

I. Nikolaos Mistikos ya da I. Nicholas Mysticus, Mart 901'den Şubat 906'ya ve Mayıs 912'den öldüğü Mayıs 925 yılına kadar Konstantinopolis Patriği.

Dördüncü Konstantinopolis Konsili , 5 Ekim 869 ile 28 Şubat 870 tarihleri arasında Konstantinopolis'te gerçekleşen sekizinci Katolik Kilisesi Ekümenik konsilidir. 102 kardinal, 3 papa temsilcisi ve 4 patrik katılmıştır. Konsil, Ekim 869 ile Şubat 870 arasında 10 oturum gerçekleştirmiştir ve 27 canon yayınlamıştır.

IV. İoannis Laskaris. İznik imparatoru, II. Theodoros ile Bulgar Prensesi Eleni Asenina'nın oğludur.

Ortodoks Hristiyanlık, Doğu Ortodoks Kilisesi ve Oryantal Ortodoksluk için kullanılan ortak adlandırma. Hristiyanlığın bu iki mezhebi de antik Hristiyan Kilisesi'nin inancı, doktrini ve uygulamalarına olan bozulmaz bağı vurgulamak için ortodoks kavramını kullanır. Bu iki mezhebin üyeleri kendilerine sadece "Ortodoks Hristiyan" dese de "Doğu" ve "Oryantal" sıfatları bu grupların dışındakiler tarafından bu iki grubu ayırmak için kullanılır. Bu iki grup 451 yılındaki Kalkedon Konsili'nin ortodoksisi hakkında görüş ayrılığı yaşamışlardır ve hala aralarında bir komünyon yoktur; ancak hala birçok aynı doktrine, benzer kilise yapılanmasına ve benzer ibadetlere sahiptirler. İki inancın birleşmesi için yakın zamanda birçok görüşme yapılmış, birçok konuda uzlaşı sağlanmışsa da resmi bir birlik için henüz somut adımlar atılmamıştır.

I. Stefanos 886 ile 893 yılları arası Rum Ortodoks patriğidir.

I. Mihail Kirularios, Cærularius ya da Cerularius 1043'ten 1059'a kadar İstanbul Rum Ortodoks Patrikhanesi Ekümenik Patriği olarak görev yapmıştır. Papa IX. Leo ile karşılıklı birbirlerini aforoz etmeleri büyük ayrılmaya neden olmuştur.

Anastasius Bibliothecarius ya da Kütüphaneci Anastasius, Roma Kilisesi'nin bibliothecarius ve baş arşivcisi ve aynı zamanda kısa bir süre papalık iddiasında bulunmuştur.

Bulgaristan'ın Hristiyanlaşması 9. yüzyıl Orta Çağ Bulgaristan'ının Hristiyanlığa geçiş sürecidir. Dini olarak bölünmüş Bulgar devleti içinde birlik ihtiyacını ve ayrıca Hristiyan Avrupa'da uluslararası sahnede eşit kabul ihtiyacını yansıtıyordu. Bu süreç, Bulgaristan kralı I. Boris'in Doğu Frank Krallığı ve Bizans İmparatorluğu ile değişen siyasi ittifaklarının yanı sıra Papa ile diplomatik yazışmalarıyla nitelendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Theoktisti</span> Bizanslı aristokrat

Theoktisti ayrıca Florina (Φλώρινα) olarak da bilinir, 9. yüzyıl Bizans imparatoriçesi, imparator Theofilos'un karısı Theodora'nın annesidir.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.