İçeriğe atla

Fornovo Muharebesi

Fornovo Muharebesi
İtalya Savaşları

Vatikan Müzesindeki savaşa dair fresk
Tarih6 Temmuz 1495
Bölge
Fornovo, İtalya
Sonuç Fransız stratejik zaferi
Venedik taktik zaferi
Taraflar
Fransa Krallığı Venedik Cumhuriyeti
Milano Dükalığı
Mantua Dükalığı
Komutanlar ve liderler
VIII. Charles II. Francesco Gonzaga
Güçler
12.000 20.000
Kayıplar
1.200 2.000

Fornovo Muharebesi 6 Temmuz 1495 tarihinde Parma kentinin 30 km güneybatısında olan muharebedir. İtalya topraklarına girmiş olan VIII. Charles komutasındaki Fransız birlikleri İtalyan şehir devletleri ittifakı tarafından püskürtülmüştür. İtalya Savaşlarının en önemli muharebelerindendir ve bu muharebe ardından Fransız geri çekilişi başlamıştır.

Arka planı

Ana madde: İtalya Savaşları

VIII. Charles'ın en büyük hayali Kutsal Toprakları ele geçirmek ve Kudüs ketini yeniden Hristiyanların denetimine geçirmektir. Bu planının ilk aşaması olarak Napoli Krallığını ele geçirmesi gerekir.[1] Amaçladığı İtalya seferine çıkabilmek için komşularıyla çok ağır şartlarda barış antlaşması imzalar. İngiltere kralı VII. Henry doğrudan para alacak, Aragon kralı II. Fernando'ya Roussillon verilecek ve Kutsal Roma Cermen İmparatoru I. Maximilian'a da Artois ve Franche-Comté verilecektir. Uzun görüşlü olarak değerlendirilmeyen bu hamlelerden sonra Charles seferi için üs olarak belirlediği Napoli'ye doğru yola çıkar.

Bu dönemde İtalyan yarımadasında bağımsız şehir devletleri arasındaki savaşlar condottieri eliyle paralı askerler tarafından yapılmaktaydı. Kentlerin birbirleri arasındaki sorunları etkili şekilde çözen bu sistem düzenli büyük ordulara karşı işe yaramayacak ve Fransızlar İtalya'da neredeyse hiçbir direnişle karşılaşmadan ilerleyecektir.

Fransız seferi

Charles, İtalya'nın kuzeyindeki Milano ve Venedik ile iyi ilişkiler içindeydi. Hatta her iki kent devleti de Fransızların Napoli tahtı üzerindeki hak iddialarını destekliyordu. Charles bu durumda Napoli kralı II. Alfonso üzerine yürürken bu iki devletin yardımını alacağını öngörüyordu. Özellikle Aragon kralı II. Ferdinand'ın da Napoli üzerinde hak iddiasının olduğu bir durumda bu destek önem kazanıyordu. 1494 yılı Ağustos ayında oldukça kalabalık bir İsviçreli paralı asker birliği ve Fransız askerlerinden oluşan ordusuyla İtalyan topraklarına giren Charles, İtalya'da ilk kez görülen topçu bataryaları sebebiyle kolaylıkla ilerler. Milano'dan geçen Fransızlar Floransa, Papalık Devleti ve Napoli tarafından reddedilir. Napoli'ye doğru ilerleyen Charles, Papalık Devleti ve Napoli tarafından üzerine gönderilen küçük condottieri birliklerini vahşice ezer, direnen şehirleri bombardımana tutarak ele geçirir. Daha önce bu kadar kanlı savaşlara alışık olmayan İtalyanlar bu durum karşısında şaşkına döner. Fransızlar 22 Şubat 1495 günü hiçbir direnişle karşılaşmadan Napoli'ye girer. Hızlı ve vahşi harekât İtalyanları savunmasız bırakmıştır. Venedik Cumhuriyeti ve Milano Dükü Ludovico Sforza Fransızlara karşı konulmazsa tüm İtalya'nın doğrudan Fransız egemenliğine gireceğini görürler ve hareket geçmeye karar verirler. 31 Mart günü ise Venedik öncülüğünde bir ittifak başlatılır. İttifaka Venedik Cumhuriyetinin yanı sıra Milano, Papalık Devleti, İspanyol İmparatorluğu, İngiltere ve Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu katılır. İttifak birliklerinin komutası deneyimli condottieri Mantua Dükü II. Francesco Gonzaga'ya verilir. Birliğin amacı bir ordu meydana getirip Fransızları İtalya'dan atmaktır. 1 Mayıs'a gelindiğinde ittifak birlikleri Fransız Ordusunun Fransa-İtalya arasındaki istihkam hatlarına saldırmaya başlamıştır bile. Yabancı bir ülkede desteksiz kalacağını gören Charles 20 Mayıs günü Napoli'de bir garnizon askerini bırakarak Fransa'ya dönmek üzere yola çıkmak zorunda kalır.

Dönemsel harekâta etki düzeyi bilinmese de Fransız birliklerinin Napoli'deyken başına musallat olan yeni bir hastalık hızla yayılır. Yeni Dünya'dan dönen askerler tarafından getirildiği öne sürülen frengi hastalığı bu dönemde İtalya'dan başlayarak tüm Avrupa'ya yayılır.[2]

Fransız Ordusu geri dönüş yolunda çok büyük bir yağma ganimetini de beraberinde götürmekteydi. 4 Temmuz günü Fornovo köyüne ulaştığında ilerleyişi İtalyan ittifak birliği tarafından kesilir.

Muharebe

Muharebe dönemin doktoru Alessandro Beneditti tarafından kaleme alınıştır.[3] 4 Temmuz günü Fransa'dan destek birliklerinin kesinlikle gelmeyeceğini öğrenen Charles, henüz tarafsız konumda olan devletlerin kendine aleyhine dönmesini beklemeden hızla yarımadadan çıkmaya koyulur. Parma kentinin de Venedik zoruyla aleyhine döndüğünü gören Charles Venedik'e elçi göndererek kendisine geçiş imkânı tanınmasını ister. Venedik ise bu isteği ancak kendilerinden alınan ganimetlerin geri verilmesi durumunda olabileceğini bildirir. Çevre bölgeyi keşif için gönderdiği öncü birlikler de deneyimli Arnavut Leş birlikleri tarafından püskürtülür. İaşe sorunu çekmeye başlayan Fransız Ordusu 6 Temmuz günü savaşmaya karar verir. Venedik birlikleri Taro Nehri'nin sağında konumlanır. Sol tarafta kalan Fransızlar süvari saldırısına karşı tahkim mevzide kalır. Fransız hatlarına yapılan ilk hafif süvari saldırısı kötü arazi koşulları sebebiyle başarısız olur. Muharebenin ilerleyen döneminde Fransızların ganimetle dolu büyük yük katarının İtalyanların saldırısına uğradığı ve yağmalandığı haberi alınır. Yavaş yavaş Venedik lehine ilerlemekte olan muharebe daha da kanlı hale gelir. Barutu ıslandığı için Fransız topçu bataryaları işlemez hale gelir. Yedek Venedik birliklerinin de muharebeye dahil olması Fransızların moralini bozacaktır. Savaşın ilerleyen döneminde iki taraf da geriye çekilerek bir değerlendirme yapar. Bu aşamada Fransızlar yaklaşık bin İtalyanlar ise iki bin seviyesinde kayıp vermiştir, çok sayıda asil ölmüş, ganimetle dolu Fransız yük katarı yağmalanmıştır. Ölülerin gömülmesi için bir gün ateşkes ilan edilir. Düşmanın durumundan habersiz olan iki taraf da çekinceli de olsa kendisini kazanan taraf olarak görerek tam bir sonuca ulaşmayan muharebeyi bitirmeye niyetlenir.[4]

Sonuçları

Muharebenin ardından Charles İtalya'dan hiçbir kazanç sağlayamamış şekilde ayrılır. Sonraki birkaç yıl ordusunu tekrar oluşturmaya çalışsa da önceki seferin borçları yüzünden başarılı olamaz. Geri çekilişin iki buçuk yıl ardından bir kaza sonrasında komaya girdikten sonra hayatını kaybeder. Ülkesini borç batağında bırakan Charles, geri alınması yüzyıllar sürecek olan önemli Fransız topraklarını da kaybetmiştir. Seferleri sırasında İtalyan Rönesans fikirleri Fransız aydın ve sanatçılarına ulaşmıştır. Seferin ardından İtalya daha büyük saldırılara açık hale düşer. Seferden dönen askerlerin ilettiği bilgiler, birbiriyle düşman küçük kent devletlerinin zayıf condottieri birliklerince korunduğu ve zengin toprakların istilaya açık olduğu ortaya çıkar. Avrupa kıtasındaki büyük güçler gözlerini İtalya'ya dikecek ve İtalyanlar 19. yüzyıla kadar bu kavgalarda piyon olacaktır. İstila döneminde sadece Venedik bağımsızlığını büyük bedeller karşılığında koruyabilecektir.

Kaynakça

  1. ^ Onun bu fetih amacını destekleyecek şekilde anneannesi Anjoulu Marie (1404-1463) üzerinden tahtta zayıf da olsa bir hak iddiası bulunur
  2. ^ Hastalığın adı Fransızlardan geçtiği için frengi olarak anılacaktır
  3. ^ Diaria de Bello Carolino
  4. ^ İtalyanlar ilk başlarda muharebeden kaçan asker sayısının çok olduğundan çekinerek yenilgi arifesinde olup olmadıklarını anlayamazlar. Ancak ertesi gün durumlarının gayet iyi olduğundan hareketle zafer kazandıklarını ilan ederler. Charles ise ganimeti kaptırmış olsa da az sayıda kayıpla muharebeyi atlattığı için mutludur.

Ayrıca bakınız


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Napolyon Savaşları</span> Savaş dönemi

Napolyon Savaşları, Fransız Devrim Savaşları'nın ardından Napolyon önderliğindeki Fransa ile Avrupa'nın diğer güçlü devletlerinin oluşturduğu koalisyon arasında gerçekleşen savaş dönemi. Başlangıç tarihinin hangi yıl olduğuna dair tarihçiler ve araştırmacılar arasında fikir birliği yoktur. 1800-1815 yılları arasında, yaklaşık 15 yıl sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı-Kutsal İttifak savaşları</span> Osmanlı İmparatorluğu ile Kutsal İttifak (Habsburg İmparatorluğu, Polonya-Litvanya, Venedik, Rusya) arasında yapılan ve ittifakın zaferiyle sona eren bir dizi savaş (1683-1699)

Osmanlı-Kutsal İttifak Savaşları (1683-1699), Osmanlıların II. Viyana Kuşatması'nda başarısızlığa uğramasından cesaret alan bir grup Avrupa ülkesinin Kutsal İttifak adı altında birleşip Osmanlılara karşı giriştikleri ve bu ülkelerin Macaristan, Ukrayna ve Dalmaçya'da hâkimiyet kurup Balkanlar'daki Osmanlı hâkimiyetine büyük darbe vurmaları ile sonuçlanmış bir savaşlar dizisidir. Osmanlı tarihinde Felaket Seneleri veya Küçük Kıyamet olarak da geçer. Avrupa tarihinde ise genelde Büyük Türk Savaşı olarak bahsedilir.

<span class="mw-page-title-main">I. François</span> Ortaçağ Fransa Kralı

I. François, 1515 ile 1547 yılları arasında hüküm süren Fransa Kralı. Valois Hanedanının Angoulême kolundan gelen beş hükümdardan ilkidir.

<span class="mw-page-title-main">İtalya Krallığı</span> 1861-1946 yılları arasında Güney Avrupada hüküm sürmüş bir krallık

İtalya Krallığı, 1861 yılında İtalya’nın birleşmesinden 1946 yılında İtalyan Cumhuriyeti’nin ilanına kadar devam etmiş bir krallıktır. İtalya Krallığı, Roma İmparatorluğu’nun dağılmasından sonra kurulmuş, bütün İtalya yarımadasını kapsayan ilk devlettir. Aradaki 12 yüzyıl boyunca İtalya yarımadasında çok sayıda devletçik kurulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">X. Leo</span> 217. Katolik Kilisesi papası (1475-1521; pd. 1513-1521)

Papa X. Leo, 9 Mart 1513 - 1 Aralık 1521 döneminde papalık yapmıştır. Kuzeni Giulio di Giuliano de' Medici de sonradan Papa VII. Clemens (1523-34) olarak aynı mevkiye gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı-Venedik Savaşı (1570-1573)</span> 1570den 1573e kadar Osmanlı İmparatorluğu ile Kutsal Birlik arasında yaşanan çatışma

Osmanlı-Venedik Savaşı veya Kıbrıs Seferi, Osmanlı-Venedik savaşlarının dördüncüsüdür. 1570-73 yılları arasında Osmanlı İmparatorluğu ile Venedik Cumhuriyeti arasında yapılmıştır. Savaşın ilerleyen döneminde Venedik saflarına dâhil olan devletler olmuştur. Papa V. Pius'un girişimleriyle oluşturulan Kutsal İttifaka Venedik Cumhuriyeti, İspanyol İmparatorluğu, Papalık Devleti, Ceneviz Cumhuriyeti, Savoya Dükalığı ve Hospitalier Şövalyeleri katılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">İtalya Savaşları</span>

İtalya Savaşları (1494-1559), Orta Çağ'dan Yeni Çağ'a geçiş döneminde Avrupa ve Akdeniz coğrafyasının büyük güçlerini karşı karşıya getiren savaşlar dizisidir.

<span class="mw-page-title-main">Andrea Gritti</span>

Andrea Gritti, 1523-1538 arasında Venedik Cumhuriyeti "Doçe" unvanlı hayat boyu hüküm etmek üzere seçilmiş devlet başkanı.

<span class="mw-page-title-main">Pavia Muharebesi</span>

Pavia Muharebesi, 24 Şubat 1525 tarihinde İtalya Savaşları dahilinde yaşanmış bir muharebedir.

<span class="mw-page-title-main">İkinci Koalisyon Savaşı</span>

İkinci Koalisyon Savaşı, İngiltere, Avusturya ve Rusya'nın başını çektiği ve Osmanlı İmparatorluğu, Portekiz, Napoli ve çeşitli Alman monarşilerinin de dahil olduğu birçok Avrupa monarşisinin devrimci Fransa'yı hedef alan ikinci savaşıdır. Savaşta İspanya Fransa'yı destekledi.

<span class="mw-page-title-main">Caterina Sforza</span>

Caterina Sforza, İtalyan Sforza ailesi üyesi asilzade, Forli kontesi. Milano Dükü Galeazzo Maria Sforza'nın evlilik dışı kızıdır. Girolamo Riario ile yaptığı evlilikten sonra asalet unvanı olan İmola ve Forli kontesi olmuştur. Aynı zamanda ilk erkek çocuğu Ottaviano'nın naibesi olmuştur. Önemli bir condottieri aileden gelen Caterina küçük yaşta kendisini göstermiş ve ileride de topraklarını şiddetle korumaya çalışmıştır. 15. yüzyıl İtalyasının önde gelen liderlerindendir.

<span class="mw-page-title-main">Condottieri</span>

Condottieri, Orta Çağ'da Rönesans dönemi boyunca Papalık Devleti de dahil olmak üzere İtalyan şehir devletleri tarafından kullanılan sözleşme usulü çalışan paralı asker liderlerini ve kurumlarını anlatır.

<span class="mw-page-title-main">Marignano Muharebesi</span>

Marignano Muharebesi, Cambrai Ligi Savaşı içinde yaşanan önemli muharebelerden biridir. 13-14 Eylül 1515'te Marignano kenti yakınında cereyan etmiştir. Fransızların ve müttefiklerinin kesin zaferiyle sonuçlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Giovanni dalle Bande Nere</span>

Giovanni dalle Bande Nere veya doğum adıyla Lodovico de Medici İtalyan condottieri.

<span class="mw-page-title-main">VIII. Charles</span>

VIII. Charles 1483 - 1498 arasında hüküm sürmüş olan Fransa kralı. 13 yaşında babası XI. Louis'nin yerine tahta geçer. İktidarı sırasında feodal derebeyleri merkezî iktidara karşı ayaklanarak 1485 - 1488 yılları arasında Mad Savaşı çıkartmış ancak yenilmişlerdir. Napoli Krallığında hak iddia etmek için İtalya'yı işgal edecek ve sonunda geri çekilmek durumunda kalacağı İtalya Savaşlarını başlatacaktır.

<span class="mw-page-title-main">XII. Louis</span> Fransız hükümdar (1462-1515)

XII. Louis, 1498 - 1515 arasında hüküm sürmüş olan Fransa kralı. 13 yaşındayken, babası 1498 yılında arkasında varis bırakmadan ölen VIII. Charles'dan sonra tahta geçmiştir. Charles tarafından başlatılan İtalya Savaşlarının ikinci büyük seferini düzenlemiştir. 1501 - 1504 yılları arasında Napoli kralıdır.

Oliverotto Euffreducci İtalyan condottieri ve Marche bölgesindeki Fermo hükümdarı. Niccolò Machiavelli ünlü eseri Prens'te onun hayatını da incelemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Leonardo Loredan</span> 75. Venedik doçesi

.

<span class="mw-page-title-main">İtalya Savaşı (1521-1526)</span>

Bazen Dört Yıl Savaşı olarak da bilinen 1521-1526 İtalyan Savaşı, İtalyan Savaşlarının bir parçasıydı. Savaş, Fransa Kralı I. François ve Venedik Cumhuriyeti'ni Kutsal Roma İmparatoru Şarlken, İngiltere Kralı VIII. Henry ve Papalık Devletlerine karşı çekti. Çatışma, Şarlken'nin 1519-20'de İmparator olarak seçilmesi konusundaki düşmanlıktan ve Papa X. Leo'nun Şarlken ile Martin Luther'e karşı ittifak kurma ihtiyacından ortaya çıktı.

<span class="mw-page-title-main">Faşist İtalya (1922-1943)</span> İtalya Krallığının faşist yönetim altında olduğu dönem

Faşist İtalya (1922-1943) Benito Mussolini'nin İtalya Krallığı Başbakanı olduğu 1922-1943 yılları arasında Ulusal Faşist Parti iktidarı altındaki dönemi anlatır. Totaliter bir rejim kuran İtalyan faşizmi ekonomik kalkınma modeli benimsemişse de siyasal muhalefeti ortadan tamamen kaldıracak hamlelerde bulunmuş, geleneksel muhafazakâr değer yargılarını savunmuş Katolik Kilisesi'yle yakın işbirliği yapmıştır. Çeşitli farklı dönemlerden geçen rejim özellikle gerçekleştirdiği emperyalist hamlelerle II. İtalya-Habeşistan Savaşını çıkarmış, Milletler Cemiyeti'nden atılmıştır. Ayrıca Sovyetler Birliği'nde karşı Çelik Pakt'a katılmış, II. Dünya Savaşı'na gidişi hızlandıran hamlelerde bulunmuştur. Dahil olduğu Mihver Devletlerinin II. Dünya Savaşı'nda mağlup olması sürecinde alaşağı olmuştur.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.