Fontus - Turkipedia

Fontus veya Fons, antik Roma dininde bir kuyu ve kaynak tanrısıydı. 13 Ekim'de onuruna Fontinalia adında bir dini festival düzenlenirdi. Şehir boyunca, çeşme ve kuyu başlıkları çelenk ile süslenirdi.^[1]

Fontus, Juturna ve Janus'un oğluydu.^[2] Roma'nın ikinci kralı Numa Pompilius'un Janiculum'daki Fontus sunağının yakınına gömüldüğü sanılıyordu.^[3] William Warde Fowler, MÖ 259 ile 241 arasında Juturna, Fons ve Tempestates için tarikatların kurulduğunu ve bunların hepsinin su kaynakları ile ilgili olduğunu gözlemledi.^[4]^[5]

Bir yazıtta, MS 224'te Arval Kardeşler tarafından, ana tanrıları Dea Dia'nın kutsal korusundaki birkaç ağacın yıldırım çarpması ve yakılması sırasında kefaret kurbanları alan bir dizi tanrı arasında Fons da var.^[6] Fons, Roma Cumhuriyeti sikkelerinde tasvir edilen tanrılar arasında değildir.^[7]

Fons Perennis

Bir rejenerasyon kaynağı olarak su, Mitraik gizemlerde bir rol oynadı ve mithraea'da Fons Perennis'e ("Ebedi Bahar" veya "Asla Başarısız Akarsu") yazıtlar bulundu. Mitraik döngünün sahnelerinden birinde, tanrı bir kayaya vurur ve ardından su fışkırır. Bir Mitraik metin, nehrin hayat veren su ve ölümsüz ferahlık kaynağı olduğunu açıklıyor.^[8] Fons Perennis ve Petra Genetrix ("Üretken Kaya") gibi Mithraik anlatı ritüelinden "cansız varlıklara" adananlar, onlara ilahi ve işitme yeteneğine sahip, tıpkı bunların daha sık yapıldığı nimfler ve iyileştirici güçler gibi davranır.^[9]

Antarktika

Antarktika'daki Fontus Gölü, adını tanrıdan alır.

Kaynakça

^ Stephen L. Dyson, Rome: A Living Portrait of an Ancient City (Johns Hopkins University Press, 2010), p. 228. Described by Varro, De lingua latina 6.3: "The Fontanalia [is named after] Fontus, because it's his holiday (dies feriae); on account of him then they toss wreaths into fountains and garland puteals" (Fontanalia a Fonte, quod is dies feriae eius; ab eo tum et in fontes coronas iaciunt et puteos coronant). Festus also mentions the rites (sacra).
^ Arnobius, Adversus Nationes 3.29.
^ Cicero, De legibus 2.56 and De natura deorum 3.52; Samuel Ball Platner, The Topography and Monuments of Ancient Rome (1904), p. 488.
^ William Warde Fowler, The Religious Experience of the Roman People (London, 1922), p. 285, with a speculation that this was a response to the naval activity of the First Punic War.
^ As when two characters argue over which holds imperium in Plautus's Stichus, line 696ff.; Thomas Habinek, The World of Roman Song (Johns Hopkins University Press, 2005), p. 186.
^ Mary Beard, J.A. North, and S.R.F. Price, Religions of Rome: A Sourcebook (Cambridge University Press, 1998), p. 152.
^ Michael H. Crawford, Roman Republican Coinage (Cambridge University Press, 1974, 2001), p. 914.
^ Vivienne J. Walters, The Cult of Mithras in the Roman Provinces of Gaul (Brill, 1974), p. 47.
^ Richard Gordon, "Institutionalized Religious Options: Mithraism," in A Companion to Roman Religion (Blackwell, 2007), p. 398.

İlgili Araştırma Makaleleri

Eventus Bonus, Roma mitolojisinde hem ticaret hem de tarımda başarının tanrısıdır. İnanışa göre iyi hasatları ve kârı o getirirdi. Roma Cumhuriyeti'nden Marcus Terentius Varro, onu tarım üzerine liderlik eden on iki tanrıdan biri olarak listelemiştir. Eventus'un işlevi tarımsal olarak görünse de Romalılar altın paralarında onun ikonunu da kullanmıştır.

Antik Roma, MÖ 9. yüzyılda İtalya Yarımadası'nda kurulan Roma şehir devletinden doğarak tüm Akdeniz'i çevreleyen bir imparatorluk hâline gelen medeniyetin adıdır. Yaklaşık 2.200 yıl boyunca varlığını sürdürmüş olan Roma uygarlığı bir monarşiden oligarşi ve cumhuriyetin bileşimi bir demokrasiye ve daha sonra da otokratik bir imparatorluğa dönüşmüştür.

Venüs, Roma mitolojisinde aşkın ve güzelliğin koruyucusu olan tanrıça. Genelde çıplak olarak resmedilir. Romen mitleri ve festivallerinde anahtar rol alan bir tanrıçadır. Yunan mitolojisindeki dengi Afrodit'tir.

Georges Dumézil, Fransız tarihçi ve dilbilimci.

Roma'nın Yağmalanması, 24 Ağustos 410 tarihinde gerçekleşmiştir. Şehre Alarik komutasında Vizigotlar saldırdı. O dönem Roma artık Batı Roma İmparatorluğu'nun başkenti değildi; önce 286 yılında Mediolanum, sonra 402 yılında Ravenna başkent olmuştu. Ancak "ölümsüz şehir" olarak zirve pozisyonunu koruyordu ve imparatorluğun manevi başkentiydi. Şehrin yağmalanması, imparatorluğun kendisi kadar dostları, müttefikleri ile dönem için çok büyük bir şoktu.

Antik Roma dininde Di Penates ya da Penates Ev içi tanrılardan biridir. Genius, Lares ve Vesta ile aynı mitolojik grupta yer alır. Aile yemek yerken Penates için ocaktaki ateşe bazı nesneler atardı.

Pietas, "görev", "dindarlık" veya "dini davranış", "sadakat", "bağlılık" veya " Aileye saygı " anlamlarına gelir. Bazılarına göre Eski Roma'da dindarlığın tanrısıdır. Ancak Eski Roma'da; anne ve babaya saygı, atalara saygı, tanrılara saygı, Roma'nın erdemlerine saygı. kısacası bir Roma'lı yurttaşın görev bilincini temsil ettiği fikri daha çok kabul görür. Roma'nın Hristiyan idealizmine adım adım yaklaştığını sağlayan en büyük olgulardan biridir.

Klasik mitoloji, Klasik Greko-Romen mitolojisi, Yunan ve Roma mitolojisi veya Greko-Romen mitolojisi, kültürel alımlama tarafından kullanıldıklarında veya dönüştürüldüklerinde antik Yunan ve Romalıların mitlerinin hem konusu hem de incelenmesidir. Bu mitolojiler, felsefe ve politik düşüncenin yanı sıra, daha sonraki Batı kültürü boyunca klasik antik çağın en önemli kalıntılarından birini temsil eder. Yunanca mitos kelimesi, konuşulan kelimeye veya konuşmaya atıfta bulunur, ancak aynı zamanda bir masal, hikâye veya anlatıyı da ifade eder.

Antik Roma mitolojisinde Juturna, çeşmeler, kuyular ve pınarların tanrıçası ve Janus tarafından Fontus'un annesiydi.

Antik Roma din ve mitinde Luna, Ay'ın ilahi düzenlemesidir. Bir tanrı olarak tasavvur edilen Güneş'in tanrısı Sol'un dişi tamamlayıcısı olarak sunulur. Luna bazen Roma üçlü tanrıçasının Proserpina ve Hecate ile birlikte bir yönü olarak temsil edilir.

Antik Roma dininde, Stata Mater yangınlara karşı koruma sağlayan bir bileşik tanrıçaydı.

Antik Roma dininde, Mutunus Tutunus veya Mutinus Titinus, bazı açılardan Priapus ile eşdeğer olan fallik (phalus) bir evlilik tanrısıydı. Tapınağı, Roma'nın kuruluşundan bu yana, MÖ 1. yüzyıla kadar, Velian Tepesi'nde bulunuyordu.

Cardea veya Carda, menteşenin antik Roma tanrıçasıydı, Roma kapıları pivot menteşelere asılıyordu. Augustan şair Ovid ondan Carna olarak bahseder.

Antik Roma dininde Averruncus veya Auruncus, zararı önleyen bir tanrıdır. Aulus Gellius, hem insanlara hem de hasatlara felaket getirme ve onları koruma güçlerine sahip, potansiyel olarak kötü huylu tanrılardan biri olduğunu söylüyor.

Antik Roma dininde, Aeternitas sonsuzluğun ilahi kişileşmesidir. O, özellikle Roma imparatorlarının bir erdeminin ( divus ) tanrı formundaki halidir. Yapısı dolayısıyla İmparatorluk kültüyle ilişkilendirildi.

Aius Locutius veya Aius Loquens, MÖ 4. yüzyılın başlarında Roma'nın Galya istilalarıyla ilişkili bir Roma tanrısıdır.

Antik Roma mutfağı, uygarlığın var olduğu süre boyunca büyük ölçüde değişti. Beslenme alışkanlıkları, krallıktan cumhuriyete ve en sonunda da imparatorluğa yol açan siyasi değişikliklerden ve Romalıları birçok kültürün mutfak alışkanlıklarına ve pişirme yöntemlerine maruz bırakan imparatorluğun muazzam ölçüdeki genişlemesinden etkilendi.

Titus Hamamları veya Thermae Titi, Roma İmparatoru Titus tarafından MS 81 yılında Roma'da inşa edilen halka açık hamamlardı (Thermae). Hamamlar, Nero'nun Domus Aurea adını verdikleri için park ve lüks mülklerden oluşan bir alan olan Esquiline Tepesi'nin dibinde bulunuyordu. Titus'un hamamları, yüksek ihtimalle sevilmeyen Domus Aurea'ya ait hali hazırda mevcut veya kısmen inşa edilmiş bir hamam kompleksinin dönüştürülmesiyle aceleyle inşa edilmiştir. Bu hamamlar geniş değildi ve çok daha büyük olan Traianus Hamamları gelecek yüzyılın başında hemen yanlarına inşa edildi.

Naumachia Traiani MS 11 Kasım 109’da deniz savaşları için yapılmış yapay bir havuzdur. Trajan tarafından Domitianus’un benzer yapısının yerine geçmesi ve Circus Maximus’un alanının genişletilmesi için yapılmıştı. Yapı; 305 metre uzunluğunda ve 101 metre genişliğinde yuvarlatılmış iç ve dış köşeleri olan, su devirdaimi yapan kanallara sahip büyük bir havuzdur. Bilinen üç tarafı zemin seviyesinde oturtulmuş, izleyiciler için en az dört sıra oturma düzenini destekleyen bir dizi kubbeli koridor ve odaya sahipti.

Traianus Pazarları, Via dei Fori Imperiali'da bulunan ve bugün ayakta olmayan büyük bir bina kompleksidir. Thermae Traiani ile çağdaş olan Mercati di Traiano, traverten ayrıntılarına sahip özenle planlanmış ve tuğla kaplı betondan inşa edilmiştir. Ana katta iki caddeye sahip ve bunlara birbirine bağlanan merdivenler ve koridorlarla erişilebilen, 6 katlı 170’ten fazla kubbeli odaya sahiptir. Yaklaşık 110×150 m.’lik bir alanı kaplayan, kuzeydoğuya doğru eğimli bir araziye uyacak şekilde tasarlanmış birleşmiş bir yapıdır ve Quirinal’ın kilden oluşan ve sağlam olmayan zemini üzerine kurulmuş, dönemin şartlarına göre üstün bir mimarî yapıdır. Bu yapı, Roma yapı tekniklerinin geliştirilmesinde beton ve tuğlanın zaferini ifade etmiş ve Roma mimari ilkelerindeki belirgin değişiklikler göstermiştir. Daha da önemlisi kompleksin planlanması, mevcut faydacı mimarlık kavramında köklü bir değişime neden olmuştur. Forumu ve Hamam mimarisine hâkim olan simetrik ve eksenel düşünce, yerini düzen ve kompozisyondaki bir dizi yeni fikre bırakmıştır.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.