İçeriğe atla

Flavius Vitalianus

Flavius Vitalianus
DoğumZaldapa
ÖlümTemmuz 520
Konstantinopolis
Bağlılığı Bizans İmparatorluğu
RütbesiMagister militum
Ailesi
ÇocuklarıBouzes, Coutzes ve Venilus (oğulları), Ioannes (yeğeni)

Flavius Vitalianus (YunancaΒιταλιανός; ö. 520), Bizanslı kumandan. Balkanların kuzeyindeki Moesia'nın yerlisi olan Vitalianus'un Roma ve barbar kökenli métis bir aileden geldiği düşünülmektedir.

Anastasius'a karşı isyanı

Bizans İmparatorluğu'nun mezhep karışıklıkları yaşadığı dönemde İmparator I. Anastasius'un Monofizitizme yakın görüşlerine ve kumandası altındaki çoğunlukla Hunlardan ve Bulgarlardan oluşan birliklerine eksik ikmal yapılmasına tepki olarak 513 yılında ayaklanan Vitalianus, Trakya'nın büyük kısmını ele geçirerek 50 bin kişilik ordusuyla başkent Konstantinopolis'e ilerlemiştir. Kalkedon Konsili'nde kabul edilen Ortodoks görüşlerin yeniden tesis edilmesini talep eden Vitalianus Hebdomon'u ele geçirmiş, başkenti abluka altına almış; imparatorun kumanda ettiği birlikleri ikmal edeceği ve teolojik konuları papa ile müzakere ederek sonuca bağlayacağı sözü sonrasında bir hafta süren ablukayı kaldırmıştır. Ancak imparatorun sözünde durmaması ve kendisini devlet düşmanı ilân etmesini takiben 514'te 200 gemilik filoyla ve süvari birlikleriyle başkent önlerinde görünen Vitalianus yeni bir anlaşma ile tekrar geri çekilmiştir. Anlaşmaya göre Vitalianus'un elinde savaş esiri olarak bulunan imparatorun akrabası Hipatius'un fidye karşılığı serbest kalması, sürgündeki Kalkedon itikadına bağlı din adamlarının eski konumlarına iade edilmesi ve teolojik tartışmaların Heraleia'da toplanacak bir konsilde tartışılması üzerinde karara varılsa da I. Anastasius'un bir kez daha sözünde durmaması Vitalianus'un 515 yılında üçüncü kez başkente hareket etmesine neden olmuştur. Vitalianus, Galata civarındaki Sikai'yi ele geçirmeyi başarsa da Haliç ağzındaki deniz muharebesinde mağlup olmuş, ardından karada da yenilerek imparatorun ölümüne dek Anhialos'a çekilmek zorunda kalmıştır.

Kaynakça

  • Külzer, Andreas (2017). "Bizans İç Savaşları Sürecinde Constantinopolis Kuşatmaları". Arslan, Murat; Kaçar, Turhan (Ed.). Byzantion'dan Constantinopolis'e İstanbul Kuşatmaları. İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü. ss. 156-157. ISBN 9786054642670. 

Konuyla ilgili yayınlar

Önce gelen
I. Justinus ve Flavius Eutharicus Cillica
Roma konsülü
520
Rusticius ile birlikte
Sonra gelen
I. Justinianus ve Valerius

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Konstantinopolis Kuşatması (717-718)</span> Emevi Araplarının Bizans başkentine karşı gerçekleştirdiği başarısız işgal girişimi (717-718)

Konstantinopolis'in İkinci Arap Kuşatması (717-718), Arapların Bizans İmparatorluğu'nun başşehri olan Konstantinopolis'u almak için karadan ve denizden girişimde bulundukları bir kuşatmaydı. Arap kara kuvvetleri Mesleme bin Abdülmelik tarafından yönetiliyordu, Konstantinopolis'in dayanıklı ve görünen surları ve Bulgar atakları karşısında yenildiler. Deniz filoları Rum Ateşi tarafından tahrip edildi ve arta kalanları daha sonra yurtlarına geri dönüşlerinde fırtınada battı. Kuşatma sık sık geniş çaplı çalışılmış bir savaş olan Puvatya Muharebesi ile kıyaslansa da o savaş Müslümanların doğudan Avrupa içinde genişlemelerini yaklaşık 700 yıl durdurmuştur.

<span class="mw-page-title-main">I. Manuil</span> Bizans İmparatoru

I. Manuil Komninos, 1143-1180 yılları arasında tahtta kalan Bizans imparatorudur.

<span class="mw-page-title-main">I. İsaakios</span>

I. İsaakios Komninos, 1057-1059 yılları arasında tahtta kalan Bizans imparatoru.

Afyon (Akroinon) Savaşı, Akroinon'da Anadolu platosunun batı ucunda, 740 yılında Emevi Arap ordusu ve Bizans İmparatorluğu güçleri arasında yapıldı. Arapların başında Abdullah El-Battal ve El-Malik Bin Su'aib, Bizansların başında İmparator III. Leon ve onun oğlu, gelecekteki V. Konstantinos vardı. Savaş Bizansların kesin galibiyeti ile sonuçlandı ve Arapların Anadolu'daki ilerleyişi durmuş oldu.

<span class="mw-page-title-main">Bizans kültüründe politik nedenlerle sakat bırakma</span> Cezalandırma Yöntemi

Sakat bırakma, Bizans İmparatorluğu'ndaki suçlular için yaygın bir cezalandırma yöntemiydi, ancak imparatorluğun siyasi yaşamında da bir rol oynadı. Sakatlama cezalarının, aynı zamanda ikincil yararları da vardır. Rakibi kör etme sadece hareketliliğini sınırladığı gibi, aynı zamanda İmparatorluğun kontrol etmenin en önemli parçası olan bir savaşta orduya kumanda etmeyi imkânsız hale getirir. Hadım etmekte potansiyel rakipleri devre dışı bırakmak için kullanılan bir başka yöntemdir. Bizans İmparatorluğunda, bir erkeğin hadım edilmesi artık onun bir erkek olmadığı, yarı ölü, "yarı ölü bir hayat" anlamına gelirdi. Hadım etmek aynı zamanda, İmparator ya da tac için hakkı olan İmparator çocuklarını tehdit edecek bir varis doğumuna da engel olurdu. Diğer sakat bırakma çeşitleri, burnun kesilmesi (rinotomi) veya uzuvların kesilmesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Jüstinyen Hanedanı</span> hanedan

Jüstinyen Hanedanı 518 ile 602 yılları arasında Bizans İmparatorluğu'nu yönetmiş aile. I. Justinus ile başlayıp Mauricius ile bitmiştir. 715 ile 730 yılları arası Konstantinopolis Patriği olan I. Germanus'un baba ismi Justinianos olup, bu Hanedandan gelme ihtimali vardır. Justinianos ve Germanus bu Hanedanda yaygın kullanılan isimlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Ekskubitores</span>

Excubitores erken dönem Bizans imparatorlarının imparatorluk muhafızları olarak yaklaşık 460 yılında kurulmuştur. Komutanları kısa sürede büyük etki sahibi olmuş, aralarından 6. yüzyılda bir dizi imparator çıkmıştır. Excubitores geç 7. yüzyılda kayıtlarında görülmemeye başlamışlardır, fakat 8. yüzyıl ortalarında, orta dönem Bizans ordusunun çekirdeğini oluşturan seçkin "tagmata" birliklerinden birine dönüşmüşlerdir. Excubitores hakkında son kayıt 1081 yılıdır.

<span class="mw-page-title-main">Bizans ordusu</span> ordu

Bizans ordusu veya Doğu Roma ordusu, Bizans donanmasının yanında hizmet veren Bizans silahlı kuvvetlerinin başlıca askeri organıydı.

<span class="mw-page-title-main">Selanik İmparatorluğu</span>

Selanik İmparatorluğu

<span class="mw-page-title-main">Amorion'un yağmalanması</span>

Amorion'un Yağmalanması, Dazimon Muharebesi'nden zaferle çıkan Abbâsîlerin ilerlemeye devam ederek Amorion'u kuşatması ve 12 Ağustos 838 tarihinde şehri ele geçirerek yağmalaması olayı.

<span class="mw-page-title-main">Theodosius (Mauricius'un oğlu)</span> Bizans imparatoru

Theodosius, Bizans İmparatoru Mauricius'un en büyük oğludur ve 590'dan 602 Kasım tarihindeki bir askeri isyan sırasında tahttan indirilip, infaz edilene kadar ortak imparatordur. Kayınpederi Germanus'un yanı sıra kısa süre ordu birlikleri tarafından Mauricius'un halefi olarak önerildi, ancak ordu sonunda Phocas'tan yana tercih kullandı. Theodosius, babası tarafından Sasani İmparatorluğu'nun yardımını sağlamak için yarım kalmış göreve gönderildi; Theodosius, Mauricius'tan birkaç gün sonra Phocas taraftarları tarafından yakalandı ve idam edildi. Bununla birlikte, idamdan kurtulduğuna dair söylentiler yayıldı, Theodosius olarak adlandırılan bir adamın Bizans'a karşı savaş başlatmak için bir bahane olarak Persler tarafından kullanıldığı ölçüde popüler oldu.

Germanus, İmparator I. Justinianus'un önde gelen komutanlarından biri olan Doğu Roma (Bizans) generaliydi. Germanus imparatoru Justinianus'un kuzeni ve iktidar hanedanının bir üyesiydi. Trakya, Kuzey Afrika ve Doğu'da Perslere karşı komuta etti ve Ostrogotlara karşı yapılan son Bizans seferi komutasında bulunmak üzere seçildi. İkinci eşi Got Amali hanedanından Matasuntha ile evlendiğinde ve seçkin bir hizmet kaydı nedeniyle, ani ölümünün olduğu dönemde, İmparator Justinianus'un vârisi olarak kabul ediliyordu.

II. Tsate 556 yılından bilinmeyen bir tarihe kadar Lazika'ya hükmeden kraldır.

Marcellus Doğu Roma (Bizans) adliye görevli, Bizans imparatoru I. Justinianus'un en yakın yardımcılarından biri ve yaklaşık 541-552 yıllarında Excubitores imparatoluk muhafızlarının komutanı.

<span class="mw-page-title-main">Mesazon</span> Bizans İmparatorluğunun başbakanı olarak hareket eden yüksek makam

Mesazōn Bizans imparatoru'nun başbakanı ve baş yardımcısı olarak hareket eden Bizans İmparatorluğu'nun son yüzyıllarında yüksek bir makam ve görevlisi.

<span class="mw-page-title-main">Stefan Duşan</span> 1331-1355 Sırp İmparatoru

Stefan Uroş IV Duşan ; y. 1308 – 20 Aralık 1355) veya bilinen adıyla Güçlü Duşan, 1331 ile 1355 yılları arasında Sırbistan Krallığı ve Sırp İmparatorluğu Hükümdarı.

Dara Kuşatması, Bizans-Sasani Savaşı (572-591) sırasında, 573 yılında gerçekleşmiştir. Kuşatma 4 ay sürmüş ve şehrin Sasani İmparatorluğu'nun eline geçmesi ile son bulmuştur. Yukarı Mezopotamya'da önemli bir Bizans kalesinin kaybedildiği haberinin imparator II. Justinus'u çıldırttığı rivayet edilir.

Henotikon, Bizans imparatoru Zeno tarafından 482 yılında çıkarılan ve Kalkedon Konsili sonrası ortaya çıkan kristolojik ayrışmalara son vermeyi amaçlayan bir belgedir. Zeno'nun bu girişimi yalnızca başarısız olmakla kalmamış, yeni bir kilise bölünmesine (Akakios) yol açmıştır.

John Robert Martindale (d.1935), geç Roma ve Bizans imparatorluklarında uzmanlaşmış bir İngiliz akademik tarihçisidir.

Tarrach, Doğu Roma İmparatorluğu'nda görev yapan bir Hun subaydır. Tarrach, "Hunların en vahşisi" olarak anılmıştır.