Flamingo
| Flamingolar | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Phoenicopterus jamesi | |||||||||||
Biyolojik sınıflandırma  | |||||||||||
| |||||||||||
| Cinsler | |||||||||||
| |||||||||||
 | |||||||||||
| Flamingoların küresel dağılımı | |||||||||||
Flamingo ya da allı turna Phoenicopteridae familyasını oluşturan kuşların ortak adıdır. Yaşayan üç cins içinde sınıflandırılmış altı türü bulunur. Ancak biyologların en yeni verdiği sonuçlara göre Avrupa türü, Rosa türü ve kendi içinde ve çaprazlama üreyebildiklerinden 2 alt türü olan Küba türü olarak türlendirilir.
Görünüm
Flamingolar, uzun ve ince bacaklara, yine uzun, eğri bir boyuna ve rosa rengi tüylere sahiptir. Belirgin özelliklerinden biri kıvrık bir gagasının olması ve bunun üst kısmıyla daldırıp da yiyecekleri su ya da çamurdan çıkarırken filtre vazifesi görmesidir. Tüylerindeki kırmızı renk tonları, yedikleri yiyeceklerin içerdiği karotin miktarına göre değişir. Esaret altındaki genç kuşlar, çok az karotin içerikli besinler aldığından beyaz tüylere sahiptirler.
Dağılım
Flamingolar Afrika, Güneybatı ve Orta Asya, Güney Avrupa, Güney ve Orta Amerika'da görülürler. Güney İspanya ve Güney Fransa'da da kuşun en büyük ve yaygın türü olan rosa flamingo (Phoenicopterus roseus) kuluçka zamanı görülürler. Bu tür 130 cm boyunda olup Afrika, Asya ve Güney Avrupa'da yaşar.
Almanya'nın Hollanda sınırında ise çeşitli flamingo türlerinden bir koloni yaşar ki bu koloni dünyanın en kuzeyde yaşayan kolonisidir.
Yaşam alanları ve beslenme
Flamingolar büyük topluluklar halinde, durgun sulara sahip göl, tuz gölü ya da lagünlerde yaşarlar. Diğer hayvan türlerinin az bulunduğu, sıra dışı doğa koşullarının bulunduğu yerlere gelirler. Örnek olarak tuz gölleri ya da alkalik içerikli göller verilebilir. Bu kuş türü tuzlu ve sodalı sığ sularda yaşar. Bunların dışında ısı farklılığının aşırılıklar gösterdiği durumlara da katlanabilirler. Bulundukları ortamda kuş gruplarının birey sayısı 1 milyonu bulabilir.
Genelde yengeç, karides, artemia gibi eklem bacaklı hayvanları, karınca larvası ve yosun yerler. Aşağı doğru eğik gagaları sayesinde, yiyecekleri çok zor ortamlarından dahi çıkarabilirler.
Sistematik
İç sistematikte iki farklı konsept vardır: Flamingoların Phoenicopterus, Phoeniconaias ve Phoenicoparrus olarak üç cinse bölünmesi veya tüm türlerin ortak olarak Phoenicopterus cinsinde birleşmesi. Son varyete daha eski olurken ilk olarak bahsedilen de yeni değildir. Phoenicoparrus 1856'da Charles Lucien Jules Laurent Bonaparte tarafından, Phoeniconaias 1869'da George Robert Gray tarafından bölünmüştür. Her iki varyete bugüne kadar gelir. Phoenicopterus diğer ikisinden daha az özelleşmiş bir pul yelpazesinden ayırt edilirken, Phoeniconaias ve Phoenicoparrus ise bir arka tırnağın olması veya olmaması ile farklılaşırlar. Aşağıda 3 cinsin dağılımları bulunur.
- Phoenicopterus
- Büyük flamingo (Phoenicopterus ruber)
- Şili flamingosu (Phoenicopterus chilensis)
- Phoeniconaias
- Küçük flamingo (Phoeniconaias minor)
- Phoenicoparrus
- And flamingosu (Phoenicoparrus andinus)
- James flamingosu (Phoenicoparrus andinus)
Karayip flamingosu (Phoenicopterus ruber ruber) bugün genelde Büyük Flamingo'nun alt türü olarak geçer. Bu durumda Büyük flamingo ruber türü adını alırken, Karayip flamingosu ve büyük flamingo ayrı türler olarak sınıflandırıldığı durumlarda, karayip flamingosu ruber, büyük flamingo ise roseus türü adını alır.
Üreme
Savunmasız olduklarından genelde geceleri uçarlar ve ıssız bölgelerde ürerler. Her dişi, konik yuvasına birer yumurta bırakır. Yavrular yumurtadan çıkana kadar eşler sırayla kuluçkaya yatar. 30-32 günde yavrular çıkar. Ördek iriliğinde olan yavrular, gri renklidir. İki aylık olana kadar anne ve babaları tarafından beslenir. 100 günlük olunca uçarak ayrı topluluklar kurarlar. Düzenli üremeleri yoktur. Her yıl veya 3-4 yılda bir kere yumurtlayanları da vardır.
Resim galerisi
Gölde Şili flamingoları
Frankfurt Hayvanat Bahçesinde bir flamingo
Kaynakça
- ^ [1] 8 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.|Torres, Chris R; Lisa M Ogawa; Mark AF Gillingham; Brittney Ferrari; and Marcel van Tuinen (2014). A multi-locus inference of the evolutionary diversification of extant flamingos (Phoenicopteridae). BMC Evolutionary Biology 14:36.
Dış bağlantılar
- Flamingo Resource Centre
- Internet Bird Collection'da flamingo videoları ve fotoğrafları 15 Temmuz 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
