Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.
2024 yılı sonu itibarıyla, 195 "Taraf Devlet"te 1.223 Dünya Mirası Alanı bulunmaktadır. 1,223 Dünya Mirası Alanının 952'si kültürel, 231'i doğal, 40'ı karma özelliktedir. Bu Dünya Mirası Alanlarının 49'u sınıraşırı alan olup, birden fazla ülke tarafından paylaşılmaktadır. Sınıraşırı alanları paylaşan toplam 72 ülke bulunmaktadır. Ülkeler Dünya Miras Komitesi tarafından Afrika, Arap Devletleri, Asya ve Pasifik, Avrupa ve Kuzey Amerika ve Latin Amerika ve Karayipler olmak üzere beş coğrafi bölgeye ayrılmıştır.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Azerbaycan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşmeyi 16 Aralık 1993'te onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Dünya Mirası, UNESCO tarafından listelenen, özel kültürel veya fiziksel öneme sahip yerlerden her birine verilen addır. Genel Kurul tarafından seçilen 21 UNESCO üyesi ülkenin oluşturduğu Dünya Miras Komitesi tarafından yönetilen uluslararası Dünya Mirası Programı bu listeyi güncellemektedir.
Kıbrıs Cumhuriyeti'nde üç tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1980'de Baf, son olarak da 1998'de Hirokitya listeye dâhil edildi. Listedeki tüm varlıklar kültürel alandır.
Japonya'da 2016 yılı itibarı ile 20 adet Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1993'te Hōryū-ji Bölgesindeki Budist Anıtları, Himeji Kalesi, Yakuşima ile Shirakami-Sanchi, son olarak 2016'da Modern Harekete Üstün Bir Katkı Sağlayan Le Corbusier'in Mimari Çalışması listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan 16'sı kültürel, dördü doğal alandır.
Çin'de 2016 yılı itibarı ile 50 adet Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1987'de Ming ve Qing Hanedanları İmparatorluk Sarayları, İlk Çin İmparatoru'nun Mozolesi, Mogao Mağaraları, Tai Dağı, Zhoukoudian Pekin Adamı Alanı ile Çin Seddi, son olarak 2016'da Shennongjia listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan 35'i kültürel, 11'i doğal ve dördü karma alanlardır.
Yunanistan'da on sekiz tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1986'da Bassae'deki Apollon Epikurios Tapınağı, son olarak da 2016'da Filippi listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on altısı kültürel, ikisi karma alandır.
Makao'nun Tarihi Merkezi,, aynı zamanda Centro Histórico de Macau olarak da bilinir, eski bir Portekiz kolonisi olan Makao'da yer alan, Çin ve Portekiz kültürlerinin eşsiz asimilasyonu ve eşliğine tanık olan yirmiden fazla bölgenin genel adıdır. Kent meydanları, sokak manzaraları, kiliseler ve tapınaklar gibi anıtlar da dahil olmak üzere şehrin kültürel mirasını temsil etmektedir.
Kuzey Zelanda'daki Orta Çağ Avcılık Peyzajı, 4 Temmuz 2015'te UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilen, Kopenhag'ın kuzeyinde yer alan ormanlar ve avcılık alanlarıdır. Peyzaj alanı, üç ana alanı kapsamaktadır: Store Dyrehave, Gribskov ve Jægersborg Dyrehave/Jægersborg Hegn.
Hronsek ahşap eklem kilisesi, Slovakya'nın Tvrdošín köyünde bulunan bir Lüteryan kilisesidir. Kilisenin inşaatı 23 Ekim 1725'te başladı ve 1726 sonbaharında bitti.
Bodružallı Aziz Nikolaos Kilisesi, Slovakya'nın Bodružal köyünde bulunan bir Yunan-Katolik kilisesidir. Kilise, 1658'de kilise cemaati tarafından ahşaptan yapılmıştır.
Ladomiroválı Başmelek Aziz Mikail Kilisesi, Slovakya'nın Ladomirová köyünde bulunan bir Yunan-Katolik kilisesidir. Daha erken bir kilisenin bölgede 1600 yılında var olduğu düşünülmektedir. Mevcut kilise 1742'de ahşaptan yapılmıştır.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Arnavutluk'un, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşmeyi 10 Temmuz 1989'da onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Yemen'de turizm, Yemen'e yapılan turizmi ifade eder. Geleneksel olarak, Yemen yüzyıllardır Orta Doğu ve Afrika Boynuzu ticaret yollarının ortasında bir turizm merkezi olmuştur. Turizm, bölgenin küresel ticarette temel bir rol oynamıştır ve 20. yüzyıla kadar böyle kalmıştır. Sonrasında 2011 Yemen Krizi'nden bu yana turizmde sert bir düşüş yaşandı. Aşırılıkçılığın yükselişi, yabancı turistlerde Yemen hakkında korkuya neden oldu. Yemen'in dört Dünya Mirası Alanı vardır, tarihi eski Sana'a şehri de dahil olmak üzere bazı yerlere saldırılmıştır. 2015 yılında UNESCO, Yemen'in dünya mirası alanlarını koruma planını açıkladı.
Vietnam'da 2016 yılı itibarı ile sekiz adet Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1993'te Huế Anıtları Kompleksi, son olarak 2016'da Trang An Doğal Peyzaj Kompleksi listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan beşi kültürel, ikisi doğal ve biri karma alandır.
Goa Kiliseleri ve Manastırları, UNESCO tarafından Hindistan'ın Goa eyaletindeki Goa Velha'da bulunan ve 1986 yılında Dünya Mirası Alanı ilan edilen bir dizi dini anıta verilen isimdir.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirasları, 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı şekliyle kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir. Ermenistan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'yi 5 Eylül 1993'te onaylayarak, tarihî yerlerini listeye dâhil edilmeye uygun hâle getirdi.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesine taraf olan ülkeler tarafından aday gösterilen, kültürel veya doğal miras açısından olağanüstü evrensel değere sahip Dünya Mirası Alanlarını belirlemektedir. Kültürel miras anıtlardan, bina gruplarından ve alanlardan oluşur. Doğal varlıklar, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanmaktadır. Bulgaristan sözleşmeyi 7 Mart 1974'te kabul etti
Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme (İngilizce: Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage veya kısaca Dünya Mirası Sözleşmesi, 23 Kasım 1972'de 17. UNESCO genel konferansında imzalanan bir uluslararası sözleşmedir.
Filipinler