İçeriğe atla

Fiil

Örnekler
  • gel-
  • dinle-
  • uyu-
  • duyur-
  • geçebil-
  • mecbur ol-
  • seyret-

Fiil veya eylem, varlıkların yaptığı işi, hareketi, oluşu çeşitli ekler alarak şahıs ve zamana bağlı olarak anlatan kelimedir.[1]

Türkçede fiiller; haber ve dilek kip ekleri ile zaman ve tasarlama anlamı kazanır; şahıs ekleri ile işin veya oluşun kim tarafından gerçekleştirildiğini belirtir.

  • Dün arabamı yıka-dı-m. (fiil + haber kip eki + şahıs eki)
  • Yarınki maça mutlaka gel-meli-sin. (fiil + dilek kip eki + şahıs eki)

Fiiller; iş, durum ve oluş fiilleri olmak üzere üç gruba ayrılır:[2]

  • yürümek, düşünmek, yazmak (iş fiili)
  • büyümek, eskimek (oluş fiili)
  • uyumak, durmak (durum fiili)

Fiil ve yüklem

Zaman zaman fiil (eylem) ve yüklem kavramları birbirine karıştırılır. Fiil bir kelime türü iken[3] yüklem cümlenin öğelerinden biridir. Yüklem öznenin yaptığı işi veya oluşu belirtir. Yüklemlerde fiil bulunma zorunluluğu yoktur.[4] İsim cümlelerinde yüklemler isim soylu olabilir:

  • Hava çok soğuk. (isim soylu yüklem)
  • Hava birden soğudu. (fiil soylu yüklem)

Fiil çekimi

Fiil çekimi, fiil kök ve gövdelerine çekim eklerinin getirilmesidir.[5] Fiil çekiminde en az üç unsur bulunur:

  1. Fiil kökü veya gövdesi
  2. Şekil veya zaman (kip) ekleri
  3. Şahıs eki

Bazı fiillerin çeşitli şekil ve zamanlardaki çekimleri aşağıdaki tabloda gösterilmiştir:

Şahıs >1. tekil2. tekil3. tekil1. çoğul2. çoğul3. çoğul
bilinen geçmiş zamanbak+tı+mbak+tı+nbak+tıbak+tı+kbak+tı+nızbak+tı+(lar)
gereklilik kipigit+meli+yimgit+meli+singit+meligit+meli+yizgit+meli+sinizgit+meli+(ler)
şimdiki zamanın rivâyetiuyu+yor+muş+umuyu+yor+muş+sunuyu+yor+muşuyu+yor+muş+uzuyu+yor+muş+sunuzuyu+yor+lar+mış

Fiil çatısı

Fiillerin özne ve (varsa) nesneye göre girdiği şekle çatı denir. İsim cümlelerinin yüklemlerinde fiil bulunmadığından çatıdan söz edilemez.[6]

Özneye göre

Etken - edilgen

Etken fiillerde eylemin kimin tarafından yapıldığı bellidir:

  • Çocuklar kapının camını kırmış.

Edilgen fiilli cümlelerde işin kim tarafından yapıldığı bilinmez. Fiili edilgen yapan ekler -il ve -in ekleridir. Böyle fiiler yüklem olunca işi yapan belli değildir, gerçek özne yerine sözde özne vardır.[7]

  • Kapının camı kırılmış.

Bu örnekte kırma işinin kim tarafından yaptığı belli değildir. Dolayısıyla kırılmak fiili, öznesine göre edilgen çatılıdır. -il ekini içine alan kırmak, birinci örnekte nesne olan kapının camını sözde özne hâline getirmiştir.

Etken fiillerin yüklem olduğu cümlelerdeki "nesne", fiil edilgen hâle getirilirse "sözde özneye" dönüşür:

  • Askerler bayrağı göndere çekti. (belirtili nesne)
  • Bayrak göndere çekildi. (sözde özne)

Dönüşlü

Dönüşlü fiillerde eylemi yapan özne aynı zamanda ondan etkilenir. Nesne yoktur. Bu fiiller -l veya -n eki alırlar ve geçişsizdirler:

  • Annem başarılarımla övünüyor.
  • Gelin ve damat düğün için hazırlan.

Tabiatla ilgili dönüşlü fiillerde yapma, kendi kendine olma demektir:

  • Küresel ısınmadan dolayı neredeyse bütün buzullar geri çekildi.
  • Gel-gitten dolayı sular bir saatte bayağı yükseldi.
  • Yazın sıcağıyla gölün suyu çekildi.

Bazı fiillerin dönüşlü şekilleriyle edilgen şekilleri farklı eklerle yapılır.

İsme getirilen -iş, -len ve -leş ekleri de dönüşlülük anlamı katabilir:[8]

  • Olaya pek içlenmişti.
  • Hasta, iğne etki edince sâkinleşti.

İşteş

İşteş fiilerde eylem birden fazla özne tarafından birlikte ya da karşılıklı yapılır. Fiili işteş yapabilmek için Türkçede –iş veya eki kullanılır.[9]

  • Kapıda hasretle kucaklaştık.
  • Arkadaşımla okul kapısında buluştuk.

Bu cümlede ise “buluşma” işi birden çok özne tarafından ve karşılıklı yapılmıştır.

Nesneye göre

Geçişli - geçişsiz

Geçişli fiiller belirtili ya da belirtisiz nesne alabilen fiillerdir. Bir fiilin geçişli olup olmadığı özneden sonra sorulan "ne",[Not 1] "neyi" ve "kimi" soruları sorularak anlaşılır:

  • Zararlı böceklerden korumak için meyve bahçesini ilaçlayacağız. (belirtili nesne, geçişli fiil)
  • Her bahar başlangıcında evi güzelce temizleriz. (belirtili nesne, geçişli fiil)
  • Annem için bir demet çiçek aldım. (belirtisiz nesne, geçişli fiil)
  • Gençler avluda çay içiyorlar. (belirtisiz nesne, geçişli fiil)

Geçişsiz fiiller sadece özne ile ilgili bilgi verir[1] ve nesne almaz.

  • Küçük çocuk bütün gün uyudu. (geçişsiz fiil)
  • Yemek birazdan pişer. (geçişsiz fiil)
  • Karlı bir Yılbaşı gecesi doğmuşum. (geçişsiz fiil)
  • Burhan denizde yüzüyor. (geçişsiz fiil)

Oldurgan

"Geçişsiz" iken bir ek alarak geçişli hâle gelen fiillere oldurgan fiiller denir. Oldurganlık ekleri -dır, -r ve -t'dir.

  • doğmak > doğurmak, ölmek > öldürmek, durmak > durdurmak, uyumak > uyutmak vs.
  • Çocuklar erkenden yattı. (geçişsiz)
  • Çocukları yatırdım. (geçişli/oldurgan)
  • Yemyeşil kırlarda saatlerdir geziyoruz. (geçişsiz)
  • Ablam yeni otomobili ile bizi sahilde gezdirdi. (geçişli/oldurgan)
  • Köpek aralık kapıdan sokağa kaçtı. (geçişsiz)
  • Çocuk balonu elinden kaçır. (geçişli/oldurgan)
  • Japon balığım bu sabah öldü. (geçişsiz)
  • Soğuk havalar balığımı öldür. (geçişli/oldurgan)

Ettirgen

"Geçişli" fiillere -dir, -t ve-r ekleri getirilerek oluşturulan yeni geçişli fiillere ettirgen fiiller denir. Bu fiiller eylemin özne tarafından ikinci ve hatta üçüncü bir varlığa yaptırıldığını ifade etmekte kullanılır:

  • yıkamak > yıkatmak
  • yıkatmak > yıkattırmak
  • duymak > duyurmak
  • duyurmak > duyurtmak
  • içmek > içirmek
  • içmek > içirtmek

Yukarıdaki örneklerde de görüleceği üzere aynı fiil ikinci kez ettirgen hâle getirilebilir:

  • Bu sabah sakalımı kestim. (geçişli)
  • Dün saçlarımı kestirdim. (geçişli/ettirgen)
  • Okul müdürü uygunsuz olduğu gerekçesiyle saçlarımı kestirtti. (geçişli/ettirgen. Aynı fiil ikinci kez ettirgen hâle getirilmiştir.)

Oldurgan fiiller de -geçişli olduklarından- ettirgen hâle getirilebilirler:

  • öldürmek (oldurgan) > öldürtmek (ettirgen)
  • Erkenden yattım. (geçişsiz)
  • Çocukları erkenden yatırdım. (geçişli/oldurgan)
  • Yurt müdürü nöbetçileri tek tek yatakhanelere göndererek tüm öğrencileri yatırttı. (geçişli/ettirgen)

Yapısına göre fiiller

Kelime yapısına göre fiiller basit, türemiş ve bileşik olmak üzere üç gruba ayrılır.

Basit fiiller, "kök" hâlindeki fiillerdir:

  • gel-, bak-, oku-

Türemiş fiiller, bir kökten yapım ekleri ile üretilmiş, "gövde" hâlindeki fiillerdir:

  • yazdır-, başlat-, -çıkart-, avla-, çocuklaş-

Bileşik fiiller, birden fazla kelimenin yeni bir fiil yapmak üzere bir araya gelmesiyle oluşmuş fiillerdir:

  • kapatabil-, koşuver-, bakakal-, düşeyaz- (kurallı bileşik fiiller)
  • ayak dire-, başına gel-, kafa şişir- (deyimleşmiş bileşik fiiller)
  • memnun ol-, beddua et- doğum yap- (yardımcı fiil ile oluşturulmuş bileşik fiiller)
  • dolup taş-, uçup git-, yazıp dur- (ikili bileşik fiiller)

Fiilimsi

Fiilimsiler fiillerin çeşitli ekler alarak cümlede isim, sıfat veya zarf görevinde kullanılan hâlleridir:

  • Yarın bize uğramanı istiyorum. (isim-fiil)
  • Ağlayan çocuğu bir külah dondurma ile teselli etti. (sıfat-fiil)
  • Birden zil çalınca havaya sıçradım. (zarf-fiil)

Dipnotlar

  1. ^ Özneyi bulmak için sorulan "ne" sorusuyla karıştırılmamalıdır.

Kaynakça

  • Ergin, Muharrem. Üniversiteler İçin Türk Dili. İstanbul: Bayrak Yayım, 2009.
  1. ^ a b "fiil." Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 18 Aralık 2012
  2. ^ "fiil." Dilbilim Terimleri Sözlüğü 1949. Türk Dil Kurumu. Erişim: 18 Aralık 2012
  3. ^ Sözcük türleri 13 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Türkceciler.com. Erişim: 18 Aralık 2012.
  4. ^ "yüklem." Dilbilim Terimleri Sözlüğü 1949. Türk Dil Kurumu. Erişim: 18 Aralık 2012
  5. ^ Ergin 292
  6. ^ Fiil çatısı 10 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Türkçeciler.com. Erişim: 18 Aralık 2012.
  7. ^ Sakça, Bülent (6 Temmuz 2009). "Edilgen Fiiller". 11 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2012. 
  8. ^ Zeus (7 Eylül 2009). "Dönüşlü fiiller". 3 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2012. 
  9. ^ Zeus (12 Kasım 2007). "İşteş fiiller". 3 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2012. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Cümlenin ögeleri, cümlede yüklem ile görev ve anlam yönünden yükleme eşlik eden diğer parçalardan her biri. Cümlenin ögeleri tek bir sözcükten veya sözcük grubundan oluşabilir. Ögeler anlamlı ve doğru cümleler kurulabilmesini sağlar. Türkçede cümlenin ögeleri şunlardır:

  1. Yüklemler
  2. Yapım ekleri
  3. Çekim ekleri
  4. Nesneler
  5. Bağlaçlar
  6. Dolaylı tümleçler
  7. Zarf tümleçleri
  8. Edat tümleçleri
  9. Özneler
  10. Noktalama işaretleri

Devrik cümleler, öğeleri bir dilin yaygın kullanım kurallarına göre sıralanmamış cümlelerdir. Türkçede devrik cümleler, yüklemi cümle sonunda olmayan cümlelerdir. Devrik cümleler edebî sanat yapmak için, yüklemi vurgulamak için veya pratik amaçlarla kullanılırlar. Hatalı veya bozuk cümleler değillerdir. Devrik olmayan cümlelere kurallı cümle denir. Aşağıdaki devrik cümle örneklerinde yüklemlerin altı çizilidir:

Bağlaçlar veya rabıt (bağlama) edatları; kelimeleri, kelime gruplarını veya cümleleri biçim veya anlam yönüyle birbirine bağlayan kelimeler: ve, veya, ile, ama, de (da), ancak, çünkü, eğer, hâlbuki, hem … hem …, hiç değilse, ise, ki, lâkin, meğer, nasıl ki, ne … ne …, öyle, öyle ki, sanki, şu var ki, üstelik, yahut, yalnız, yani, yoksa, zira vs. Bağlaçlar, ifadeleri ilgi ve önem sırasına koyarak düzenlememize yardımcı olur.

Özne ya da fâil, bir cümlede yüklem ile bildirilen işi, eylemi ya da oluşu yerine getiren veya yüklem aracılığıyla hakkında bilgi verilen ögedir. Özne, yükleme sorulan "kim" ve "ne" sorularıyla bulunur.

Türkçedeki değil de, genel anlamda fiil anlamına bakmak istiyorsanız, fiil sayfasını ziyaret ediniz.

Yüklem; cümlede özne tarafından gerçekleştirilen eylemi, oluşu, hareketi veya bir olguyu ya da yargıyı bildiren sözcük veya sözcük grubu. Özne ile birlikte cümlenin ana öğelerinden biridir. Yüklemler fiil veya isim soylu olabilir:

<span class="mw-page-title-main">Abhazca</span>

Abhazca, Kuzeybatı Kafkas dillerinden biridir. Esas olarak Abhazya, Türkiye’de, Suriye, Almanya, Hollanda, Rusya ve Acaristan 'da konuşulur. Abhazya Cumhuriyeti’nin Rusça ile birlikte resmi dilidir. Abhazca, Abhazya’da yaklaşık 150 bin kişi tarafından konuşulur.

Cümle veya tümce; bir ifade, soru, ünlem veya emiri dile getiren; kendi başına anlamlı sözcükler dizisi. Çoğunlukla özne, tümleç ve yüklemden meydana gelir. Bazen yan cümleciklerle anlamı pekiştirilir veya genişletilir.

Koşaç, isnat edatı veya haber edatı, isim cümlelerinde özne ile yüklemi birleştiren; yükleme güçlü ihtimal, olumluluk, olumsuzluk, süreklilik veya kesinlik kavramları veren -dir eki ile değil kelimesi. Bazı kaynaklarda tüm ek-fiiller koşaç olarak anılır. Koşaçlar isim cümlelerinde özneyi yükleme bağlayan ve yüklemde cümlenin bitiş hâlini oluşturan dilbilgisel ögelerdir.

Nesne, cümlede öznenin yaptığı iş ve eylemden doğrudan etkilenen ögedir. Düz tümleç olarak da bilinir. Yüklemi geçişli bir fiil olan cümlelerde bulunur. Yükleme "ne", "neyi" ve "kimi" soruları sorularak bulunur.

Birleşik cümle veya bileşik cümle, bir ana (temel) cümle ile onun anlamını tamamlayan bir veya daha fazla yardımcı cümleden meydana gelen cümledir. Birleşik cümlelerde ana yüklemin haricinde yargı veya eylem bildiren başka sözcükler de bulunur. Aşağıdaki örneklerde yardımcı cümleler eğik çizgi (/) ile ayrılmıştır ve bazı noktalama işaretleri anlatım kolaylığı açısından kullanılmamıştır:

Ek-fiil, ek-eylem veya cevher fiil, Türkçede isimlerin sonuna eklenerek onları yüklem haline getiren bir ektir. Bu ek Eski Türkçe "ér- : olgunlaşmak, yetişmek, tamam olmak" fiilinden evrilip zaman içinde "i-mek" haline gelmiş ve zamanla kökünün de erimesiyle bugün sadece “şu veya bu durumda bulunmak” manalarını cümleye katan (i)-di, (i)-miş, (i)-se ve (i)-dir halleri kalmıştır. Diğer dillerden muadil olarak İngilizce "to be",Latince "esse" fiilleri örnek verilebilir.

Mansice veya eski adıyla Vogulca, Rusya'nın Hanti-Mansi Özerk Okrugu'nda ve Sverdlovsk Oblastı'nda yaşayan Mansilerce konuşulan bir dildir. Obi Nehri çevresi, Mansi dilini konuşulduğu yer olarak gösterilmektedir. 1990 sayımlarına bakıldığında Rusya'da 3.184 kişinin anadili Mansi dili idi. Ancak bu sayı 2002'de 2.746'ya kadar düştü.

Fransızca dil bilgisi, diğer Latin dilleri dil bilgileriyle benzerlikler barındıran, Fransızcanın yani Fransız dilinin kullanımındaki kuralların bütünü, dil bilgisidir.

Dilek kipleri veya tasarlama kipleri; Türkçede fiillerin gereklilik, istek, dilek, şart veya emir bildiren hallerinden her biri. Optatif olarak da bilinir. Bu kiplerde "zaman" ifadesi yoktur. Türkçede dört dilek kipi vardır:

<span class="mw-page-title-main">Geniş zaman</span> Türkçede bulunan haber kipi

Geniş zaman, dilbilgisinde bir eylemin ya da durumun geçmişte, şu anda ve gelecekte gerçekleştiğini belirten zaman yapısı. Geniş zaman yapısı, eylem veya durumun ne zaman başladığını ya da ne zaman biteceğini bildirmez, sadece gerçekleştiğine dair bilgi verir.

Bildirme eki veya bildirme koşacı, Türkçede yükleme kesinlik, belirsizlik, ihtimal gibi anlamlar katan -dir eki. Türkçedeki dört ek-fiilden biridir. Eklendiği kelimedeki ses kurallarına uyarak -dır, -dur, -dür, -tir, -tır, -tur ve -tür hâllerine dönüşebilir:

Şahıs eki veya kişi eki, yüklemin kişisini (özneyi) belirten ek. Fiil kiplerine veya ek-fiillere eklenerek işin veya oluşun kim tarafından gerçekleştirildiğinin anlaşılmasını sağlayan eklerdir.

Anlatım bozuklukları, yazılı veya sözlü anlatımda karşılaşılan hatalardır. Bu hatalar yapısal (dilbilgisel) veya anlam ve mantık bakımından olabilir. Öge eksikliği, ek eksikliği gibi yapısal bozukluklara "bağlaşıklık hataları"; gereksiz sözcük kullanımı, yanlış sözcük kullanımı gibi anlamsal bozukluklara ise "bağdaşıklık hataları" denir.

Esperanto dilbilgisi, kuralları aşırı şekilde düzenli olması için tasarlanmıştır. Eklemeli bir dil olan Esperanto'nun kelime dağarcığı Hint-Avrupa dil ailesi, özellikle de Latin, Slav ve Germen dilleri esas alınarak hazırlanmıştır. Esperanto serbest cümle dizimine sahiptir, cümledeki ögelerin yerleri değiştirildiğinde cümlenin anlamı değişmez.