İçeriğe atla

Fi

Fi (Φ φ) (Yunanca:Φι, Fi), Yunan alfabesinin yirmibirinci harfidir. Harfin kökeni tam olarak bilinmemektedir. Eski Yunancadaki kopa'dan geldiği düşünülmektedir.[1] Türkçedeki F sesi gibi sesletilir. Fakat Yunancada f sesini veren bir başka harf bileşiği daha vardır; bu nedenle sık kullanılan bir harf değildir.

Örnekler

Φασόλι (fasoli) = Fasulye

Φιστίκι (fistiki) = Fıstık

Φανέλα (fanela) = Fanila

Φουντούκι (funduki) = Fındık

Φωτογραφία (fotografia) = Fotoğraf

Kaynakça

  1. ^ Brixhe, C. "History of the Alphabet", in Christidēs & al.'s A History of Ancient Greek. 2007.

İlgili Araştırma Makaleleri

C, c, ISO temel Latin alfabesi ve Türk alfabesinin üçüncü harfidir. İngilizce söylenişi şeklindedir. Türkçedeki söylenişi [d͡ʒ] şeklindedir.

<span class="mw-page-title-main">Latin alfabesi</span> Latin dilini yazmak için kullanılan alfabe

Latin alfabesi, antik Roma tarafından Eski Latince yazmak için kullanılan Latin harfleri tabanlı alfabedir. 23 harften oluşan Latin alfabesi, Latin harflerini kullanan ilk alfabedir.

<span class="mw-page-title-main">Yunanca</span> Hint-Avrupa dili

Yunanca (Yunanca: Ελληνικά Elliniká veya Eλληνική γλώσσα Ellinikí Glóssa

Ff harfi, Türk alfabesinin 7., Latin alfabesinin 6. harfidir. Türkçede fe diye okunur.

Yunan alfabesi, tarihî dönemden çağdaş döneme kadar çeşitli değişikliklerle aslen Yunancanın yazımında kullanılan alfabedir. Aslen Fenike alfabesinden türetilmiş ve ilk olarak MÖ 9. yüzyıl sonlarında ya da MÖ 8. yüzyıl başlarında kullanılmaya başlanmıştır. Latin ve Kiril alfabelerinin atasıdır. Günümüzde Yunanca yazmak dışında matematikte, temel bilim ve mühendislik bilimlerinde bilimsel gösterimler olarak kullanılır. Alfabe, yedisi ünlü, on dördü ünsüz, üçü ise birleşik yirmi dört harften oluşur:

Alfa Yunan alfabesinin ilk harfidir. Türkçedeki /a/ sesine karşılık gelir. Alfa, Fenike Alfabesi'nin ilk harfi, alef 'ten türetilmiştir. Türkçe alfabe kelimesi de Yunancanın ilk iki harfi olan Alfa ve Betadan gelir.

Delta, Yunan alfabesinin dördüncü harfi. Dildeki ismi deltadır. Yunancadaki, ötümlü dişsil sürtünmeli ünsüzü gösteren bu harfin Türk alfabesinde karşılığı yoktur. Dil ucu ön dişlere dokundurularak çıkarılır. İngilizcedeki the, they sözcüklerindeki th gibi okunur. Fenike alfabesindeki Dalet harfinden türemiştir.

İta, Yunan alfabesinin yedinci harfidir. Eta olarak da bilinir. Yunancadaki sesletimi i'dir. Fenike alfabesinin heth harfinden gelmektedir. Büyük harf şekli olan Η, Lâtin sessiz harfi olan H ile karıştırılmamalıdır. Yunan Η ηsi bir sesli harftir. I'ya yakın bir İ sesi verir.

Vita ya da beta, Yunan alfabesinin ikinci harfi. Harf, Fenike alfabesinin bet harfinden gelmektedir. Harfin adı Modern Yunancada "vita" olarak okunur. Harfin ses değeri günümüz Yunancasında Uluslararası Fonetik Alfabe'ye göre ötümlü dişsil-dudaksıl sürtünmeli ünsüze ([v]) tekabül eder ve çevrildiğinde Türk alfabesindeki v harfinin verdiği sese denk gelmektedir. Antik Yunancadan yapılan çevirilerde ise bu dilde ötümlü çiftdudaksıl patlamalı ünsüz ([b]) olarak okunmuş olduğundan ötürü b harfiyle transkribe edilir.

İota veya Iota Yunan alfabesinin dokuzuncu harfidir. Fenike alfabesi'nin yodh harfinden gelmektedir. Türkçedeki I ı harflerine benzese de Yunancada /i/ sesini veren üç harften biridir. Yunan dilinde Türkçe /ı/ sesi yoktur.

Omikron, Yunan alfabesinin onbeşinci harfidir. Fenike alfabesi'nin ayin harfinden gelmektedir. Türkçe karşılığı O harfidir. Yunancadaki bir diğer o sesine sahip olan Ωω ile karıştırılmamalıdır. Ο harfi yanına υ aldığında diftong yaratır ve U olarak sesletilir. ι aldığı takdirde de i olarak okunur.

Ni Yunan alfabesinin on üçüncü harfidir. Fenike Αlfabesi'nin nun harfinden gelmektedir. Türkçedeki N sesine karşılık gelir. Küçük harf olan ν Lâtin harfi V ile karıştırılmamalıdır. Yunancadaki Ν ν hiçbir zaman genizsi söylenmez, dil ucu ön damağa değdirilerek söylenir. Kendisinden sonra taf harfi gelmesi durumunda iki harf birlikte Türkçedeki D harfine benzer bir ses verir.

Yy, Türk alfabesinin 28. harfidir. Türkçede /j/ sesini temsil eder.

Qq, Türk alfabesinde bulunmayan bir harftir. Ancak Türkçede /cuː/ ismiyle bilinir. Uluslararası Fonetik Alfabesi'nde ötümsüz küçükdilsil patlamalı ünsüzü gösterir.

<span class="mw-page-title-main">Mısır hiyeroglifleri</span>

Mısır hiyeroglif yazısı, birbirinden kolaylıkla ayırt edilebilecek yüzlerce sembolden oluşur. Her işaret belli bir sesi veya nesneyi temsil eder. Bu yazı soldan sağa veya sağdan sola ya da yukarıdan aşağı yazılabilir, okumak için ölçüt sembollerdeki insan ya da hayvan figürlerinin baktıkları yöndür. Mısır hiyerogliflerinde 700'den fazla işaret bulunmaktadır. Bu yüzden de okuma yazma oranı düşüktür. Çünkü hiyeroglif bir harf yazısı değildi. Bunlar için yazıcı adlı bir meslek vardı. Bu insanlar uzun bir eğitimden geçerlerdi. Ayrıca hiyeroglif öyle zor bir yazıydı ki sanat halini almıştı.

Heta(Ͱ) Yunan alfabesi harfi olan Eta (İta)'nin eski adı idir. Arkaik Yunan alfabesinde, Η veya olarak yazılan harf, klasik ve modern Yunancan'nın İta harfi gibi sesli harf olarak değil, net Latin "H" harfi gibi sessiz harf olarak kullanıldı. Daha sonra, /ē/ sesini temsil eden sesli Η geliştiği zaman, bazı Yunan lehçesinde, (Ͱ) olarak yazılan ve /h/ sesi temsil eden yeni bir simge bulundu. Şimdi de, "heta" adı hem orijinal sessiz "H" için de, hem yeni Ͱ harfi için de kullanılıyor.

Yunancanın romanizasyonu, genelde Yunan alfabesi ile yazılan Yunanca metinlerin, Latin alfabesi ile temsili veya bunu yapmayı sağlayan bir sistemdir. Yunancanın romanizasyonu için çeşitli yöntemler kullanılmaktadır. Bu yöntemler, kaynak metnin Eski Yunanca mı Modern Yunanca mı olduğuna ve arzu edilen dönüştürmenin transkripsiyon mu transliterasyon mu olduğuna bağlı olarak değişiklik göstermektedir.

0 şu anlamlara gelebilir:

Fi şu anlamlara gelebilir:

Likya alfabesi, Likya dilini yazmak için kullanılmıştır. Yunan alfabesinin bir uzantısı olmasına karşılık Yunancada bulunmayan sesler için yarım düzine ek harf içermektedir. Lidya ve Frig alfabesine oldukça benzerlik göstermektedir.