İçeriğe atla

Feth Ali Şah

Feth Ali Şah
فتح على شاه
Kaçar Şahı
Hüküm süresi17 Haziran 1797 - 23 Ekim 1834
Önce gelenAğa Muhammed Şah
Sonra gelenMuhammed Şah
Doğum25 Eylül 1772
Damgan, İran
Ölüm23 Ekim 1834 (62 yaşında)
İsfahan, İran
HanedanKaçar Hanedanı
BabasıHüseyin Kulu Han Kaçar
DiniŞia İslam
İmza

Feth Ali Şah (Farsça: فتح‌على شاه قاجار; d. 25 Eylül 1772 - ö. 23 Ekim 1834), Kaçar Hanedanı'ndan olup 1797-1834 yılları arasında İran'da hüküm süren ikinci şah. Yönetimi sırasında Kuzey Kafkasya'yı Gülistan ve Türkmençay Antlaşması'yla geri alınamayacak şekilde Rusya'ya bırakmıştır. Feth Ali Şah Tarihçi Joseph M. Upton'a göre, "uzun sakalıyla, ince beliyle, evlatlarıyla İranlılar arasında meşhurdur." Feth Ali Şah'ın saltanatının sonlarında, ekonomik sıkıntılar, askeri ve teknolojik yükümlülük İran'ı parçalanmanın eşiğine getirdi, ölümünden sonra yaşanan taht mücadelesiyle çözülme hızlandı.

İlk yılları

Ağa Muhammed Han'ın kardeşi Hüseyin Kuli Han'ın oğlu olarak 25 Eylül 1772'de Damgan'da doğdu, tanınmış bir kişi olan büyük dedesi Feth Ali’nin İsmi verildi. Ayrıca, 1797'de taç giyme merasimine kadar kullanacağı ikinci isim olan Baba Han adını aldı. Fars’ta valilik yaptığı sırada amcasının 1797 yılında ölüm haberini alınca Tahran'da Feth Ali Şah unvanıyla tahta çıktı. 15 yıl Zend ve Kaçar Hanedanına hizmet eden Başbakanı Hacı İbrahim Karantar’dan Şüphelenerek İdam Ettirdi. 1803'te Feth Ali Şah kuzeni İbrahim Han'ı harap olmuş Kirman Eyaletinin valisi olarak atadı. Saltanatı zamanında Saray kültürü çevresinde sanat alanında en parlak devrini yaşamasının yanı sıra özellikle hükümdarlığı sırasında, büyük ölçüde kişisel himayesine bağlı olarak Yağlı boyalarla yapılan büyük ölçekli portreler ile diğer İslam devletlerinin resim alanında yakalayamayacağı başarıya ulaştırdı. Feth Ali, taç giyme merasiminde dahil olan "Takht-e Khurdīd" ile "Takht-e Nâderi" yaptırdı, kendinden sonraki şahlar tarafından da kullanılacak olan; ve "Tāj-e Kiyāni" ya da amcası Ağa Muhammed Han'ın kullandığı aynı isme sahip olan tacının farklı bir versiyonu olan Kiani Tacını Yaptırdı. Kıyafetlerinin çoğunu, çok sayıda inci ve taşlarla bezendirdi.

Rus-İran savaşları

Feth Ali Şah'ın hükümdarlığı öncesinde, Amasya Antlaşması'yla İran'a kalan bir bölge olan, Gürcistan II. Erekli önderliğinde Georgievsk Antlaşmasıyla İran'ın rakibi olan Rusya ile ittifak kurarak bu devletin himayesine giren Gürcistan'ı başarıyla sonuçlanacak bir sefer düzenleyen Ağa Muhammed Şah Gürcistan'ı tekrar İran hakimiyetine Soktu. Ancak Ağa Muhammed Şahın Şuşa’da suikaste uğramasıyla Rus Ordusu Gürcistan'dan ayrılmadı, önceden İran tarafından yönetilen Gürcistan'ı Rusya 1801'de fiilen, daha sonra gürcü elçilerle yapılan anlaşmayla resmen ilhak etti. Ayrıca Gürcistanı ilhak etmeyle yetinmeyen Rusya, Safevi döneminden bu yana İran'ın kontrolünde olan Dağıstan'ı da ilhak etti. İran ise kendi topraklarına doğrudan saldırı olarak gördü, Kafkaslarda tam hakimiyet kurmak isteyen Feth Ali Şah, Rusya'ya Savaş ilan etti daha sonra Rus General Pavel Tsitsianov Genceyi alarak birçok yerli halkı katletti ve iran içlerine sürdü. Şii din adamlarının baskısıyla, 1804 yılında, Feth Ali Şah, Gürcistan'ı yeniden ele geçirme emrini verdi. Savaş, İran'ın lehine başladı, Ancak Rusya'nın modern silahları, teknolojik anlamda ağır silahlardan yoksun Kaçar kuvvetlerini dezavantajlı duruma düşürdü. Rusya, İran'a karşı seferberlik ilan etmesi; İran'ın Britanya'yla yakınlaşarak bu ülkeyle askeri ve ticari antlaşma imzaladı (Fransa'da Napolyon'un güçlenmesiyle antlaşma imzalandı). Britanya Fransaya Karşı Rusya'yla birlikte olması, İran'la yapılan Anlaşma geçersiz kılındı. Bunun Üzerine Fransa, İran'a elçi göndererek Finkenstein Antlaşması'nı imzalaması ile Fransız-İran ittifakı oldu. Ancak, Fransa İrana yardım etmeye hazırlandığı sırada, Napolyon Rusya ile barış anlaşması imzaladı. Bu arada, John Malcolm İrana gelerek destek sözü verdi, ancak İngiltere daha sonra fikrini değiştirerek bütün Fransız tebaasını sınır dışı edilmesini istedi. yıllar boyu süren Savaş Transkafkasya'nın çeşitli yerlerinde yaşansa da, Napolyon'la barış imzalayan Rusların İran'a karşı büyük bir orduyu Kafkasya'daki savaşa gönderdi. 1813 başlarında, General Pyotr Kotlyarevsky Kumandanlığında, Ruslar Langeron’u başarıyla ele geçirmesi. 1813 yılında Rus birlikleri Tebriz'i istila etmesi, Feth Ali Şahı Rusya ile Gülistan Antlaşması imzalamak zorunda bıraktı.

Gülistan Antlaşması

Kuzey İranın Bırakılmasını Gösteren Harita

İran’ın art arda yenilmesi ve 1 Ocak 1813'te Langeron’un düşmesinden sonra, Feth Ali Şah, ağır bir antlaşma olan Gülistan Anlaşmasını imzalamak zorunda kaldı. Antlaşma metni bir İngiliz diplomat olan Sir Gore Ouseley hazırladı, Rusya tarafının Nikolai Fyodorovich Rtischev ve İran tarafındaki Hac Mirza Abul Hasan Han tarafından 24 Ekim 1813'te Gülistan’da imzalandı Bu antlaşma ile Gürcistan'ın tüm şehirleri, kasabaları ve köyleri, Karadeniz kıyısındaki köyler ve kasabalar, Güney Kafkasya ve Kuzey Kafkasya'daki Hanlıkların tüm şehirleri, kasaba ve köyleri ve Talışh'ın bir bölümü Megrelya, Abhazya, Imeretya, Guria, Bakü hanlığı, Şirvan Hanlığı, Derbent, Karabağ hanlığı, Gence hanlığı, Şeki Hanlığı ve Kuba Hanlığı Rusya'nın oldu(Bu bölgeler tamamen günümüz Gürcistan'ı, güney Dağıstan'ı ve çağdaş Azerbaycan Cumhuriyeti'ni kapsar). Buna karşılık, Rusya, Fet'h Ali Şah'ın ölümünün ardından İranın egemenliğine Abbas Mirza'yı vekaleten vereceğini taahhüt etti.

Birçok Cephede Savaş

1805-1816 yılları arasında Kaçar hükümdarı, komşusu Afganistan'da Herat'ı küçük müfrezelerle işgal etmeye başladı. İran, Afgan ayaklanmaları yüzünden terk etmek zorunda kaldığı, şehri geri almak istiyorlardı bunun için 1818'de Şah, oğlu Muhammed Veli Mirza'yı şehri ele geçirme için gönderdi; ancak Kafir Kala'da yenilerek Afganistan'ı terk etti.

1826-1828 Rus - İran Savaşları

Elisabethpol

1826'da, Gülistan Antlaşması'ndan 13 yıl sonra Şah, İngiliz ajanlarının tavsiyesi üzerine ve önceki savaşın sonucundan duyulan memnuniyetsizlik yüzünden, kaybolan toprakları ele geçirmeye karar vererek. Veliaht Abbas Mirza Komutasında 16 Temmuz 1826'da 35 bin kişilik bir orduyla Talışh Hanlığı ve Karabağ Hanlığına hücum etti. Savaşın ilk yılı İran'ın lehine giderek, Lenkoran, Kuba ve Bakü başta olmak üzere 1804-1813 savaşında kaybettiği toprakların çoğunu geri almayı başardı. Ancak kış mevsimi sonrası, Mayıs 1827'de, Kafkas Valisi Ivan Paskevich Echmiadzin, Nahcivan, Abbasabad ve 1 Ekim'de Erivan'ı istila etti. 14 gün sonra General Eristov, Tebriz'e girdi ve Ocak 1828'de Ruslar Urmiye Gölü kıyısına ulaştığında, Abbas Mirza 2 Şubat 1828'de acele ile Türkmençay Antlaşması'nı imzaladı.

Türkmençay Antlaşması

Türkmençay Antlaşması, 21 Şubat 1828'de Hacı Mirza Abol Hasan Khan ve General İvan Paskevich tarafından imzalandı. Bu antlaşma ile Erivan hanlığı (bugünkü Ermenistan'ın ve Doğu Anadolu'nun küçük bir bölümünün), Nahçıvan hanlığı (Günümüzde Azerbaycan'ın Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti'nin çoğu), Talış Hanlığı (Güneydoğu Azerbaycan) ve Ordubad ve Mugan ovası Rusya İmparatorluğunun egemenliği altına girdi. Bu antlaşma ile İran, tüm Transkafkasya ve Dağıstan'ı kapsayan bölgelerini komşusu Rusya'ya kaybetti. İran ayrıca, Rusya'ya 10 Milyon Altın ödemeyi taahhüt etti ve bunun karşılığında Rusya, Feth Ali Şah'ın ölümünün ardından İran egemenliğine Abbas Mirza'yı mirasçı olarak kabul etti. Sözleşme, Ermenilerin İran'dan Kafkasya'ya yeniden yerleşmesini ve 1804'ten bu yana İran'dan getirilen ve yaşayan Ermeni esirlerin tamamen kurtulmasını da öngörüyordu.

Sonraki Yaşamı

Feth Ali, Firdevsi'nin Şahname'sinden esinlenerek Rusya'yla olan savaşlarıyla ilgili yazarları ve ressamları bir kitap yapmak için kullandı. Birçoğu tarafından Kâçar döneminde yazılan en önemli Farsça kitap olarak düşünülen bu kitap, Şahenşahname olarak bilinir. 1829'da Tahran'daki Rusya elçisi olan Rus diplomat ve oyun yazarı Alexandr Griboyedov öldürülmesinin ardından Şah, prens Hüsrev Mirza'yı Çar I. Nikolay’a elçi olarak Şah Elmasıyla göndererek özür beyanında bulundu. Sevdiği oğlu ve veliaht prens Abbas Mirza 25 Ekim 1833'te ölmesiyle, Feth Ali torunu Muhammed Mirza'yı veliaht prens olarak seçti. Feth Ali bir yıl sonra, 23 Ekim 1834'te öldü.

Çocukları

  • Muhammed Ali Mirza (1788-1821)
  • Mohammad Qoli Mirza 'Molk Ara' (1788-1874)
  • Mohammad Vali Mirza (1789-1869)
  • Abbas Mirza 'Nayeb os-Saltaneh' (1789-1833)
  • Hüseyin Ali Mirza 'Farman Farma' (1789-1835)
  • 1789-1854 Hassan Ali Mirza 'İtimat os-Saltaneh' Shoja os-Saltaneh' ()
  • Muhammed Taki Mirza 'Hessam os-Saltaneh' (1791-1853)
  • 1793 Ali Naqi Mirza 'Rokn od-Doleh' ()
  • 1796 Şeyh Ali Mirza 'Şeyh ol-Molouk ()
  • Ali Şah Mirza
  • Abdullah Mirza
  • İmam Verdi Mirza 'Keshikchi Bashi' (1796-1869)
  • Muhammed Rıza Mirza 'Afşar' (1797)
  • Mahmud Mirza (1799-1835)
  • Haydar Mirza Qoli (1799)
  • 1857 (1801-1856/) Hümayun Mirza
  • Allah Verdi Mirza 'Navab' (1801-1843)
  • (1802-1853)Esma olacak Mirza
  • Ahmed Ali Mirza (1804)
  • Ali Rıza Mirza
  • Keyghobad Mirza (1806)
  • Haj Behram Mirza (1806)
  • Shapour Mirza (1807)
  • Malek İraj Mirza (1807)
  • Manuşer Mirza 'Baha ol-Molk'
  • Keykavous Mirza (1807)
  • Malek Ghassem Mirza (1807-1859)
  • Shah Qoli Mirza (1808)
  • 1808 Muhammed Mehdi Mirza 'Zargam ol-Molk' ()
  • Jahanshah Mirza (1809)
  • Keykhosrow Mirza 'Sepahsalar' (1809)
  • 1873 (1809-1872/) Kiomarth Mirza "Il-Khani"
  • 1810 Soleiman Mirza 'Shoa od-Doleh' ()
  • 1870 (1811-1869/) Fathollah Mirza 'Shoa os-Saltaneh'
  • Malek Mansur Mirza (1811)
  • Behmen Mirza 'Baha od-Doleh'
  • Sultan İbrahim Mirza (1813)
  • Sultan Mustafa Mirza (1813)
  • Sultan Muhammed Mirza 'Seyf od-Doleh'
  • 1814 (Jahanbani) () Seyfollah Mirza
  • Yahya Mirza (1817)
  • Muhammed Emin Mirza (1819-1886)
  • Zakaria (1819) s Mirza.p.
  • 1819 Farrokhseyr Mirza 'Nayer od-Doleh' ()
  • Sultan Mirza Hamzeh (1819)
  • Tahmoures (1820) s Mirza.p.
  • Aliqoli Mirza Etezado-ol-Saltaneh'Etezad os-Saltaneh' (1822)
  • 1824-1901 Sultan Ahmed Mirza 'kötü niyetli yazılım od-Doleh' ()
  • Eskandar Mirza 'Saheb Khaghan'
  • Perviz Mirza 'Nayer od-Doleh'
  • 1826 Jalaleddin Mirza 'Ehtesham ol-Molk' ()
  • Posta Amanollah Mirza 'Ağa Lili'
  • Sultan Hüseyin Mirza
  • Hossein Qoli Mirza 'Jahansouz Mirza" 'Amir Toman' (1830-1900/1901)
  • Haj Abbas Mirza Qoli
  • Nouroldar Mirza
  • Kamran Mirza
  • (1830/1831)Orangzeb Mirza-1867/1868
  • Mohammad Hadi Mirza (1832)
Feth Ali Şah
Doğumu: 25 Eylül 1772 Ölümü: 23 Ekim 1834
Resmî unvanlar
Önce gelen
Ağa Muhammed Şah

İran Şahı

1797-1834
Sonra gelen
Muhammed Şah

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kaçar Hanedanı</span> 1789-1925 yılları arasında İranı yöneten Türk hanedan

Kaçar Hanedanı, İran'daki Azerbaycan Türklerinin Kaçar boylarından olan Kovanlı kolu tarafından kurulmuş ve 1794 ile 1925 yılları arasında hüküm sürmüş bir İran Devletidir.

<span class="mw-page-title-main">Abbas Mirza</span>

Abbas Mirza, İran'da hüküm süren Kaçar Hanedanı'nın veliahtı.

<span class="mw-page-title-main">Karabağ Hanlığı</span>

Karabağ Hanlığı, 1748-1805 yılları arası bugünkü Azerbaycan topraklarında yer almış ve İran'ın Kaçar Hanedanı egemenliği altında fiilen bağımsız olmuş Azeri feodal devletidir.

<span class="mw-page-title-main">Gülistan Antlaşması</span> 12 Ekim 1813te Rus İmparatorluğu ile Hacer devleti arasında imzalanan antlaşma

Gülistan Antlaşması, 12 Ekim 1813 tarihinde Rus İmparatorluğu ile Kaçarlar (İran) arasında imzalanan antlaşmadır.

<span class="mw-page-title-main">Revan Hanlığı</span> 1747 ile 1828 yıllarında faaliyet gösteren Türk hanlığıdır. Kökeni Türk olan hanlığın bayrağında elinde kılıç tutan bir aslan sembolü vardır.

Revan Hanlığı, merkezi günümüzdeki Erivan şehrini başkent olarak seçen ve 1747 ile 1828 yıllarında faaliyet gösteren hanlıktır.

<span class="mw-page-title-main">Türkmençay Antlaşması</span> Barış antlaşması

Türkmençay Antlaşması, Rus İmparatorluğu ile Kaçar Hanedanlığı arasında 10 Şubat 1828 tarihinde imzalanmış bir barış antlaşmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Nahçıvan Hanlığı</span>

Nahçıvan Hanlığı, 1747-1828 yılları arası bugünkü Azerbaycan'a bağlı Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti ve eskiden Daralagez veya Daralagöz olarak bilinen Ermenistan'ın Vayots Dzor ilinin oluşturduğu topraklarda, Syunik ile Aras Nehri arasındaki vadide var olmuş feodal devlettir. Bulunduğu dönemdeki Revan Hanlığı, Karabağ Hanlığı ve Maku Hanlığı ile sınırları vardır. Hanlık, bölgede yaşayan Azerbaycanlı olan Kangarlı Hanedanı tarafından yönetilmiştir. Hanlığın nüfusu çoğunlukla Müslüman'dır. Bu Müslüman nüfus içinde Azeriler de bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Karadağ Hanlığı</span>

Karadağ Hanlığı, 1747 yılında bugün İran'a bağlı Azerbaycan bölgesindeki Karadağ (Karacadağ) topraklarında kurulmuş feodal devlettir. Karadağ kelimesi büyük dağ veya dağlık yer anlamına gelmektedir. Hanlığın başkenti Ahar şehri olup bir ara Kürdeşt'e taşınmıştır. Hanlığın batısında Hoy Hanlığı, doğusunda Lenkeran Hanlığı, kuzeyinde Karabağ Hanlığı, güneyinde Tebriz Hanlığı ve Erdebil Hanlığı vardır.

Abbas Kulu Han, Karadağ Hanı. 1797 ile 1813 yılları arası Karadağ Hanlığı yapmıştır. Soyu Tokmaklı oymağından gelmektedir.

İsmail Han, Karadağ Hanı. 1782 ile 1783 yılları arası ve 1791 ile 1797 yılları arası Karadağ Hanlığı yapmıştır. Soyu Tokmaklı oymağından gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kuba Hanlığı</span>

Kuba Hanlığı veya Guba Hanlığı (1726-1806), 1726 yılında Hüseyin Ali Han tarafından kurulmuştur. Oğlu Feth Ali Han (1758-1789) Azerbaycan'ın hanlık sistemini yok ederek birleştirmek gibi büyük emeller peşinde koşmuştur. Rus İmparatorluğu'nun Kafkasya'ya girmesinden sonra bu hanlık da 1806 yılında istiklâlini kaybetmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Gence Hanlığı</span>

Gence Hanlığı, Azerbaycan'ın Gence yöresinde hüküm sürmüş olan hanlıktır. Afşar hükümdarı Nadir Şah, 1735'te, Gence'yi ele geçirdi. Nâdir Şah'ın öldürülmesinden sonra, Gence de diğer Azerbaycan hanlıkları gibi Afşar devletinin egemenliğinden çıkarak 1747'de bağımsızlığını ilan etti.

<span class="mw-page-title-main">Bakü Hanlığı</span>

Bakü Hanlığı, 1718-1806 yıllar arasında Azerbaycanın doğusunda hüküm süren bir hanlık.

<span class="mw-page-title-main">Ağa Muhammed Şah</span> Türk Kaçar Hanedanının kurucusudur.

Ağa Muhammed Şah, Kaçar Aşireti'nin reisi; 1794-1925 yılları arasında İran'a hakim olan Kaçar Hanedanı'nın kurucusudur. Aslen Kaçar kabilesinden Koyunlu kolunun aşiret reisiydi. Ağa Muhammed Han 1789'da İran Şahı olarak tahta çıktı, ancak Mart 1796'ya kadar resmen taç giymedi, 1794'te Zend hanedanlığından Lotf Ali Han'ı öldürmesiyle tahta çıktı. 17 Haziran 1797'de suikasta kurban gitti ve yeğeni Feth Ali Şah Tahta çıktı. Ağa Muhammed Han'ın Saltanatında başkenti Tahran yaparak İran'ın tekrar merkezi otoriteye kavuşmasını sağladı. Gürcistan'ın bağımsızlık ilan etmesiyle Tiflis'e şiddetli bir saldırı düzenleyerek 15,000 Gürcü esir İle İran'a geri döndü.

Erzurum Antlaşması, Osmanlı Devleti ile İran'daki Kaçar Hanedanı arasında imzalanan ve 1821-1823 Osmanlı-İran Savaşını sona erdiren barış antlaşmasıdır. 1813 yılındaki Gülistan Antlaşması ile Azerbaycan ve Kafkaslar'da Ruslara büyük ölçüde toprak kaptıran İran'daki Kaçar Hanedanı, bu toprak kayıplarını Osmanlılar'dan toprak alarak telafi etmek istediği için, Avrupalıların da kışkırtmalarıyla Bağdat ve Şehrizor bölgelerine saldırılar düzenledi. Sınır olaylarının ve saldırıların yoğunlaşması üzerine II. Mahmut, İran'a savaş ilan etti (1820).

<span class="mw-page-title-main">1826-1828 İran-Rus Savaşı</span>

1826-1828 İran-Rus Savaşı Rus İmparatorluğu ve Kaçar Hanedanı arasındaki son büyük askeri çatışmadır. Gülistan Antlaşması'dan sonra savaş noktalanmış, Kafkasya'da on üç yıl boyunca barış hüküm sürmüştür. Ancak Feth Ali Şah, kaybettiği toprakları geri almak için İngilizlerin baskısı ve destek sözü üzerine savaşmaya karar vermiştir. Abbas Mirza Temmuz 1826'de 35000 kişilik ordu ile Lenkeran Hanlığı ve Karabağ Hanlığı'nı işgal etmesiyle savaş başlamıştır. Mayıs 1827'de İvan Paskeviç, Eçmiadzin ve Nahçıvan'ı, 1 Ekim'de de Erivan'ı işgal etmiştir. Ocak 1828 tarihinde Ruslar, Urmiye Gölü kıyılarına ulaştığında, Abbas Mirza acilen 2 Şubat 1828 tarihinde Türkmençay Antlaşması imzaladı.

<span class="mw-page-title-main">Penahali Han</span>

Penah Ali Han, Azerbaycan'ın Terter şehrinde doğan Karabağ Hanlığı'nın kurucusu ve ilk hanıdır.

İbrahim Halil Han, Karabağ Hanlığı hanı. Azerbaycan Türk'ü Cevanşir ailesinden Penah Ali Han'ın oğludur.

Kelbali Han Kengerli 1787'den 1809'a kadar Nahçıvan Hanlığı'nın hanı (valisi) olmuştur. İran hükümdarı Nadir Şah'ın 1747'de ölümünden sonra Kelbali'nin Kengerli boyundan olan ailesi Nahçıvan'ın kontrolünü ele almıştır. Babası Haydarkulu Han bu kontrolü kuran kişi olmuştur. Kengerliler, Kızılbaş konfederasyonunun bir parçası olan Türk Ustaclı aşiretinin bir koluydu.

<span class="mw-page-title-main">Kaçar Devleti</span>

Kaçar Devleti, Kaçar İmparatorluğu veya resmiyette Yüce İran Devleti, İran'daki Azerbaycan Türklerinin Kaçar boylarından olan Kovanlı kolu tarafından kurulmuş ve 1794 ile 1925 yılları arasında hüküm sürmüş İran devleti.