İçeriğe atla

Feridûn-i Muşîrî

Ferîdûn-i Muşhîrî
فريدون مشيری
Doğum21 Eylül 1926
Tahran, İran
Ölüm25 Ekim 2000
Tahran, İran
MeslekŞair
Milliyetİranlı
DönemÇağdaş İran Edebiyatı
Edebî akımŞi'ir-i Sefîd (Beyaz Şiir)

Ferîdûn-i Muşhîrî (Farsça: فريدون مشيری) (d. 21 Eylül 1926 – ö. 25 Ekim 2000), İranlı şair ve çevirmen.

Yaşamı

20. yüzyıl İran Edebiyatının önemli şairlerinden Ferîdûn-i Muşhîrî, 21 Eylül 1926'da Tahran'da dünyaya geldi. Anne tarafından büyük dedesi olan Mîrzâ Câvid el-Memâlik, Kaçar Hanedanı'nın önemli şairlerindendir. İlk öğrenimini Meşhed ve Tahran'da gerçekleştirdikten sonra Tahran İletişim Meslek Yüksekokulu'na yazıldı. İlk şiiri 1944 yılında İrân-ı Mâ (Bizim İranımız) gazetesinde yayımlanan Muşhîrî, 1954'ten itibaren on sekiz yıl boyunca Roşenfikr (Açık Fikir) dergisine katkıda bulundu. İlk şiir kitabı Teşne-yi Tûfân (Fırtınaya Susamış), Şehriyâr ve Deştî'nin önsözleriyle 1955'te yayımlandı (ilk baskısında Nâyâfte (Bulunmamış) olarak neşredilen bu kitap ancak daha sonraki baskılarında bu adı alır). Hemen bir sene sonra bu kitabı Gonâh-i Deryâ (Denizin Günahı) izledi. Nîmâ şiiriyle klâsik İran şiirini sentezlediği bu iki kitapla Furûğ-i Ferruhzâd gibi dönemin önemli genç şairlerinin ilgisini çekti. Çağdaş İran edebiyatının en bilinen şiirlerinden olan Kûçe (Sokak) 1960'ta basıldı ve bu şiir, altı senelik bir aradan sonra çıkarttığı üçüncü şiir kitabı Ebr u Kûçe'de (Bulut ve Sokak) yer aldı. Diğer bir önemli şiir kitabı Behâr Râ Bâver Kon (İnan İlkyaza) 1967’de yayımlandı. Edebiyat yaşamı boyunca on bir şiir kitabı yayımlayan Muşhîrî, 25 Ekim 2000 tarihinde Tahran’da öldü.

Kitapları

Şiir

  • Teşne-yi Tûfân (1955)
  • Gonâh-i Deryâ (1956)
  • Ebr u Kûçe (1962)
  • Behâr Râ Bâver Kon (1967)
  • Ez Hâmûşî (1977)
  • Morvârid-i Mihr (1986)
  • Âh Bârân (1988)
  • Ez Diyâr-ı Âştî (1992)
  • Lahzehâ u Ehsâs (1995)
  • Âvâze Ân Perende-yi Gamgîn (1999)
  • Tâ Sobh-i Tâbnâk-i Ehûrânî (2000)

Türkçedeki Çevirileri

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Behçet Necatigil</span> Türk şair, öğretmen ve çevirmen

Behçet Necatigil ; Türk şair, öğretmen ve çevirmendir.

<span class="mw-page-title-main">Farsça</span> Bir batı İran dili

Farsça ya da Persçe, Hint-Avrupa dillerinin İran dilleri koluna ait bir batı İran dilidir. Başta İran olmak üzere, kuzeyde Rusya ve Azerbaycan, doğuda Afganistan ve Tacikistan, Orta Asya'da Özbekistan ve Basra Körfezi üzerinde Kuveyt ve Irak gibi ülkelerde 100 milyonun üzerinde kişi tarafından konuşulmaktadır. Antik Pers halkının konuştuğu dilden türemiştir.

Türklerin Anadolu'ya geldikten sonra edebiyatları iki gruba ayrılmıştır. Arapça ve Farsçayı çok iyi bilen aydınların oluşturduğu "Yüksek Zümre Edebiyatı" ve İslam öncesinden gelen sözlü bir "Halk Edebiyatı". Anadolu'ya göç eden Türkler arasında aynı ayrım devam etti. Medrese eğitimi gören aydın kesim Arap ve Fars edebiyatlarının tesirini devam ettirirken, halk yine saz şairleri aracılığıyla halk edebiyatını devam ettirdi. Dolayısı ile Anadolu Türk Edebiyatı iki grupta incelenmektedir. Bu gruplardan biri halk edebiyatıdır.

<span class="mw-page-title-main">Divan (edebiyat)</span> Divan edebiyatı şairlerinin eserlerini topladıkları antolojik eser

Divan, Divan edebiyatı şairlerinin belli bir düzene göre şiirlerini topladıkları yapıt.

<span class="mw-page-title-main">Cahit Külebi</span> Türk şair

Mahmut Cahit Külebi, Türk şairdir.

<span class="mw-page-title-main">Gazel</span> divan edebiyatının aşktan bahseden temel şiir biçimi

Gazel, Türkçe Divan edebiyatının en yaygın nazım şeklidir. Gazel sözcüğü sözlük tarifi ile "kadınlarla sevgi üzerine konuşmak, söyleşmek" anlamına gelir.

<span class="mw-page-title-main">Safevîler</span> 1501–1736 arasında İranda varlığını sürdürmüş devlet

Safevî İmparatorluğu, Safevîler veya Safevî Devleti, 1501 ve 1736 yılları arasında varlığını sürdürmüş, sıkça modern İran tarihinin başlangıcı olarak kabul edilen, İran tarihindeki en önemli hanedanlıklardan biri olan Türk kökenli Safevi Hanedanı tarafından yönetilmiş devlet. Bugünkü İran, Azerbaycan, Ermenistan, Irak, Afganistan, Türkmenistan ve Türkiye'nin doğu kesiminde varlığını sürdürmüş, Şiî Onikiciliği resmî mezhep olarak kabul etmiş ve İran'ın varisi olduğu Safevî Hanedanı'nın devletidir.

<span class="mw-page-title-main">Ahmed-i Hânî</span> Kürt edebiyatçı ve astronom

Ahmed-i Hani, 17. yüzyıl'da yaşamış Kürt edebiyatçı, astronom, şair, tarihçi ve İslam alimi.

<span class="mw-page-title-main">Necati Cumalı</span> Türk yazar ve şair (1921-2001)

Necati Cumalı, Türk yazar, şair.

<span class="mw-page-title-main">Pervin İtisami</span> İranlı şair

Pervin İtisami, İran edebiyatının Meşrûtiyet Devri kadın şairidir.

<span class="mw-page-title-main">Şiraz</span> İranın en büyük beşinci şehri

Şiraz, İran'ın en büyük beşinci şehri ve Fars Eyaleti'nin yönetim merkezidir.

<span class="mw-page-title-main">Molla Câmî</span> İranlı islam alimi ve şair

Molla Câmî veya tam adıyla Nureddin Abdurrahman Câmî,, İranlı İslam alimi ve şair.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed Hüseyin Şehriyar</span> Azərbaycanlı Şair

Seyid Muhammed Hüseyin Behçet-Tebrizi, şiirlerinde kullandığı Şehriyar mahlası ile tanınan İran Azerisi olan İranlı şairdir. Şehriyar, şiirlerini hem Azerice hem de Farsça olarak yazmıştır.

Türkiye'de genel olarak tüm alanlarda batılılaşma süreci, 1839 yılında ilân edilen Tanzimat Fermanı ile başlamıştır. 1838 - 1860 yılları arasında yetişmiş gençler 1860 yılında sonra Edebiyat alanında batılaşmayı sağlamışlardır. Bu dönem edebiyatına Tanzimat Edebiyatı denmektedir.

Kürt edebiyatı, Kürtçe ile yaratılmış sözlü ve yazılı edebi eserleri kapsayan edebiyat. İslam öncesi Kürt edebiyatına dair hiçbir bilimsel bulgu ve bilgi yoktur. Kürt anlatılarının büyük bir kısmı sözlü şekilde yayılmış ve bu sözlü edebiyat bugün de sürmektedir. 20. yüzyılın başına kadar olan yazılı edebiyat ise şiir şeklindedir. Nesrin gelişmesi ise daha çok politik ve sosyal gelişmeler sayesinde olmuştur. Avrupa ülkelerine göçün artmasıyla birlikte yüzü kendi topraklarındaki gelişmelere dönük olan yeni bir tür sürgün edebiyatının da geliştiği görülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Ahmed Şamlu</span> İranlı-Fars şair, yazar ve gazeteci

Ahmed Şamlu (Farsça: احمد شاملو, Ahmade Šāmlū, kalem adı altında bilinen A. Bamdad, İranlı şair, yazar, eleştirmen, gazeteci ve yönetmen. Tanınmış ve meşhur İran Yeni Şiir Akımı'nın isimlerinin arasında yer almaktadır. Nima Yuşic Adlı İran'ın ilk yeni akım şairi ile görüştükten sonra yeni şiir akımına geçer. Ondan önce Kaside ve folklor şiirler yazmaktadır. Şamlu İlk kez 1947. Yılda İran'ın kalıplaşmış ve olmazsa olmazı olan Vezin üslubundan çıkıp vezinsiz şiire başlar. Bu üslup İran'da Beyaz Şiir, Mensur Şiir ya da Şamlu'yi şiir olarak tanınmaktadır. Ahmed Şamlu şiirin dışında Gazetecilik, araştırma ve çeviri konusunda da ün kazanmıştır. Şamlu'nun İran'ın folklor çalışması ve aynı anda onun en kapsamlı araştırması olan Ketab-i Kûçe'yi bitirmeden önce ölmüştür.

Mahmud Muşerref Âzâd Tehrânî ya da mahlasıyla M. Âzâd, İranlı şair ve çevirmendir.

<span class="mw-page-title-main">Abdurrahman Şerefkendi</span> Kürt dilbilimci ve şair

Abdurrahman Şerefkendi veya Hejar Kürt dilbilimci, yazar, şair ve çevirmen.

Tahsin Yazıcı, Fars dili ve edebiyatı uzmanı.

<span class="mw-page-title-main">Yadullah Meftun Amini</span>

Yadullah Meftun Amini, İranlı şair.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.