İçeriğe atla

Ferdinand von Lindemann

Ferdinand von Lindemann
DoğumCarl Louis Ferdinand von Lindemann
12 Nisan 1852(1852-04-12)
Hannover, Alman Konfederasyonu
Ölüm6 Mart 1939 (86 yaşında)
Münih, Almanya
Defin yeriMunich Waldfriedhof[1]
48°6′10″K 11°29′37″D / 48.10278°K 11.49361°D / 48.10278; 11.49361
MilliyetAlman
VatandaşlıkHanover Krallığı, Alman Reich, Prusya Krallığı
EğitimGöttingen Üniversitesi, Münih Ludwig Maximilian Üniversitesi, Friedrich-Alexander-Universität Erlangen-Nürnberg
Mezun olduğu okul(lar)Friedrich-Alexander-Universität Erlangen-Nürnberg
Tanınma nedeniπ'nin bir aşkın sayı olduğunun ispatı
EvlilikElizabeth Küssner
Çocuk(lar)Reinhart, Irmgard[2]
ÖdüllerBavarian Maximilian Order for Science and Art (1905)
Kariyeri
DalıMatematik, Sayı teorisi
Çalıştığı kurumMünih Ludwig Maximilian Üniversitesi, Würzburg Üniversitesi, Ludwigs Üniversitesi
TezUeber unendlich kleine Bewegungen und über Kraftsysteme bei allgemeiner projectivischer Massbestimmung (1873)
Doktora
danışmanı
C. Felix Klein[3]
Doktora öğrencileriHermann Minkowski (1885), David Hilbert (1885), Arnold Sommerfeld (1891), Franz Fuchs (1906), Emil Hilb (1903), Martin Wilhelm Kutta (1900), Max Otto Lagally (1903), Alfred Loewy (1894), Oskar Perron (1902), Arthur Rosenthal (1909), Wilhelm Schlink (1902), Franz Staeble(1901), Otto Volk (1920), Heinrich Wieleitner (1901), Wilhelm Schlink, Heinrich Wieleitner, Franz Xaver Zrenner, Franz Fuchs, Karl Petri, Karl Horn, Karl Walek, Leroy Albert Howland, Franz Thalreiter, Konrad Münich, Hans Schübel, Friedrich Hans Cramer, Hans Degenhart, Charles Hamilton Ashton, Herbert Burmester, Karl Strauß, Julius Scheckenbach, Arthur Rauber, Eugen Lutz, Georg Diem, Otmar Zettl, Hans Tempel, Eduard Lampart, August Loehrl, Joseph Mayer, Johann Goettler, Johannes Höppner, Ludwig Marc, Robert Mayr, Lucian Grabowski, August Wendler, Rudolf Zahler, Josef Wagner, Fritz Lettenmeyer, Gustav Schnauder, Michael Egger
Diğer önemli öğrencileriGerhard von Poellnitz

Carl Louis Ferdinand von Lindemann (12 Nisan 1852 - 6 Mart 1939), 1882'de yayınlanan π'nin aşkın bir sayı olduğuna yani herhangi bir rasyonel katsayılı polinomun kökü olmadığına dair çalışması ile bilinen Alman matematikçidir.

Hayatı ve eğitimi

Lindemann, Hannover Krallığı'nın başkenti Hannover'de doğdu. Babası Ferdinand Lindemann, Hannover'deki bir Gymnasium'da modern diller öğretti. Annesi Emilie Crusius, Gymnasium'un müdürünün kızıydı. Ferdinand, iki yaşındayken babası Schwerin'deki bir gaz fabrikasının müdürü olarak atandı. Aile, Ferdinand'ın çocukluk yıllarını geçirdiği kasabaya taşındı ve Schwerin'de okula gitti.

19. yüzyılın ikinci yarısında Almanya'daki öğrencilerin standart uygulaması olduğu gibi, Lindemann bir üniversiteden diğerine taşındı. Çalışmalarına 1870'te Göttingen'de başladı ve orada Clebsch'ten çok etkilendi. Clebsch tarafından öğretildiği için şanslıydı çünkü Göttingen'e 1868'de atanmıştı ve ne yazık ki 1872'de öldü. Daha sonra Lindemann, Clebsch'in geometri derslerine katılırken bu notu düzenleyip revize ederken 1876'da yayınlanmak üzere aldığı ders notlarından yararlanabildi.

Lindemann ayrıca Erlangen ve Münih'te okudu. Erlangen'de doktora eğitimi aldı ve Klein'ın yönetiminde Öklid dışı doğru geometrisi ve Öklid dışı kinematik ve statik ile bağlantısı üzerine Felix Klein denetiminde bir tez yazdı. Doktora derecesi 1873 yılında Über unendlich kleine Bewegungen und über Kraftsysteme bei allgemeiner projektivischer Massbestimmung (On the infinitesimal movements and power systems in general projective determination of mass) adlı çalışması için verildi.

Doktora derecesini ardından Lindemann, İngiltere ve Fransa'daki önemli matematik merkezlerini ziyaret etmeye başladı. İngiltere'de Oxford, Cambridge ve Londra'ya ziyaretler yaptı, Fransa'da ise Chasles, Bertrand, Jordan ve Hermite'den etkilendiği Paris'te vakit geçirdi. Almanya'ya dönen Lindemann habilitasyonu için çalıştı. Bu, 1877'de Würzburg Üniversitesi tarafından ödüllendirildi ve o yıl Freiburg Üniversitesi'ne olağanüstü profesör olarak atandı ve ders verdi. 1879'da Freiburg'da sıradan profesörlüğe terfi etti.

Freiburg'da geçirdiği zamanın ardından Lindemann, Königsberg Üniversitesi'ne transfer oldu. Hurwitz ve Hilbert, oradayken Königsberg'deki personele katıldı. Lindemann, Königsberg'de bir profesör iken matematikçiler David Hilbert, Hermann Minkowski ve Arnold Sommerfeld'in doktora tezlerinin danışmanlığını yaptı. Königsberg'deyken, aktris ve yerel bir okul öğretmeninin kızı Elizabeth Küssner ile evlendi. 1893'te Lindemann, kariyerinin geri kalanında kalacağı Münih Üniversitesi'nde bir başkanlığı kabul etti.

Lindemann'ın ana çalışma alanı geometri ve analiz üzerineydi. Freiburg'da geçirdiği süre boyunca Lindemann, π sayısının aşkın bir sayı olduğuna dair kanıtını tasarladı (bkz. Lindemann-Weierstrass teoremi). π'nin aşkın olduğunu, yani π'nin rasyonel katsayılara sahip herhangi bir cebirsel denklemin kökü olmadığını kanıtlamasıyla ünlüdür. Tek başına cetvel ve pergel kullanarak belirli bir daire ile aynı alana sahip bir kare oluşturmak, daireyi kare ile çevreleme problemi, Yunan matematiğinin klasik problemlerinden biriydi. Lindemann'ın doktorasını aldığı yıl olan 1873'te Hermite, e'nin aşkın olduğuna dair kanıtını yayınladı. Bundan kısa bir süre sonra Lindemann, Paris'te Hermite'yi ziyaret etti ve ispatında kullandığı yöntemleri tartıştı. Lindemann, Hermite'ninkine benzer yöntemler kullanarak, 1882'de'nin de aşkın olduğunu tespit etti.

Aslında kanıtı, e'nin aşkın olduğunun ve olgusunun ispatına dayanmaktadır. Pek çok bilim tarihçisi, Hermite'nin, sıkı çalışmanın çoğunu yapmasına rağmen, matematik dünyasının dışında kendisine ün kazandıracak olan sonucu ispatlamak için son adımı atmadığından pişmanlık duyuyor. Bunun yerine bu şöhret Lindemann'ın üzerine yığılmıştı, ancak birçok kişi onun Hermite'den açıkça aşağı bir matematikçi olduğunu düşünüyor ve şans eseri ünlü bir sonuca tökezledi. Bunda bazı gerçekler olmasına rağmen, birçok insanın kendi şansını yarattığı hala doğrudur ve Lindemann'ın durumunda, Hermite'nin görmeyi başaramadığı numarayı fark etmesi için ona çok fazla itibar vermek gerekir.

Lambert 1761'de π'nin irrasyonel olduğunu kanıtlamıştı, ancak bu, çemberi cetvel ve pusula ile karelemenin imkansızlığını kanıtlamak için yeterli değildi, çünkü bazı cebirsel sayılar cetvel ve pergel ile oluşturulabilir. Lindemann'ın π'nin aşkın olduğuna dair kanıtı nihayet çemberi cetvel ve pergellerle karelemenin çözülmez olduğunu kanıtladı. Kanıtını 1882'de Über die Zahl π (On the number π) makalesinde yayınladı.

Fizik de Lindemann için bir ilgi alanıydı. Elektron teorisi üzerinde çalıştı ve bu konuda Arnold Sommerfeld ile çatışmaya girdi. Eckert[4] Lindemann'ın fiziğe katkılarını Sommerfeld ile yazışmalar da dahil olmak üzere el yazması materyalleri kullanarak incelemiştir.

Lindemann'ın bir diğer araştırma ilgi alanı matematik tarihiydi. Ayrıca eşiyle birlikte çeviri işini de üstlendi. Özellikle Poincaré'nin bazı yazılarını tercüme edip gözden geçirdiler. Ayrıca Fermat'ın Son Teoremini kanıtlamaya çalıştı.[5]

Matematik tarihinde önemli araştırmalar yaptı.

Lindemann, 1894'te Bavyera Bilimler Akademisi'ne yedek üye olarak seçildi ve ertesi yıl tam üye oldu. 1912'de University of St. Andrews tarafından onursal bir derece verdi.

Wussing,[6] Linedemann için aşağıdaki ifadeyi kullanmaktadır:

Lindemann, modern Alman eğitim sisteminin kurucularından biriydi. Seminerin gelişimini vurguladı ve konferanslarında en son araştırma sonuçlarını iletti. Ayrıca David Hilbert dahil altmıştan fazla doktora öğrencisini yönetti.

Hilbert, Lindemann'ın Königsberg'deki doktora öğrencisiydi. Doktora öğrencilerinden bir diğeri de Münih'te onun altında okuyan Oskar Perron'du.

Aşkınlığın ispatı

Lindemann 1882'de en iyi bilindiği sonucu, π sayısının aşkınlığını yayınladı. Yöntemleri, dokuz yıl önce Charles Hermite tarafından doğal logaritmaların temeli olan e'nin aşkın olduğunu göstermek için kullanılan yöntemlere benziyordu. Lindemann'ın ispatının yayınlanmasından önce, eğer π aşkınsa, pergel ve cetvelle daireyi kare yapmanın imkansız olacağı biliniyordu.

Popüler kültürde

Xkcd çizgi romanı 866'da, Ferdinand von Lindemann, alt metinde, görünüşe göre, hiç kimsenin gelmediği en büyük doğum günü partisini inşa etmek için bir pergel ve cetvel kullandı.

Ferdinand von Lindemann
Doğum: 12 Nisan 1852, Hannover, Alman Konfederasyonu
1873: Erlangen'de Doktora Ödülü
1877: Würzburg Üniversitesi tarafından ödüllendirildi.
1877: Freiburg Üniversitesi'ne olağanüstü profesör olarak atandı.
1879: Freiburg'da sıradan profesörlüğe terfi etti.
1883: Königsberg Üniversitesi'nde profesör oldu.
1893: Münih Üniversitesi'nde bir kürsüyü kabul etti.
1894: Bavyera Bilimler Akademisi'ne yardımcı üye olarak seçildi.
1895: Bavyera Bilimler Akademisi'nin tam üyeliğe yükseltildi.
1912: St. Andrews Üniversitesi tarafından fahri doktora verildi
Ölüm: 6 Mart 1939, Münih, Almanya

Notlar

  1. ^ "Grave of Ferdinand von Lindemann in Munich (Germany)". 29 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2021. 
  2. ^ Fritsch, Rudolf (1984), "The transcendence of π has been known for about a Century - but who was the man who discovered it?" (PDF), Results in Mathematics, Birkhäuser Verlag, Base, cilt 7, s. 173 
  3. ^ Mathematics Genealogy Project'te Ferdinand von Lindemann
  4. ^ M. Eckert, Mathematik auf Abwegen : Ferdinand Lindemann und die Elektronentheorie, Centaurus 39 (2) (1997), ss. 121-140.
  5. ^ "Mathematician:Carl Louis Ferdinand von Lindemann". 21 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2021. 
  6. ^ R. V. Jones, H. Wussing, Biography 7 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in Dictionary of Scientific Biography (New York 1970-1990).

Kaynakça

  • Biography 7 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in Encyclopaedia Britannica.
  • C. Carathéodory, Nekrolog auf Ferdinand von Lindemann, Sitzungsberichte der mathematisch Abteilung der Bayrischen Akademie der Wissenschaften zu Munich 1 (1940), ss. 61-63.
  • R. Fritsch, https://epub.ub.uni-muenchen.de/4546/1/4546.pdf 2 Kasım 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Resultate Math. 7 (2) (1984), ss. 164-183.
  • R. C. Gupta, Lindemann's discovery of the transcendence of π : a centenary tribute, Ganita-Bharati. Bulletin of the Indian Society for the History of Mathematics 4 (3-4) (1982), ss. 102-108.
  • F. von Lindemanns 70 Geburtstag, Jahresberichte der Deutschen Mathematiker-Vereinigung 31 (1922), ss. 24-30.
  • M. Waldschmidt, Les débuts de la théorie des nombres transcendants, in La recherche de la vérité (Paris, 1999), ss. 73-96.
  • O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "Ferdinand von Lindemann", MacTutor Matematik Tarihi arşivi 

Dış bağlantılar

Ayrıca bakınız

  • Lindemann-Weierstrass teoremi

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Pi sayısı</span> dairenin çevresinin çapına oranını ifade eden irrasyonel matematik sabiti

Pi sayısı , bir dairenin çevresinin çapına bölümü ile elde edilen irrasyonel matematik sabitidir. İsmini, Yunanca περίμετρον (çevre) sözcüğünün ilk harfi olan π harfinden alır. Pi sayısı, Arşimet sabiti ve Ludolph sayısı olarak da bilinir. Aynı zamanda ismini yunancada pie anlamına gelen πίτα' dan alır.

<span class="mw-page-title-main">Charles Hermite</span> Fransız matematikçi (1822 – 1901)

Charles Hermite sayı teorisi, ikinci dereceden formlar, değişmezlik teorisi, ortogonal polinomlar, eliptik fonksiyonlar ve cebir ile ilgili araştırma yapan Fransız bir matematikçiydi.

<span class="mw-page-title-main">Carl Friedrich Gauss</span> Alman matematikçi ve fizikçi (1777-1855)

Johann Carl Friedrich Gauss ya da Gauß, Alman matematikçi, astronom, istatistikçi, olağanüstü katkılardan dolayı "Matematikçilerin prensi" ve "antik çağlardan beri yaşamış en büyük matematikçi" olarak anılır.

<span class="mw-page-title-main">Max Born</span> Alman-İngiliz fizikçi ve matematikçi (1882–1970)

Max Born kuantum mekaniğinin gelişmesinde etkili olan Alman matematikçi ve fizikçi. Kuantum fiziği dışında katı hâl fiziği ve optiğe katkıda bulunmuş ve 1920-30'larda önemli fizikçilerin çalışmalarının denetimini yapmıştır. Born, yaptığı "Kuantum Mekaniği'nin temelini araştırma, özellikle dalga fonksiyonunun istatistiksel yorumlanması üzerine" adlı çalışması ile 1954 yılında Nobel Fizik Ödülü'nü almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Hermann Minkowski</span> Alman matematikçi ve fizikçi

Hermann Minkowski bir Alman matematikçi ve Königsberg, Zürih ve Göttingen'de profesörlük yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Pergel ve çizgilik çizimleri</span>

Pergel ve çizgilik çizimi, belli uzunlukta doğrular, belli büyüklükte açılar ve diğer geometrik şekilleri çizmek için sadece ideal bir çizgilik ve pergel kullanılmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Ernst Zermelo</span> Alman mantıkçı ve matematikçi

Ernst Friedrich Ferdinand Zermelo, çalışmalarının matematiğin temelleri üzerinde büyük etkileri olan bir Alman mantıkçı ve matematikçiydi. Zermelo–Fraenkel aksiyomatik küme teorisini geliştirmedeki rolü ve iyi-sıralılık ilkesi için kanıtıyla tanınır. Ayrıca, 1929'da satranç oyuncularını sıralama üzerine çalışması, ikili karşılaştırma için bu yöntemi kullanan çeşitli uygulamalı alanlar üzerinde derin bir etkisi olmaya devam eden bir modelin ilk tanımıdır.

<span class="mw-page-title-main">Emmy Noether</span> Soyut cebir ve kuramsal fiziğe çığır açıcı katkılarıyla bilinen Alman Yahudi kadın matematikçi (1882-1935)

Emmy Noether, soyut cebir ve kuramsal fiziğe çığır açıcı katkılarıyla bilinen bir Alman matematikçidir. Pavel Alexandrov, Albert Einstein, Jean Dieudonné, Hermann Weyl, Norbert Wiener ve daha birçok kişi tarafından halka, alan ve cebir teorilerinde devrim yaratan, tarihin en önemli matematikçilerinden biri olarak nitelendirilmiştir. Noether teoremi, simetri ile korunum yasaları arasındaki temel bağı açıklar.

Dinostratus, Menaechmus'un kardeşi olan Yunan matematikçi ve geometriciydi. Daireyi kareleştirme problemini çözmek için kuadratrisi kullanmasıyla tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Matematik tarihi</span> matematik biliminin tarihi

Matematik tarihi, öncelikle matematikteki keşiflerin kökenini araştıran ve daha az ölçüde ise matematiksel yöntemleri ve geçmişin notasyonunu araştıran bir bilimsel çalışma alanıdır. Modern çağdan ve dünya çapında bilginin yayılmasından önce, yeni matematiksel gelişmelerin yazılı örnekleri yalnızca birkaç yerde gün ışığına çıktı. MÖ 3000'den itibaren Mezopotamya eyaletleri Sümer, Akad, Asur, Eski Mısır ve Ebla ile birlikte vergilendirmede, ticarette, doğayı anlamada, astronomide ve zamanı kaydetmede/takvimleri formüle etmede aritmetik, cebir ve geometri kullanmaya başladı.

<span class="mw-page-title-main">Hipokrat ayı</span>

Geometride adını Sakız Adalı Hipokrat'tan sonra alan Hipokrat ayı, iki çemberden oluşan yaylarla sınırlanmış bir aydır, daha küçük olanın çapı, daha büyük çember üzerinde dik bir açıyı kapsayan bir kirişe sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Barbier teoremi</span>

Geometride, Barbier teoremi, kesin şekli ne olursa olsun, sabit genişliğe sahip her eğrinin çevresinin, genişliğinin π katı olduğunu belirtir. Bu teorem, ilk olarak Joseph-Émile Barbier tarafından 1860'ta yayınlandı.

<span class="mw-page-title-main">Dinostratus teoremi</span>

Geometride, Dinostratus teoremi, eğer trisektris düz kenar bir cetvel ve pergele ek olarak kullanılabilirse, daireyi kareyle çevrelemeye izin veren Hippias trisektrisinin bir özelliğini tanımlar. Teorem, ismini, MÖ 350 civarında daireyi kareyle çevreleme çalışırken kanıtlayan Yunan matematikçi Dinostratus'tan almıştır.

Bu, temel bir matematik sabiti olan pi ile ilgili konuların listesidir.

<span class="mw-page-title-main">Sakız Adalı Hipokrat</span> MÖ 5. yüzyılda yaşamış Yunan matematikçi ve astronom

Sakız Adalı Hipokrat eski bir Yunan matematikçi, geometrici ve astronom.

<span class="mw-page-title-main">Axel Thue</span>

Axel Thue, Diyofant yaklaşımı, Diyofant denklemleri ve kombinatorik alanındaki orijinal çalışmaları ile tanınan Norveçli bir matematikçi. Thue, Diophantine denklemlerini inceledi ve örneğin 'in sonsuz sayıda tam sayı çiftiyle sağlanamayacağını gösterdi.

<span class="mw-page-title-main">Felix Klein</span> Alman matematikçi, Erlangen Programının yazarı (1849-1925)

Christian Felix Klein, grup teorisi, karmaşık analiz, Öklid dışı geometri ve geometri ile grup teorisi arasındaki ilişkiler üzerine yaptığı çalışmalarla tanınan Alman matematikçi ve matematik eğitimcisi. Klein'ın geometrileri temel simetri gruplarına göre sınıflandıran 1872 Erlangen programı, döneminin matematiğinin büyük kısmının etkili bir senteziydi.

Aşağıda geometri'deki önemli gelişmelerin bir zaman çizelgesi verilmiştir:

<span class="mw-page-title-main">Çemberin kareleştirilmesi</span> Antik Yunandan beri bilinen bir geometri problemi

Çemberin kareleştirilmesi veya Dairenin kareleştirilmesi, ilk olarak Yunan matematiğinde gündeme gelen bir geometri problemidir. Bir pergel ve çizgeç ile sadece sonlu sayıda adım kullanarak verilen bir dairenin alanı ile eş bir kare inşa etme uğraşısıdır. Problemin zorluğu, Öklid geometrisi'nin çizgiler ve dairelerin varlığına ilişkin aksiyomlarının böyle bir karenin varlığını gerektirip gerektirmediği sorusunu gündeme getirdi.

<span class="mw-page-title-main">Çizilebilir sayı</span> Cetvel ve pergel kullanılarak, geometrik olarak oluşturulabilen gerçek sayı

Çizilebilir sayı terimi, geometri ve cebirde kullanılır ve bir reel sayı 'nin, belirli koşullar altında bir çizgi olarak çizilebilip çizilemeyeceğini ifade eder. Eğer birim uzunlukta herhangi çizgiyi kullanarak, sadece pergel ve cetvel yardımıyla ve belirli sayıda adımda, r uzunluğunda bir başka çizgi çizebilirse, bu durumda r sayısı çizilebilir bir sayıdır. Başka bir deyişle, r sayısını, sadece tam sayıları ve temel matematik işlemleri ile karekök alma işlemini kullanarak açık bir şekilde ifade edebiliyorsa, r sayısı çizilebilir kabul edilir.