İçeriğe atla

Ferdinand Georg Frobenius

Ferdinand Georg Frobenius
Doğum26 Ekim 1849(1849-10-26)
Charlottenburg, Berlin
Ölüm3 Ağustos 1917 (67 yaşında)
Berlin
Defin yeriNon-Cemetery Burial[1]
MilliyetAlman
VatandaşlıkAlmanya
EğitimGöttingen Üniversitesi, Berlin Humboldt Üniversitesi, ETH Zürih
Mezun olduğu okul(lar)Berlin Humboldt Üniversitesi
Tanınma nedeniFrobenius yöntemi, Frobenius matrisi, Frobenius karmaşıklığı, Frobenius grubu
EvlilikAuguste Lehmann[2]
Kariyeri
DalıMatematik, Cebir, Grup teorisi, Topoloji
Çalıştığı kurumBerlin Humboldt Üniversitesi (1892–1917), ETH Zürih (1875–1892)
TezDe functionum analyticarum unius variabilis per series infinitas repraesentatione (1870)
Doktora
danışmanı
Ernst Eduard Kummer, Karl Weierstrass
Doktora öğrencileriErnst Jacobsthal, Richard Fuchs, Edmund Landau, Issai Schur, Konrad Knopp, Walter Schnee, Fyodor Ivanovich Busse, Robert Jentzsch, Robert Remak, Erich Stiemke, Hermann Bröcker, Karl Fischer, Friedrich Steinbacher, George Robert Olshausen, Rudolf Ziegel, Alexander Radzig, Arthur Hamburger
Diğer önemli öğrencileriPaul Bernays, Anton Sushkevich
EtkilendikleriGottfried Wilhelm Leibniz, Damaris Cudworth Masham[3]

Ferdinand Georg Frobenius (26 Ekim 1849 - 3 Ağustos 1917), en çok eliptik fonksiyonlar teorisine, diferansiyel denklemlere, sayı teorisine ve grup teorisine yaptığı katkılarla tanınan bir Alman matematikçi. Frobenius-Stickelberger formülleri olarak bilinen, eliptik fonksiyonları yöneten ve bikuadratik formlar teorisini geliştiren ünlü determinantal özdeşlikleriyle tanınır. Ayrıca, fonksiyonların rasyonel yaklaşımları kavramını (günümüzde Padé yaklaşımları olarak bilinir) ilk ortaya atan oydu ve Cayley-Hamilton teoremi için ilk tam kanıtı verdi. Ayrıca, adını modern matematiksel fizikte Frobenius manifoldları olarak bilinen bazı diferansiyel geometrik nesnelere verdi.

Hayatı

Ferdinand Georg Frobenius 26 Ekim 1849'da Berlin'in bir banliyösü olan Charlottenburg'da[4] Protestan bir papaz olan babası Christian Ferdinand Frobenius ve annesi Christine Elizabeth Friedrich'in çocukları olarak doğdu. Joachimsthal Gymnasium'a 1860'ta neredeyse on bir yaşındayken girdi.[5] 1867'de mezun olduktan sonra, üniversite eğitimine başladığı Göttingen Üniversitesi'ne gitti, ancak burada Kronecker, Kummer ve Karl Weierstrass'ın derslerine katıldığı Berlin'e dönmeden önce sadece bir dönem çalıştı. Doktorasını Weierstrass gözetiminde 1870'te aldı. Tezi diferansiyel denklemlerin çözümü üzerineydi. 1874'te, ilk olarak Joachimsthal Gymnasium'da ortaokul düzeyinde öğretmenlik yaptıktan sonra, sonra Sophienrealschule'de, Berlin Üniversitesi'ne bir matematik profesörü (extraordinarius) olarak atandı.[5] Frobenius, Eidgenössische Polytechnikum'da sıradan bir profesör olarak randevu almak için Zürih'e gitmeden bir yıl önce ancak Berlin'deydi. Frobenius, 1875 ile 1892 arasında on yedi yıl boyunca Zürih'te çalıştı. Orada evlendi, ailesini büyüttü ve matematiğin çok farklı alanlarında çok önemli işler yaptı. Aralık 1891'in son günlerinde Kronecker öldü ve bu nedenle Berlin'deki sandalyesi boşaldı. Frobenius'un Berlin'i matematiğin ön saflarında tutacak doğru kişi olduğuna şiddetle inanan Weierstrass, Frobenius'un atanması için hatırı sayılır nüfuzunu kullandı. 1893'te Prusya Bilimler Akademisi'ne seçildiği Berlin'e döndü.

Çalışmaları

Grup teorisine katkıları

Grup teorisi, Frobenius'un kariyerinin ikinci yarısındaki başlıca ilgi alanlarından biriydi. İlk katkılarından biri, soyut gruplar için Sylow teoremlerinin kanıtıydı. Daha önceki kanıtlar permütasyon grupları içindi. İlk Sylow teoremini (Sylow gruplarının varlığına ilişkin) kanıtı, bugün sıklıkla kullanılanlardan biridir.

  • Frobenius ayrıca aşağıdaki temel teoremi kanıtlamıştır: Eğer pozitif bir n tam sayısı, bir G sonlu grubunun |G| sırasını bölerse, ardından xn =1 denkleminin G’deki çözüm sayısı bazı pozitif k tam sayıları için kn’ye eşittir. Ayrıca şu problemi de ortaya koydu: Eğer, yukarıdaki teoremde, k = 1 ise, xn = 1 denkleminin çözümleri G’de bir alt grup oluşturur. Yıllar önce bu problem çözülebilir gruplar için çözüldü.[6] Ancak 1991 yılında , sonlu basit grupların sınıflandırılmasından sonra, bu problem genel olarak çözüldü.

Daha da önemlisi, grupların yapısını incelemek için temel araçlar olan grup karakterleri ve grup temsilleri teorisini yaratmasıydı. Bu çalışma, Frobenius karmaşıklığı kavramına ve şimdi Frobenius grupları olarak adlandırılan grupların tanımlanmasına yol açtı. Aşağıda ifade edilen şeklinde bir H < G alt grubu varsa, G grubunun bir Frobenius grubu olduğu söylenir:

hepsi için .

Bu durumda küme,

G’nin etkisiz elemanı ile birlikte John G. Thompson'ın 1959'da gösterdiği gibi nilpotent (üstelsıfır) olan bir alt grup oluşturur.[7] Bu teoremin bilinen tüm kanıtları karakterlerden yararlanır. Frobenius, karakterler hakkındaki ilk makalesinde (1896), tüm tekil asal sayılar p için, (1/2) (p3 - p) dereceli grubunun karakter tablosunu oluşturdu (Bu grup p > 3 için basitçe sağlanır). Simetrik ve alternatif grupların temsil teorisine de temel katkılarda bulundu.

Sayı teorisine katkıları

Frobenius, Q üzerinden Galois gruplarında asal sayıları eşlenik sınıflarına dönüştürmenin kanonik bir yolunu tanıttı. Özellikle eğer K/Q sonlu Galois genişlemesi ise, K’de dallanmayan her (pozitif) asal p’ye ve K’de p’nin üzerinde uzanan her bir asal ideal P’ye g (x) = xp (mod P) koşulunu sağlayan K'nin tüm x tam sayıları için benzersiz bir Gal (K/Q) öğesi vardır. P'nin p'ye göre değiştirilmesi, g’yi bir eşleniğe (ve g'nin her eşleniği bu şekilde oluşur) dönüştürür, bu nedenle Galois grubundaki g'nin eşlenik sınıfı kanonik olarak p ile ilişkilidir. Buna, p’nin Frobenius eşlenik sınıfı adı verilir ve eşlenik sınıfının herhangi bir öğesi, p’nin Frobenius öğesi olarak adlandırılır. K için Galois grubu Q üzerinden modulo m birimleri olan m'inci siklotomik cismi alırsak (ve dolayısıyla abelyen, böylece eşlenik sınıflar elemanı olur), p için m’yi bölmemek için Galois grubundaki Frobenius sınıfı p mod m’dir. Bu bakış açısına göre, Galois gruplarındaki Frobenius eşlenik sınıflarının Q’ya (veya daha genel olarak herhangi bir sayı cismi üzerindeki Galois gruplarına) dağılımı, Dirichlet'in aritmetik ilerlemelerde asal sayılar hakkındaki klasik sonucunu genelleştirir. Q’nun sonsuz dereceli genişlemelerinin Galois gruplarının incelenmesi, önemli ölçüde Frobenius elemanlarının bu yapısına dayanır ve bu, bir anlamda ayrıntılı çalışma için erişilebilir olan yoğun bir eleman alt kümesi sağlar.

Ayrıca bakınız

  • Ferdinand Georg Frobenius'un adını alan şeylerin listesi
  • Frobenius yöntemi
  • Frobenius matrisi
  • Frobenius karmaşıklığı
  • Frobenius grubu

Yayınları

Notlar

  1. ^ "Ferdinand Georg Frobenius". 20 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2021. 
  2. ^ "Frobenius, Georg Ferdinand". 19 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2021. 
  3. ^ "About: Ferdinand Georg Frobenius". 8 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2021. 
  4. ^ "Born in Berlin". 26 Ekim 2010. 10 Mart 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ a b "Biography". 26 Ekim 2010. 24 Mayıs 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ Hall, Marshall, Jr. (1999). The Theory of Groups. 2nd. Providence, Rhode Island: AMS Chelsea. ss. 145-146. ISBN 0-8218-1967-4.  Google Kitaplar'da Theorem 9.4.1., s. 145,
  7. ^ Thompson, J. G. (1959). "Normalp-complements for finite groups". Mathematische Zeitschrift. Cilt 72. ss. 332-354. doi:10.1007/BF01162958. 

Kaynakça

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Walther Bothe</span> Alman nükleer fizikçi, Nobel Ödülünü Max Born ile paylaştı

Walther Wilhelm Georg Bothe, 1954'te Max Born ile Nobel Fizik Ödülü'nü paylaşan bir Alman nükleer fizikçiydi.

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Nietzsche'nin kütüphanesi</span>

Alman filozof Friedrich Nietzsche, ölümünden sonra dahi korunmuş ve günümüze kadar ulaşmış geniş bir özel kütüphaneye sahipti. Bugün bu kütüphane, yaklaşık 170'i, çoğu önemli olmak üzere, onun tarafından yapılan açıklamalar içeren yaklaşık 1,100 ciltten oluşmaktadır. Lakin okuduğu kitapların ancak yarısından azı kütüphanesinde bulunmaktadır.

Rodrigues formülü matematikteki Legendre polinomları'nı üretmek için bir formüldür. Birbirlerinden bağımsız olarak, Olinde Rodrigues (1816), James Ivory (1824) ve Carl Gustav Jacob Jacobi (1827) tarafından ifade edilmiştir. 1865'te Hermite, Rodrigues'in formülü ilk bulan olduğuna dikkat çekmesinden sonra "Rodrigues formülü" ismi Heine tarafından 1878'de tanıtılmıştır, ayrıca diğer ortogonal polinomlar'ı genelleştirmek için de kullanılmıştır.Askey (2005) ayrıntılı olarak Rodrigues formülünün geçmişini açıklanmaktadır.

Matematikte Christoffel–Darboux teoremi Elwin Bruno Christoffel (1858) ve Jean Gaston Darboux (1878) tarafından tanıtılmış, ortogonal polinomlar için bir özdeşliktir.

<span class="mw-page-title-main">Albert Neisser</span>

Albert Ludwig Sigesmund Neisser, bel soğukluğunun etkenini bulan Alman doktordur.

Matematik'te, Clausen formülü Thomas Clausen tarafından 1828'de bulundu, bir geneleştirilmiş hipergeometrik seri olarak bir Gaussian hipergeometrik serisinin kare ifadesidir. Bu durum

<span class="mw-page-title-main">Theodore K. Lorenz</span>

Theodore K Lorenz (1842–1911), Alman ornitologdur.

<span class="mw-page-title-main">Kurt Hensel</span> Alman matematikçi (1861-1941)

Kurt Wilhelm Sebastian Hensel Alman matematikçi.

<span class="mw-page-title-main">Helmholtz teoremleri</span>

Akışkanlar mekaniğinde, Helmholtz teoremleri, girdap (vorteks) filamanlarının çevresindeki üç boyutlu akışkan hareketlerini tanımlar. İsmini Hermann von Helmholtz'den alan bu teoremler, viskoz olmayan akışlarda ve viskozite etkisinin az olup göz ardı edilebileceği akışlarda geçerlidir.

<span class="mw-page-title-main">Biedermeier</span> 1815-1848 arasında Almanya ve Avusturyada egemen olan sanatsal üslup

Biedermeier, Viyana Kongresi sonu, 1815 ile 1848 yılları arasında Alman Konfederasyonu topraklarında gelişen bir sanat akımı. Temelde burjuva zevk ve sanat anlayışına uyum gösteren biedermeier, bilhassa mobilya ve resim alanında kendisini göstermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Hermann Hankel</span> Alman matematikçi (1839-1873)

Hermann Hankel, Alman matematikçi. Karmaşık analiz de dahil olmak üzere matematiksel analize olan katkılarda bulunmuştur. Hankel dönüşümü, Hankel fonskiyonları ve Hankel matrisi ile tanınmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Axel Thue</span>

Axel Thue, Diyofant yaklaşımı, Diyofant denklemleri ve kombinatorik alanındaki orijinal çalışmaları ile tanınan Norveçli bir matematikçi. Thue, Diophantine denklemlerini inceledi ve örneğin 'in sonsuz sayıda tam sayı çiftiyle sağlanamayacağını gösterdi.

<span class="mw-page-title-main">Felix Klein</span> Alman matematikçi, Erlangen Programının yazarı (1849-1925)

Christian Felix Klein, grup teorisi, karmaşık analiz, Öklid dışı geometri ve geometri ile grup teorisi arasındaki ilişkiler üzerine yaptığı çalışmalarla tanınan Alman matematikçi ve matematik eğitimcisi. Klein'ın geometrileri temel simetri gruplarına göre sınıflandıran 1872 Erlangen programı, döneminin matematiğinin büyük kısmının etkili bir senteziydi.

<span class="mw-page-title-main">Hellmuth Kneser</span> Alman matematikçi (1898-1973)

Hellmuth Kneser, grup teorisi ve topolojiye kayda değer katkılarda bulunan bir Baltık Alman matematikçi.

<span class="mw-page-title-main">Carl Gustav Axel Harnack</span> Baltık asıllı Alman matematikçi (1851-1888)

Carl Gustav Axel Harnack (7 Mayıs [E.U. 25 Nisan] 1851, Dorpat potansiyel teoriye katkıda bulunan bir Baltık Alman matematikçi. Harnack eşitsizliği harmonik fonksiyonlara uygulandı. Ayrıca, gerçek düzlem cebirsel eğriler için Harnack eğri teoremini kanıtlayarak düzlem eğrilerinin gerçek cebirsel geometrisi üzerinde çalıştı.

<span class="mw-page-title-main">Ludwig Bieberbach</span>

Ludwig Georg Elias Moses Bieberbach, Alman matematikçi ve Nazidir.

<span class="mw-page-title-main">Lothar Collatz</span> Alman matematikçi (1910-1990)

Lothar Collatz, Arnsberg, Vestfalya doğumlu Alman matematikçiydi.

August Karl Krönig, 1856'da gazların kinetik teorisinin bir açıklamasını yayınlayan Alman bir kimyager ve fizikçidir.

Anton Loibl GmbH, Ahnenerbe araştırma şubesi ve Lebensborn öjeni programı için bir finansman kaynağı olan SS'ye ait bir şirketti. Hitler'in şoförü Anton Loibl tarafından icat edilen bir bisiklet reflektörünü pazarlamak için yaratıldı. Köle işçi çalıştırıyordu.

<span class="mw-page-title-main">Lazarus Fuchs</span> Alman matematikçi (*1833 – †1902)

Lazarus Immanuel Fuchs, doğrusal diferansiyel denklemler alanında önemli araştırmalara katkıda bulunan Yahudi-Alman matematikçidir. Moschin (Mosina)'da doğmuş ve Berlin, Almanya'da ölmüştür. Schöneberg'de St. Matthew's Mezarlığı'na gömülmüştür. H bölümündeki mezarı korunmuş ve Berlin Eyaleti'nin şeref mezarı olarak listelenmiştir.