İçeriğe atla

Faz (madde)

Fiziksel bilimlerde faz; bir malzemenin fiziksel özelliklerinin her noktasında aynı olduğu bölgedir/alandır (termodinamik bir sistemdir - İng: Thermodynamic system)[1][2]:86[3]:3. Fiziksel özelliklerinin örneklerinden üç tanesi, yoğunluk içermesi, mıknatıslanma ve kimyasal bileşimi indeksi. Basit bir açıklama ile bir faz fiziksel olarak ayrı, kimyasal olarak yeknesak ve (genellikle) mekanik ayrılabilir malzemeli bir bölge olmasıdır. Bir cam kavanoz buz ve sudan oluşan bir sistemde, buz küpleri birinci faz, su ikinci faz ve suyun üstünde bulunan nem ise üçüncü fazdır. Cam kavanoz ise başka bir ayrı aşamasıdır. Faz terimi bazen maddenin hali olarak eş anlamlı bir şekilde kullanılabilir. Ancak bir maddenin aynı halde çok sayıda karışmayan fazı olabilir. Ayrıca, faz terimi bazen bir faz diyagramı için üzerinde sınır ile basınç ve sıcaklık gibi durum değişkenler açısından sınırı çizilmiş denge durumunda bir dizi oluşturmak için kullanılır. Faz sınırları gibi katı veya başka bir kristal yapısından daha ince değişikliğine sıvıdan bir değişiklik olarak maddenin organizasyon değişiklikleriyle ilgili olduğundan bu son kullanım durumuna eş anlamlısı olarak "faz" kullanımına benzer. Ancak, madde ve faz diyagramı kullanımların hali yukarıda verilen ve amaçlanan anlam terim kullanıldığı bağlamdan kısmen tespit edilmelidir resmi tanımı ile orantılı değildir. Fazın çeşitleri Farklı fazlar, gaz, sıvı, katı, plazma veya Bose-Einstein yoğuşma ürünü olarak maddenin farklı durumlar olarak tarif edilebilir. Maddenin katı ve sıvı formda diğer haller arasındaki faydalı mezofazlar.

Küçük bir parça argon buzunun hızlıca erimesi katıdan sıvıya geçişi gösterir

Fazın çeşitleri

Demir-karbon faz diyagramı, farklı fazların oluşması için gerekli koşulları gösteriyor.

Farklı fazlar, gaz, sıvı, katı, plazma veya Bose-Einstein yoğuşma ürünü olarak maddenin farklı durumlar olarak tarif edilebilir. Maddenin katı ve sıvı formda diğer haller arasındaki faydalı mezofazlar.

Farklı fazlar da maddenin belirli bir hal içinde var olabilir. Demir alaşımları için şemada gösterildiği gibi, çeşitli evreleri hem katı hem de sıvı haller için vardır. Fazlar ayrıca çözünürlüğe dayalı bir şekilde ayrılabilirler örneğin polar (hidrofil) ya da (hidrofobik) polar olmayan gibi. Su karışımı (bir polar sıvı) ve bir yağ (polar olmayan bir sıvı) kendiliğinden iki ayrı fazı olacaktır. Su, sıvı yağ içinde çok düşük çözünürlüğe sahiptir ve (çözünmeyen) yağda, su içinde düşük bir çözünürlüğe sahiptir. Çözünürlük maksimum miktardaki çözünenin çözücü içinde erimesi ile ortaya çıkar. Bir karışım iki sıvı fazından fazla olacak şekilde ayrılabilir ve fazların ayrılma kavramları katılara uzanabilir. Katılar katı çözeltileri ya da farklı kristal fazları oluşturabilirler. Metal çiftleri karşılıklı olarak alaşımlardan çözünebilirler. Karşılıklı çözünemeyen metal çiftleri ise çözünemezler.

Birçokları olduğu gibi sekiz karışmaz sıvı gözlenmiştir. Karşılıklı karışmaz sıvı fazlar sudan oluşturulmuştur, erimiş fosfor da su (sulu faz), hidrofobik organik çözücüler, perflorokarbonlar (florlu fazı), silikonlar, çeşitli metallerden oluşturulmuştur ve edilmektedir. Tüm organik çözücüler tamamen karışabilir. Örneğin Etilen glikol ve tolüen karışımı, iki farklı organik fazlar halinde ayrılabilir.

Fazlar makroskobik bir şekilde kendiliğinden ayrılması gerekmez. Emülsiyon ve kolloidler fiziksel ayrılmayan eriyebilen fazın karıştırılması çifti kombinasyonları örnekleridir.

Faz dengesi

Soldan dengeleme birçok homojen bileşimler ile bir tek faz oluşturmaktır ama sıcaklık ve basınca bağlı olduğundan tek bir maddenin iki veya daha fazla ayrı faza ayrılabilmektedir. Her faz içinde, özellikleri aynı ama iki farklı faz arasında özellikleri farklı bulunmaktadır.

Üzerinde hava boşluğu bulunan kapalı bir kavanozdaki su, iki fazlı bir sistem oluşturur. Suyun çoğu, su moleküllerinin karşılıklı çekimi ile tutulduğu sıvı fazdadır. Dengede bile moleküller sürekli hareket halindedir ve arada bir, sıvı fazdaki bir molekül, sıvı fazdan kopup gaz fazına girmek için yeterli kinetik enerji kazanır. Aynı şekilde, arada bir buhar molekülü sıvı yüzeyiyle çarpışır ve sıvıya yoğunlaşır. Dengede, buharlaşma ve yoğuşma süreçleri tam olarak dengelenir ve her iki fazın hacminde net bir değişiklik olmaz.

Su üzerindeki hava yaklaşık % 3 bir nem olduğunda, oda sıcaklığında ve basıncında su kabı dengeye ulaşır. Bu oran sıcaklık arttığı müddetçe artar. 100 °C'de ve atmosferik basınçta Hava % 100 su kadar dengeye ulaşmamıştır. Sıvı 100 °C'nin üzerinde biraz ısıtılır ise(su kaynar ise ) sıvıdan gaza geçişler sadece yüzeyde olmaz sıvının hacminde gerçekleşir.

Fazların numaraları

(İng:Multiphasic liquid)

Tek bileşenli bir malzeme için tipik bir faz diyagramı; katı,sıvı ve gaz fazlarını göstermektedir. Devamlı yeşil çizgi sıvı-katı faz çizgisinin sıradan şeklidir. kesikli yeşil çizgi ise basınç arttığı zaman suyun gösterdiği sıra dışı davranışı teslim eder. Üçlü ve kritik noktalar kırmızı noktalar olarak gösterilmiştir.

Belirli bir bileşim için, sadece belirli fazlar, belirli bir sıcaklık ve basınçta mümkündür. Oluşturacak fazların sayısı ve türü, tahmin etmek zordur ve genellikle deney ile belirlenir. Bu tür deneylerin sonuçları faz diyagramlarında çizilebilir.

Burada gösterilen faz diyagramı tek bileşenli sistemi içindir. Mümkün fazlar sadece basınç ve sıcaklığa bağlıdır bu basit sistemde,. İşaretlemeler iki veya daha fazla fazın denge halinde bulundukları noktaları gösterir. Sıcaklıklar ve uzak işaretleme basınçlarda, dengede sadece bir faz olacaktır.

Şemada, sıvı ve gaz arasındaki sınırı işaretleme mavi çizgi süresiz devam etmez, ama kritik nokta denilen bir noktada sona erer. Sıcaklık ve basınç kritik noktaya yaklaştıkça, sıvı madde ve gazın özellikleri giderek daha fazla benzer hale gelir. Sıvı ve gazın ayırt edilmediği hale kritik nokta denir.. Kritik noktasının üstünde, artık ayrı bir sıvı ve gaz fazları vardır: süper kritik akışkan olarak adlandırılır, sadece genel bir sıvı fazı vardır. Suda, kritik nokta yaklaşık 647 K (374 °C veya 705 °F) 22,064 MPa gerçekleşir.

Su faz diyagramının bir sıra dışı özellik (noktalı yeşil çizgiyle gösterilen) katı-sıvı faz hattı negatif eğime sahip olmasıdır. Koyu yeşil hat örneklediği gibi çoğu maddeler için, eğim olumlu. Bu su olağandışı bir özelliği, sıvı sudan daha düşük bir yoğunluğa sahip olan buz ile ilgilidir. Basıncı artırarak erime neden olur yüksek yoğunluklu fazına, içine su sürücüler.

Faz diyagramının sıra dışı değil özelliği olsa bir başka ilginç katı-sıvı faz hattı sıvı-gaz fazı hattını karşılayan noktasıdır. Kesişme üçlü nokta olarak anılır. Üçlü noktada, tüm üç faz bir arada bulunabilir.

Deneysel, faz hatları nedeniyle birden çok fazlar formlarını geliştiren sıcaklık ve basınç bağımlılık eşleştirmek için nispeten kolaydır. Gibbs'in faz kuralı bakın. Bir piston ile donatılmış bir kapalı ve iyi yalıtılmış silindirin oluşan bir test aygıtı düşünün. Doğru miktarda su şarj ve ısı uygulama, sistem faz diyagramı gaz bölgesinde istenen herhangi bir noktaya getirilebilir. Piston yavaş düşer, sistem faz diyagramı gaz bölgede sıcaklık ve basınç artan bir eğri izler. Gaz sıvı yoğunlaşmaya başlar noktada, sıcaklık ve basınç eğrisinin yönü aniden suyun tüm yoğunlaşmış kadar faz hattı boyunca iz değişecektir.

Arayüzey olayları

(İng Surface science)

Dengedeki iki faz arasında dar bir bölge mevcuttur. Bu bölgede özellikler fazın özellikleri değildir. Bu yüzey çok ince olmasına rağmen, bu tür yüzey gerilimi gösteren bir sıvı neden olarak önemli ve kolaylıkla gözlemlenebilir etkilere sahip olabilir. Bunların karışımları, bazı bileşenler tercihli olarak arayüz doğru hareket edebilir. Modelleme, tanımlama veya belirli bir sistemin davranışını anlamak açısından, ayrı bir faz olarak ara yüz bölgesini tedavi etmek için etkili olabilir.

Kristal fazları

Tek bir malzemenin ayrı fazlar oluşturabilen çeşitli farklı katı halde olabilir. Su, bir malzemenin bilinen bir örnektir. Örneğin, meyveli dondurma normal altıgen bir şekilde buz Ih bulunan, ancak, aynı zamanda kübik buz içinde, rombohedral buz II ve birçok diğer formları halinde mevcut olabilir. Polimorfizm birden fazla kristal şeklinde mevcut olduğu, bir katı yeteneğidir. Saf kimyasal elementler için, polimorfizm allotropi olarak bilinir. Örneğin, elmas, grafit ve fulleren karbon farklı allotroplarıdır.

Faz değişimleri

Bir madde faz değişimine uğradığında (maddenin bir halinden diğerine geçiş yaparken), genellikle enerji alır ya da verir. Örneğin, su buharlaştığında, buharlaşan moleküller sıvının çekici kuvvetlerinden kaçarken kinetik enerjide oluşan artış, sıvının sıcaklığındaki düşüş olarak yansır. Faz değişimini başlatmak için gerekli olan enerji suyun iç termal enerjisinden alınmaktadır, bu da sıvının daha düşük bir sıcaklığa doğru soğumasına sebep olur; Bu yüzden buharlaşma soğutma işlemleri açısından kullanışlı bir yöntemdir. Bakınız: Buharlaşma ısısı. Bunun tam tersi olan süreç olan yoğuşma ısı veren bir süreçtir. Bir katının sıvıya doğru faz geçişiyle ilgili olan ısı enerjisi ya da entalpi, ergime ısısı (İng: enthalpy of fusion) olarak ve bir katının gaza doğru faz geçişiyle ilgili olan ısı enerjisi ise süblimleşme ısısı (İng: enthalpy of sublimation) olarak adlandırılır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Modell, Michael; Robert C. Reid (1974). Thermodynamics and Its Applications. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall. ISBN 0-13-914861-2. 
  2. ^ Enrico Fermi (25 Nisan 2012). Thermodynamics. Courier Corporation. ISBN 978-0-486-13485-7. 
  3. ^ Clement John Adkins (14 Temmuz 1983). Equilibrium Thermodynamics. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-27456-2. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Su</span> H2O formülüne sahip kimyasal bileşik, yaşam kaynağı

Su, Dünya üzerinde bol miktarda bulunan ve tüm canlıların yaşaması için vazgeçilmez olan, kokusuz ve tatsız bir kimyasal bileşiktir. Sıklıkla renksiz olarak tanımlanmasına rağmen kızıl dalga boylarında ışığı hafifçe emmesi nedeniyle mavi bir renge sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Maddenin hâlleri</span> maddenin farklı aşamalarında yer alan farklı hâlleri

Bir fizik terimi olarak maddenin hâli, maddenin aldığı farklı fazlardır. Günlük hayatta maddenin dört farklı hâl aldığı görülür. Bunlar; katı, sıvı, gaz ve plazmadır. Maddenin başka hâlleri de bilinir. Örneğin; Bose-Einstein yoğunlaşması ve nötron-dejeneje maddesi. Fakat bu hâller olağanüstü durumlarda gerçekleşir, çok soğuk ya da çok yoğun maddelerde. Maddenin diğer hâllerininde, örneğin quark-gluon plazmalar, mümkün olduğuna inanılır fakat şu an sadece teorik olarak bilinir. Tarihsel olarak, maddenin özelliklerindeki niteleyici farklılıklara dayanarak ayrım yapılır. Katı hâldeki madde bileşen parçaları ile bir arada tutulur ve böylece sabit hacim ve şeklini korur. Sıvı hâldeki madde hacmini korur fakat bulunduğu kabın şeklini alır. Bu parçalar bir arada tutulur ama hareketleri serbesttir. Gaz hâlindeki madde ise hem hacim olarak hem de şekil olarak bulunduğu kaba ayak uydurur.Bu parçalar ne beraber ne de sabit bir yerde tutulur. Maddenin plazma hâli ise, nötr atomlarda dahil, hacim ve şekil olarak tutarsızdır. Serbestçe ilerleyen önemli sayıda iyon ve elektron içerirler. Plazma, evrende maddenin en yaygın şekilde görülen hâlidir.

<span class="mw-page-title-main">Gaz</span> maddenin dört temel halinden biri

Gaz, maddenin 4 temel hâlinden biridir. Bu haldeyken maddenin yoğunluğu çok az, akışkanlığı son derece fazladır. Gaz halindeki maddelerin belirli bir şekli ve hacmi yoktur. Katı bir madde ısıtıldığı zaman, katı halden sıvı, sıvı halden de gaz haline geçer. Bu duruma faz (safha) değişikliği denir. Sıvıyı meydana getiren tanecikler birbirlerini çeker. Sıvı ısıtıldığı zaman, tanecikler arasındaki çekim kuvveti yenilir ve tanecikler sıvı fazdan (ortamdan) ayrılarak gaz haline dönüşürler. Gazı meydana getiren tanecikler her yönde hareket edebilir ve bulundukları kabın hacmini alabilirler.

<span class="mw-page-title-main">Erime noktası</span>

Erime noktası, kristal ve saf olan bir maddenin katı halden sıvı hale geçtiği belirli bir sıcaklıktır. Bu sıcaklığa o maddenin erime noktası denir. Bütün kristal yapıya sahip saf maddelerin erime noktasında, yani katı halden sıvı hale geçene kadar, sıcaklığı sabit kalır. Ancak tamamen sıvı hale geçtikten sonra sıcaklığı yükselir. Saf kristal cisimlerin erime noktası ile donma noktası arasında sıcaklık farkı yoktur. Mesela saf su, 0 °C de donar. Fakat saf olmayan maddelerin, yani karışımların donma ve erime noktaları farklıdır.

<span class="mw-page-title-main">Katı</span> maddenin 4 halinden biri

Katı, maddenin atomları arasındaki boşluğun en az olduğu halidir. "Katı" olarak adlandırılan bu haldeki maddelerin kütlesi, hacmi ve şekli belirlidir. Bir dış etkiye maruz kalmadıkça değişmez. Sıvıların aksine katılar akışkan değildir. Fiziksel yollarla, diğer üç hal olan sıvı, gaz ve plazmaya dönüştürülebilirler. Altın demir gibi madenler katı maddelere örnektir. Ayrıca katı maddeler atomlarının en yavaş hareket edebildiği haldir. Doğa'da amorf veya kristal yapıda bulunurlar. Amorf katılar maddenin taneciklerinin düzensiz olma durumudur. Kristal katılar ise de maddenin taneciklerinin düzenli olma durumudur. Kristal katılar da aralarında 4'e ayrılır.

<span class="mw-page-title-main">Sıvı</span> maddenin 2. hali

Sıvı, maddenin ana hâllerinden biridir. Sıvılar, belli bir şekli olmayan maddelerdir; içine konuldukları kabın şeklini alır, akışkandırlar. Sıvı molekülleri, sıvı hacmi içinde serbest hareket ederler, fakat partiküllerin ortak çekim kabiliyeti, hacmin izin verdiği ölçüdedir. Sıvılar sıkıştırılamaz.

<span class="mw-page-title-main">Çözelti</span>

Çözelti ya da solüsyon, iki ya da daha fazla maddenin herhangi bir oranda bir araya gelerek oluşturdukları homojen karışımdır.

<span class="mw-page-title-main">Çözünürlük (kimya)</span> katı, sıvı veya gaz halindeki bir maddenin bir çözücü içinde çözülme kapasitesi

Çözünürlük, belli bir miktar çözünenin, belirli şartlar altında, spesifik bir çözücü içinde çözünmesidir. Çözücü akışkan solvent olarak adlandırılır ve birlikte çözeltiyi oluştururlar. Çözümlendirme işlemi solvasyon olarak adlandırılır.

Alaşım, bir metal elementin en az bir başka element ile birleşmesiyle oluşan homojen karışımıdır. Elde edilen malzeme yine metal karakterli malzeme olur. Alaşımlar karışıma giren metallerin özelliklerinden farklı özellikler gösterirler. En bilinen alaşımlara; tunç (bakır-kalay), pirinç (bakır-çinko), lehim (kalay-kurşun) ve cıva alaşımları olan amalgamlar örnek verilebilir. Alaşımlar, uygulamaların gerektirdiği fiziksel özelliklere sahip malzemeler üretilmesinde yaygın olarak kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Damıtma</span> Karışımları ayırma yöntemi

Damıtma ya da destilasyon, iki veya daha fazla bileşen içeren bir karışımın ısıtılıp, buhar ve sıvı faz oluşturmak suretiyle daha uçucu bileşence zengin karışımların elde edilmesini sağlayan ayırma işlemidir. Ayırma işlemi sırasında, buhar faz daha uçucu olan A bileşeni tarafından zenginleşirken, sıvı faz ise kaynama sıcaklığı daha yüksek olan B bileşenince zenginleşir. Fakat yüzde 100 A içeren bir buhar faz elde edilemez.

<span class="mw-page-title-main">Akışkan</span>

Akışkan, sıvıları, gazları, plazmaları ve bazı durumlarda plastik katıları (eriyik) kapsayan, maddenin hallerinin bir altkümesidir.

Süblimleşme, katı maddelerin ısıtılınca, ara bir hâl olan sıvı hâle geçmeden doğrudan gaz hâle geçmesi. Süblimleşme endotermik faz değişimidir. Faz diyagramındaki üçlü noktanın altında gerçekleşir. Süblimleşme'nin tersine ise kırağılaşma denir.

<span class="mw-page-title-main">Faz uzayı</span>

Matematik ve Fizik'te, bir faz uzayı içinde bir sistemin tüm olası durumlarının temsil edildiği bir uzaydır, sistemin her olası durumuna karşılık faz uzayında bir tek nokta vardır. Mekanik sistemler için, faz uzayı genellikle konum ve momentum değişkenlerinin tüm olası değerlerinden oluşur. Konum ve momentum değişkenlerinin zamana göre değişiminin bir fonksiyonunun çizimi bazen bir faz diyagramı olarak adlandırılır. Bununla beraber, bu terim genellikle fiziki bilimlerde kimyasal bir sistemin termodinamik fazlarının dengesini ve birbirlerine dönüşümünü, basıncın, sıcaklığın ve kompozisyonun bir fonksiyonu olarak gösteren bir diyagram için kullanılır.

Süperkritik akışkan, belirgin sıvı ve gaz fazının olmadığı kritik noktanın üzerinde basınç ve sıcaklığa sahip madde. Katıların içinde gaz gibi dağılabilir ve maddeleri sıvı gibi çözebilir. Ayrıca süperkritik akışkanın kritik noktasına yakın durumlarda, sıcaklık ve basınçtaki küçük değişimler, yoğunlukta büyük değişimlere sebep olabilir bu da süperkritik akışkanın birçok özelliğinin üzerinde ince ayar yapılabilmesini sağlar.

<span class="mw-page-title-main">Kimyasal madde</span> sabit bir kimyasal bileşimi ve karakteristik özelliklere sahip bir madde türü

Kimyasal madde, kimyevî madde veya kısaca kimyasal, sabit bir kimyasal bileşimi ve karakteristik özelliklere sahip bir madde türüdür. Bu kimyasal bağlar bozulmadan, fiziksel ayırma yöntemleri ile bileşenlerine ayrılmaz. Bu kimyasallar katı, sıvı veya gaz hâlinde olurlar.

<span class="mw-page-title-main">Yoğunlaşma</span>

Yoğunlaşma veya yoğuşma, maddenin fiziksel halinin gaz fazından sıvı faza değişimi ve buharlaşmanın tersidir. En sık su döngüsü anlamında kullanılır. Atmosfer içinde bir sıvı veya katı bir yüzey veya Yoğunlaşma bulutu ile temas ettiğinde, su buharının sıvı suya değişmesi olarak da tanımlanabilir. Doğrudan gaz fazdan katı faza geçiş gerçekleştiğinde, değişime kırağılaşma denir.

<span class="mw-page-title-main">Buharlaşma</span>

Buharlaşma, bir sıvının gaz fazına geçerken yüzeyinde oluşan buharlaşma türüdür. Çevreleyen gazdaki buharlaşan maddenin yüksek konsantrasyonu, örneğin çevredeki nemin suyun buharlaşma hızını etkilemesiyle buharlaşma yavaşlar.

<span class="mw-page-title-main">Termodinamik durum</span>

Termodinamikte, sistemin termodinamik durumu, durum fonksiyonları olarak bilinen uygun değişken değerleriyle tam olarak tanımlanabilir. Termodinamik değişkenlerinin değerleri bir sistem için bir kere belirlendiğinde, termodinamiğin bütün özelliklerinin değerleri eşsiz bir şekilde belirlenmiş olur. Genellikle, termodinamik durum termodinamik dengenin biri olarak varsayılır. Yani, bu durum bir sistemin sadece belli bir süredeki durumu değil, durum süresiz uzunlukta aynı ve değişmezdir.

<span class="mw-page-title-main">Uçuculuk</span> maddelerin buharlaşma eğilimi

Kimyada, uçuculuk bir maddenin ne kolaylıkta buharlaştığını tanımlayan bir özelliktir. Belirli bir sıcaklık ve basınçta, yüksek uçuculuğa sahip bir maddenin buhar olarak bulunma olasılığı daha yüksekken, düşük uçuculuğa sahip bir maddenin sıvı ya da katı olma olasılığı daha yüksektir. Uçuculuk, bir buharın sıvı veya katı hâline yoğunlaşma eğilimini de tarif edebilir; daha az uçucu madde, yüksek uçucu maddelere göre buhardan daha kolay yoğunlaşacaktır. Uçuculuktaki farklılıklar, bir madde grubunun atmosfere açık olduğunda ne kadar hızlı buharlaştığını karşılaştırarak görülebilir. İspirto gibi yüksek derecede uçucu bir madde hızlı bir şekilde buharlaşırken, bitkisel yağ gibi düşük uçuculuğa sahip bir madde yoğuşmuş kalacaktır. Genel olarak, katılar sıvılardan daha az uçucudur, ancak bazı istisnalar da vardır. Kuru buz veya iyot gibi süblimleşen katı maddeler standart koşullar altında bazı sıvılarla aynı oranda buharlaşabilir.

Safsızlık, belirli miktarda sıvı, gaz veya katı kimyasal içinde o kimyasalın genel içeriğinden farklı yabancı kimyasallar bulunmasıdır.