İçeriğe atla

Fayiz es-Serrac

Ekselansları
Fayiz es-Serrac
Arapça: فايز السراج
Serrac, 2017
Libya Başkanlık Konseyi Başkanı
Görev süresi
30 Mart 2016 - 15 Mart 2021
Yardımcı Ahmed Muaytik
Yerine geldiğiNuri Ebusehmen (Genel Halk Kongresi Başkanı)
Yerine gelenMuhammed el-Menfi
Libya Başbakanı
Görev süresi
5 Nisan 2016[1] - 15 Mart 2021
Yardımcı Ahmed Muaytik
Yerine geldiğiAbdullah es-Sani
Halife el-Gavil
Yerine gelenAbdulhamid Dibeybe
Savunma Bakanı
Görev süresi
6 Eylül 2018 - 29 Ağustos 2020
Başbakan Kendisi
Yerine geldiğiEl-Mehdi el-Bargathi
Yerine gelenSelahaddin en-Namruç
Konut ve Kamu Hizmetleri Bakanı
Görev süresi
25 Mayıs 2014 - 9 Haziran 2014
BaşkanNuri Ebusehmen
Başbakan Ahmed Muaytik
Yerine geldiğiAli eş-Şerif
Yerine gelenZüheyir Mahmud
Kişisel bilgiler
Doğum Fayiz Mustafa es-Serrac
20 Şubat 1960 (64 yaşında)
Trablus, Libya
Vatandaşlığı Libyalı (1960–günümüz), Vanuatu (2020-günümüz)
Milliyeti Libyalı
Partisi Bağımsız
Evlilik(ler)
  • Fatima et-Tarhuni
    (e. 1985; b. 1995)
  • Samera Tırabelsi
    (e. 1998; b. 2003)
  • Nadia Rıfat (e. 2005)
*Serrac'ın başbakanlığı Abdullah es-Sani ve Halife el-Gavil ile ihtilaflıydı.

Fayiz Mustafa es-Serrac (Arapça: فائز السراج veya فايز السراج; d. 20 Şubat 1960) Libya Siyasi Anlaşması kapsamında 17 Aralık 2015 tarihinde kurulan Ulusal Mutabakat Hükümetinin başbakanı 2016-2021 yılları arasında Libya Başkanlık Konseyi başkanı[2] olarak görev yapan Türk kökenli Libyalı bir siyasetçidir. Trablus Parlamentosu üyesi olmuştur.[3]

Yaşamı

Serrac, 20 Şubat 1960'ta Trablus'ta doğdu.[4] Dükkanları ve geniş arazileri olan Kuloğlu kökenli zengin bir aileden gelmektedir.[5][6] Serrac kendisinin Türk kökenli olduğunu belirtmiştir.[7] Babası Mustafa es-Serrac, Libya Monarşisi döneminde bir bakandı.[6][8] Fayiz es-Serrac mimar olarak eğitim gördü ve Albay Muammer Kaddafi döneminde İskan Bakanlığında çalıştı.[9] 2014 yılında GUK'nin Muaytik Kabinesi'nde Konut ve Kamu Hizmetleri Bakanı olarak görev yaptı.[10] Muhalifleri, siyasi atamasını yabancı bir dayatma olarak eleştirdi.[11] 2016 yılında The Guardian gazetesinde yer alan bir makale, yeni hükûmeti oluşturan BM başkanlığındaki Libya Diyaloğu üyesi Guma el-Gamati'den alıntı yaparak, Serrac'ın "IŞİD ile mücadele ve Libya birliklerinin eğitimi için yardım istemesi bekleniyor" dedi.[12]

Libya'daki 2014 seçimlerinin ardından hükûmet, Trablus'taki Yeni Genel Ulusal Kongre ile Tobruk'taki uluslararası kabul görmüş Temsilciler Meclisinin yasama organları arasında bölünmüştü.[3]

Devlet başkanlığı

Ekim 2014'ün başlarında Birleşmiş Milletler Libya elçisi Bernardino León, Libya için bir ulusal birlik hükûmeti önerdi. Hükûmet; başbakan olarak Fayiz es-Serrac'ın Başkanlık Konseyi, ülkenin doğu, batı ve güney bölgelerinden üç milletvekili ve iki bakan tarafından yönetilecekti.[13] Ancak bu ulusal birlik hükûmeti, Tobruk'taki uluslararası kabul görmüş yasama organı ve Trablus'taki rakip hükûmet tarafından reddedildi.[14] Fayiz es-Serrac ve Başkanlık Konseyinin altı üyesi ve önerilen kabine 30 Mart 2016'da Trablus'a geldi.[15] Ertesi gün, UMH'nin başbakanlık ofislerinin kontrolünü ele geçirdiği ve GUK'nin başbakan olarak atadığı Halife el-Gavil'in Mısrata'ya kaçtığı bildirildi.[16][] 14 Ekim 2014'te GUK'ye bağlı güçler, Yüksek Danıştay binasını devraldı ve Gavil kabinesinin geri döndüğünü duyurdu.[17][18] Ardından Serrac sadıkları ile Gavil güçleri arasında çatışmalar yaşandı.[19][20] 16 Eylül 2020'de Serrac, Ekim 2020'nin sonunda görevinden ayrılacağını açıkladı. Bu, Trablus'ta bir ay süren protestoların ardından geldi.[21][22] 31 Ekim 2020'de Serrac istifa kararını iptal etti.[23] Libya Siyasi Diyalog Forumu'ndan sonra yetkilerini 15 Mart 2021'de devretti.

Ulusal Mutabakat Hükûmeti

Serrac, Birleşmiş Milletler liderliğindeki bir siyasi anlaşmanın bir parçası olarak Aralık 2015'te kurulmasından 15 Mart 2021'de dağılmasına kadar Ulusal Mutabakat Hükümeti'nin başbakanıydı.

Mart 2016'da Trablus'a ilk gelişinden önce Serrac, iki ayrı suikast girişiminden sağ kurtuldu.[24]

Sonraki yıllarda, UMH ülke içinde meşru bir otorite kurumu olarak yer edinmek için mücadele etti ve Libya bölünmüş kaldı.[25] Hükûmetin ilk önerilen bakanlar grubu, Temsilciler Meclisi (TM) tarafından reddedildi ve Serrac'ın TM'den güven oyu almayan bir hükûmet kurmasına yol açtı.[26] Rakip milisler arasındaki iç çekişme yoğunlaştı ve Libya vatandaşları enflasyon, yolsuzluk ve kaçakçılık da dahil olmak üzere "ülkenin nakit rezervlerini eriten" ekonomik zorluklarla karşı karşıya kaldı.[27][28]

Birlik hükûmetini başlangıçta oluşturan Birleşmiş Milletler temsilcileri, o zamandan beri ilerleme kaydetme yeteneği konusundaki endişelerini dile getirdiler. Aralık 2016'da Güvenlik Konseyi, UMH'nin "sınırlı yetkisine" dikkat çekti ve "Libya Siyasi Anlaşması'nın beklentileri karşılamadığını ve uygulamanın durduğunu" belirttiler.[29]

Bu açıklamadan aylar sonra, Nisan 2017 tarihli bir BM Güvenlik Konseyi toplantı özeti, "Libya'nın yeniden çatışmaya girebileceği" konusunda uyarıda bulundu ve hükûmetin "terörizm, yasa dışı göç ve petrol kaçakçılığıyla mücadele etmeye çalışırken temel hizmetleri sunmak için mücadele ettiğini" söyledi.[30]

Hükûmeti daha etkili kılmak amacıyla, 2017 yılı boyunca UMH'yi ve genel Libya Siyasi Anlaşmasını yeniden yapılandırmak için bir fikir birliğine dair raporlar ortaya çıktı.[31][32]

Temmuz 2018'de Libya, Avrupa Birliği'nin Libya'dan göçü durdurmayı amaçlayan planını reddetti.[33]

10 Nisan 2019'da Birleşmiş Milletler şefi António Guterres, BM genel merkezinde hala "Trablus için kanlı bir savaştan" kaçınmayı umduğunu söyledi. Bundan iki gün önce Halife Hafter'e bağlı birlikler başkente doğru ilerlemeye başlamıştı.[34]

Serrac, Libya Siyasi Diyalog Forumu'ndan sonra yetkilerini 15 Mart 2021'de devretti.

Kaynakça

  1. ^ "Countries L". 16 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2016. 
  2. ^ Stephen, Chris (31 Mart 2016). "Chief of Libya's new UN-backed government arrives in Tripoli". 31 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2016. 
  3. ^ a b "Libya national unity government announced by UN after months of talks". The Guardian. 8 Ekim 2015. 22 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2015. 
  4. ^ Gillon, Jihâd (4 Aralık 2018). "Libye: dix choses à savoir sur Fayez al-Sarraj – Jeune Afrique". Jeune Afrique (Fransızca). 3 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2020. 
  5. ^ Pouvreau, Ana (13 Şubat 2020), Les ressorts de l’engagement de la Turquie en Libye, 1 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 8 Haziran 2020 
  6. ^ a b "Pacifier la Libye : le pari fou du Premier ministre Fayez al-Sarraj". France 24 (Fransızca). 8 Nisan 2016. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  7. ^ "Outrage, Rift and Resignations Over Erdogan's Libya Plan". InsideOver (İngilizce). 1 Ocak 2020. 31 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2022. 
  8. ^ "Italy ponders military intervention in Libya". The Economist. 5 Mayıs 2016. 13 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2016. 
  9. ^ Mezran, Karim (9 Ekim 2015). "The Libyan Agreement: The First Step in a Long Journey". Atlantic Council. 4 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  10. ^ "GNC-approved Maetig cabinet revealed". Libya Herald. 29 Mart 2014. 30 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  11. ^ "PROFILE Fayez Sarraj: A Libyan leader with a tough job". Europe Online Magazine. Europe Online Magazine. 4 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  12. ^ Stephen, Chris. "Chief of Libya's new UN-backed government arrives in Tripoli". Chief of Libya's new UN-backed government arrives in Tripoli. The Guardian Newspaper. 31 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2016. 
  13. ^ "UN proposes unity government to end Libya conflict". 5 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2016. 
  14. ^ Benghazi, Associated Press in. "Libyan officials reject UN-proposed unity deal with rival government". The Guardian. 18 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2015. 
  15. ^ "Support grows for Libya's new unity government". AFP. 24 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2016. 
  16. ^ "Archived copy". 10 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2016. 
  17. ^ "GNC retakes parliament compound, High Council of State condemns | The Libya Observer". Libyaobserver.ly. 22 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2016. 
  18. ^ "Rival group seizes Libya's UN-backed government offices". TRT World. 15 Ekim 2016. 22 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2016. 
  19. ^ "Clashes erupt in Libyan capital Tripoli – Region – World – Ahram Online". English.ahram.org.eg. 16 Ekim 2016. 22 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2016. 
  20. ^ Musa, Rami. "Clashes erupt in Libyan capital". The Washington Post. 16 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2016. 
  21. ^ "Libya's Tripoli-based PM Al-Sarraj to stand down". Arab News (İngilizce). 16 Eylül 2020. 5 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2020. 
  22. ^ Welle (www.dw.com), Deutsche. "Libya's UN-backed PM al-Sarraj says he plans to quit | DW | 16.09.2020". DW.COM. 5 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2020. 
  23. ^ "Libyan PM al-Serraj takes back resignation". 9 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2022. 
  24. ^ Cairo, Bel Trew (21 Şubat 2017). "Libyan prime minister survives assassination attempt". The Times. ISSN 0140-0460. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  25. ^ "Libyan PM Fayez al-Sarraj: Can Former Architect Rebuild a Shattered Country?". Fanack.com. 5 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  26. ^ "Libya's UN-backed government gets 'no confidence' vote". Al Jazeera. 23 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  27. ^ Muntasser, Emadeddin Zahri (6 Eylül 2016). "The Coming Fall of Libya's GNA". Foreign Affairs. ISSN 0015-7120. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  28. ^ Pusztai, Wolfgang. "The Failed Serraj Experiment of Libya". Atlantic Council. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  29. ^ "UN News – Libyan political accord 'stands firm, but stuck' – UN envoy tells Security Council". UN News Service Section. 6 Aralık 2016. 30 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  30. ^ "Libya Could Relapse into Conflict, Secretary-General's Special Representative Warns, Citing Volatile Security, Human Rights Situation | Meetings Coverage and Press Releases". United Nations. 25 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  31. ^ "Support growing for amending Libya government leadership: U.N. official". Reuters. 9 Şubat 2017. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  32. ^ "Will Libya's Government of National Accord fall?". Libyan Express – Libya News, Opinion, Analysis and Latest Updates from Libya. 13 Eylül 2017. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  33. ^ "Libya rejects EU plans for migrant centers on its territory". Reuters. 20 Temmuz 2018. 29 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2018. 
  34. ^ "'Still time' to stop a 'bloody battle' for Libya's capital, insists Guterres". 11 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2019. 

Dış bağlantılar

Siyasi görevi
Önce gelen
Akile Salih İsa
Libya Temsilciler Meclisi Başkanı olarak		Libya Devlet Başkanlığı Konseyi Başkanı
2016-2021 		Sonra gelen
Muhammed el-Menfi
Önce gelen
Abdullah es-Sani		Libya Başbakanı
2016-2021 		Sonra gelen
Abdulhamid Dibeybe

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Libya</span> Akdeniz kıyısında yer alan bir Kuzey Afrika ülkesi

Libya, resmi adıyla Libya Devleti, Akdeniz kıyısında, doğuda Mısır, batıda Cezayir ve Tunus, güneyde Nijer ve Çad, güneydoğuda Sudan ile komşu olan bir Mağrip ve Kuzey Afrika ülkesidir. Ülke Trablusgarp Bölgesi, Fizan ve Sirenayka olmak üzere üç tarihi bölgeden oluşur. Yaklaşık 1,8 milyon kilometrekarelik yüz ölçümüyle Afrika'nın dördüncü, dünyanın 16. büyük ülkesidir. En fazla kanıtlanmış petrol rezervine sahip 10. ülkedir. Başkenti ve en büyük şehri Trablus ülkenin batısında yer alır ve yedi milyon Libyalının üç milyondan fazlası bu şehirde yaşar.

<span class="mw-page-title-main">Abdullah es-Sani</span>

Abdullah es-Sani, 2014-2016 yılları arasında Libya Başbakanı olarak görev yapan Libyalı politikacı. Daha önce Ali Zeydan hükûmetinde Savunma Bakanı olarak görev yapmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">İkinci Libya İç Savaşı</span> Halife Hafterin yaptığı askeri darbe sonucunda ortaya çıkan iç savaş

İkinci Libya İç Savaşı, Libya topraklarının ve petrolünün kontrolünü isteyen rakip gruplar arasında devam eden bir çatışmadır. Başlangıçtaki çatışma; ve Şafak Yolculuğu Operasyonu ve başarısız askerî darbeden sonra kurulan başkent Trablus'taki "Ulusal Kurtuluş Hükümeti" olarak da adlandırılan Genel Ulusal Kongresi (GNC) hükûmeti ile çoğunlukla "Tobruk hükümeti" olarak da bilinen 2014 yılında tartışmalı olarak seçilen Temsilciler Meclisi hükûmeti arasındaydı.

<span class="mw-page-title-main">Fethi Başağa</span> Libyalı siyasetçi

Fethi Ali Abdüsselam Başağa, kısaca Fethi Başağa veya Fethi Ali Paşa olarak bilinen, şu anda Libya'nın geçici başbakanı olarak görev yapan bir Libyalı politikacıdır. 2018-2021 yılları arasında içişleri bakanı olarak görev yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">İkinci Libya İç Savaşı'nda Türkiye</span> Türkiyenin Libyaya müdahalesi

İkinci Libya İç Savaşı'nda Türkiye, Arap Baharı sonrası Libya'da düzenin kurulamaması ile birlikte başlayan İkinci Libya İç Savaşı'nda Türkiye'nin Ulusal Mutabakat Hükûmeti tarafına yardım etmesiyle ve Ulusal Mutabakat Hükûmeti ile bir dizi anlaşmalar yapmasıyla gerçekleşen askerî müdahale.

<span class="mw-page-title-main">Vatiyye Hava Üssü</span> Libya, Nuketül Hams ilçesindeki askerî hava üssü

Vatiyye Hava Üssü veya Okba Ibn Nafa Hava Üssü, (ICAO:HL77) Libya'nın kuzeybatısında yer alan Nuket'ül Hams ilçesinde bulunan askeri hava üssü. Tunus - Libya sınırının 27 kilometre doğusunda bulunmaktadır. Vatiyye Hava Üssü İkinci Dünya Savaşı sürerken 1942 yılında kullanıma açılmıştır. Hava üssünün 7.000 askeri barındırabilecek kapasitesi olduğu tahmin edilmektedir. Etrafı güçlendirilmiş tahkimat ile çevrilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Batı Libya Taarruzu (2019-2020)</span>

Batı Libya Taarruzu, Kuzeybatı Libya Taarruzu veya Trablus Savaşı, Halife Hafter'in Birleşmiş Milletler tarafından tanınan Ulusal Mutabakat Hükümeti'ni sonlandırmak amacıyla Libya Ulusal Ordusu'nu Trablus'a sürmesiyle başlayan ve 4 Haziran 2020'de başarısızlıkla sona eren taarruzdur.

Ulusal Mutabakat Hükûmeti, Birleşmiş Milletler öncülüğünde bazı ülkelerin desteğiyle Libya Siyasal Mutabakatı çerçevesinde kurulmuş olan hükûmettir. Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi, Ulusal Mutabakat Hükûmetini Libya'nın meşru yönetimi kılacak Libya Siyasi Mutabakatı'nı oy birliği ile kabul etmiştir ve Ulusal Mutabakat Hükûmeti, Birleşmiş Milletler tarafından Libya'daki meşru güç olarak tanınmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Temsilciler Meclisi (Libya)</span> Lİbyanın yasama organı

Temsilciler Meclisi (TM) (Arapça: مجلس النواب, romanize: Majlis al-Nuwaab), %18'lik bir katılımın olduğu 2014 Libya parlamento seçimlerinden kaynaklanan Libya yasama organıdır. 2014 yılının sonlarında, Libya İç Savaşı bağlamında başkent Trablus'u ele geçirmeye yönelik başarısız darbe girişiminin ardından, Temsilciler Meclisi kendisini Libya'nın uzak doğusundaki Tobruk'a taşıdı. Mayıs 2019'da Trablus silahlı saldırı altındayken Trablus'ta birkaç TM toplantısı yapıldı ve 45 gün için bir geçici başkan seçildi. 2014 ve 2021 yılları arasında Temsilciler Meclisi, Abdulhamid Dibeybe liderliğindeki görevdeki Ulusal Birlik Hükümeti'ni desteklemeden önce Abdullah es-Sani liderliğindeki Tobruk merkezli hükûmeti destekledi. Eylül 2021'de Temsilciler Meclisi, Dibeybe liderliğindeki geçici Ulusal Birlik Hükûmeti'ne karşı bir güvensizlik oylamasını kabul etti.

<span class="mw-page-title-main">Başkanlık Konseyi (Libya)</span>

Başkanlık Konseyi 17 Aralık 2015 tarihinde imzalanan Libya Siyasi Anlaşması hükümlerine göre oluşturulmuş bir organdır. Konsey, Libya'nın devlet başkanı işlevlerini yerine getirir ve Libya Silahlı Kuvvetlerinin komutasını devralır. Anlaşma, Başkanlık Konseyinin kurulmasını memnuniyetle karşılayan ve Ulusal Mutabakat Hükümetinin Libya'nın tek meşru yürütme organı olduğunu kabul eden Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi tarafından oy birliğiyle kabul edildi. Başkanlık Konseyi, Ulusal Mutabakat Hükûmetine başkanlık eder.

<span class="mw-page-title-main">Halk Salonu, Trablus</span>

Halk Salonu, 1970'lerde/80'lerde inşa edilen Trablus, Libya'da büyük bir hükûmet binasıydı. Genel Halk Kongresi'nin buluşma yeriydi. Normalde halka kapalıydı.

Ulusal Kurtuluş Hükûmeti, Libya'da Haziran 2014 seçimlerini kaybeden Genel Ulusal Kongre bloklarından siyasetçiler tarafından oluşturulan bir hükûmet organıydı. UKH, Halife el-Gavil tarafından yönetildi. Libya Şafak Koalisyonu terimi silahlı gruplara ve / veya UKH'yi destekleyen daha geniş siyasi harekete atıfta bulunmak için kullanıldı. UKH, Ağustos 2014'teki oluşumundan Nisan 2016'daki dağılışına kadar devam eden İkinci Libya İç Savaşı'nın en önemli taraflarından biriydi.

Halife el-Gavil, Libyalı politikacıdır. Trablus'taki Genel Ulusal Kongre liderliğindeki Ulusal Kurtuluş Hükümeti'nin (UKH) başbakanıydı.

Süleyman Mahmud el-Ubeydi, Libyalı rütbeli asker.

<span class="mw-page-title-main">Hanane El-Barassi</span>

Hanane El-Barassi, İnsan hakları ve kadın hakları üzerine mücadele eden Libyalı aktivist.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed el-Menfi</span> Libyalı siyasetçi

Muhammed Yunus el-Menfi, Tobruk, Libyalı diplomat ve politikacıdır. 5 Şubat 2021'de Libya Siyasi Diyalog Forumu'nda Libya Başkanlık Konseyi'nin başkanı seçildi. Geçmişte, Libya'nın Yunanistan Büyükelçisi olarak görev yapmıştı.

<span class="mw-page-title-main">Yüksek Danıştay (Libya)</span>

Yüksek Danıştay,, 17 Aralık 2015 tarihinde imzalanan Libya Siyasi Anlaşması hükümlerine göre oluşturulmuş bir danışma kuruludur. Birleşmiş Milletler, barış görüşmelerini destekledi ve Güvenlik Konseyi tarafından oybirliğiyle kabul edildi. Yüksek Danıştay, geçici Ulusal Mutabakat Hükümeti'ne (UMH) ve şu anda Tobruk'ta bulunan Temsilciler Meclisi'ne (TM) tavsiyede bulunabilir ve belirli koşullar altında bu organlar hakkında bağlayıcı bir görüş bildirebilir. Konsey üyeleri, Genel Ulusal Kongre'nin geriye kalan üyeleri tarafından 2014 yılında TM'ye seçilemeyen üyeleri arasından aday gösterildi.

<span class="mw-page-title-main">Bir sonraki Libya cumhurbaşkanlığı seçimi</span> Libya devlet başkanlığı seçimi

Libya cumhurbaşkanlığı seçiminin başlangıçta 10 Aralık 2018'de yapılması planlanmış, ancak Halife Hafter'in Batı Libya Taarruzu nedeniyle ertelenmişti. Seçimin daha sonra 24 Aralık 2021'de yapılması planlanmıştı ancak Yüksek Ulusal Seçim Komisyonu (YUSK) başkanının ülke çapındaki seçim komitelerinin feshedilmesi emrini vermesinin ardından süresiz olarak ertelendi.

Ömer el-Hassi Libyalı bir politikacı ve Bingazi Üniversitesinde siyaset bilimi profesörüdür. Trablus'taki Genel Ulusal Kongre liderliğindeki Ulusal Kurtuluş Hükümeti'nin başbakanıydı.

<span class="mw-page-title-main">Usame Hammad</span> Libyalı siyasetçi

Usame Saad Hammad Salih Libyalı bir siyasetçidir. 16 Mayıs 2023 tarihinde Temsilciler Meclisi tarafından vekaleten Libya başbakanı olarak atanmıştır. Görevi Fethi Başağa'dan devraldı. Daha önceleri Başağa'nın maliye bakanıydı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.