İçeriğe atla

Fasciculus uncinatus

Sol serebral hemisferin lateral yüzü gözükmekte. Kırmızıyla gösterilen fasciculus uncinatus

Fasciculus uncinatus, temporal lobda bulunan parahipokampus ve amigdala gibi limbik sistem kısımlarını, orbitofrontal korteks gibi ön lob bölümlerine bağlayan, insan beyninde bulunan, beyaz madde birleştirme traktusudur. Fonksiyonu bilinmese de bazı mental bozukluklarda etkilenmektedir. İnsan beyninde, en son olgunlaşan beyaz madde traktuslarındandır.

Anatomi

Fasciculus uncinatus, temporal lobun anterior kısımlarını, inferior frontal girus ve frontal lobun inferior yüzeylerine bağlayan kanca şeklinde bir akson demetidir. Anterior temporal lob ve amigdalada yukarı doğru çıkar, temporal lobda, eksternal kapsülün arkasında, insular korteksin iç tarafında yukarı doğru kıvrılır ve gyrus orbitalisin arka kısmına kadar devam eder.[1] Hipokampusta kayda değer şekilde hücre gövdesi bulunduğu gözükmemektedir.

Uzunluğu 40–49 mm arasında değişmekle birlikte ortalama 45 mm'dir. Yetişkinlerdeki hacmi 1425.9±138.6 mm³ olup, erkeklerde (1504.3±150.4) kadınlara (1378.5±107.4) göre hafifçe daha büyüktür[2]

Üç bölümden oluşur: ventral veya frontal ekstansiyon, istmus veya insular segment adı verilen bir intermediyat segment ve temporal veya dorsal segment.[3]

Geleneksel olarak limbik sistemin bir parçası olduğu düşünülse de, fasciculus uncinatusun işlevi bilinmemektedir.[2] Fasciculus uncinatusun temporal lobda depolanan nimonik temsillerin frontal lobda etkileşime girmesini ve karar vermede rehberlik etmesini mümkün kıldığı öne sürülmüştür.[4]

Difüzyon MRI taramasından elde edilebilen bir rekonstrüksiyon modeli olan difüzyon tensör görüntüleme, sol tarafta sağdakinden daha büyük bir fraksiyonel anizotropi gösterir. Bu anizotropi ölçüsündeki fark, dil için sol hemisferik özelleşmeyle ilişkilendirilmiştir.[5] Bununla birlikte, üzerinde elektriksel beyin stimülasyonunun kullanılması dili bozmakta başarılı olmaz, bu durum dil ile alakası olmayabileceğini düşündürür, ancak bu bozulmanın gerçekleşememesi sebebinin, alternatif yollarla işlevsel olarak telafi edilmesi olması mümkündür.[6]

Fasciculus uncinatusun bazı öğrenme ve bellek türlerinde bir rolü olduğu görülmektedir. Pek çok denemeyle stimulus-ödül ilişkisinin öğrenildiği tersine öğrenme, daha sonra başlangıçtaki stimulusun artık bir ödülle ilişkilendirilmediği şekilde tersine çevrilir, bu da fasciculus uncinatusun bireysel varyasyonu ile ilişkilidir.[7] Ek olarak, bir adın bir yüzle eşleştirilmesi gibi deneme yanılma yoluyla ilişkilendirmeleri öğrenme yeteneği, fasciculus uncinatusun mikro yapısı ile ilişkilidir.[8] Bu, fasciculus uncinatusa yapılan cerrahi hasarın, isim bilgisini geri çağırmadaki eksikliklerle ilişkili olduğunu gösteren güvenilir bir erken çalışma ile alakalı gözükmektedir.[4]

Gelişimi

Fasciculus uncinatus, majör beyaz lif yolakları arasında 30 yaşına kadar gelişmeye devam eden tek kısım olduğundan, fraksiyonel anizotropi açısından en uzun gelişme süresine sahiptir.[9] Temporal lob epilepsisi ve davranış bozukluğu gibi, bellekteki bilgilerin geri çağrılması, ödül ve değerlendirme muhasebesi ve dürtüsel karar verme ile ilgili temel problemleri olan gelişimsel bozukluklar fasciculus uncinatusun mikroyapısındaki anormalliklerle ilişkilendirilebilir.[10]

Dahası, embriyolojik açıdan hassas görünüyor. Preterm doğmuş olan 12 yaşındaki erkeklerde, sol ön uncinatta fraksiyonel anizotropi ile ölçülen anormallikler Wechsler Ölçekleri ve Peabody Picture Vocabulary Test-Revised puanları ile korelasyon göstermiştir.[11] Sosyo-duygusal yoksunluk çeken 10 yaşındaki çocuklarda, sol uncinate fasikülüs diğer çocuklara kıyasla daha düşük fraksiyonel anizotropi gösterir ve bu onların bilişsel, sosyo-duygusal ve davranışsal zorluklarının altında yatan sebep olabilir.[12]

Klinik önemi

Uncinate fasikülüsün lif demetlerindeki anormallikler, sosyal kaygı,[13] depresyon,[14] ve şizofreni gibi bir dizi nöropsikiyatrik bozukluk ile tutarsız bir şekilde ilişkilendirilmiştir.[15] Daha büyük örneklem grupları ve üstün difüzyon görüntüleme yöntemleri kullanılarak daha fazla araştırma yapılmasına ihtiyaç vardır. Daha tutarlı olan, uncinate fasiküldeki anormallikleri Alzheimer hastalığı, semantik demans ve temporal lob epilepsisine bağlayan bulgulardır.[4]

2009'da bir çalışma, psikopatide bu yolu işaret etti - Psikopati Kontrol Listesi'nde yüksek puanı olan bireyler ve ilişkili şiddet davranışı öyküsü olanların uncinate fasikülünde anormallikler olduğu görülüyordu.[4][16] Bu bulgu, davranış bozukluğu hakkında daha önce belirtilen bulgularla ilişkilidir. Buna ek olarak, klasik bir vaka çalışması ile de ilişkili gözükmekte: Phineas Gage (sol frontal lobuna bir demir parçası saplanan demiryolu işçisi),[17] fasciculus uncinatus dahil olmak üzere ön lob beyaz maddesi zarar görmüştür . Kazadan sonra, kişiliği radikal bir şekilde değişmiş, dürtüsel hale gelmiş, kötü kararlar veren ve sosyal normları ve sözleşmeleri takip edemeyen bir kişi haline gelmiştir.

Ek resimler

  • Diagram showing principal systems of association fibers in the cerebrum. (Uncinate fasc. visible at lower left, in red.)
    Diagram showing principal systems of association fibers in the cerebrum. (Uncinate fasc. visible at lower left, in red.)
  • Tractography showing uncinate fasciculus
    Tractography showing uncinate fasciculus

Kaynakça

  1. ^ Kier LE, Staib LH, Davis, LM, Bronen, RA (1 Mayıs 2004). "MR Imaging of the Temporal Stem: Anatomic Dissection Tractography of the Uncinate Fasciculus, Inferior Occipitofrontal Fasciculus, and Meyer's Loop of the Optic Radiation". Am J Neuroradiol. 25 (5). ss. 677-691. 17 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2007. 
  2. ^ a b Hasan (2009). "Development and aging of the healthy human brain uncinate fasciculus across the lifespan using diffusion tensor tractography". Brain Research. Cilt 1276. ss. 67-76. 
  3. ^ Peltier (2010). "Microsurgical anatomy of the temporal stem: clinical relevance and correlations with diffusion tensor imaging fiber tracking". Journal of Neurosurgery. 112 (5). ss. 1033-8. 
  4. ^ a b c d Von der Heide (2013). "Dissecting the uncinate fascicles: disorders, controversies, and a hypothesis". Brain. 136 (Pt6). ss. 1692-707. 
  5. ^ Rodrigo (2007). "Human subinsular asymmetry studied by diffusion tensor imaging and fiber tracking". American Journal of Neuroradiology. 28 (8). ss. 1526-31. 10 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2020. 
  6. ^ Duffau (2009). "Is the left uncinate fasciculus essential for language? A cerebral stimulation study". Journal of Neurology. 256 (3). ss. 382-9. 
  7. ^ Alm (2015). "Fronto-temporal white matter connectivity predicts reversal learning errors". Frontiers in Human Neuroscience. Cilt 9. s. 343. 
  8. ^ Metoki (2017). "Never forget a name: white matter connectivity predicts person memory". Brain Structure and Function. Cilt 222. ss. 4187-4201. 
  9. ^ Lebel (2008). "Microstructural maturation of the human brain from childhood to adulthood". NeuroImage. 40 (3). ss. 1044-55. 
  10. ^ Olson (2016). "Development of the Uncinate Fasciculus: Implications for Theory and Developmental Disorders". Developmental Cognitive Neuroscience. Cilt 14. ss. 50-61. 
  11. ^ Constable (2008). "Prematurely born children demonstrate white matter microstructural differences at 12 years of age, relative to term control subjects: an investigation of group and gender effects". Pediatrics. 121 (2). ss. 306-16. 11 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2020. 
  12. ^ Eluvathingal (2006). "Abnormal brain connectivity in children after early severe socioemotional deprivation: a diffusion tensor imaging study". Pediatrics. 117 (6). ss. 2093-100. 9 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2020. 
  13. ^ Phan (2009). "Preliminary evidence of white matter abnormality in the uncinate fasciculus in generalized social anxiety disorder". Biological Psychiatry. 66 (7). ss. 691-4. 
  14. ^ Taylor (2007). "Structural integrity of the uncinate fasciculus in geriatric depression: Relationship with age of onset". Neuropsychiatr Dis Treat. 3 (5). ss. 669-74. 
  15. ^ Kubicki (2002). "Uncinate fasciculus findings in schizophrenia: a magnetic resonance diffusion tensor imaging study". American Journal of Psychiatry. 159 (5). ss. 813-20. 10 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2020. 
  16. ^ Craig (9 Haziran 2009). "Altered connections on the road to psychopathy". Molecular Psychiatry. 14 (10). ss. 946-53, 907. Diğer özet – The Times. 
  17. ^ Horn (2012). "Mapping Connectivity Damage in the Case of Phineas Gage". PLOS ONE. 7 (5). s. e37454. 

Dış bağlantılar

  • Atlas image: n1a5p6 at the University of Michigan Health System - "Dissection of the Left Hemisphere"

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Şizofreni</span> bir akıl hastalığı

Şizofreni, benzer belirtilere sahip birtakım ruhsal hastalıklardır.

Türköz'e göre serebral lateralizasyon kavramı, beynin asimetrik fonksiyonlarının oluşmasında rol alan organik anlamlı tüm etkenleri ve mekanizmaları içerir. Anatomik, embriyolojik, patolojik, kimyasal ve hormonal çalışmalar ile bu teori ve klinik örnekleri ortaya konabilmiştir. İnsan beyninde gözlenen asimetriler, makroskopik, yollarla ilgili ve sitoarşitektonik asimetrilerdir. Neanderthal insanının fosil kafatasları üzerinde sylvian fissure’lerin izlerine bakıldığında, soldakinin uzun ve gergin oluşu ayrıca, sol oksipital ve sağ frontal lobun daha uzun olması bu asimetriyi destekleyen bulgulardan biridir.

<span class="mw-page-title-main">Nörolojik bozukluk</span>

Nörolojik bozukluk, sinir sisteminde meydana gelen herhangi bir bozukluktur. Beyin, omurilik ya da diğer sinirlerde görülen yapısal, biyokimyasal ya da elektriksel anormallikler belirtilere dahildir. Bu belirtilerden bazıları felç, kas zayıflığı, zayıf motor koordinasyonu, hissiyat kaybı, nöbetler, konfüzyon, ağrı ve şuur değişikliğidir.

<span class="mw-page-title-main">İnsan beyni</span> insan sinir sisteminin ana organı

İnsan beyni, insan sinir sisteminin merkezi organıdır ve omurilikle birlikte merkezi sinir sistemini oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Prefrontal korteks</span>

Prefrontal korteks frontal lobun korteksi ve altında bulunan beyaz cevher en üst düzeydeki davranışların bütün bileşenlerinin bağlantılarını yapan limbik sistemle ve onları bütünleştiren, önemli duyu ve motor sistemlerinin arasındaki geri bildirim döngülerinin ve bağlantılarının yer aldığı alandır. Varsayılan durum şebekesine dahildir.

<span class="mw-page-title-main">Temporal lob</span> İnsanların beyninde bulunan dört lobdan biri

Temporal lob, memelilerin beynindeki serebral korteksin dört ana lobundan biridir. Temporal lob, memeli beyninin her iki serebral hemisferindeki lateral fissürün altındadır.

<span class="mw-page-title-main">Neokorteks</span>

Neokorteks, diğer adlarıyla neopalyum ya da izokorteks, memeli beyninin bir parçasıdır. Beyin hemisferlerinin en dış tabakasını oluşturur ve I. en dışta, VI. en içte olmak üzere 6 tabakadan meydana gelir. Beyin korteksinin bir parçasıdır. Biliş, duyu algısı ve gelişmiş motor kontrolü de dahil olmak üzere üst düzey beyin etkinliklerinin düzenlenmesinden sorumludur.

<span class="mw-page-title-main">Serebral korteks</span> kafada bir bölüm

Serebral korteks veya beyin korteksi, insan ve diğer memeli beyinlerindeki serebrumun sinir dokusundan oluşan dış tabakasıdır. Beynin diğer kısımlarının çoğunun beyaz renkte olmasını sağlayan yalıtımın kortekste bulunmamasından dolayı rengi gridir. Korteks serebrum ve serebellumun dış kısımlarını örter ve kalınlığı 1,5-5,0 mm arasında değişir. Korteksin serebrumu örten kısımı serebral korteks olarak adlandırılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Entorhinal korteks</span>

Entorhinal korteks, Temporal lob üzerinde, hafıza oluşumunda önemli bir rol oynayan beyin bölümü.

Temporal lob epilepsisi ya da kısaca TLE, yetişkin bireyde sıklıkla görülen dirençli durumdaki epilepsi sendromunun adıdır. Bu sendromun bireylerde tanımlanması sonrasında rezektif cerrahi başarısı ameliyat sonrasında yeni bellek anormalliklerinin ortaya çıkmaması ve nöbetlerin kontrol altına alınması ile ölçülür. Sendrom günümüz tıp dünyasında iyi tanımlanmış bir durumdur ve materyal özgünlüğü Milner ve ark.nın araştırmaları ile ortaya konmuştur.

Uzanım lifleri ya da projeksiyon lifleri, korteks ile beynin alt kısımları ve omuriliği birleştiren, içe aktaran(getiren) ve dışa aktaran(götüren) liflerden oluşur. İnsan sinir sistemi anatomisinde, beyindeki yollar denilen akson demetleri fonksiyonlarına göre birleştirme lifleri, uzanım lifleri ve komissüral lifler olarak kategorize edilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Araknoid kist</span> insan hastalığı

Araknoid kistler, beyin ve omuriliği kaplayan üç meningeal tabakadan biri olan beynin kortikal yüzeyi ile ile kafatası kaidesi arasında veya araknoid membran arasında gelişebilen, araknoidal hücreler ve kollajen ile kaplı beyin omurilik sıvısının doldurduğu kistik yapılardır. Primer araknoid kistler konjenital bir bozukluk iken, ikincil araknoid kistler kafa travması sonrası ortaya çıkabilmektedir. Primer kist vakalarının çoğu bebeklik döneminde başlar; ancak, ergenlik dönemine kadar tespit edilemeyebilir.

Wernicke alanı, Wernike'nin konuşma alanı olarak da adlandırılır, serebral korteksin konuşmaya bağlı olan iki bölümünden biridir, diğeri Broca'nın alanıdır. Dilin üretiminde yer alan Broca'nın aksine, yazılı ve sözlü dilin anlaşılmasında rol oynar. Geleneksel olarak, sağ elini kullananların yaklaşık% 95'inde ve sol elini kullananların %60'ında sol yarıküre olan baskın serebral yarımkürede üstün temporal girusta yer alan Brodmann bölgesi 22'de bulunduğu düşünülmektedir.

Psikolojide konfabulasyon, kişinin kendisi ya da dünya hakkında uydurma, çarpık veya yanlış yorumlanmış anılar üretmesi olarak tanımlanan bir bellek hatasıdır. Konfabulasyon sergileyen insanlar, “ince değişikliklerden tuhaf uydurmalara” kadar, geniş bir ölçekte çeşitlenen yanlış anılar sunarlar ve çelişkili olduklarına ilişkin kanıtlara rağmen genellikle hatırladıkları anılardan çok emindirler.

<span class="mw-page-title-main">Beyin asimetrisi</span> Beynin asimetrik olması

İnsan nöroanatomisinde, beyin asimetrisi en az iki farklı şekilde görülebilir:

Epizodik bellek, açıkça belirtilebilen veya bir araya getirilebilen günlük olayların hafızasıdır. Belirli zamanlarda ve yerlerde meydana gelen geçmiş kişisel deneyimlerin toplanmasıdır; örneğin, kişinin 7. doğum günündeki parti gibi. Semantik bellek ile birlikte, uzun süreli hafızanın iki ana bölümünden biri olan açık belleği oluşturur(diğeri örtük bellek).

Henry Gustav Molaison, yaygın adıyla H.M., epilepsisinin tedavisi için beyninin iki yarımküresinden medial temporal lobektomi geçiren; bu operasyonla ön hipokampüslerinin üçte ikisi, parahipokampal korteksleri, entorhinal korteksleri, piriform korteksleri ve amigdalaları alınan Amerikalı hasta. Ameliyatın, Molaison'un epilepsisini kontrol altına almakta kısmi bir başarısı olsa da, hastaya yeni bellek edinme yetisini kaybettirmesi gibi büyük bir yan etkisi vardı.

<span class="mw-page-title-main">Nörokranyum</span>

İnsan anatomisinde nörokranyum, kafatasının üst ve arka kısmı olup, beyin etrafında adeta koruyucu bir kap oluşturur. İnsan kafatasında, nörokranyum kalvaryayı içerir. Kafatasının geri kalanı ise yüz kemiklerinden oluşur.

Üst temporal sulkus (STS), beynin temporal lobundaki superior temporal girusu orta temporal girustan ayıran sulkustur. Bir sulkus, beynin en büyük kısmına, serebruma doğru kıvrılan derin bir oluktur ve bir girus, beynin dışına doğru kıvrılan bir sırttır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.