Fall Grün (Çekoslovakya)
Fall Grün (İrlanda) ile karıştırılmamalıdır.
Fall Grün (Almanca: Plan Yeşil), II.Dünya Savaşı öncesinde Çekoslovakya'ya karşı saldırgan bir savaş için bir Alman planıydı. Planın bazı psikolojik savaşı ve paramiliter eylemlerin kullanımı gerçekleştirildi, ancak planlanan açık savaş, Münih Anlaşması nedeniyle gerçekleşmedi.
Tarihçe
İlk olarak 1937'nin sonlarında hazırlanan plan, askeri durum ve gereksinimler değiştikçe revize edildi. Planın son revizyonu saldırıyı 28 Eylül 1938 olarak planladı. Ancak, Fransa ve Birleşik Krallık, Çekoslovakya uğruna savaşa gitme konusunda isteksiz davrandıkları ve her ikisi de Almanya'yı yatıştırmak için siyasi irade ifade ettikleri için planın uygulanması ertelendi. Münih Konferansı 30 Eylül 1938'de Münih Anlaşması'nı oluşturduktan sonra, plan tamamen terk edildi.
Sınır bölgelerini Almanya, Polonya ve Macaristan'a bırakan Çekoslovakya, sınır tahkimatlarının çoğunu kaybetti ve herhangi bir işgal gücüne karşı daha az savunulabilir hale geldi. 13 Mart 1939'da Adolf Hitler ve Joachim von Ribbentrop, Jozef Tiso'ya önümüzdeki saatlerde Bohemya ve Moravya'yı işgal etme yönündeki geri dönüşü olmayan karar hakkında bilgi verirken, Slovakya kaderini kendisi belirleyecekti. Nazi ültimatomunun sona ermesinden kısa bir süre sonra Slovak Cumhuriyeti'nin ilanından sonra Hitler, Çek cumhurbaşkanı Emil Hácha'yı Alman ordusunun Çek topraklarını işgal etmek üzere olduğunu ve direnişin Naziler tarafından kesinlikle bastırılacağını ilan ederek davet etti. 15 Mart'ta Almanya geri kalan Çek bölümünü (Unternehmen Südost, Almanca: Güneydoğu Operasyonu) işgal etti ve Bohemya ve Moravya Protektorasını kurdu. Fall Grün adı daha sonra İrlanda'nın işgal planlarına verildi.
Psikolojik savaş
Fall Grün'ün planları hem Çekoslovakya içinde hem de Çekoslovakya'nın müttefiklerine karşı psikolojik savaşta büyük rol oynadı. Dahili olarak, Çekoslovak hükûmeti ve vatandaşlığı sindirilmeli ve kendilerini savunma iradelerinin kırılması gerekiyordu ve etnik Alman azınlığın (büyük ölçüde Alman yanlısı ve Nazi yanlısı) ülkeyi dahili olarak zayıflatması ve bozması gerekiyordu.[1] Uluslararası düzeyde, koordineli Nazi psikolojik ve propaganda savaşı, savunmanın ümidi olmadan, herhangi bir saldırganlığa karşı tek başına duracağı noktaya kadar ülkeyi izole etmeyi amaçladı. Modern medya, özellikle radyo, Nazi psikolojik savaşında kilit rol oynadı. Çekoslovakya içinde Nazi Almanyası, Sudeten Alman Partisi'nin yanı sıra paramiliter örgütü Freiwilliger Schutzdienst'i kullanmaya da güveniyordu.[1]
İlan edilmemiş Alman-Çekoslovak savaşı
17 Eylül 1938'de Adolf Hitler, önceki gün Çekoslovak yetkililer tarafından ima edilmesi nedeniyle feshedilen, Çekoslovakya'daki bir etnik Alman örgütü olan Freiwillinger Schutzdienst / Ordnersgruppe'nin yapısını devralan paramiliter bir örgüt olan Sudetendeutsches Freikorps'un kurulmasını emretti. Örgüt, Alman makamları tarafından korunmuş, eğitilmiş ve teçhiz edilmişti ve Çekoslovakya topraklarına sınır ötesi terörist operasyonlar gerçekleştirdi. Çekoslovak Cumhurbaşkanı Edvard Beneš[2] ve sürgündeki Çekoslovak hükümeti,[3] Saldırganlığın Tanımı Sözleşmesine dayanarak daha sonra 17 Eylül 1938'i ilan edilmemiş Alman-Çekoslovak savaşının başlangıcı olarak kabul ettiler. Bu anlayış, 1997 yılında Çek Cumhuriyeti Anayasa Mahkemesi tarafından da benimsenmiştir.[4]
Kaynakça
- ^ a b Hruška, Emil (2013). Boj o pohraničí: Sudetoněmecký Freikorps v roce 1938 [Fight for the Border: Sudeten German Freikorps in 1938] (Çekçe). Prague: Nakladatelství Epocha, Pražská vydavatelská společnost. ss. 9-10.
- ^ President Beneš's declaration made on 16 December 1941
- ^ Note of the Czechoslovak government-in-exile dated 22 February 1944
- ^ {{Cite court|court=Constitutional Court of the Czech Republic |date=1997|opinion=Ruling No. II. ÚS 307/97 |access-date=18 Mayıs 1999 |language=cs|quote=Çekçe: Stran interpretace "kdy země vede válku", obsažené v čl. I Úmluvy o naturalizaci mezi Československem a Spojenými státy, publikované pod č. 169/1929 Sb. za účelem zjištění, zda je splněna podmínka státního občanství dle restitučních předpisů, Ústavní soud vychází z již v roce 1933 vypracované definice agrese Společnosti národů, která byla převzata do londýnské Úmluvy o agresi Fransızca: (CONVENITION DE DEFINITION DE L'AGRESSION), Çekçe: uzavřené dne 4. 7. 1933 Československem, dle které není třeba válku vyhlašovat (čl. II bod 2) a dle které je třeba za útočníka považovat ten stát, který první poskytne podporu ozbrojeným tlupám, jež se utvoří na jeho území a jež vpadnou na území druhého státu (čl. II bod 5). V souladu s nótou londýnské vlády ze dne 22. 2. 1944, navazující na prohlášení prezidenta republiky ze dne 16. 12. 1941 dle § 64 odst. 1 bod 3 tehdejší Ústavy, a v souladu s citovaným čl. II bod 5 má Ústavní soud za to, že dnem, kdy nastal stav války, a to s Německem, je den 17. 9. 1938, neboť tento den na pokyn Hitlera došlo k utvoření "Sudetoněmeckého svobodného sboru" Almanca: (Freikorps) Çekçe: z uprchnuvších vůdců Henleinovy strany a několik málo hodin poté už tito vpadli na československé území ozbrojeni německými zbraněmi.
