İçeriğe atla

Fahrettin Kırzıoğlu

Fahrettin Kırzıoğlu
DoğumMehmet Fahrettin Kırzıoğlu
10 Mart 1917
Mamaş
Ölüm10 Şubat 2005 (87 yaşında)
Ankara, Türkiye

Fahrettin Kırzıoğlu, tam adı Mehmet Fahrettin Kırzıoğlu (10 Mart 1917, Mamaş, Kars - 10 Şubat 2005, Ankara), Türk tarihçi ve yazar. En çok Kafkasya, Kars ve Doğu Anadolu üzerine çalışmalar yapan Kırzıoğlu,[1] Kürtler, Lazlar, Hemşinliler ve Gürcülerin Türk kökenli olduğunu iddia etmiştir. Türkiye'de ırkçı-milliyetçi tarih öğretisinin kurucularından biri olarak tanımlanır.[2]

Hayatı

Kırzıoğlu Mehmet Derviş Efendi ve Hâfıza Hesna Hoca Hanım'ın ilk çocuğu olarak 1917'de Kars'ta doğdu. Kumuk kökenlidir, Kumuk Cüngütey köyden göçen ailede doğdu.[3] Liseye kadarki eğitimini Kars'ta tamamlayan Kırzıoğlu, 1934'te Erzurum Lisesi'nden mezun oldu ve İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi'ni kazandı. Kırzıoğlu ailevi sebeplerden dolayı bölüme devam edemedi ve 1936-1937 yılları arasında Posof'ta halk edebiyatı derlemeleri yaptı. Sonraki yıllarda Kars Lisesi'nde tarih öğretmenliği yapan Kırzıoğlu, 1946 yılında İstanbul Üniversitesi Tarih bölümünde mezun oldu. Sonraki dokuz sene çeşitli şehirlerde tarih öğretmenliği yaptı. Sırasıyla Millî Eğitim Bakanlığı Arşiv Dairesinde müdür yardımcılığı, Türk Ansiklopedisi'nde uzmanlık ve Millî Eğitim Bakanlığı Öğretmeni İşbaşında Yetiştirme Bürosunda şube müdürlüğü yaptı. 1967 yılında, "Osmanlıların Kafkas Ellerini Fethi" adlı doktora tezini vererek Erzurum Atatürk Üniversitesi Tarih Bölümünde öğretim görevlisi, 1982 yılında ise Anı Şehri Tarihi adlı çalışmasıyla profesör oldu.[4]

Tarihçiliği

Kırzıoğlu çalışmalarını genel olarak Türkiye coğrafyasında var olan veya bu coğrafyayla ilişkilendirdiği halkların Türk olduğunu ispatlamaya hasretmiştir. Bunun için kendine özgü bir metodoloji geliştirmiştir. M. Fahrettin Çelik adıyla 1939 yılında yayımladığı bir kitapta Malakanların Ural kolu (Ugor) Türklerinden olduğunu, bu halkın Ruslaştırılması için çalışıldığını yazmıştır[5] Bu metodolojiyi Alman araştırmacılar Wolfgang Feurstein ve Tucha Berdsena, şu şekilde tanımlamıştır:


Kırzıoğlu başka dildeki yer adlarını Türkçe yer adları olarak göstermek için de benzer bir metodolojiye başvurmuştur. Ele aldığı yer adlarına eski isim uydurup o yer adının zaman içinde değişim geçirdiğini savlamıştır. Çalışmalarında üzerinde çok durduğu ve Gürcüce Ahaltsihe'den gelen "Ahıska" adı bu örneklerden biridir. Kırzıoğlu Ahıska adının, gerçekte var olmayan 482 yılından kalma bir kaynakta "Ak-Eska" olarak geçtiğini belirtir ve ayrıca Dede Korkut Kitabının 16. yüzyılda derlenen[7] Dresden nüshasında geçen "Ak Sıka Kalesi" ifadesini Beyaz Kale Kalesi olarak yorumlayan yazar, bu savı üzerinden kelimeyi Türkçeyle ilişkilendirerek Ahıska'nın çok eski bir Türklük bölgesi olduğunu iddia eder. Fakat Ahıska ismi, Gürcüce yeni kale anlamına gelen Ahal-Tsikhe (ახალ-ციხე) birleşik kelimesinden gelir.[8][9][10][11]

Kırzıoğlu'nun Kars isminin Karsak isimli Türk boyundan geldiği ile ilgili iddiası, akademisyenlerce görmezden gelinmiş ve "savunulamayacak" bir görüş olarak değerlendirilmiştir.[12]

Benzer bir örnek olarak Çoruh havzasında bulunan Klarceti yer adının Halaç adlı Türk boyundan geldiğini ve aslının Halaç yurdu anlamına gelen K(a)larcet olduğunu iddia eder.[13] Bu iddiayı desteklemek amacıyla Gürcücede a ünlüsünün bulunmadığı dezenformasyonuna başvurur. Fakat Gürcücede a ünlüsü bulunduğu gibi Halaçlar ise İran ve Afganistan'da yaşayan bir Türki halktır.[14][15]

Tarihçi Candan Badem'e göre Kırzıoğlu'nun tarihçiliği, yöntem ve zihniyet bakımından sorunludur; eserleri yalan, uydurma ve çarpıtma içerir. Bu içeriklere dair bir örnek olarak yazarın Ruslara ait olduğunu iddia ettiği fakat gerçekte var olmayan; kaynağı veya dayanağı bulunmayan "1855 tarihli arazi nizamnamesi”nden bahseder.[16]

Devlet destekli bir tarihi anlatı inşa ettiği iddia edilen Kırzıoğlu,[17] yaşadığı dönemde DTCF öğretim üyeleri tarafından şehir ortamındaki taşralı olarak görülüyor ve eserleri küçümseniyordu.[18]

Kitapları

  • Kürtlerin Kökü, 1963
  • Her Bakımdan Türk olan Kürtler: I. Bölüm, Tarih Bakımından Kürtler'in Türklüğü, 1964
  • Kürtler'in Türklüğü: Tarih Dil Antropoloji Etnografya, Etnoloji, Milli destanlar, Gelenekler ve Folklor Bakımlarından İncelemeler, 1968
  • Osmanlılar'ın Kafkas - Ellerini Fethi (1451-1590), 1976
  • Gürcistan’da Eski Türk İnanç ve Geleneklerinin İzleri, 1976
  • Anı şehri tarihi (1018-1236) Kars-Arpaçayı Boyları Eski Merkezi, 1982
  • Dağıstan, Aras, Dicle, Altay ve Türkistan Türk boylarından Kürtler, 1984
  • Yukarı-Kür ve Çoruk boyları'nda Kıpçaklar: İlk-Kıpçaklar (M.Ö. VIII-M.S. VI. yy.) ve son-Kıpçaklar (1118, 1195) ile Ortodoks-Kıpçak Atabekler Hükûmeti (1267-1578), Ahıska/Çıldır Eyâleti Tarihi'nden, 1992
  • Karadeniz Bölgesindeki Türk Boylarından Lazlar ve Hemşinlilerin Tarihçesi, 1994
  • Gence-Karabağ/Aran ve Şirvan'dan oluşan Kuzey-Azerbaycan'da İslam fethi öncesi Türklüğü Tanıtan Albanlar Tarihi Üzerine, 1994

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Fahrettin Kırzıoğlu ( 10.3.1917)- (10.2.2005)". biyografi.net. 30 Kasım 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2020. 
  2. ^ Nişanyan, Sevan. "Kırçiçeği köy - Susuz - Kars". Index Anatolicus. nisanyanyeradlari.com. 16 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2023. 
  3. ^ https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/32933 []
  4. ^ "M. Fahrettin Kırzıoğlu". biyografya.com. 2 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2020. 
  5. ^ M. Fahrettin Çelik, Malakanlar, Kars, 1939.
  6. ^ Benninghaus, Rüdiger (2007). "Turk and Hemshinli: Manipulating Ethnic Origin and Identity". Simonian, Hovann H. (Ed.). The Hemshin. Routledge. s. 359. At first Kırzıoğlu assaults the reader with a flow of names of historical peoples; he then searches for some kind of phonetic correspondence or similarity with an old Turkish tribe, flavours this alleged historical outpouring with a pinch of ‘Islam’, and presents himself as a competent researcher of Turkishness. Probably never before has a single person in Turkey falsified history so massively! 
  7. ^ "Kitab-i Dedem-Korkut". slub-dresden.de. 24 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2023. 
  8. ^ ახალციხე. (2021, October 17). Wiktionary. Retrieved 21:11, December 2, 2023 from https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=%E1%83%90%E1%83%AE%E1%83%90%E1%83%9A%E1%83%AA%E1%83%98%E1%83%AE%E1%83%94&oldid=64261425.
  9. ^ "Dr. M. Fahrettin Kırzıoğlu, "Ahıska Bölgesi ve Türklük"" (PDF). 2 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 4 Mayıs 2021. 
  10. ^ "Dede Korkut Kitabı (Yapıma hazırlayan) Prof. Dr. Muharrem Ergin -". 8 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2021. 
  11. ^ Bekadze, Shota (2014). XVI. yüzyılda Çıldır Eyaleti Ahıska Sancağı'nın politik ve sosyo - ekonomik durumu [The political and socio - economic situation of Ahıska Sanjak of Childir province in the XVI century] (Yüksek Lisans). Ankara Üniversitesi. ss. 15-16. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2023. 
  12. ^ Bartold, Vasily-[C. J. Heywood]. "Kars." Encyclopedia of Islam, 2nd ed. Leiden: E. J. Brill, 1997, vol. 4, p. 669.
  13. ^ Kırzıoğlu, M. F. (1992). Yukarı-Kür ve Çoruk boyları'nda Kıpçaklar: ilk-Kıpçaklar (MÖ VIII-MS VI. yy.) ve son-Kıpçaklar (1118, 1195) ile Ortodoks-Kıpçak atabekler hükûmeti (1267-1578) Ahıska/Çıldır eyâleti tarihi'nden. s.202
  14. ^ Shosted, Ryan K.; Chikovani, Vakhtang (2006), "Standard Georgian" (PDF), Journal of the International Phonetic Association, 36 (2), ss. 255-264, 16 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF), erişim tarihi: 16 Aralık 2023 
  15. ^ "Khalaj". joshuaproject.net. 16 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2023. 
  16. ^ Badem, Candan (2018). Çarlık Yönetiminde Kars, Ardahan, Artvin (PDF). Aras Yayıncılık. s. 15. 7 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Aralık 2023. Kırzıoğlu’nun sorunu, yöntem ve zihniyet sorunudur. Yalanın, uydurmanın ve çarpıtmanın mazereti olamaz. Kırzıoğlu elinde hiçbir kaynak, belge olmadığı halde Rusların “1855 tarihli arazi nizamnamesi”nden söz etmiştir. Rusların toprakların sadece %15’ini Türklere verdiğini, Türklere “Truç” adını taktığını iddia etmiştir, hepsi tamamen uydurmadır, bunların hiçbir kaynağı veya dayanağı yoktur. 
  17. ^ Serdar, A., (2019). Strategies of making and unmaking ethnic boundaries: Evidence on the Laz of Turkey. ETHNICITIES, vol.19, 335-369.
  18. ^ Gündoğdu, Kaan, (Ed.) (2021). Fahrettin Kırzıoğlu Armağanı. Ardahan Ticaret ve Sanayi Odası Yayınları. academia.edu. s. 443. 18 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2023. DTCF’deki hocalarımız bile tarihçi olarak Kırzıoğlu’nu, şehir ortamındaki taşralı olarak görüyor, eserlerini küçümsüyordu. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Karapapaklar</span> Azerbaycan Türklerini oluşturan etnik boylardan birisi

Karapapaklar veya Terekemeler, Kuzey Kafkasya'da Derbent, Gürcistan'da Kvemo Kartli, Azerbaycan'da Kazah, İran'da Sulduz ve Türkiye'de de genel olarak Kuzeydoğu Anadolu'da yaşayan Azerbaycan Türklerini oluşturan etnik boylardan biridir.

<span class="mw-page-title-main">Acara Özerk Cumhuriyeti</span> Gürcistana bağlı özerk bölge.

Acara Özerk Cumhuriyeti, Gürcistan'ın güneybatı kesiminde yer alan özerk cumhuriyet. Yönetim merkezi Batum'dur. Türkiye'nin hemen kuzeydoğusunda Artvin ve Ardahan illeri sınırında yer alır. Artvin'in Kemalpaşa ilçesinde bulunan Sarp Sınır Kapısı Batum'a açılır. Bir süre Osmanlı İmparatorluğu yönetiminde kalmış olan Acara Özerk Cumhuriyeti, 1921'de imzalanan Kars Antlaşması'nın bir sonucu olarak Acara Özerk Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti adıyla kurulmuş, Sovyetler Birliği'nin dağılıp Gürcistan'ın bağımsız olmasından sonra bugünkü adını almıştır. Gürcistan'ın merkezî yönetimine tabi olan Acara Özerk Cumhuriyeti, Türkiye ile tarihî, dinî ve kültürel yakınlığa sahiptir. 1921 Kars Antlaşması metnine göre Türkiye, bölgeyi dinî toplulukların bütün haklarını garanti altına alan geniş bir yönetimsel özerkliğe sahip olması ve Batum limanından vergisiz şekilde serbest ticaret yapabilmesi koşuluyla Gürcistan'a bırakmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ahıska Türkleri</span> Türk dilli etnik grup

Ahıska Türkleri, Gürcistan'ın güneybatı ucunda, merkezi Ahıska (Ahaltsihe) olan Mesheti bölgesinde yaşayan Müslüman nüfusa 20. yüzyılın ikinci yarısında verilen addır. Bölgenin adından dolayı Meshet Türkleri ya da Mesket Türkleri ve Türkçede bölgenin adının Misketya biçiminde yanlış yazılmasından dolayı Misket Türkleri olarak da adlandırılmaktadır. Bu farklı adlandırmalar "Ahıska Türk'ü" teriminin yeni olmasından ve tarihsel kaynaklarda yer almamasından kaynaklanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Güneybatı Kafkas Geçici Hükûmeti</span>

Güneybatı Kafkas Geçici Hükûmeti, 17-18 Ocak 1919 tarihleri arasında gerçekleştirilen Büyük Kars Kongresi'nin sonucunda kurulan ve 12 Nisan'da İngilizlerin Kars'ı işgal etmeleriyle son bulan geçici hükûmet. Elviye-i Selâse'nin tamamını kapsamakta birlikte Kars, Batum, Ahıska, Ahılkelek, Artvin, Ardahan, Acara, Posof, Çıldır, Göle, Oltu, Karakurt, Sarıkamış, Karapınar, Kağızman, Kulp, Iğdır, Serdarabat, Aralık, Nuraşen, Nahçıvan, Culfa ve Ordubad gibi yerleri kapsamaktaydı. Güneybatı Kafkas Cumhuriyeti veya Kars Cumhuriyeti adlarıyla da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Kıpçaklar</span> 11.-14. yüzyıllarda Doğu Avrupa, Balkanlar, Batı ve Doğu Anadolu, Kafkasya ve Orta Asyada yaşamış bir Türk halkı

Kıpçaklar veya Kumanlar, eski Türk halklarından biridir. Dilleri Kıpçakça olup üç kol halinde gelişim göstermiş ve daha sonra da Kıpçak dillerine kaynaklık etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Deşt-i Kıpçak</span> Tarihsel bir bölge

Deşt-i Kıpçak, Kafkas Dağları'nın kuzeyinde, Dinyester ile İrtiş ırmakları arasındaki bölgenin tarihsel adı. Kıpçak çölü veya Kıpçak bozkırı anlamına da gelir. Heyhat sahrası ya da kısaca Heyhat olarak da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Argu grubu</span>

Argu grubu Türk dillerinin Genel Türkçe öbeğine giren bir koludur. Öbeğin diğer gruplarına kıyasla bu grup çok dilli değildir. Argu dili ve Halaçça bu grubun tek temsilcileridir. Günümüzde sadece İran(merkez il, Kom ve Arak arasında) ve Afganistan'da 42.000 kişi tarafından konuşulan Halaçça yaşamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Ahıska Sancağı</span>

Ahıska Sancağı, Liva-i Ahısha veya Ahıska Livası (Osmanlıca:, Osmanlı Devleti’nin 16. yüzyılda Gürcülerden ele geçirdiği topraklarda kurduğu Çıldır Eyaleti’nin livalarından biridir.

Halaçlar, İran'da yaşayan ve Halaçça konuşan bir Türk boyunun adıdır. Lehçelerinin yazı dili yoktur. Ancak Göktürkçeye benzerliğiyle dikkat çeker. Dinleri Şii mezhebinden Müslümandır. Zamanında Selçuklu egemenliğinde oldukları biliniyor. Türkçenin d'li lehçesini konuştukları için ana Türkçeye yakınlıkları göz ardı edilemeyecek bir durumdur.

<span class="mw-page-title-main">Ahıska</span> Gürcistan şehri

Ahıska, Gürcistan’ın Samtshe-Cavaheti bölgesinin ve Ahıska Belediyesi’in idari merkezi bir kenttir. Tarihsel bir bölge olan Samtshe’nin de merkeziydi.

<span class="mw-page-title-main">Âşık Şenlik</span>

Aşık Şenlik, 19. yüzyıl saz şairi, halk lideri.

<span class="mw-page-title-main">İran Türkleri</span>

İran Türkleri, İran'da yaşayan Türk halkları. Başta İran Azerileri olmak üzere Türkmenler, Kaşkaylar, Horasan Türkleri, Halaçlar, Sungurlar, Ebiverdiler, Kazaklar ve Özbekler gibi Türk dilli halklar İran’ın belirli bölgelerinde yaşamaktadırlar.

<span class="mw-page-title-main">Edegül, Ardahan</span>

Edegül, Ardahan ilinin Merkez ilçesine bağlı bir köydür.

<span class="mw-page-title-main">Gürcistan Kıpçakları</span>

Gürcistan Kıpçakları ya da Gürcistan'daki Kıpçaklar, Kıpçaklar, Orta Asya'dan Batı Avrupa'ya uzanan geniş bir bölgede yaşayan eski bir Türk göçer halkıdır. Gürcistan da dahil olmak üzere bölgedeki birçok ulusun tarihinde önemli bir rol oynamışlardır. Gürcistan kralları 12. ve 13. yüzyıllarda Kafkasya'daki güçlerinin zirvesindeyken binlerce Kıpçak paralı asker topladılar ve hizmetlerini komşu Müslüman devletlere karşı başarıyla kullandılar. Bu kavim, Gürcü kaynaklarında çoğunlukla Kıpçak olarak geçmekle birlikte, nadiren Koman adıyla da anılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Göldalı, Arpaçay</span>

Göldalı, Kars ilinin Arpaçay ilçesine bağlı bir köydür.

<span class="mw-page-title-main">Koçköy, Arpaçay</span>

Koçköy, Kars ilinin Arpaçay ilçesine bağlı bir köydür.

<span class="mw-page-title-main">Taşköprü, Arpaçay</span>

Taşköprü, Kars ilinin Arpaçay ilçesine bağlı bir köydür.

<span class="mw-page-title-main">Samtshe Atabeyliği</span>

Samtshe Atabeyliği ya da Samtshe-Saatabago, Samtshe Prensliği olarak da bilinir, Gürcistan'ın Zemo Kartli bölgesinde hüküm sürmüş Orta Çağ Gürcü prensliğidir. 1268'de kurulan prenslik 1334 yılından itibaren "atabagi" unvanı taşıyan Gürcü hükümdarlar tarafından yönetilmiştir. En geniş sınırlara sahip olduğu dönemde sınırları Taşiskari’den Erzurum’a kadar uzanan Samtshe-Saatabago, Cavaheti’nin bir kısmı ile Eruşeti, Kola, Artaani, Acara, Tao, Klarceti ve Şavşeti bölgelerinden oluşuyordu. Osmanlıların eline geçtikten sonra Çıldır Eyaleti’ne dönüştürülen bölge, 1574 ve 1595 tarihli Osmanlı kayıtlarında Gürcistan Vilayeti olarak adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ahıska Türkleri Sürgünü</span>

Ahıska Türkleri sürgünü Sovyet hükûmetinin Ahıska Türklerine karşı gerçekleştirdiği zorunlu tehcir. 14 Kasım 1944 tarihinde gerçekleşen tehcirde 212 köyde yaşayan 92.307 ila 94.955 Ahıska Türkü zorla Gürcistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'ne bağlı Mesheti bölgesinden Orta Asya'ya sürgün edilmiştir. Sığır vagonlarına doldurulan Ahıska Türklerinin çoğu Özbekistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'ne gönderilmiştir. Operasyon sırasında Kürtler, Hemşinliler ve Lazlar da dahil olmak üzere toplamda yaklaşık 115.000 kişi sürgün edilmiştir. Sürgün edilenler zorla çalıştırılmak üzere görevlendirildikleri özel birimlere yerleştirildiler. Sürgün ve sert koşullar, en az 12.589 ila 14.895 arasında insanın ölümüne sebep oldu.

Mzeçabuk Cakeli 1500'den 1515'e kadar Samtshe Atabeyliği'nin prens ve atabeyliğini yapmış Cakeli hanedanı üyesidir. Gürcücede "yakışıklı genç" anlamına gelen Mzeçabuki (მზეჭაბუკი), Türkçe kaynaklarda yaygın biçimde "Mirza Çabuk" şeklinde yazılmaktadır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.