İçeriğe atla

Ezra ve Nehemya Operasyonu

Ezra ve Nehemya Operasyonu, 1950 ile 1952 arasında yapılan yaklaşık 120-130 bin Irak Yahudisinin hava yoluyla İsrail'e getirilme harekâtıdır.[1][2] Taşıma, Kıbrıs ve İran üzerinden yapılmıştır. Irak'ta 1968'de sadece iki bin, bugün ise hepsi Bağdat'ta yaşamak üzere yüzden az Yahudi kalmıştır.

Operasyon, adını Tevrat'ta anlatıldığı üzere, MÖ 5. yüzyılda Babil Sürgünü'nden İsrail'e dönerken liderlik yapan Ezra ve Nehemya peygamberlerden almıştır.

Arka planı

Ana maddeler: Farhud ve 1950-1951 Bağdat bombalamaları

Iraklı Yahudi kimliğinin en kritik değişimi Bağdat'ta Yahudilere karşı düzenlenen Farhud olarak bilinen pogromla başladı. Bu olay, 1-2 Haziran 1941'de Raşid Ali Geylani'nin Nazi yanlısı "Altın Meydan" hükûmetinin çökmesiyle patlak verdi. Ayaklanmalarda en az yüz seksen Yahudi öldü.

1945'ten başlayarak, Siyonizm baz alınarak Yahudilere karşı sıkça gösteriler düzenlendi. 1947'de Birleşmiş Milletler Paylaşım Planı'nın onaylanmasıyla Yahudiler hayatlarının riske girdiğini hissetti. Çoğu ağır hüküm giydi veya ağır para cezasına çarptırıldı.

1948'de Şefik Ades'in idam edilmesiyle Yahudilerin güvensizlik hissi daha da arttı.

İsrailli yetkililerin ve Irak'taki "Halutz hareketi"nin desteği ile 1949 ve 1952 yılları arasında yaklaşık 130.000 Yahudi Irak'tan İsrail'e göç etti. Bu olaydaki kilit isimlerden biri, sonra dan İsrail hükûmetinde bakan olacak olan Şlomo Hillel'di.

Irak hükûmetinin çıkardığı göç izni yasasıyla başlayan çıkış birkaç ay sürdü.

Önceleri göç yasası, Yahudilerin mal varlıklarını ve işlerini tasfiye etmeye izin veriyordu. Fakat sonra da hükûmet vatandaşlıktan feragat eden Yahudilerin mal varlığına el koydu. Mart 1950'de 1950-1951 Bağdat bombalamaları ile Yahudiler ve mekânları hedef alınınca Yahudilerin İsrail'e göç etme arzusu arttı. Bugün dahi bu bombalamaları Siyonistlerin mi yoksa radikal Yahudi karşıtı Arapların mı yaptığı tartışma konusudur.[]

Nakliye

Lod Havalimanı'ndan Maabarot'a giden Irak mültecileri, 1951

Bağdat'ta bekleyiş gergin ve zor geçti. Bir ay içinde elli bin Yahudi tahliye olmak için kayıt oldu, iki ay sonra bu sayı doksan bine çıktı. Bu toplu hareket, mülteci sayısının sekiz bini aşmayacağını düşünen Irak hükûmetini şaşırttı. Hükûmet, Yahudilerin işçi olduğu idari enstitülerin çökme ihtimali nedeniyle, bundan korktu. Bu sırada Siyonist hareket, Yahudileri göç için kayıt yapmaya çağıran bir bildiri yayınladı. Bildiri "Ey, Siyon, Babil'in kızından kaç," ile başlayıp "Yahudiler! İsrail sizi çağırıyor - Babil'den çıkın" ile bitiyordu.

İlk uçaklar 1951'in Mayıs'ında Kıbrıs üzerinden İsrail'e uçtu. Birkaç ay sonra Bağdat'tan direkt Lod Havalimanı'na yüklü bir nakliye gerçekleşti. 1952'nin başında biten Ezra ve Nehemya Operasyonu'nun sonunda iki bin 800 yıllık Yahudi cemaatinin çoğu Irak'ı terk etmiş oldu ve Irak'ta sadece yaklaşık altı bin Yahudi kaldı.[3]

Sonucu

İlk göçün ardından Bağdat'taki Yahudi sayısı yüz binlerden beş binlere düştü. Her ne kadar Abdülkerim Kasım hâkimiyeti altında kısa süreli bir güven hissiyle yaşadılarsa bile sonraki rejimler Irak Yahudilerine karşı olan zulmü arttırdı.[4] 1968'de sadece yaklaşık iki bin Yahudi vardı. 27 Ocak 1969'da dokuz Yahudi, İsrail için casusluk yapma sebebiyle idam edilince cemaatten geriye kalanların çoğu da ülkeyi terk etti. Bugün ülkede yüzden az Yahudi kaldığı tahmin edilmektedir.

Ezra ve Nehemya Operasyonu'na kadar Bağdat'ta yirmi sekiz Yahudi eğitim enstitüsü vardı; bunların on altısı cemaate bağlıyken geriye kalanları özel kuruluşlardı. Bu okullara giden öğrencilerin sayısı 12 bine kadar ulaşıyordu, diğer öğrenciler ise yabancı veya devlet okullarında eğitim görüyordu. Yaklaşık dört yüz öğrenci tıp, hukuk, ekonomi, ecza ve mühendislik okuyordu. 1951'de Yahudi körlere hizmet veren okul kapandı; bu Bağdat'ta türünün tek örneği bir okuldu. Yahudilerin Bağdat'ta iki hastanesi vardı, fakirler parasız tedavi ediliyordu ve başka hayırsever kuruluşları da vardı. 1950'deki altmış sinagogdan 1970'te yedi tane kaldı. Binaların çoğu hükûmet tarafından ya düşük fiyata satın alındı ya da el konuldu.[4]

Kaynakça

  1. ^ Pasachoff, Naomi E. ""Operation Magic Carpet" and "Operation Ezra and Nehemiah"". A Concise History of the Jewish People. Rowman & Littlefield. s. 301. ISBN 0742543668. 21 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2008. 
  2. ^ "Operations Ezra & Nechemia: The Aliyah of Iraqi Jews". Jewish Virtual Library. The American-Israeli Cooperative Enterprise. 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2008. 
  3. ^ SACHAR, Howard M.. Dějiny Státu Izrael. Praha : Regia, 1999. ISBN 80-902484-4-6. S. 336-338.
  4. ^ a b Nissim Kazaz, the end of an exile, life of Jews after the exodus, 1951–2000

Diğer kaynaklar

  • Mordechai Ben-Porat To Baghdad and Back: The Miraculous 2,000 Year Homecoming of the Iraqi Jews, Gefen Publishing House, 1998. ISBN 965-229-195-1
  • Mahir Ünsal Eriş, Kürt Yahudileri – Din, Dil, Tarih, (Kurdish Jews) In Turkish, Kalan Publishing, Ankara, 2006
  • Shlomo Hillel, Operation Babylon Fontana, Collins Press, 1988/89, translated from the Hebrew by Ina Friedman.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Mizrahi Yahudileri</span> Kuzey Afrika ve Orta Doğudaki yerli Yahudi soyundan gelen kişiler

Mizrahi Yahudileri veya İbranice -im eki kökenli Mizrahim, doğulu anlamına gelip Orta Doğu, Kuzey Afrika, Orta Asya ve Kafkasya'daki Yahudilere verilen genel addır. İsrail'de ise "Mizrahi" terimi daha çok Arap dünyasındaki ve Arap dünyasına komşu ülkelerdeki Yahudilere denir. Irak, Suriye, Lübnan, Yemen, İran, Afganistan, Buhara, Mağrib Yahudileri, Berberi, Kürt, Azerbaycan, Dağıstan, Hindistan, Pakistan Yahudileri ve Çerkes Yahudileri başlıca Mizrahi Yahudileridir.

<span class="mw-page-title-main">Yahudi Bağdat Arapçası</span>

Bağdat Yahudi Arapçası Bağdat ve diğer Güney Irak'taki şehirlerde Yahudilerin konuştuğu Arapça lehçesidir. Bu lehçe Musul ve Anah gibi Kuzey Irak'taki Yahudilerin konuştukları Arap lehçelerinden farklıdır. Bağdat ve Kuzey lehçeleri Yahudi Irak Arapçası'nın alt kolu olarak görülebilir.

Yahudilerin Arap topraklarından toplu göçü 20. yüzyılda, başta Sefarad ve Mizrahiler olmak üzere, Yahudilerin Arap ve Müslüman ülkelerden kovulması veya toplu olarak ayrılmasına atıfta bulunmaktadır. Göç, 19. yüzyılın sonlarında başlamışsa da özellikle 1948 Arap-İsrail Savaşı'nın ardından ivme kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Bahreyn'deki Yahudilerin tarihi</span>

Bahreyn Yahudileri dünyanın en küçük Yahudi cemaatlerinden biridir. Bir zamanlar nüfusu 1500'e kadar ulaşan cemaatte bugün geriye elliden az üye, bir sinagog ve bir de küçük mezarlık kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Afganistan'daki Yahudilerin tarihi</span>

Yahudilerin 2000 yıldan fazla yaşadığı Afganistan'da dış göçler nedeniyle nüfus zamanla büyük miktarda azalmıştır. Afgan Yahudi cemaatleri bugün en çok İsrail'de ve bir kısmı da ABD'de varlıklarını sürdürmektedir. Bugün Afganistan'da Zablon Simintov isimli tek bir Yahudi kalmıştır. Zablon, Afganistan'ın başkenti Kâbil'deki köhne sinagogun bakımıyla ilgilenmektedir; dünyanın çeşitli yerlerindeki Müslüman ve Yahudilerden gelen yardımlarla yaşamını sürdürmektedir.

Azerbaycan Yahudileri Azerbaycan'da yaşayan Yahudilere denir.

<span class="mw-page-title-main">Hindistan'daki Yahudilerin tarihi</span> Hindistanda bulunan dini bir azınlık

Hindistan Yahudileri Hindistan'da bulunan dini bir azınlıktır. Yahudiliğin, Hindistan'a giren ilk gayri-Dharma dinlerden olduğu tarihte kayıtlıdır. Antik çağlardaki cemaatler kültürel asimilasyona uğramıştır. Her Yahudi cemaati, Yehuda Krallığı ve Kayıp On Kabile gibi farklı kökenlerden geldiği için ülkedeki Yahudi sayısını kestirmek zordur. Toplam Yahudi nüfusunun yarısı Manipur ve Mizoram'da, çeyreği de Mumbai'de yaşamaktadır. Dünyadaki birçok ülkenin aksine Hintlerin kontrolündeki Hindistan'da antisemitizm olayları görülmemiştir. Bölgede görülen tek antisemitik olaylar, Portekiz'in Goa'yı işgal edip engizisyonları başlattığı dönemdir. Yahudiler Malabar kıyılarındaki Kodungallur'a yerleşip 1524'e kadar barış içinde ticaretle uğraştılar. Hem İngiliz hakimiyetinden önce hem de sonra Yahudiler Hint prensleri altında, hükûmette, orduda ve endüstride önemli mevkilere geldiler.

<span class="mw-page-title-main">Farhud</span>

Farhud, Yahudilerin Şavuot bayramı sırasında, 1-2 Haziran 1941 tarihlerinde, Irak Krallığı'ndaki Bağdat'ta Yahudilere yapılan pogrom veya "zorla tahliye" olayıdır. Ayaklanma, Nazi yanlısı Reşid Ali Geylani hükûmetinin çökmesinden sonra başlayan otorite boşluğunda gerçekleşti. Başlangıçta müdahaleden kaçınan İngiliz güçleri katliamların genel bir anarşi hâlinde devam etmesi üzerine kargaşa çıkaranlara müdahale etti. Saldırılar sonucunda 175 Yahudi öldü ve 1000 Yahudi yaralandı. Yahudilerin malları yağmalandı ve 900 Yahudi evi harabeye çevrildi. 1951'e kadar, Irak'ın Yahudi nüfusunun %80'ini oluşturan 110.000 Yahudi'nin çoğu başta İsrail'e olmak üzere ülkeyi terk etti. Farhud için "Holokost'un unutulmuş pogromu" ve "Irak Yahudi cemaatinin sonunun başlangıcı" denildi; Yahudiler bölgede 2600 yıldır yaşıyordu.

<span class="mw-page-title-main">1950-1951 Bağdat bombalamaları</span>

1950-1951 Bağdat bombalamaları, Nisan 1950 ile Haziran 1951 arasında Bağdat, Irak'ta Yahudiler hedef alınarak yapılan bombalamalardır. Bu olaylar canlanmaya başladığı zaman Irak yetkilileri 28 Yahudi ve 9 Arabı casusluk ve yasadışı yollarla silah edinme sebepleriyle tutukladı.

<span class="mw-page-title-main">Katar'daki Yahudilerin tarihi</span>

Katar'daki Yahudilerin tarihi ve bunun hakkındaki bilgiler çok sınırlıdır.

<span class="mw-page-title-main">Lübnan'daki Yahudilerin tarihi</span>

Lübnan Yahudileri geleneksel olarak bir Mizrahi cemaati olup genelde Lübnan'ın Beyrut şehrinde veya çevresinde yaşayan veya yaşamış olan Yahudilerdir. Cemaatin hemen hemen hepsi İsrail, Fransa ve Kuzey Amerika'ya göç etmiştir. Ülkede bugün 20 ila 40 arası Yahudi kalmıştır. Lübnan Yahudileri toplumla sıkıca entegre oldukları ve vatanlarını terk etme hissi duymadıkları için Lübnan'ın 1958'de yaşadığı iç savaşta dahi büyük oranda dış göç olmamıştır. Fakat, 1975'teki Lübnan İç Savaşı ve 1982'deki İsrail'in Lübnan'a girme harekâtıyla dış göçler hızlanmıştır.

İran'daki Yahudilerin tarihinin başlangıcı Antik çağın son zamanlarına rastlar. Dini kitaplar olan Yeşaya, Daniel, Ezra ve Nehemya kitaplarında Yahudilerin Pers İmparatorluğu'ndaki yaşamı ve deneyimleri aktarılmıştır. Ezra kitabında, Pars Krallarının Yahudilerin Kudüs'e dönmesine ve Tapınağın tekrar inşa edilmesine izin verdiği yazılıdır; "İsrail Tanrısı'nın buyruğu ve Pers kralları Koreş'in, Darius'un, Artahşasta'nın buyrukları uyarınca tapınağın yapımını bitirdiler." Yahudi tarihi için önemli olan bu olay M.Ö. 6. yüzyılda gerçekleşti ve bu sırada İran'da köklü ve etkili bir Yahudi cemaati bulunmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Irak'taki Yahudilerin tarihi</span>

Irak Yahudileri Irak'ta doğmuş veya onların çocukları olan Yahudilerdir. Yahudilerin Irak topraklarındaki varlığı MÖ 586'daki Babil Sürgünü ile belgelenmiştir. Irak Yahudileri dünyanın en eski topluluklarından olup tarihi önemi en yüksek Yahudi cemaatlerinden biridir.

Ezra kitabı, Tanah'ın Ketuvim kitabına bağlı bir metindir. Orijinalinde Nehemya kitabı ile birlikte yer alan bu metin Hristiyanlığın erken çağlarında iki kitap haline ayrılmıştır. Babil Sürgününün ardından İsrail topraklarına dönüşü konu alan kitap iki bölümden oluşur. İlk bölümde Büyük Kiros'un krallığının ilk yılında MÖ 538'de sürgünden ilk dönenlerin hikâyesini ve I. Darius'un krallığının altıncı yılında MÖ 515'te Kudüs Tapınağı'nın tamamlanıp hizmete açılmasını anlatır. İkinci bölümde ise Ezra'nın Kudüs'teki misyonu ve goylarla evlenip günaha giren Yahudileri günahlardan arındırmak için verdiği çabalar anlatılır. Nehemya kitabıyla birlikte Tanah'taki tarihi hikâyelerin sonuncusunu temsil eder.

Nehemya kitabı, Tanah'ın Ketuvim kitabında bulunan bir metindir. Büyük ölçüde birinci tekil kişinin anıları olarak aktarılır. Kitapta, Pers sarayı yetkilisi bir Yahudi olan Nehemya'nın Kudüs duvarlarını ördürttüğü, şehre olan bağlılığı ve şehir halkının Tanrı'nın kanunlarına olan bağlılığı anlatılır. Kitapta anlatılanlar MÖ 5. yüzyılın ikinci yarısında geçmektedir. Ezra kitabıyla birlikte, Tanah'taki tarihi metinlerin sonuncusunu oluşturmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Bene Israel</span>

Bene Israel 19. yüzyılda batıdan Mumbai, Pune, Ahmedabad ve Karaçi şehirleri ve yakınlarına göç eden bir grup Yahudidir. Bene Israel alt kıtanın en kalabalık Yahudi nüfusunu oluşturur ve bu grup Pakistan Yahudilerini de teşkil eder. Bene Israel'in anadili Marathi'nin bir kolu olan Yahudi Marathi'dir. Bene Israel halkının çoğu İsrail'e göç etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Yahudiler</span> Orta Doğu kökenli etno–dinî grup ve antik millet

Yahudiler veya Yahudi milleti, tarihî İsrail ve Yehuda'nın İsrailoğulları ve İbranilerinden köken alan bir etno-dinî grup ve millettir. Yahudilik, Yahudi milletine özel etnik bir din olduğundan Yahudi etnisitesi, milleti ve inancı birbiriyle güçlü bir şekilde ilişki içerisindedir.

<span class="mw-page-title-main">Irak İslam Devleti</span> silahlı cihatçı Selefi örgüt (2006-2013)

Irak İslam Devleti, el-Kaide'ye bağlı olarak Irak'ta faaliyet gösteren silahlı cihatçı Selefi örgüttür.

<span class="mw-page-title-main">İsrail-Kürdistan Bölgesel Yönetimi ilişkileri</span> Kürt ve Yahudi ilişkileri

Kürdistan Bölgesel Yönetimi-İsrail ilişkileri, Kürt ve Yahudi halkları arasındaki ilişkilerin tarihsel arka planını ve Kürdistan Bölgesel Yönetimi ile İsrail arasındaki mevcut siyasi ve ekonomik ilişkileri kapsamaktadır.

Ezra'nın Türbesi veya Ezra'nın Mezarı, Irak'ın Meysan Valiliği'nde, Dicle Nehri'nin batı kıyısında, Kal'at Salih bölgesindeki El-Uzair'de bulunan ve halk arasında incil figürü Ezra'nın mezar yeri olduğuna inanılan bir Şii Müslüman ve Yahudi türbesidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.