İçeriğe atla

Ezra Kitabı

        

Ezra kitabı, Tanah'ın Ketuvim kitabına bağlı bir metindir. Orijinalinde Nehemya kitabı ile birlikte yer alan bu metin Hristiyanlığın erken çağlarında iki kitap haline ayrılmıştır.[1] Babil Sürgününün ardından İsrail topraklarına dönüşü konu alan kitap iki bölümden oluşur. İlk bölümde Büyük Kiros'un krallığının ilk yılında MÖ 538'de sürgünden ilk dönenlerin hikâyesini ve I. Darius'un krallığının altıncı yılında MÖ 515'te Kudüs Tapınağı'nın tamamlanıp hizmete açılmasını anlatır. İkinci bölümde ise Ezra'nın Kudüs'teki misyonu ve goylarla evlenip günaha giren Yahudileri günahlardan arındırmak için verdiği çabalar anlatılır. Nehemya kitabıyla birlikte Tanah'taki tarihi hikâyelerin sonuncusunu temsil eder.[2]

Ezra, şematik düzene göre yazılmıştır ve bu düzene göre İsrail'in Tanrı'sı Perslere ilham verip onların Yahudi cemaatinden bir lider seçip bu liderin bir misyonu taşımasını sağlamıştır. Bu durum ardı ardına gelen üç lider tarafından üç misyon olarak gerçekleşmiştir. Misyonlardan ilki Tapınağın inşası, ikincisi Yahudi cemaatinin saflaştırılması ve üçüncüsü kutsal şehrin duvarlarla örülmesidir. Son misyon Nehemya'ya ait olup Ezra kitabında anlatılmamaktadır. Kitabın teolojik programı, kronolojik yapının sunduğu sorunları açıklamaktadır.[3] Muhtemelen kitabın ilk versiyonu MÖ 400'lerde yazıldı ve birkaç asır süren derleme ve düzeltmelerle son halini İsa zamanında aldı.[4]

Özet

Ezra kitabında on konu bulunur. 1 ila 6. konular Kiros fetvasından İkinci Tapınağın tahsis edilmesine kadar geçen süreyi aktarıp üçüncü tekil şahıs tarafından anlatılmıştır. 7 ila 10. konular Ezra'nın misyonunu aktarırken büyük ölçüde birinci tekil şahıs kullanılmıştır. Kitaba bazı tarihi belgeler de dahil edilmiştir.

1 ila 6. konular
  1. Kiros fetvası, birinci sürüm: Tanrı'dan ilham alan Kiros, "Yehuda prensi" Zerubbabil'e Tapınak eşyalarını verir ve İsrailoğullarının onu takip edip Tapınağın tekrar inşa edilmesini sağlar.
  2. Adam ve kadın köleleri ve ezgicileriyle birlikte 42.360 kişi, Zerubbabil ve Başkahin Yeşu önderliğinde sürgünde bulundukları Babil'den Kudüs'e dönerler.
  3. Yeşu ve Zerubbabil altarı inşa edip Sukot bayramını kutlarlar. İkinci yılda Tapınağın temeli atılıp kutlamalarla Tapınak tahsis edilir.
  4. Samirilerin Artaserhas'a mektubu ve Artaserhas'ın cevabı: "Yehuda ve Benyamin'in düşmanları" inşaata yardım teklifi sunarlar fakat reddedilirler; bunun üzerine "Darius zamanına kadar" işçileri caydırmaya çalışırlar. Samiriye yetkilileri, Kral Artaserhas'a Kudüs'ün tekrar inşa edildiğini bildirince Kral çalışmaların durdurulmasını emreder. "Böylece Tanrı'nın Yeruşalim'deki Tapınağı'nın yapımı, Pers Kralı Darius'un krallığının ikinci yılına dek askıda kaldı".[5]
  5. Tattenay'ın Darius'a mektubu: Hagay ve Zekeriya'nın tavsiyeleri üzerine Zerubbabil ve Yeşu Tapınağın inşasına kaldıkları yerden devam ederler. Yahudiye ve Samiriye'nin Pers valisi Tattenay, Darius'u Kudüs'ün tekrar inşa edildiğine dair uyarıp arşivlerden Kiros fetvasının bulunmasını tavsiye eder.
  6. Kiros fetvasının ikinci sürümü ve Darius fetvası: Darius, fetvayı bulur ve Tattenay'ı, Yahudileri çalışmalarında rahatsız etmemesi için uyarır. Sunular için gerekli malzemelerden vergi verilmeyeceğini belirtir. Tapınak, Darius'un hükümdarlığının altıncı yılında Adar ayında tamamlanır. Tapınak inşasının tamamlanması İsrailoğullarınca kutlanır.
7 ila 10. konular
7. Artaserhas'ın Ezra'ya metubu: Tanrı tarafından hareket ettirilen Kral Artaserhas Ezra'yı aracı seçer; "Elindeki Tanrın'ın Yasası'nın uygulanıp uygulanmadığı konusunda Yahuda ve Yeruşalim'de araştırma yapman için, ben ve yedi danışmanım seni görevlendirdik"[6] ve "sendeki Tanrı bilgeliği uyarınca yargıçlar ata. Bunlar Fırat'ın batı yakasındaki bölgede yaşayan bütün halka, Tanrın'ın yasalarını bilenlerin hepsine adalet sağlasınlar. Yasayı bilmeyenlere de siz öğreteceksiniz"[7] der. Artaserhas, Ezra'ya ihtiyacı kadar altın vermenin ve diğer Pers yetkililerinin ona yardım edeceğinin sözünü verir.
8. Ezra, Babil dışındaki kanal yoluyla gelen, iade edilenler, altınlar, gümüşler ve Tapınak için değerli eşyaları bir araya getirir. Hiç Leviler olmadığını farkına varır ve tedarik etmek için ulaklar gönderir.
9. Kudüs'teki bazı Yahudilerin Yahudi olmayanlar ile evlendiği Ezra'nın kulağına çalınır. Bu günah karşısında dehşete düşen Ezra, "Ey İsrail'in Tanrısı RAB, sen adilsin! Bugün sürgünden kurtulan bir azınlık olarak bırakıldık. Senin önünde durmaya hakkımız olmadığı halde, suçlarımızın içinde önünde duruyoruz"[8] der.
10. Muhalefet oluşmasına rağmen İsrailoğulları bir araya gelip yabancı karı ve çocuklarının uzaklara gönderir.

Tarihi önbilgi

Yehudalı asiler Babil'e karşı ayaklanınca MÖ 6. yüzyılın başlarında bastırılıp harabedildiler. Sonuç olarak, kraliyet ailesi, rahipler, peygamberler ve yazmanlar Babil Sürgünü'ne gönderildiler. Burada hatırı sayılır derecede entelektüel bir devrim yaşandı; sürgündekiler, yaşananları Tanrı'ya olan sadakatsizlikle bağdaştırdı ve saf neslin gelecekte Kudüs'e dönüp Tapınağı takrar inşa etmesini bekledi. Aynı dönemde, bugün İran'ın güneyinde bulunan topraklarda, eskiden önemsiz bir krallık olan Persler yükselişe geçmeye başladı. MÖ 539'da Pers Kralı Büyük Kiros Babil'i fethetti.[9]

Tarihi kaynakların yetersizliği nedeniyle Yehuda'nın siyasi görüşlerinin ve siyasi grupların neler olduğunu kestirmek zordur fakat görünüşe göre üç grup ön plana çıkmaktadır: I. Kiros tarafından Tapınağın inşası için geri gönderilenler, "Yehuda ve Benyamin karşıtları" ve geri gönderilenlere muhalif olan yerli "toprak halkı".

Bu dönemde yaşanan bazı önemli olaylar Ezra kitabında da yer almaktadır:

Pers Kralı[10]Olaylar[11]Ezra ve Nehemya ile olan bağı[12]
II. Kiros (MÖ 550 - MÖ 530)Babil'in yıkılışı, MÖ Ekim 539Tapınağın inşası için MÖ 538'de Kudüs'e gönderilen ilk Yahudiler.
II. Kambises (MÖ 530 - MÖ 522)Mısır fethi, MÖ 525
I. Darius (MÖ 522 - MÖ 486)MÖ 520/519'da çeşitli muhaliflerle çatışıp tahta geçişDarius'un altıncı yılında Tapınağın inşası, MÖ 515
I. Serhas (MÖ 486 - MÖ 465)Başarısız geçen Yunan seferi; Yunanlara karşı doğu Akdeniz'i kontrol altına alma mücadelesi.
I Artaserhas (MÖ 465 - MÖ 424)Yunan destekli Mısır ayaklanmasının bastırılması, MÖ 460 - MÖ 456; Yehuda'yı kapsayan bölgenin valisi Megabizus'un ayaklanması, MÖ 449Ezra'nın vardığı zaman olarak kabul görülür - sürgünden Kudüs'e gelen ikinci göç, MÖ 458 veya MÖ 428; Nehemya misyonu, MÖ 445 - MÖ 433
II. Darius (MÖ 423 - MÖ 404)
II. Artaserhas (MÖ 404 - MÖ 358)Mısır'ın bağımsızlığını kazanması, MÖ 401Alternatif görüşe göre Ezra ve ikinci göç dalgasının Kudüs'e gelişi, MÖ 398
III. Artaserhas (MÖ 358 - MÖ 338)Mısır'ın fethi
III. Darius (MÖ 336 - MÖ 330)Perslerin, Büyük İskender tarafından fethi

Metinler

Ezra ve Nehemya

Ezra'nın ilk kopyası Nehemya ile birlikte bulunan bileşik bir kitaptı.[13] Ardından Yahudiler bu kitabı ikiye bölüp Birinci Ezra ve İkinci Ezra diye adlandırdılar. Modern zamanlarda Tanah'ta ve tercümelerinde bu kitaplar Ezra ve Nehemya kitapları olarak yer alır. Aramca yazılan 4:8-6:18 arası ile 7:12-26 arası dışındaki bölümler İbranicedir, Ezra her iki dilde de yetenekliydi.[14][15][16] Ezra ve Nehemya ilk olarak iki parçaya 3. yüzyılda teolog Origenes tarafından bölündü, bunun ardından Jerome, Vulgat versiyonunu yaratırken aynı modeli kullandığında Batı Avrupa Hristiyanları tarafından bu bölünme benimsendi.[1] Bu kitapların Yahudilerin Tanah'ında Ezra ve Nehemya olarak bölünmesi Orta Çağ zamanında gerçekleşti.[17]

Birinci Ezra

1. Ezra (veya Esdras α - ayrıca Esdras β da bulunmaktadır) Yunanca bir metin olup Ezra, Nehemya ve Tarihler kitaplarında anlatılanların çoğunu kapsar. Ana farklılıklar içeriğinde ve konuların sıralamasındadır. Joseph Blenkinsopp'un 1988 yorumunda söylediği gibi bazı uzmanlar Ezra ve Nehemya kitaplarının Esdras ve Esdras β'dan revize edildiğine inanır.[18] L.L. Grabbe gibi diğer bazı uzmanlarsa Ezra ve Nehemya'nın bağımsız kitaplar olduğunu savunur.[19]

Yapı, kompozisyon ve tarih

Yapı

Ezra ve Nehemya'nın içeriği kronolojik yapıdan ziyade teolojik yapıyla derlenmiştir. "Tapınak önce gelmelidir, ardından cemaatin arınması ve bunun ardından şehir duvarlarının yapılması gelir."[20] Benzer düzenler birbirini takip etmektedir: İsrail'in Tanrı'sı, Pers Kralı'na Yahudi bir lider seçtirir (Zerubbabil, Ezra, Nehemya) ve onlara bir misyon verir; muhalefete rağmen, lider misyonunu bitirir; ve başarı, cemaatin bir araya gelmesiyle işaretlenir.[21] Görevler bir önceki görevin devamı olarak ortaya çıkar: Önce Zerubbabil Tapınağı onarır, ardından Ezra tarafından İsrail cemaati onarılır ve bunu Nehemya tarafından arınmış cemaat ve Tapınağın dış dünyadan ayrılması için dikilen duvar takip eder.[22] Bu düzen, Nehemya'nın Yehova kültünü onarmasıyla son bulur.[23] Bu düzen yapısı, Ezra ve Nehemya'yı çevreleyen tarihi kaynakların anlattığı sorunların kökenini açıklar.[24]

Kompozisyon

20. yüzyıl görüşlerine göre Ezra kitabı aynı zamanda Tarihler kitabını da yazan Ezra tarafından yazılmıştır veya Tarihler kitabının yazarı aynı zamanda Ezra kitabının da yazarıdır.[25] Yakın zamanda, Ezra, Nehemya ve Tarihler kitaplarında karmaşık tarihsel bilgiler bulunduğu ve bunun sebebinin, bu kitapların çeşitli kereler derlendiğinden kaynaklandığı ileri sürülmüştür.[26] Bu nedenle birçok uzman bu kitapların tek bir teololjik bakış açısıyla yazıldığı konusunda çelişkiye düşmektedir.[27] Ezra'nın birden fazla aşamadan geçtiğine inanan bir görüşe göre Ezra 1-6 ile Ezra 9-10 birbirinden bağımsız kaynaklardır ve Ezra 7-8'in yazarı tarafından birleştirilmiştir; bunun ardından dahi birçok kereler üzerinde düzenlemeler yapılmıştır.[28]

Tarihi

Ezra'nın sürekli olarak düzenlenmesinin Helenistik döneme kadar devam ettiği kabul edilmektedir.[4] Ezra'nın gerçek bir tarihi kişilik olduğu varsayılırsa, kitabın çekirdeğinin ne zaman yazıldığı sorusunun cevabı Ezra'nın varolduğu zamana dayalıdır. Konuyla ilgili kitaptan gelen tek ipucu Ezra 7:7-8'de söylenen "Artaserhas'ın yedinci yılı" cümlesidir. Fakat tarihte Artaserhas isimli üç kral vardır ve kitap bunlardan hangisinin doğru Artaserhas olduğunu bildirmemektedir. Aynı zamanda popüler bir aday olan geleneksel görüş I. Artaserhas'ı baz alarak tarihin MÖ 458 olduğunu söyler. Bir zamanlar popüler olan fakat bugün kabul görmeyen başka bir görüşe göre kral II. Artaserhas'tır bu da tarihi MÖ 398 olarak gösterir.

Tarihsellik / Fars belgeleri ile karşılaştırma

Ezra kitabında, krallardan yetkililere veya yetkililerden krallara yazılmış olarak gösterilen yedi adet mektup ve fetvadan alıntılar yapılır. Kimi uzmanlar bu belgelerin hepsinin doğru olduğunu, kimisi bunların hiçbirisinin otantik olmadığını ve bazıları da bu belgelerin sadece bir kısmının doğru olduğunu savunur. L.L. Grabbe'e göre, belgeler altı adet teste tabi tutularak bu sorunun cevabı alınabilir: Farsça materyallerle kıyaslama, dilsel detaylar, içerik, Yahudi teolojisinin varlığı, yerel dinlere Perslerin tutumu ve Farsça yazı formülleri. Testler sonucunda belgelerin Pers sonrası döneme ait olduğu ve muhtemelen taklit oldukları sonucuna varmıştır; fakat bazı belgelerdeki özellikler hakiki belgeleri andırmaktadır.[29]

Ayrıca bakınız

  • Ezra
  • Nehemya
  • Nehemya kitabı

Kaynakça

  1. ^ a b Fensham, F. Charles, "The books of Ezra and Nehemiah" (Eerdmans, 1982) p.1
  2. ^ Albright, William (1963). The Biblical Period from Abraham to Ezra: An Historical Survey. Harpercollins College Div. ISBN 0061301027. 29 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2011. 
  3. ^ Throntveit, Mark A., "Ezra-Nehemiah" (John Knox Press, 1992) 11 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. pp.1-3
  4. ^ a b Blenkinsopp, Joseph, "Judaism, the first phase" (Eerdmans, 2009) 11 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. p.87
  5. ^ Ezra 4:24
  6. ^ Ezra 7:14
  7. ^ Ezra 7:25
  8. ^ Ezra 9:15
  9. ^ Fensham, F. Charles, "The books of Ezra and Nehemiah" (Eerdmans, 1982) p.10
  10. ^ Coggins, R.J., "The books of Ezra and Nehemiah" (Cambridge University Press, 1976) 11 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. p.xi
  11. ^ Fensham, F. Charles, "The books of Ezra and Nehemiah" (Eerdmans, 1982) pp.10-16
  12. ^ Min, Kyung-Jin, "The Levitical authorship of Ezra-Nehemiah" (T&T Clark, 2004) 11 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. pp.31-32
  13. ^ In the margin of the Masoretic Hebrew text opposite this verse is written the Hebrew expression meaning "half of the book," indicating that this is the middle verse of the 685 Hebrew verses of the combined books of Ezra and Nehemiah, and that in Masoretic text the two were one book. (New World Translation - Reference Bible - Nehemiah 3:32, footnote)
  14. ^ Ezra - All Scripture Is Inspired of God - Watchtower Bible and Tract Society of New York, Inc. - International Bible Students Association, Brooklyn New York, USA - 1963, 1990, pg 85.
  15. ^ James H. Charlesworth - "Announcing a Dead Sea Scrolls Fragment of Nehemiah" 19 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - The Institute for Judaism and Christian Origins - Retrieved 20 August 2011.
  16. ^ Allen, L., and Laniak, T., "Ezra, Nehemiah, Esther" (Hendrickson, 2003) 11 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. p.4
  17. ^ Dillard, Raymond B., and Longman, Tremper, "An introduction to the Old Testament" (Zondervan) 11 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. p.180
  18. ^ Blenkinsopp, Joseph, "Ezra-Nehemiah: A Commentary" (Eerdmans, 1988) 23 Aralık 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. pp.70-71
  19. ^ Grabbe, L.L., "A history of the Jews and Judaism in the Second Temple Period, Volume 1" (T&T Clark, 2004) 11 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. p.83
  20. ^ R.J. Coggins, "The books of Ezra and Nehemiah" (Cambridge University Press, 1976)p.107, quoted in Throntveit, Mark A., "Ezra-Nehemiah" (John Knox Press, 1992) 11 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. p.3
  21. ^ Throntveit, Mark A., "Ezra-Nehemiah" (John Knox Press, 1992) 11 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. pp.2-4
  22. ^ Throntveit, Mark A., "Ezra-Nehemiah" (John Knox Press, 1992) 11 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. p.3
  23. ^ Throntveit, Mark A., "Ezra-Nehemiah" (John Knox Press, 1992) 11 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. p.2
  24. ^ Throntveit, Mark A., "Ezra-Nehemiah" (John Knox Press, 1992) 11 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. pp1-3
  25. ^ Fensham, F. Charles, "The books of Ezra and Nehemiah" (Eerdmans, 1982) pp.1-2 ff.
  26. ^ Pakkala, Juha, "Ezra the scribe: the development of Ezra 7-10 and Nehemiah 8" (Walter de Gryter, 2004) 11 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. p.16
  27. ^ Grabbe, L.L., "A history of the Jews and Judaism in the Second Temple Period, Volume 1" (T&T Clark, 2004) 11 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. p.71
  28. ^ "Pakkala, Juha, "Ezra the scribe: the development of Ezra 7-10 and Nehemiah 8" (Walter de Gryter, 2004), pp.132, 135, and p.302, Appendix C: reconstructed text of Ezra 7-10". 11 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2011. 
  29. ^ Grabbe, L.L., "A history of the Jews and Judaism in the Second Temple Period, Volume 1" (T&T Clark, 2004) 11 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. p.78

Dış bağlantılar

Yorumlar.
Tercümeler

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ahameniş İmparatorluğu</span> MÖ 6. yy.-MÖ 4. yy. arasında hüküm sürmüş bir İran imparatorluğu

Ahameniş İmparatorluğu ya da Hehamenişiler, MÖ 6. yüzyılda Büyük Kiros tarafından kurulan, tarihteki ilk Pers devletidir.

II. Kiros, bilinen adıyla Büyük Kiros veya Yunanlar tarafından söylenen ismiyle Yaşlı Kiros, tarihteki ilk Pers devleti olan Ahameniş İmparatorluğu'nun kurucusu ve ilk hükümdarı olan Pers komutan ve kraldır. Yaklaşık MÖ 557'de, Med kralının vesayeti altında olan Anşan'ın kralı olmuştur. Hükümdarlığı süresince Med Krallığı ve Lidya Krallığı'nı ortadan kaldırmış, Babil ile İran bölgelerine hükmetmiş ancak sonunda Massagetlere karşı girdiği savaşta Tomris tarafından yenilgiye uğratılıp öldürülmüştür.

Ezra, Ezra Kitabı'nın yazıcısı olan Yahudi rahipti. Greko-Latincede Ezra'ya Esdras denir.

Üzeyir, MÖ 4.-5. yüzyıllarda yaşamış Ezra ile aynı kişi olduğu iddia edilen Yahudi peygamber ya da din adamı. Üzeyir ile Ezra'nın aynı kişi olduğu tartışmalıdır. Temple Üniversitesi din profesörlerinden ve Encyclopaedia of the Qurʾān yazarı İbrahim M. Ebu Râbî, Üzeyir ile Ezra'nın aynı kişi olduğu kanısını sorgulayanlardandır.

İran'daki Yahudilerin tarihinin başlangıcı Antik çağın son zamanlarına rastlar. Dini kitaplar olan Yeşaya, Daniel, Ezra ve Nehemya kitaplarında Yahudilerin Pers İmparatorluğu'ndaki yaşamı ve deneyimleri aktarılmıştır. Ezra kitabında, Pars Krallarının Yahudilerin Kudüs'e dönmesine ve Tapınağın tekrar inşa edilmesine izin verdiği yazılıdır; "İsrail Tanrısı'nın buyruğu ve Pers kralları Koreş'in, Darius'un, Artahşasta'nın buyrukları uyarınca tapınağın yapımını bitirdiler." Yahudi tarihi için önemli olan bu olay M.Ö. 6. yüzyılda gerçekleşti ve bu sırada İran'da köklü ve etkili bir Yahudi cemaati bulunmaktaydı.

Tora Redaktörü (R), Belgesel hipotez (DH)'e göre, Tora'nın kuramsal kaynakları olan Tesniyeci (D), Ruhbani (P) kaynaklarını ve Yahvist (J) ile Elohist (E) kaynaklarının birleşiminden oluşan JE ara kaynağını düzenleyip bir araya getirip Tora'yı yaratan figürdür.

Ahit asırlar boyunca farklı kişiler tarafından yazılmıştır. Bunlardan çok azı geleneksel olarak bir kişi ile bağdaştırılırken çoğu büyük ölçüde düzenlemelerle karşılaştığından bu metinlerin kökeninin bugün ne olduğu tam olarak bilinememektedir.

Tarihler kitabı Tanah'ın bir parçasıdır. Masoretik metinde Ketuvim'in ilk veya son kitabı olarak yer alır; Ketuvim'in son kitabı olarak kullanıldığında bütün Tanah'ın da son kitabı haline gelir. Tarihler kitabı büyük ölçüde Samuel ve Krallar kitaplarındaki David hikâyeleriyle paralellik gösterir. Hristiyanlıkta 1 ve 2. Tarihler olmak üzere ikiye bölünmüştür; 1 & 2 Samuel ve 1 & 2 Krallar'dan sonra yer alır. Hristiyanlıkta kitapların bu dizilişi, Yunanca tercüme olan Septuagint'ten baz alınarak gerçekleşmiştir.

Yeşaya kitabı, Tanah'taki Son Peygamberlerin ilk kitabıdır; bu kitabın ardından Hezekiel, Yeremya ve Oniki küçük peygamber kitapları gelir. Hristiyanlıktaki Eski Ahit'te ise bu sıralama biraz farklıdır.

<span class="mw-page-title-main">Hezekiel Kitabı</span> İbrani Kutsal Kitabının (Eski Ahit) bir parçası olan Büyük Peygamberlerin dördüncü bölümü

Hezekiel kitabı, Tanah'taki Son Peygamberlerin üçüncü kitabı olup Yeşaya ile Yeremya kitaplarından sonra ve On iki küçük peygamber kitaplarından önce gelir. Bu sıralama Hristiyanlık'taki Eski Ahit'ten biraz farklıdır. İsmini, görümlerinin kaydedildiği, MÖ 6. yüzyılda yaşamış rahip ve peygamber Hezekiel'den alır.

Hagay kitabı, Eski Ahit veya Tanah'ın, Küçük peygamberler veya "Onikiler" denen kitaplar dizisinde yer alır. İki konudan oluşan kısa bir kitaptır. Kitapta anlatılanların geçtiği tarih Tapınağın terar inşasından önce MÖ 520 civarıdır. Bu dönemde, Yahudilerin topraklarına dönmesine yardım eden Zerubbabel gibi Pers kralları yaşamıştır.

Zekeriya kitabı, Tanah ve Kutsal Kitap'taki oniki küçük peygamber kitaplarından sondan bir öncekidir ve peygamber Zekeriya'ya dayandırılmaktadır.

Malaki kitabı, Tanah'ta bulunan Neviim kitabının içindeki Oniki küçük peygamber dizisinin son kitabıdır. Hristiyan sıralamasında Yeni Ahit'ten önce gelen son kitabı dolayısıyla Eski Ahit'teki son peygamberi oluşturur.

Ester kitabı, Tanah'ın Ketuvim kitabının içinde bulunan beş megiladan biridir. Ester kitabı bir Yahudi bayramı olan Purim'in kökenini oluşturur. Bayram sırasında metnin tamamı, ilki bayramın başladığı akşam ve diğeri ertesi sabah olmak üzere iki kere okunur.

Daniel kitabı, Tanah'ın Ketuvim kitabına bağlı bir metindir. Daniel kitabında, kendisinin ve Yehudalı yandaşlarının Babil'e sürgüne gönderildiği ve burada Nebukadnezar'ın nazarında iyi yerlere gelindiği anlatılır. Saray hikâyeleri, Nebukanezar, Belşazzar ve Medli Darius'un iktidarlık dönemlerini kapsar. Kitap, dört "ilahi" kehanet görümleriyle son bulur.

Nehemya kitabı, Tanah'ın Ketuvim kitabında bulunan bir metindir. Büyük ölçüde birinci tekil kişinin anıları olarak aktarılır. Kitapta, Pers sarayı yetkilisi bir Yahudi olan Nehemya'nın Kudüs duvarlarını ördürttüğü, şehre olan bağlılığı ve şehir halkının Tanrı'nın kanunlarına olan bağlılığı anlatılır. Kitapta anlatılanlar MÖ 5. yüzyılın ikinci yarısında geçmektedir. Ezra kitabıyla birlikte, Tanah'taki tarihi metinlerin sonuncusunu oluşturmaktadır.

Ezra ve Nehemya, Ezra'nın Nehemya ile birlikte bulunduğu bileşik bir kitaptı. Ardından Yahudiler bu kitabı ikiye bölüp Birinci Ezra ve İkinci Ezra diye adlandırdılar. Modern zamanlarda Tanah'ta ve tercümelerinde bu kitaplar Ezra ve Nehemya kitapları olarak yer alır. Ezra ve Nehemya ilk olarak iki parçaya 3. yüzyılda teolog Origenes tarafından bölündü, bunun ardından Jerome, Vulgat versiyonunu yaratırken aynı modeli kullandığında Batı Avrupa Hristiyanları tarafından bu bölünme benimsendi. Bu kitapların Yahudilerin Tanah'ında Ezra ve Nehemya olarak bölünmesi Orta Çağ zamanında gerçekleşti.

<span class="mw-page-title-main">İkinci Tapınak</span>

İkinci Tapınak, Kudüs'teki Tapınak Tepesi'nde bulunan Yahudi kutsal tapınağıydı. MÖ 516 ve y. MS 70 arasında ayakta kaldı. İkinci Tapınak dönemine adını vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">I. Artaserhas</span> Ahameniş İmparatorluğunun Altıncı Kralı

I. Artaserhas (Antik İranca: Artaxšaça. Bu ismin antik Grek formu babasının I. Serhas ismini taşımasından ortaya çıkartılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Babil'in Düşüşü</span> Yeni Babil İmparatorluğunun Sonu

Babil'in Düşüşü, Yeni Babil İmparatorluğu'nun M.Ö. 539 yılında Ahameniş İmparatorluğu tarafından fethedilmesiyle meydana gelen çöküşünü ifade eder. Bu olay, M.Ö. 556 yılında genç kral Labaşi-Marduk'u devirerek tahta çıkan Nabonidus'un (Nabû-na'id) saltanatının sonunu işaret ediyordu. Nabonidus yönetimi sık sık askeri yetenekleriyle tanınan ancak siyasi becerileri zayıf olan oğlu Belşazzar'a devretti. Sonuç olarak, rahipler ve askeri sınıf da dahil olmak üzere Babil toplumunun pek çok üyesi tarafından sevilmiyordu.