İçeriğe atla

Ezgiler Ezgisi

        

Süleyman'ın Ezgiler Ezgisi ya da sıkça bilinen adıyla Ezgiler Ezgisi (İbraniceשיר השירים, Şir ha-Şirim), Süleyman'ın Ezgisi veya Neşideler Neşidesi, Tanah'ın son bölümünü oluşturan Ketuvim'deki Beş megila kitaplarından biridir. Latincedeki Vulgat versiyonunda Canticum Canticorum ya da kısaca Canticles olarak bilinir.[1] Yunanca Septuagint'te ise Āisma āismatōn ya da kısaca Āisma denir (ᾎσμα ᾀσμάτων).[2]

Kitabın ana karakterleri, bapların birinde "Şulamlı" olduğu belirtilen bir kadın[3] ve bir adamdır ve şiirde ilerlenen yol kur yapmaktan başlayıp muradlarına ermeğe kadar giden yoldur. Örneğin kadınla erkek arasında şöyle bir diyalog geçer:

  • Erkek: "Dikenlerin arasında zambak nasılsa, Kızların arasında sevgilim öyledir";
  • Kadın: "Orman ağaçları arasında elma ağacı nasılsa, Oğlanlar arasında sevgilim öyledir. Zevk alarak onun gölgesinde oturdum ve meyvası damağıma tatlı idi."[4]

Ayrıca "Kudüs kızları" isimli bölüm ezginin nakaratını oluşturur.

Dini içeriğin eksikliğine rağmen kitapta anlatılan adam ile kadın arasındaki ilişkinin mecazi olduğu ve Yahudilik'te Tanrı ile İsrailoğulları arasındaki ilişkiyi anlattığı düşünülür. Hristiyanlıkta ise Tanrı ile Kilise'nin ilişkisinin veya Mesih ile insan ruhunun ilişkisinin betimlendiği savunulur.

Sadece 117 bap'tan oluşan bu kitap Tanah'ın kısa metinlerinden biridir. Aşkenazlar geleneksel olarak bu metni Pesah günleri içine denk gelen bir Şabat gününde okurken Sefarad Yahudileri ise her Cuma akşamı okur.

Başlık

12. yüzyıl el yazmasında asil çiftin tasviri.

Kitap, adını metnin önsözünden almaktadır: "Süleyman'ın Ezgiler Ezgisi"[5]

"Ezgiler Ezgisi"nin İbranicedeki gramer yapısı bunun en üstün olduğunu ima eder, yani ezginin büyüklüğünü gösterir. Rabbi Akiva'ya göre, "Cennet, Ezgiler Ezgisi'nin kutsal olduğunu inkar etmeyi yasaklar. Ezgiler Ezgisi'nin İsrailoğullarına verildiği gün tün dünyaya bedeldir; tüm yazılar kutsaldır ve Ezgiler Ezgisi kutsalların kutsalıdır."[6] Benzer şekilde, Martin Luther bu ezgiye "yüksek ezgi" anlamına gelen das Hohelied adını vermiştir ve halen Almanca, Danca, İsveççe ve Felemenkçe'de bu isim kullanılmaktadır.

Yazar

Birinci bapın betimlemesi - Ozan, Süleyman'ın önünde çalarken (15. yy, Rothschild Mahzor)

Yazar olarak Süleyman

Kitabın ilk kelimesi "Süleyman'ın" olması sebebiyle geleneksel olarak kitabın Süleyman tarafından yazıldığı düşünülür. Süleyman'ın yazarı olduğu düşünülen Özdeyişler, Ezgiler Ezgisi ve Vaiz kitaplarının hangi sırayla yazıldığı konusuyla ilgili ihtilaflar mevcuttur:

  • Rabi Hiyya'ya göre Süleyman'ın ilk kitabı Özdeyişler'dir; bunu Ezgiler Ezgisi ve ardından Vaiz takip etmektedir.
  • Rabi Yonatan ise Süleyman'ın ilk olarak Ezgiler Ezgisi'ni sonra Özdeyişleri ve ardından da Vaiz'i yazdığını belirtir.
  • Talmud'da yazıldığına göre kitapların yazılış sırası şöyledir: Özdeyişler, Vaiz, Ezgiler Ezgisi.

Dinleyici olarak Süleyman

Bazılarınca kitabın ilk kelimesi "Süleyman'a" olarak tercüme edilir dolayısıyla bu kişilere göre kitap Süleyman'a ithaf edilmiştir. Bu teoriyi onaylayan çelişkili baplar mevcuttur; örneğin:

Süleyman'ın bağı vardı Baal-Hamon'da, Kiraya verdi bağını; Her biri bin gümüş öderdi ürünü için. Benim bağım kendi emrimde, Bin gümüş senin olsun, ey Süleyman, İki yüz gümüş de ürününe bakan kiracıların.

—200px, 20px

Antik çağlarda yazarın eserinin kabul görmesi için kendisinden daha ünlü birinin adının kullanılması olağan bir anlayıştı. Bazıları, doğal sevgiden kaynaklanan tek eşli birlikteliği anlatan bu kitabı, Süleyman'ın yedi yüz karısı ve üç yüz cariyesi olması sebebiyle Süleyman'ı yerme açısından yazıldığını düşünür.

Yahudi bilgeler bu kitabın kehanet kitabı olduğunu ve peygamber Yeremya veya onun meslektaşları tarafından yazıldığını savunur.[7] Fakat bu bilgeler eserlerini kral Süleyman'a atfetmiştir; aynı Hoşea, Yeşaya ve diğer kitaplardaki örneklerde olduğu gibi.

Tanrı

Yazarın kim olduğuyla ilgili başka bir yorum da, konuya mecazi yolla yaklaşan Raşi'den gelmiştir. Süleyman'ın İbranicedeki adı Şlomo'dur, bu da Şalom yani barış kelimesiyle aynı kökü paylaşır. Dolayısıyla kitabın yazarı Süleyman'dır fakat hikâye "Barışın sahibi" yani Tanrı'nın ağzıyla aktarılmıştır. Kitaptaki diyaloglar Tanrı ile ilerleyen zamanlarda gelini olacak olan Yahudi halkı arasında geçmektedir.

İlmî

21. yüzyılda, lehçe farklılıkları baz alınarak yapılan çalışmada uzmanlar bu şiirin farklı geleneklerden geldiğini savunmaktadır. Örneğin Noegel ve Rendsburg'un dediğine göre:

Ezgiler Ezgisi, MÖ 900'lerde kuzey antik İbranicesiyle, edebi yeteneği üstün olan bir yazar tarafından, aliterasyon ve poliprosopon teknikleri kullanılarak zamanının en şehevi ve erotik şiiri olarak yazılmıştır ve metinde ima edilen konu başta Süleyman olmak üzere Yehuda monarşisinin eleştirilmesidir.[8]

Bazı uzmanlara göre ise metinde kullanılan bazı kelimeler Farsçadır, dolayısıyla şiir sürgün sonrası dönemde yazılmış olmalıdır. Süleyman ise sürgün sonrası dönemden çok önceleri olan MÖ 10. yüzyılda yaşamıştır. Metinde kullanılan bazı kelimeler sebebiyle kitabın yazarının Süleyman olmama ihtimali mevcuttur.[9]

Dil

Ezgiler Ezgisi, sürgün sonrası dönemin lehçesinin nasıl olduğuyla ilgili bilgi sunan ilk metindir. Sürgün sonrasında İbranilerin Farsça, Yunanca ve Aramca konuşan topluluklarla iletişim halinde olmaları sebebiyle bu dillerden kelimeler İbraniceye girmiştir. Bu kelimeler Rabinik İbranicede kullanılmasına rağmen Ahit İbranicesi'nde bulunmamaktadır dolayısıyla bu metin zamanın yerel diliyle ilgili ipuçları verir. Ahit İbranicesi'nin aksine Rabinik İbranicede uzun kalıplı cümleler kullanıldığı görülür.[10]

Yorum ve kullanımı

Genelde, alegorik yorumlar metnin Ahit'in bir parçası olduğunu onaylar fakat uzmanların konuyla ilgili tartışmaları sonucunda ortak bir karara hala varılamamıştır.[11]

Yahudi geleneği

Midraş ve Targum'daki Yahudi geleneğine göre kitap Tanrı'nın İsrailoğullarına karşı olan sevgisini gösteren bir alegoridir. Bu anlayış doğrultusunda metin, Tanrı ile Yahudi halkı arasındaki sevgiyi simgeleyen Şabat gününün arifesinde Sefarad ve Mizrahiler tarafından okunur. İtalkimler ise metni Pesah'ta birinci Yom Tov ve Yom Tov Şeni arifelerinde okurlar. Gelenksel olarak çoğu Yahudi, metni Pesah'ta bir Şabat gününde veya bayramın yedinci gününde Deniz ezgisiyle birlikte okurlar.

Mesihçi yorum

Ortaya bu kitabın mesihsel bir metin olduğu iddiaları atılmıştır,[12]:333 ilişkideki eril kişi mesihin kendisi olarak yorumlanır. Eril kişinin mesih olarak düşünülmesinin sebebi sıkça Davud soyundan gelen Süleyman hakkında konuşulmasıdır. Peygamber Natan'ın 2 Samuel 7'de gösterdiği üzere Mesih, Davud'un soyundan gelecektir. Davud hanedanlığına bağlı her kral potansiyel Mesih olarak görüldü, böylece Tapınağın mimarı Süleyman, okuyucuların aklına tekrar mesihsel umutlar getirdi.[12]:336 Kitapta geçen "yiğitler"[13] kelimesi, Samuel kitabında Davud'un "yiğit askerleri"ni[14] akla getirir. Yine kitapta geçen eril kişinin "kırmızı/kızıl"[15] tenli oluşu akla Samuel kitabındaki Davud'u getirir.[16] Aramca Yahudi targumlar da eril kişiyi beklenen Mesih olarak yorumlar.[17]

Kralın bahçesi (örneğin Ezgiler Ezgisi 5:1) cennet bahçesi olarak görülebilir (Tekvin 2:8-25),[18] bu da İsrail'i bir cennet bahçesine çevirecek olan Mesih'i akıllara getirir. Sevgililer, insanlığın düşüşünden kaynaklanan soyutlanmanın üstesinden geldiği şeklinde betimlenir. Kadının durumunu belirten "Kocana istek duyacaksın" (Tekvin 3:16) kalıbı Ezgiler Ezgisi'nde yer değiştirip "Sevgilim bana tutkun" (Ezgiler Ezgisi 7:10) olarak kullanılmıştır.[19]

Diğer bilgiler

Uzmanlar genel Antik Yakın Doğu aşk şiirleriyle Ezgiler Ezgisi kitabında benzerlikler olduğunu dile getirir.[20] Bunların başında bazı Sümerce erotik pasajlar[21] ve Yeni Krallık dönemindeki Mısır'ın aşk şiirleri gelir.[22] Ayrıca, benzerlikler bulunan Tamilce aşk şiirleri de 20. yüzyılın sonlarında uzmanların ilgisini çekmiştir.[23]

Sanat, edebiyat ve müzikte referanslar

  • Fredrik Sixten, Song of Songs, 2008
  • The cantata Momente by Karlheinz Stockhausen [24]
  • mewithoutYou 2004, Catch for Us the Foxes: "Please, catch for us the foxes in the vineyard... the little foxes."
  • Animals as Leaders, Song of Solomon
  • The Little Foxes, 1939
  • The Spiritual Canticle by St. John of the Cross
  • Song of Solomon - 1977, Toni Morrison
  • Black Madonna, Song of Songs 1:5: "I am black, but beautiful, O daughters of Jerusalem ...", Nigra sum sed formosa
  • J.S. Bach's Wachet auf, ruft uns die Stimme, BWV 140[25]
  • Columba Mea by Kenneth Leighton
  • La Sulamite by Emmanuel Chabrier
  • Karen Young, Canticum Canticorum
  • Jehovah's Witness, "The Shullamite Remnant"
  • Ofra Haza, "שיר אהבה" (Aşk Şarkısı), 1988 album "Shaday"
  • Kate Bush, The Song Of Solomon
  • Christian Death, 1987, "The Scriptures"
  • Steeleye Span, 1977, Storm Force Ten - "Awake, Awake"
  • Idan Raichel "הינך יפה" (Güzelsin), 2002
  • Flos Campi, Ralph Vaughan Williams
  • Sinéad O'Connor, "Dark I Am Yet Lovely", 2007
  • Madeleine l'Engle, Many Waters, 8:7: "Many waters cannot quench love, neither can the floods drown it. If a man were to give all his wealth for love, it would be utterly scorned."
  • Daniel Pinkham, Wedding Cantata
  • HIM (His Infernal Majesty), Dark secret love
  • Pale Saints, Song of Solomon, 1994 - Slow Buildings
  • Stephen Duffy, "Kiss Me"
  • Brion Gysin, The Poem of Poems, (1958–1961)
  • The song of Solomon and how she sang it to me, David Tibet
  • Geoffrey Chaucer, 'The Canterbury Tales'
  • Eliza Gilkyson, "Rose of Sharon" (1996)
  • Robert Burns, "The Bonniest Lass", "the smuttiest sang that e'er was sung"
  • John Zorn, "Shir Ha-Shirim", Şubat 2008.[26][27]
  • John Steinbeck, The Grapes of Wrath "Rose of Sharon", 2:1: "I am a rose of Sharon."
  • The Residents, I Hate Heaven
  • Craig Thompson, Blankets
  • Varda Kotler, "My Beloved Spake" 2:10
  • Natasha Khan, Bat for Lashes, "Glass" ve "Two Planets" (2009)
  • Neil Diamond, Holly Holy
  • 2009, Pope Shenouda III, "Have You Seen the One I Love"
  • 1975, Popol Vuh, Das Hohelied Salomos
  • Inbar Bakal, Song of Songs
  • Dirty Projectors, "Two Doves"
  • Giovanni Pierluigi da Palestrina, Five Voices
  • Yofiyah, Kabbalah Kirtan (Dodi Li, Yishakeni ve L'chah Dodi)
  • "Solomon's Song", Fucked Up
  • Gods of Luxury, "Angelica In Delirium"
  • Leonard Cohen, "When I Hear You Sing"
  • Elizabeth Smart, By Grand Central Station I Sat Down and Wept (1945)
  • Alexander Goldscheider
  • Einstürzende Neubauten, "Blume"

Filmlerde referanslar

  • Nammukku paarkkaan munthiri thoppukal
  • Day of Wrath, Carl Th. Dreyer[28]
  • The Wisdom of Crocodiles, (1998)
  • The Woman in the Window (1944)
  • Keeping Mum (2005)
  • Miller's Crossing (1990)
  • El crimen del Padre Amaro (2002)
  • Once Upon a Time in America (1984)
  • "The Librarian: Return to King Solomon's Mines" (2006)
  • "Guramsan Tsadig" (2010)
  • "Nell" (1994)
  • Paradise (1982)
  • Song of Songs (2005)

Ayrıca bakınız

  • 4Q106, 4Q107, 4Q108, 6Q6 (Ölü Deniz parşömenleri fragmanları)
  • Hortus conclusus

Kaynakça

  1. ^ "newadvent.org". 26 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2011. 
  2. ^ Rahlfs (ed.), Septuaginta, Volume 2, (Stuttgart: de:Deutsche Bibelgesellschaft, 1979), p. 260.
  3. ^ Song 6:13
  4. ^ Ezgiler Ezgisi 2:2-3
  5. ^ Ezgiler Ezgisi 1:1
  6. ^ Mishnah Yadayim 3:5
  7. ^ Babylonian Talmud, Bava Batra, p 14b-15a
  8. ^ Noegel and Rendsburg, Solomon's Vineyard: literary and linguistic studies in the Song of Songs, (Society of Biblical Literature, 2009), p. 184.
  9. ^ Coogan, Michael. A Brief Introduction to the Old Testament. Oxford: Oxford University Press, 2009, p. 394
  10. ^ Sáenz-Badillos, Angel (1993). A History of the Hebrew Language. Great Britain: Cambridge University Press. ss. 123-4. ISBN 0 521 43157 3. 
  11. ^ Garrett, Duane A. Song of Songs. Word Biblical Commentary 23B. Nashville: Nelson, 2004, 15.
  12. ^ a b James Hamilton, "The Messianic Music of the Song of Songs", Westminster Theological Journal 68 (2006).
  13. ^ Song 3:7
  14. ^ 2 Samuel 23:8
  15. ^ Ezgiler Ezgisi 5:10
  16. ^ 1 Samuel 16:12
  17. ^ Sigmund Mowinckel, He That Cometh, (New York: Abingdon Press, 1954), 283.
  18. ^ Francis Landy, "The Song of Songs and the Garden of Eden" Journal of Biblical Literature 98:4 (December 1979): 524.
  19. ^ James Hamilton, op. cit., 344.
  20. ^ Gwendolyn Leick, Sex and eroticism in Mesopotamian literature 26 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 1994.
  21. ^ Cheryl Exum, Song of Songs, 2005.
  22. ^ Fox, M.V. The Song of Songs and Ancient Egyptian Love Songs. University of Wisconsin Press, 1985
  23. ^ Chaim Rabin (1973), Abraham Mariaselvam (1987).
  24. ^ Smalley, Roger. 1974. "Momente: Material for the Listener and Composer" (Parts 1 and 2). The Musical Times 115, no. 1571 (January): 23–28 and no. 1574 (April): 289–95.
  25. ^ Herz, Gerhard (1972). Bach: Cantata No. 140. W.W. Norton and Company. 
  26. ^ Allan, J. Reviews: Live - John Zorn Abron Arts Centre 12 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Amplifier Magazine, February 22, 2008.
  27. ^ Smith, S. An Unlikely Pairing on Common Ground 30 Mayıs 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. NY Times, November 27, 2008.
  28. ^ Day of Wrath

Dış bağlantılar

Yahudi tercüme ve yorumları:

Hristiyan tercüme ve yorumları:

Edebiyat

  • Garrett, Duane A. Song of Songs. Word Biblical Commentary 23B. Nashville: Nelson, 2004.
  • Linafelt, Tod. "Biblical Love Poetry (...and God)". Journal of the American Academy of Religion 70 (2) 2002.
  • Pope, Marvin H. Song of Songs: A New Translation with Introduction and Commentary. Anchor Bible 7C. 2 volumes. Garden City, New York: Doubleday, 1977.
  • Theo Kobusch, Metaphysik, C. Metaphysik als Exegese des Hohenliedes, in Der Neue Pauly, Band 15, La-Ot, Stuttgart Weimar 2001.
  • Ariel Bloch and Chana Bloch, translators. The Song of Songs: A New Translation, With an Introduction and Commentary. Afterword by Robert Alter, Random House, 1995, ISBN 978-0520213302.
  • Hudson Taylor, Union and Communion or Thoughts on the Song of Solomon, Dodo Press 2009 et.alii pdf download 27 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Kayıtlar

Canticum Canticorum. Eloge De L'amour. La Cantique Des Cantiques à la Renaissance, Capilla Flamenca, 2004 (Eufoda 1359).

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Eski Ahit</span> Kitâb-ı Mukaddesin ilk kısmı

Eski Ahit veya Eski Antlaşma, Kutsal Kitap'ın İbranice kaleme alınmış olan ilk kısmına Hristiyanların verdiği isimdir. Yahudilerin Tanah ve Müslümanların Tevrat ve Zebur olarak kabul ettikleri kitapları içinde barındırır. Kutsal Kitap'ın birinci yüzyılda Grekçe kaleme alınan yazılarına "Yeni Ahit" adı verildi. İnançlı Yahudilerce "Yeni Ahit" kabul edilmez. Toplam 39 bölümden oluşur. Eski Ahit; Tevrat, Tarihsel Kitaplar, Şiirsel Kitaplar, Peygamberlik Kitapları olarak 4 temel bölüme ayrılır.

<span class="mw-page-title-main">Davud</span> İsrail ve Yehuda kralı

Davud, Tanak'a göre, Birleşik İsrail Krallığı'nın kralı olmuş bir Yahudi kraldı. İşboşet'in yerine gelir ve tahtı kendisinden sonra oğlu Süleyman'a bırakır.

<span class="mw-page-title-main">Kitâb-ı Mukaddes</span> Yahudiliğin ve Hristiyanlığın kutsal metinlerini oluşturan kitapların kanonik bir koleksiyonu

Kitâb-ı Mukaddes, Mukaddes Kitap veya Kutsal Kitap, Eski Ahit ve Yeni Ahit'i kapsayan, Hristiyan inanışının temelini oluşturan ve Hristiyanlarca kutsal sayılan kitaptır.

<span class="mw-page-title-main">Tanah</span> Yahudiliğin ana kutsal metinlerini oluşturan kitapların kanonik bir koleksiyonu

Tanah/Tanak, Yahudiliğin ana mukaddes metinlerini oluşturan kitapların kanonik bir koleksiyonudur. Hristiyanlar tarafından İbranice Mukaddes Kitap ya da Eski Ahit denir. Metinlerin neredeyse tamamı Kutsal İbranice ile yazılmış olup, ufak bir bölümü de Kutsal Aramiceyle yazılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Süleyman</span> Yahudi kral

Süleyman, Tanah ve Eski Ahit'e göre eski İsrail hükümdarı ve Kral Davut'un oğlu ve halefidir. Birleştirilmiş İsrail ve Yahuda'nın sondan bir önceki hükümdarı olarak tanımlanır. Süleyman'ın hükümdarlığının varsayılan tarihleri MÖ 970-931 arasındadır. Ölümünden sonra oğlu ve halefi Rehav'am kuzey kabilelerine karşı sert bir politika benimseyecek ve sonunda İsrailoğullarının kuzeydeki İsrail Krallığı ile güneydeki Yehuda Krallığı arasında bölünmesine yol açacaktır. Bölünmenin ardından onun soyundan gelenler Yahuda'yı tek başlarına yönetti.

<span class="mw-page-title-main">Belkıs</span>

Saba Melikesi Belkıs, günümüz Habeşistan (Etiyopya) veya Yemen'in olduğu topraklarda hüküm sürdüğü farz edilen, tarih öncesi Saba Krallığı'nın hükümdarıdır. Modern arkeoloji bu krallığın mevcudiyeti konusunda şüphecidir. Kitabı Mukaddes'te kraliçenin isminden bahsedilmez. Habeş kültüründe "bu şekilde değil, böyle değil" gibi anlamlara gelen Makeda ismiyle anılır. İslam kültüründe Belkıs olarak bilinir. Ayrıca bazı kaynaklarda Lilith, Nikaule veya Nicaula (Nikola) olarak da geçer.

<span class="mw-page-title-main">Davud Yıldızı</span> sembol

Davud'un Yıldızı veya Davud'un Kalkanı, Yahudi milletinin MÖ 1000'lerden beri millî sembolüdür. İsmini Antik İsrail'in kralı Davud'dan alan yıldız, Orta Çağ'dan beri Yahudi Yıldızı olarak bilinmiş ve daha eski bir sembol olan Menora ile birlikte adı Yahudilikle beraber anılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Şimon kabilesi</span>

Şimon kabilesi, Tora'da adı geçen On İki İsrail Kabilesi'nden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Deniz Ezgisi</span>

Deniz Ezgisi Eski Ahit'in Çıkış kitabında yer alan bir şiirdir. 20 ve 21. baplarda geçen daha kısa olan ilahi ise Miryam ve diğer kadınlar tarafından söylendi. İddia edildiğine göre bu ezgi, İsrailoğulları Kızıldeniz'i geçip güvenliğe kavuştuğu zaman, denizi geçmeye çalışan Mısır ordularının yıkılmasından sonra ve Kenan topraklarını fethetmeden önce söylendi.

Krallar Kitabı, Kral David'in ölümünden Yekoniya'nın Babil'de esir düşmesine kadar geçen 400 yıllık sürede antik İsrail ve Yehuda krallıklarıyla ilgili hikâyeleri anlatır. Yeşu, Hâkimler ve Samuel kitaplarının bulunduğu bir dizi tarihsel kitabın sonuncusudur ve ana amacı Yahudi krallığın Babilliler tarafından neden yıkıldığını dini açıdan anlatmak ve sürgünden dönüşün temelini hazırlamaktı.

Tarihler kitabı Tanah'ın bir parçasıdır. Masoretik metinde Ketuvim'in ilk veya son kitabı olarak yer alır; Ketuvim'in son kitabı olarak kullanıldığında bütün Tanah'ın da son kitabı haline gelir. Tarihler kitabı büyük ölçüde Samuel ve Krallar kitaplarındaki David hikâyeleriyle paralellik gösterir. Hristiyanlıkta 1 ve 2. Tarihler olmak üzere ikiye bölünmüştür; 1 & 2 Samuel ve 1 & 2 Krallar'dan sonra yer alır. Hristiyanlıkta kitapların bu dizilişi, Yunanca tercüme olan Septuagint'ten baz alınarak gerçekleşmiştir.

Yeşaya kitabı, Tanah'taki Son Peygamberlerin ilk kitabıdır; bu kitabın ardından Hezekiel, Yeremya ve Oniki küçük peygamber kitapları gelir. Hristiyanlıktaki Eski Ahit'te ise bu sıralama biraz farklıdır.

Yoel kitabı, Eski Ahit'in bir parçasıdır. Küçük peygamberler ya da kısaca Onikiler olarak bilinen on iki kehanet kitabından biridir. "Küçük" denmesinin sebebi, öneminin az olması değil, metnin kısalığıdır.

Süleyman'ın Özdeyişleri kitabı, Tanah'taki Ketuvim'de bulunan bir kitaptır ve kısaca Özdeyişler veya Meseller olarak anılır. Orijinal İbranice'de kitabın adı "Süleyman'ın Meselleri" anlamına gelen "Mişle Şlomo"dur. Yunanca tercüme olan Septuagint (LXX)'te kitabın adı "paroimai paroimiae" ("Özdeyişler") ve Latince tercüme olan Vulgata'de "proverbia"dır.

Eyüp kitabı, Tanah'taki Ketuvim'de bulunan kitaplardan biridir. Bu kitap, Eyüp'ün Şeytan'ın elinde yargılanışını, arkadaşlarıyla acılarının kökenini ve doğasını tartışmasını, Tanrı için mücadele edişini ve Tanrı'nın ona verdiği cevabı kapsayan hikâyeleri içerir. Düzyazı çerçevesinde yazılmış didaktik bir şiirdir. Eyüp kitabı, "Dürüstler neden acı çeker?" sorusuna odaklanmaktadır.

Beş megilot veya Beş tomar, Tanah'ın üçüncü ana bölümü olan Ketuvim'in içinde bulunur. Bu beş tomar, Ezgiler Ezgisi, Rut kitabı, Ağıtlar, Vaiz ve Ester kitabıdır. Bu beş kitap kısmen kısa ahit kitapları olup Yahudi geleneğinde birlikte gruplandırılmışlardır.

Ağıtlar kitabı peygamber Yeremya tarafından şiirsel bir kitap olarak yazılan Tanah'ın Ketuvim kitabında bir metindir. MÖ 6. yüzyılda Kudüs ve Tapınağın yıkılmasına karşı tutulan yasla ilgilidir.

Ester kitabı, Tanah'ın Ketuvim kitabının içinde bulunan beş megiladan biridir. Ester kitabı bir Yahudi bayramı olan Purim'in kökenini oluşturur. Bayram sırasında metnin tamamı, ilki bayramın başladığı akşam ve diğeri ertesi sabah olmak üzere iki kere okunur.

Daniel kitabı, Tanah'ın Ketuvim kitabına bağlı bir metindir. Daniel kitabında, kendisinin ve Yehudalı yandaşlarının Babil'e sürgüne gönderildiği ve burada Nebukadnezar'ın nazarında iyi yerlere gelindiği anlatılır. Saray hikâyeleri, Nebukanezar, Belşazzar ve Medli Darius'un iktidarlık dönemlerini kapsar. Kitap, dört "ilahi" kehanet görümleriyle son bulur.

Kutsal İbranice veya klasik İbranice, İbranicenin arkaik bir formu olup, Akdeniz ile Şeria Nehri arasında kalan Kenan toprakları denen bölgede Semitik Kenan dillerinden biriydi. Ahit İbranicesi MÖ yaklaşık 10. yüzyıldan, İkinci Tapınak döneminin sonu olan MS 70 yılına kadar kullanılmıştır. Ahit İbranicesi en nihayetinde gelişip Mişna İbranicesine dönüştü ve bu dil MS 2. yüzyıla kadar devam etti. Tanah, sessiz harf iskeletinin ve Orta Çağ'da kullanılmaya başlanan sesli harf sisteminin geçirdiği evrelerin belgesel kanıtıdır. Ayrıca, kuzeydeki İsrail Krallığı ile güneydeki Yehuda Krallığı'ndaki lehçe farklılıkları da göze çarpmaktadır.