İçeriğe atla

Ev altarı

Geleneksel bir Katolik evinde ahşaptan yapılmış ev yapımı bir sunak. Adanmışlık resimleri ve heykellerin yanı sıra kutsal emanetler ve mumları birleştirir.

Ev sunağı, ev altarı, aile sunağı veya aile altarı, Hristiyan duası ve aile ibadeti için kullanılan, Hristiyan bir ailenin evinde tutulan bir dua alanıdır . Ev altarlarında genellikle bir haç, İncil'in bir kopyası (özellikle Aile İncili), bir dua kitabı, başörtüsü (birçok Hristiyan kadın tarafından özellikle dua ve ibadet sırasında giyilir), ikonalar ve dua tespihleri (rozari veya çotki) vb. bulunur.

İmanlılar tarihsel olarak, haçı evin doğu duvarına asar. Çünkü İsa Mesih batıya doğru bakarak çarmıha gerilmiştir.

Amacı ve kullanımı

Ev altarları genellikle bir çift adak mumuyla ve bazen de küçük bir çiçek vazosuyla süslenir.[1] Pek çok Hristiyan evde, bireysel aile üyeleri veya bir bütün olarak aile, ev altarında dua etmek için toplanabilir.[2] Burada Hristiyan ilahileri de söylenebilir.[3] Aile sunakları aynı zamanda "kişisel dindarlığın ve tanrısal davranışın geliştirilmesini veya yoğunlaştırılmasını" teşvik etmek için de kullanılır.[4]

Batı Hristiyanları için evlerinin sunağının önünde bir prie-dieu olması yaygındır; bu, inananlara dua ederken Allah'ın önünde diz çökerken İncillerini ve dua kitaplarını yerleştirmeleri için bir alan sağlar.[5] Pek çok Doğu Hristiyanının, özellikle de Hindistan yarımadasında yaşayanların ev sunaklarında, saygıyla sergilenmesi ve okunması için genellikle Kutsal Kitap bir rahle üzerine yerleştirilir. Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; isimsiz ref içeriği olmalı (Bkz: ) [6] Doğu Hristiyanlığının belirli geleneklerinde olduğu gibi, bazı Batı Ortodoks Hristiyanlar da, Hristiyan dualarını Tanrı'ya sunmak için temiz bir alan sağlamak amacıyla seccade kullanırlar.[7][8] Ev sunağını süsleyen mumlar genellikle o yıl, diğerlerinin yanı sıra Katolik, Lüteriyen ve Anglikan geleneklerinde kutlanan bir bayram olan İsa'nın Mabede Takdimi Bayramı'nda kutlanan mumlardır.[9]

Galeri

Kaynakça

  1. ^ Werner, Michael S. (2001). Concise Encyclopedia of Mexico (İngilizce). Taylor & Francis. s. 161. ISBN 9781579583378. 
  2. ^ Philips, Samuel (2004). The Christian Home (İngilizce). Library of Alexandria. s. 163. ISBN 9781465503350. 
  3. ^ Heinicke, Martin (1917). The Lutheran Witness. St. Louis: Concordia Publishing House. s. 245. When the woman in the home sings a Christian hymn, when the children go through the house singing the Word of God, when the family joins at the home altar to chant the praises of the Most High, then the Spirit of God presides over that home. 
  4. ^ Tucker, Karen B. Westerfield (27 Nisan 2011). American Methodist Worship (İngilizce). Oxford University Press. s. 225. ISBN 9780199774159. Every Methodist family ideally was "a sanctuary in which God is continually dwelling," and the family altar was considered the cornerstone for the development or intensification of personal piety and godly conduct. 
  5. ^ Parker, Eric M. (26 Haziran 2018). "The Home Altar" (İngilizce). The North American Anglican. 22 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2020. 
  6. ^ Talman, Harley; Travis, John Jay (1 Eylül 2015). Understanding Insider Movements: Disciples of Jesus within Diverse Religious Communities (İngilizce). William Carey Publishing. ISBN 978-0-87808-993-2. In order to emphasize the centrality of the Bible in satsang teaching, leaders often place it in a central position on a rehal, a traditional wooden stand 
  7. ^ Kosloski, Philip (16 Ekim 2017). "Did you know Muslims pray in a similar way to some Christians?" (İngilizce). Aleteia. 17 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2020. 
  8. ^ Bishop Brian J Kennedy, OSB. "Importance of the Prayer Rug" (İngilizce). St. Finian Orthodox Abbey. 25 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2020. 
  9. ^ Foss, Elizabeth (27 Ocak 2007). "Every Family Shall Carry Home a Blessed Candle" (İngilizce). In The Heart of My Home. 28 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2021. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Hristiyanlık</span> tek tanrılı İbrahimî bir din

Hristiyanlık, Nasıralı İsa'nın yaşamına, öğretilerine ve vaazlarına dayanan, tek Tanrılı İbrahimî bir dindir. Günümüzde Hristiyanlık, dünya nüfusunun yaklaşık %30,1'ini oluşturmaktadır ve 2,4 milyarı aşkın takipçisi ile dünyanın en kalabalık dinidir. Takipçilerine, "Mesihçi" anlamına gelen Hristiyan veya Nasıralı İsa'ya ithafen İsevi veya Nasrani denir. Kitâb-ı Mukaddes'e inanan takipçileri, Yahudi metni olan Tanah'ta kehanet edilen İsa'nın Mesih olarak gelişinin bir Yeni Ahit olduğuna inanırlar.

<span class="mw-page-title-main">Meryem</span> İsa peygamberin annesi; Hristiyanlık ve İslamda iffet simgesi

Meryem, Nasıralı İsa'nın annesi olan Yahudi kadındır. Yeni Ahit'te ve Kur'an'da önemli ve kutsal kişilerden biridir. Meryem Ana ve Bakire Meryem olarak da anılır.

<span class="mw-page-title-main">Paskalya</span> İsanın dirilişini anmak için Hristiyanlarca kutlanan bayram

Paskalya, Hristiyanlıktaki en eski ve en önemli yortu. İsa'nın çarmıha gerildikten sonra 3. günde dirilişi kutlanır. Doğu ve Batı kiliseleri arasında farklılıklar olmakla beraber, Paskalya dönemi yaklaşık olarak mart sonundan nisan sonuna kadar olan dönemdir. Her sene sabit bir tarihte gerçekleşmeyen ve dünya kiliselerinin çoğunda pazar günü kutlanan Paskalya Günü ise, Diriliş Bayramı, Diriliş Pazarı ya da Kıyam Yortusu olarak da adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Hristiyan</span> Hristiyanlık dinine mensup kimse

Hristiyanlar, İsa Mesih'in yaşamına ve öğretilerine dayanan tek tanrılı bir İbrahimi din olan Hristiyanlığı takip eden veya ona bağlı kalan insanlardır. Hristiyan sözcüğü, Kutsal Kitap'taki İbranice terim māšîaḥ'ın (מָשִׁיחַ) çevirisi olan Koine Grekçesindeki Kıristós'tan (Χριστός) türetilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Karl Barth</span> İsviçreli Protestan ilahiyatçı (1886-1968)

Karl Barth, çağdaş İsviçreli protestan teolog.

<span class="mw-page-title-main">Cadılar Bayramı</span> 31 Ekimde kutlanan geleneksel kostümlü bayram

Cadılar Bayramı, her sene 31 Ekim'de kutlanan, öncelikle Pagan ve sonrasında Hristiyan kökleri olmasına rağmen günümüzde seküler bir kutlama halini almış bayram. Çocukların, genellikle korkunç kostümler giyerek, kapı kapı dolaşıp şekerleme ve harçlık topladığı bir bayramdır. Diğer Cadılar Bayramı kutlamalarında yapılan etkinlikler arasında maskeli balolar, balkabağından fener oyma, korku filmi seansları ve perili olduğuna inanılan evlere düzenlenen geziler sayılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Meryem Ana Evi</span> Türkiyede bulunan bir Hristiyan mabedi

Meryem Ana Evi, Efes çevresinde yer alan Bülbüldağı'nda bulunan bir Katolik mabet yeridir. Selçuk'a 7 km uzaklıktadır. Ev, 19. yüzyılda Katolik rahibesi olan Anne Catherine Emmerich (1774-1824)'in rapor edilmiş rüyalarını takiben keşfedilmiştir. Görümleri ölümünden sonra Clemens Brentano'nun kitabında toplanmıştır. Katolik Kilisesi evin gerçekten Meryem Ana'nın olup olmadığı hakkında bir yorum yapmamıştır, fakat ev keşfedildiğinden bugüne düzenli olarak hac ziyaretleri almaktadır. Anne Catherine Emmerich 3 Ekim 2004 tarihinde Papa II. İoannes Paulus tarafından kutsanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Noel</span> çoğunlukla 25 Aralıkta İsanın doğumunun kutlandığı bayram

Noel, her yıl çoğunlukla 25 Aralık tarihinde İsa'nın doğumunun kutlandığı bir Hristiyan bayramıdır. Doğuş Bayramı, Kutsal Doğuş, Milat Yortusu olarak da bilinmektedir. 20. yüzyılın başlarından itibaren Noel; Hristiyan olmayanlar tarafından da kutlanan, dinî motiflerden arınmış, hediye alışverişi etrafında yoğunlaşan bir bayram olarak da kutlanmaya başlanmıştır. Bu seküler Noel versiyonunda mitolojik bir figür olan Noel Baba temel bir rol oynamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Hanuka</span> Yahudi bayramı

Hanuka veya Işıklar Bayramı, Seleukos İmparatorluğu'nun elindeki Kudüs'ün (Yeruşalim) MÖ 200'lerde Yahudiler tarafından geri alınmasının şerefine 2200 yıldır kutlanan bir Yahudi bayramıdır. İbrani takvimine göre Kislev'in 25. gününden başlayarak sekiz gün sekiz gece boyunca sürer. Gregoryen takvimine göre en erken Kasım sonunda, en geç ise Aralık ortalarında meydana gelir.

Anglikanizm, İngiltere'nin resmî kilisesi olan İngiltere Kilisesi'ne has ilke, doktrin ve kurumlar. İngiltere Kralı VIII. Henry'nin kurduğu bir Hristiyan mezhebidir. İngiliz Reformu, Katoliklik ve Protestanlık arasında bir orta yol olarak görüldüğü için Latince Via Media olarak adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Metodizm</span> Protestanlığa bağlı düşünce sistemi

Metodizm, John Wesley'in yaşamından ve öğretilerinden inançlarını alan, Hristiyanlığın Protestanlık mezhebine bağlı bir manevi düşünce sistemidir. 18. yüzyıl İngiltere Kilisesi içinde bir canlanma akımı olarak ortaya çıktı ve Wesley'in ölümünden sonra ayrı bir mezhep haline geldi. George Whitefield ve John'un kardeşi Charles Wesley de akımın önemli liderleriydi. Akım, bugün dünya çapında yaklaşık 80 milyon yandaş olduğunu iddia eden güçlü misyoner çalışmaları nedeniyle İngiliz İmparatorluğu, Amerika Birleşik Devletleri ve ötesine yayıldı.

<span class="mw-page-title-main">Kutsal Cuma</span> Hristiyanların İsa Mesihin çarmıha gerilişini ve Golgothada ölüşünü andıkları dini gün

Kutsal Cuma, dünya genelindeki Hristiyanların İsa'nın çarmıha gerilişini ve Golgota'da ölüşünü andıkları dini gündür. Triduum'un parçası olan Kutsal Hafta'da Paskalya Pazarı'ndan önceki cumaya denk gelen Kutsal Cuma, Musevilerin Hamursuz Bayramı ile çakışabilir. Hayırlı Cuma, Büyük Cuma veya Paskalya Cuması olarak da bilinir; ancak Paskalya Cuması aslında Paskalya Haftası'ndaki cumadır; Kutsal Cuma ise, Paskalya Haftası'ndan önceki haftanın cuma günüdür.

Baba, Hristiyanların Tanrı'ya verdikleri özel bir isimdir. Hristiyanlıktaki Oğul (İsa) ve Kutsal Ruh ile beraber Üçlü Birlik'i oluşturur.

Azize Tereza Kilisesi; Ankara'nın Altındağ ilçesinde bulunan bir Katolik kilisesidir. İsmi, Lisieuxlü Azize Tereza'dan gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Çile Haftası</span> İsanın dünyada geçirdiği son günlerini anmak için Paskalya öncesi yas tutulan hafta

Çile Haftası ya da Kutsal Hafta, İsa'nın insanoğlu için acı çektiğine inanılan haftaya verilen addır.

<span class="mw-page-title-main">Kutsal Perşembe</span>

Kutsal Perşembe, Paskalya'dan önceki perşembedir ve Hristiyanlar tarafından dini gün olarak kutlanmaktadır. Bu dini günde, kanonik incillerde anlatılanlar temel alınarak, İsa'nın havarilerinin ayaklarını yıkaması ve havarilerle birlikte yediği Son Akşam Yemeği yad edilir. Çile Haftası'nın beşinci günü olan Kutsal Perşembe'nin öncesinde Kutsal Çarşamba gelir, sonrasında ise Kutsal Cuma gelir. Bu dini gün, her zaman 19 Mart ile 22 Nisan arasında bir tarihe denk gelmektedir, Jülyen ya da Gregoryen takvimlerinden hangisinin kullanılacağına göre tarih değişiklik gösterir. Doğu kiliseleri genellikle Jülyen sistemini kullanır.

Triduum ya da Paskalya’nın Diriliş Pazarı ile biten Üç Kutsal Gün

<span class="mw-page-title-main">Dallar Bayramı</span>

Dallar Bayramı veya Mesih İsa'nın Yeruşalim'e Giriş Bayramı, Paskalya'dan önceki Pazar gününe denk düşen bir Hristiyan bayramıdır. Bayram, dört kanonik İncil'in her birinde bahsedilen bir olay olan İsa'nın Yeruşalim'e zaferle girişini anar. Mesih İsa'nın Yeruşalim'e Giriş Bayramı da Kutsal Hafta’nın ilk gününü işaret ediyor.

<i>Butsudan</i>

Butsudan, Japon Budist kültürlerinde tapınaklarda ve evlerde yaygın olarak bulunan bir türbedir. Bir butsudan ya tanımlanmış, genellikle süslü bir platform ya da bazen bir Gohonzon ya da dini ikonu, tipik olarak bir Buda ya da Bodhisattva'nın bir heykeli ya da tablosunu ya da bir kaligrafik mandala parşömeni çevreleyen ve koruyan kapılarla hazırlanmış ahşap bir dolaptır.

<span class="mw-page-title-main">Saatlerin Litürjisi</span>

Saatlerin Litürjisi veya İlahî Görev veya diğer bir adıyla Opus Dei ; kanonik saatleri kapsayan bir dizi Katolik duasıdır. Kendisinden genellikle Latin Kilisesi'nin Katolik dua kitabı olarak da söz edilir. Saatlerin Litürjisi, her günün saatlerini belirler ve "günü kutsanmış kılan" bir dua zinciri (dizini) oluşturur. "Saatlerin Litürjileri" terimi, İkinci Vatikan Konsili'nden önce hem Hristiyan Doğu'da hem de Hristiyan Batı'da - özellikle de Latin litürjik ayinlerinde - kanonik saatleri tekrar zikretme uygulamalarına dönük olarak kullanılmıştır. 1971'de Latin Kilisesi tarafından terim resmî ilan edilmiştir. 1971'den önce Latin Kilisesi'nde bu kitabın resmî adı Breviarium Romanum'du ve içeriği de biraz farklıydı. İlk 1568'de basılmış olup 1962 yılına değin içeriğinde farklı farklı değişiklikler yapıldı.