Eurydome (uydu) - Turkipedia

Eurydome
Keşif ^[1]
Kanada-Fransa-Hawaii Teleskopu tarafından Aralık 2001'de elde edilen Eurydome'un keşif görüntüsü
Keşfeden	Scott S. Sheppard David C. Jewitt Yanga R. Fernandez
Keşif yeri	Mauna Kea Gözlemevleri
Keşif tarihi	9 Aralık 2001
Adlandırmalar
MPC belirtmesi	Jupiter XXXII
Adın kaynağı	Ευρυδόμη Eyry̆domē
Alternatif adlar	S/2001 J 4
Sıfatlar	Eurydomean
Yörünge özellikleri ^[2]
Dönem 17 Aralık 2020 (JD 2459200.5)
Gözlem yayı	16,42 y (5.998 gün)
Yarı büyük eksen	0,1551793 AU (23.214.490 km)
Dış merkezlik	0,2975371
Yörünge periyodu	–722,59 g
Ortalama ayrıklık	169,85622°
Ortalama devinim	0° 29^d 53.536^s / gün
Eğiklik	150,28897° (tutuluma)
Çıkış düğümü boylamı	31,50527°
Perihelyon açısı	306,06428°
Doğal uydusu	Jüpiter
Grup	Pasiphae grubu
Fiziksel özellikler^[3]
Görünür büyüklük	22,7^[4]
Mutlak parlaklık (H)	16,2^[2]
Ortalama çap	3 km
Albedo	0,04 (varsayılan)
Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Eurydome, (veya Jupiter XXXII), Jüpiter'in bilinen en küçük doğal uydularından biridir.

Keşif

9 Aralık 2001 tarihinde David Jewitt ve Scott S. Sheppard liderliğindeki Hawaii Üniversitesi Astronomi Enstitüsü'nden bir ekip tarafından Hermippe ile eşzamanlı olarak keşfedildi ve geçici olarak S/2001 J 4 adı verildi.^[1]^[5]

Adlandırma

Ağustos 2003'te Uluslararası Astronomi Birliği (IAU) tarafından Zeus'un (Jüpiter) eşlerinden, bazen Üç Güzeller'in annesi olarak tanımlanan Eurynome'a atıfta bulunarak Eurydome adı verilmiştir.^[6]

Yörünge

Eurydome, Jüpiter'in yörüngesinde 722,59 günde, ortalama 23,231 milyon kilometre mesafede, tutuluma göre 149°'lik bir eğiklikle (Jüpiter'in ekvatoruna 147°) ters yön yörüngede ve 0,3770 dış merkezlik ile hareket eder. Jüpiter'in yörüngesinde 22,8 ila 24,1 Gm arasında, kabaca 145° ila 159,3° arası eğikliklerde dönen düzensiz uydular olan Pasiphae grubuna dahildir.

Kaynakça

^ ^a ^b MPEC 2002-J54: Eleven New Satellites of Jupiter 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 15 Mayıs 2002 (keşif ve gök günlüğü)
^ ^a ^b "M.P.C. 127088" (PDF). Minor Planet Circular. Minor Planet Center. 17 Kasım 2020. 21 Aralık 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
^ "Planetary Satellite Physical Parameters". Jet Propulsion Laboratory. 19 Şubat 2015. 21 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2020.
^ Sheppard, Scott. "Scott S. Sheppard - Jupiter Moons". Department of Terrestrial Magnetism. Carnegie Institution for Science. 24 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2020.
^ IAUC 7900: Satellites of Jupiter 13 Ağustos 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 16 Mayıs 2002 (keşif)
^ IAUC 8177: Satellites of Jupiter, Saturn, Uranus 9 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Ağustos 2003 (uyduya isim verilmesi)

Jüpiter'in doğal uyduları
İç uydular (4)	Metis Adrastea Amalthea Thebe
Galilei uyduları (4)	İo Europa Ganymede Callisto
Themisto grubu (1)	Themisto
Himalia grubu (9)	Leda Ersa S/2018 J 2 Pandia Himalia Lysithea Elara S/2011 J 3 Dia
Carpo grubu (2)	S/2018 J 4 Carpo
Valetudo grubu (1)	Valetudo
Ananke grubu (26)	Euporie Jupiter LV Eupheme S/2021 J 3 Jupiter LII Jupiter LIV Mneme Euanthe S/2003 J 16 Harpalyke Orthosie S/2022 J 3 Helike S/2021 J 2 Praxidike Jupiter LXIV S/2021 J 1 S/2003 J 12 Jupiter LXVIII Thelxinoe Thyone S/2003 J 2 Ananke Iocaste Hermippe Jupiter LXX
Carme grubu (30)	S/2022 J 1 S/2022 J 2 S/2016 J 3 Pasithee Jupiter LXIX S/2021 J 6 S/2003 J 24 Chaldene Jupiter LXIII İsonoe S/2021 J 4 Kallichore Erinome Kale Eirene Aitne Eukelade Arche Taygete Jupiter LXXII Carme Herse Jupiter LXI Jupiter LI S/2003 J 9 Jupiter LXVI Kalyke S/2018 J 3 S/2021 J 5 S/2003 J 10
Pasiphae grubu (18)	Philophrosyne Eurydome Jupiter LVI S/2003 J 4 S/2016 J 4 Jupiter LXVII Hegemone Pasiphae Sponde Megaclite Cyllene Sinope Jupiter LIX Aoede Autonoe Callirrhoe S/2003 J 23 Kore
Ayrıca bakınız	Jüpiter'in halkaları Jüpiter truvalıları

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Harpalyke (uydu)</span>

Harpalyke, Jüpiter'in ters yön yörüngeye sahip düzensiz uydusudur. 2000 yılında Hawaii Üniversitesi'nden Scott S. Sheppard liderliğindeki bir grup astronom tarafından keşfedilmiş ve geçici olarak S/2000 J 5 adı verilmiştir. Ağustos 2003'te, bazı anlatılarda Zeus (Jüpiter) ile de sevgili olan, Clymenus'un ensest kızı Harpalyke'nin adını almıştır.

Euanthe, Jüpiter'in düzensiz uydularından biridir. Ananke grubunda yer almaktadır ve geçici adı S/2001 J7'dir. Scott S. Sheppard liderliğindeki Hawaii Üniversitesi'nden bir gökbilim ekibiyle 2001 yılında keşfedilmiştir.

S/2003 J 10, 2003 yılında Hawaii Üniversitesi'nden Scott S. Sheppard liderliğindeki bir gök bilimci ekibi tarafından keşfedilen, Jüpiter'in ters yön yörüngeye sahip düzensiz uydusudur. Uluslararası Astronomi Birliği tarafından kesin bir isim ilan edilmediğinden hala geçici tanımıyla bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Arche (uydu)</span>

Arche, Jüpiter'in düzensiz bir doğal uydusudur. Hawaii Üniversitesi'nden Scott S. Sheppard liderliğindeki bir gökbilim ekibi tarafından 31 Ekim 2002 tarihinde keşfedildi ve geçici olarak S/2002 J 1 adını aldı. Arche ismi, 30 Mart 2005 tarihinde Uluslararası Astronomi Birliği (IAU) tarafından resmen onaylandı.

<span class="mw-page-title-main">Megaclite (uydu)</span> Jüpiterin düzensiz uydularından biri

Megaclite, Jüpiter'in doğal uydusudur. 2000 yılında Scott S. Sheppard liderliğindeki Hawaii Üniversitesi'nden bir gök bilimci ekibi tarafından keşfedildi ve geçici olarak S/2000 J 8 adı verildi.

Cyllene, Jüpiter'in doğal uydusudur. 2003 yılında Hawaii Üniversitesi'nden Scott S. Sheppard liderliğindeki bir gök bilimci ekibi tarafından keşfedildi ve geçici olarak S/2003 J 13 adı verildi.

Bebhionn, Satürn'ün küçük, düzensiz bir doğal uydusudur. Scott S. Sheppard, David C. Jewitt, Jan Kleyna ve Brian G. Marsden tarafından 12 Aralık 2004 ve 9 Mart 2005 tarihleri arasında yapılan gözlemlerle keşfedildi ve keşfi 4 Mayıs 2005 tarihinde açıklandı. Voyager 2 uzay aracının geçişinden 23 yıl sonra keşfedilen birkaç Satürn uydusundan birisidir.

Ananke grubu, Jüpiter uydularının ters yön yörüngeli düzensiz bir grubudur. Ananke ile benzer yörüngeleri sebebiyle ortak bir kökene sahip oldukları düşünülmektedir.

Valetudo, aynı zamanda Jupiter LXII olarak da bilinen ve başlangıçta S/2016 J 2 olarak adlandırılan bir Jüpiter uydusudur. Scott S. Sheppard ve ekibi tarafından 2016 yılında Las Campanas Gözlemevi'nin 6,5 metrelik Magellan-Baade teleskopuyla elde edilen verilerde keşfedildi, fakat Jüpiter'in diğer dokuz uydu keşfinin rapor edildiği 17 Temmuz 2018'e kadar, Küçük Gezegen Merkezi tarafından Küçük Gezegen Elektronik Genelgeleri aracılığıyla duyurulmadı. Orijinal duyuru, Las Campanas verilerinin yanı sıra Mauna Kea Gözlemevleri'nin 8,1 metrelik Gemini Kuzey teleskobundan ve Cerro Tololo Inter-American Gözlemevi'nin 4,0 metrelik reflektöründen elde edilen verilere de atıfta bulunuyordu.

Pandia,, Scott S. Sheppard ve ekibi tarafından Şili'nin Cerro Tololo Gözlemevi'nde bulunan 4,0 metrelik Víctor M. Blanco Teleskopu kullanılarak keşfedilen, Jüpiter'in küçük dış doğal uydusudur. Uydu, diğer dokuz Jüpiter uydusu ile birlikte 17 Temmuz 2018'de duyurulmuş ve uydunun yörüngesini doğrulamak için yeterince uzun bir zaman aralığında gözlemler toplandıktan sonra Küçük Gezegen Merkezi tarafından geçici olarak S/2017 J 4 adı verilmişti.

Eupheme,, Jüpiter'in 2 km çapındaki dış doğal uydusudur.

Thelxinoe,, Jüpiter'in 2 km çapındaki doğal uydusudur.

<span class="mw-page-title-main">Hermippe (uydu)</span> Jüpiterin uydusu

Hermippe,, Jüpiter'in bilinen en küçük doğal uydularından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Pasithee (uydu)</span> Jüpiterin uydusu

Pasithee,, Jüpiter'in düzensiz bir doğal uydusudur.

<span class="mw-page-title-main">Chaldene (uydu)</span> Jüpiterin uydusu

Chaldene,, Jüpiter'in düzensiz bir doğal uydusudur.

Kallichore,, Jüpiter'in doğal uydusudur.

<span class="mw-page-title-main">Erinome</span> Jüpiterin uydusu

Erinome,, Jüpiter'in düzensiz bir doğal uydusudur.

S/2018 J 4, Scott S. Sheppard tarafından 11 Mayıs 2018'de Şili'deki Cerro Tololo Gözlemevi'nde 4,0 metrelik Víctor M. Blanco Teleskopu kullanılarak keşfedilen, Jüpiter'in küçük bir dış doğal uydusudur. Uydu, yeterli bir süre boyunca gözlem verileri toplandıktan sonra, 20 Ocak 2023 tarihinde Küçük Gezegen Merkezi (MPC) tarafından duyurulmuştur.

Jupiter LV, Jüpiter'in düzensiz bir doğal uydusudur.

Pasiphae grubu, Pasiphae'ye benzer yörüngeleri takip eden ve ortak bir kökene sahip olduğu düşünülen, Jüpiter'in ters yön yörüngede hareket eden düzensiz uydularından oluşan bir gruptur.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.