İçeriğe atla

Eugène Joseph Delporte

Eugène Joseph Delporte
Doğum10 Ocak 1882(1882-01-10)
Genappe
Ölüm19 Ekim 1955 (73 yaşında)
Vatandaşlık Belçika
Kariyeri
DalıAstronomi
Çalıştığı kurumBrüksel Free Üniversitesi (Phd)

Eugène Joseph Delporte (10 Ocak 1882 - 19 Ekim 1955), Genappe'de doğmuş Belçikalı bir astronomdur.[1][2]

Toplam altmış altı asteroit keşfetti. Dikkate değer keşifler arasında 1221 Amor (adını Amor asteroitlerine vermiştir) ve Apollo asteroidi 2101 Adonis sayılabilir[1] Periyodik kuyruklu yıldız 57P/du Toit-Neujmin-Delporte dahil olmak üzere bazı kuyruklu yıldızları da ya kendi veya başkaları ile birlikte keşfetti.[1] Uccle kasabasında bulunan (1276 Ucclia asteroidine adını vermiştir) Belçika Kraliyet Gözlemevi'nde çalıştı.[1] 1903'te Brüksel Free Üniversitesi'nden doktorasını aldıktan sonra aynı yıl orada çalışmaya başladı.[3]

1930'da, B1875.0 dönemi için sağ yükselme ve sapma çizgileri boyunca gökyüzündeki tüm takımyıldızlar arasındaki modern sınırları çizdi.[1]

Kendisi tarafından keşfedilen Flora ailesinden 1274 Delportia asteroidi ve ay çarpması krateri Delporte, onun adını almıştır.

Keşfettiği küçük gezegenlerin listesi

1052 Belgica15 Kasım 1925
1068 Nofretete13 Eylül 1926
1122 Neith 17 Eylül 1928
1124 Stroobantia 6 Ekim 1928
1128 Astrid 10 Mart 1929
1145 Robelmonte 3 Şubat 1929
1168 Brandia 25 Ağustos 1930
1170 Siva 29 Eylül 1930
1176 Lucidor 15 Kasım 1930
1199 Geldonia 14 Eylül 1931
1217 Maksiliana 13 Mart 1932
1221 Amor 12 Mart 1932
1222 Tina 11 Haziran 1932
1239 Queteleta 4 Şubat 1932
1261 Legia 23 Mart 1933
1274 Delportia 28 Kasım 1932
1276 Ucclia 24 Ocak 1933
1280 Baillauda 18 Ağustos 1933
1285 Julietta 21 Ağustos 1933
1288 Santa 26 Ağustos 1933
1290 Albertine 21 Ağustos 1933
1291 Phryne 15 Eylül 1933
1293 Sonja 26 Eylül 1933
1294 Antwerpia 24 Ekim 1933
1329 Eliane 23 Mart 1933
1341 Edmée 27 Ocak 1935
1350 Rosselia 3 Ekim 1934
1361 Leuschneria 30 Ağustos 1935
1363 Herberta 30 Ağustos 1935
1366 Piccolo 29 Kasım 1932
1374 Isora 21 Ekim 1935
1375 Alfreda 22 Ekim 1935
1388 Aphrodite 24 Eylül 1935
1401 Lavonne 22 Ekim 1935
1433 Geramtina 30 Ekim 1937
1476 Cox 10 Eylül 1936
1486 Marilyn23 Ağustos 1938
1491 Balduinus 23 Şubat 1938
1493 Sigrid 26 Ağustos 1938
1543 Bourgeois 21 Eylül 1941
1560 Strattonia 3 Aralık 1942
1664 Felix 4 Şubat 1929
1672 Gezelle 29 Ocak 1935
1698 Christophe 10 Şubat 1934
1707 Chantal 8 Eylül 1932
1711 Sandrine 29 Ocak 1935
1722 Goffin 23 Şubat 1938
1724 Vladimir 28 Şubat 1932
1754 Cunningham 29 Mart 1935
1848 Delvaux 18 Ağustos 1933
1878 Hughes 18 Ağustos 1933
1926 Demiddelaer 2 Mayıs 1935
2101 Adonis 12 Şubat 1936
2213 Meeus 24 Eylül 1935
2276 Warck 18 Ağustos 1933
2331 Parvulesco 12 Mart 1936
2534 Houzeau 2 Kasım 1931
2545 Verbiest 26 Ocak 1933
2713 Luxembourg 19 Şubat 1938
2819 Ensor 20 Ekim 1933
2913 Horta 12 Ekim 1931
3534 Sax 15 Aralık 1936
3567 Alvema 15 Kasım 1930
3605 Davy 28 Kasım 1932
6354 Vangelis 3 Nisan 1934
7043 Godart 2 Eylül 1934

Kaynakça

  1. ^ a b c d e "Obituary Notices : Eugene Joseph Delporte". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 116 (2): 143-144. 1956. Bibcode:1956MNRAS.116Q.143.. doi:10.1093/mnras/116.2.143. 
  2. ^ Schmadel, Lutz D. (2007). "(1274) Delportia". Dictionary of Minor Planet Names – (1274) Delportia. Springer Berlin Heidelberg. s. 105. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1275. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  3. ^ Hockey, Thomas (2009). The Biographical Encyclopedia of Astronomers. Springer Publishing. ISBN 978-0-387-31022-0. 16 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2023. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">433 Eros</span> Asteroit

Eros, geçici belirtmesi 1898 DQ, Amor grubunun silikatlardan oluşmuş bir asteroitidir. Uzun bir şekle ve yaklaşık 16,8 kilometre ortalama çapa sahip ilk keşfedilen ve ikinci en büyük Dünya'ya yakın cisimdir. NEAR Shoemaker uzay sondası tarafından 1998'de ziyaret edilerek, asteroit etrafındaki yörüngeden incelenen ilk asteroit oldu.

<span class="mw-page-title-main">Asteroit kuşağı</span>

Asteroit kuşağı, Güneş Sistemi'nde Güneş merkezli ve kabaca Jüpiter ile Mars gezegenlerinin yörüngeleri arasındaki uzayı kaplayan torus şeklinde bir bölgedir. Bu bölgede asteroit veya küçük gezegen olarak adlandırılan çok sayıda katı ve düzensiz şekillerde gök cisimleri bulunur. Tanımlanan nesneler çok farklı boyutlarda olabilir, fakat gezegenlerden çok daha küçüklerdir ve birbirlerinden ortalama olarak bir milyon kilometre uzaklıklarda bulunurlar. Bu asteroit kuşağı, Güneş Sistemi'ndeki diğer asteroit popülasyonlarından ayırt edilebilmesi için ana asteroit kuşağı veya ana kuşak olarak da adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">10 Hygiea</span> Asteroit

10 Hygiea, Güneş Sistemindeki Asteroit kuşağında bulunan, hacim ve kütle bakımından dördüncü en büyük gök cismidir. Çapı 350–500 km arasında değişir ve kütlesi asteroit kuşağının toplam kütlesinin % 2,9'unu oluşturur. Karbonlu yüzeye sahip koyu C-tipi asteroitler sınıfının en büyüğüdür.

<span class="mw-page-title-main">Édouard Jean-Marie Stephan</span> Fransız gökbilimci (1837 – 1923)

Édouard Jean-Marie Stephan, Fransız astronomdur.

<span class="mw-page-title-main">Heinrich Louis d'Arrest</span>

Heinrich Louis d'Arrest, Alman astronom. İsmi bazen Heinrich Ludwig d'Arrest olarak bilinir.

Jean Chacornac, Fransız astronom.

<span class="mw-page-title-main">Küçük gezegen</span>

Uluslararası Astronomi Birliği'ne (IAU) göre küçük gezegen, Güneş'in etrafında doğrudan yörüngede dönen ve ne gezegen ne de kuyruklu yıldız olarak sınıflandırılmayan bir gök cismidir. IAU, 2006 yılından önce resmen küçük gezegen terimini kullanmaktaydı, fakat o yıl yapılan toplantıda küçük gezegenler ve kuyruklu yıldızlar; cüce gezegenler ve Küçük Güneş Sistemi Cisimleri (SSSB) olarak yeniden sınıflandırıldı.

<span class="mw-page-title-main">André Weil</span> Fransız matematikçi (1906 – 1998)

André Weil, sayılar teorisi ve cebirsel geometri alanındaki çalışmaları ile tanınan Fransız matematikçidir. Matematiksel Bourbaki grubunun kurucu üyesiydi. Filozof Simone Weil kız kardeşi, yazar Sylvie Weil ise kızıdır.

<span class="mw-page-title-main">17 Thetis</span> Asteroit

Thetis, küçük gezegen tanımı 17 Thetis, asteroid kuşağının iç bölgelerinde yer alan, yaklaşık 90 kilometre çapında bir kayalık asteroid. 17 Nisan 1852'de Alman gök bilimci Robert Luther tarafından Düsseldorf, Almanya'daki Bilk Gözlemevi'nde keşfedildi. Luther, keşfettiği bu ilk asteroide Yunan mitolojisinden Thetis'in adını verdi.

Pamela M. Kilmartin, Yeni Zelandalı bir gök bilimci. Küçük gezegenler ve kuyruklu yıldızlar hakkında araştırma yapmaktadır.

14827 Hypnos, sönmüş bir kuyruklu yıldız olduğu düşünülen, yüksek dışmerkezli ve bir kilometreden küçük karbonlu bir asteroitdir. Dünya'ya yakın cisim ve Apollo grubunun potansiyel olarak tehlikeli asteroidi olarak sınıflandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Aktif asteroit</span>

Aktif asteroitler, asteroit benzeri yörüngelere sahiptir ancak kuyruklu yıldız benzeri görsel özellikler gösteren küçük Güneş Sistemi cisimleridir. Yani, koma, kuyruk veya kütle kaybının diğer görsel kanıtlarını gösterirler, ancak yörüngeleri Jüpiter'in yörüngesi içinde kalır. Bu cisimler ilk olarak 2006 yılında astronomlar David Jewitt ve Henry Hsieh tarafından ana kuşak kuyruklu yıldızları (MBC'ler) olarak adlandırılmıştı, ancak bu isim onların bir kuyruklu yıldız gibi zorunlu olarak buzlu olduklarını ve yalnızca ana kuşakta var olduklarını, oysa artan nüfus Aktif asteroitlerin sayısı bunun her zaman böyle olmadığını gösterir.

Malcolm Hartley, Britanya doğumlu Avustralyalı astronom. Hartley, Avustralya'da Siding Spring Gözlemevi'de UK Schmidt Teleskobu ile birlikte çalışan astronom ve küçük gezegen ve kuyruklu yıldız kâşifidir.

1726 Hoffmeister, geçici ismi 1933 OE, yaklaşık 23 kilometre çapında, asteroit kuşağının orta bölgesinde kendisi ile aynı adı taşıyan Hoffmeister ailesinden karbonlu bir asteroittir.

2003 Harding, asteroid kuşağının dış bölgelerinde bulunan, yaklaşık 18 kilometre çapında karbonlu bir Eoan asteroitidir. 24 Eylül 1960'ta Palomar-Leiden araştırması sırasında, Leiden'de gök bilimciler Ingrid ve Cornelis van Houten ve Palomar, California'dan Tom Gehrels tarafından keşfedildi. Asteroit daha sonra astronom Karl Ludwig Harding'in adını aldı.

<span class="mw-page-title-main">83 Beatrix</span> Asteroit

Beatrix, ana asteroit kuşağının iç kısmındaki yörüngede dönen oldukça büyük bir asteroittir. 26 Nisan 1865'te Annibale de Gasparis tarafından keşfedildi. Bu, Annibale de Gasparis'in son asteroit keşfiydi. 15 Haziran 1983'te gözlemlenen Beatrician yıldız örtülmesinde en az 68 kilometrelik bir çap belirlendi. Dante Alighieri'nin platonik sevgilisi olan ve La Vita Nuova ile İlahi Komedya'da ölümsüzleştirilen soylu Portinari ailesinden Floransa'lı Beatrice Portinari'nin adını almıştır. Beatrix, aynı zamanda kaşifin kızının adıdır.

<span class="mw-page-title-main">Grigori Şayn</span> Sovyet gökbilimci (1892-1956)

Grigori Abramoviç Şayn, Sovyet / Rus gökbilimcidir.

<span class="mw-page-title-main">Max Wolf</span>

Maximilian Franz Joseph Cornelius Wolf bir Alman gökbilimci ve astrofotografi alanında öncü olan bilim insanıdır. 1902'den 1932'deki ölümüne kadar Heidelberg Üniversitesi'nde astronomi kürsüsüne başkanlık etmiş ve Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nin direktörlüğü görevini yürütmüştür.

<span class="mw-page-title-main">August Kopff</span>

August Kopff Alman astronom ve birçok kuyruklu yıldız ve asteroidin kaşifidir.

Palomar Gezegen Kesişim Asteroit Araştırması (PCAS) İng. Palomar Planet-Crossing Asteroid Survey, 1973 yılında Kaliforniya'da bulunan U.S. Palomar Gözlemevinde Elanor Helin ve Eugene Shoemaker tarafından yürütülen bir astronomik araştırmadır. Küçük Gezegen Merkezi 1993-1994 yılları arasında 20 adet numaralandırılmış küçük gezegenin keşfini PCAS ile doğrudan ilişkilendirse de, program toplamda 17 kuyruklu yıldız dahil olmak üzere 95 Dünya'ya yakın cismin keşfini gerçekleştirmiştir. PCAS Haziran 1995'e kadar yaklaşık 25 yıl boyunca sürdürülmüştür. Uluslararası olarak önce INAS programı adı altında genişlemiş ve sorasında oldukça başarılı sonuçlar veren NEAT programının erken öncülü olmuştur.