İçeriğe atla

Esvatini-Türkiye ilişkileri

Esvatini-Türkiye ilişkileri
Haritada gösterilen yerlerde Eswatini ve Turkey

Esvatini

Türkiye

Esvatini-Türkiye ilişkileri, Esvatini ile Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Türkiye'nin Güney Afrika'daki Pretoria Büyükelçisi Esvatini'ye akredite edilmiştir.[1] Esvatini'nin Brüksel Büyükelçiliği de Türkiye'ye akredite edilmiştir.

İlişkiler

Türkiye ve Eswatini arasında geleneksel olarak dostane ilişkiler vardır. Türkiye, özel mülkiyetin kamulaştırılmasına karşı çıkan [2] ve Svazi toplulukları arasındaki kavgayı bitiren Sobhuza'yı destekledi.[3] Türkiye Sobhuza'nın bölgenin ekonomik kalkınması için Beyaz yerleşimcilere ihtiyaç duyduğu yönündeki iddiasına açıkça katılmasa da, sahibinin ırkından bağımsız olarak özel mülkiyetin korunması gerektiğini savundu.[3]

Ekonomik İlişkiler

  • İki ülke arasındaki ticaret hacmi 2019 yılında 306 bin ABD doları olmuştur.[1]

Karşılaştırma

 Esvatini Türkiye
Bayrak Esvatini Türkiye
Devlet Arması
Konum
Kuruluş 6 Eylül 1968 29 Ekim 1923
Nüfus1.136.281 83.154.997
Alan17.364 km2783.356 km2
Nüfus yoğunluğu65 km2106 km2
Başkentİdari: Mbabane Kraliyet: LobambaAnkara
En Büyük Şehir Manziniİstanbul
HükûmetMutlak monarşiCumhuriyet
Mevcut LiderKral: III. Mswati

Kraliçe: Ntombi

Başbakan: Cleopas Dlamini

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan

Cumhurbaşkanı Yardımcısı Fuat Oktay

TBMM Başkanı Mustafa Şentop

Resmi Din LaikLaik
Resmi dillerİngilizce ve Swati diliTürkçe
İnanılan dinler %83 Hristiyan %12 İslam %15 Diğer %89.5 İslam, %8.9 Dinsiz, %1.1 Diğer(Yahudilik,Bahâîlik,Tengricilik,Yezîdîler) %0.3 Hıristiyanlık
İGE 0.611 (orta) 0.820 (çok yüksek)
GSYİHSAGP: 10.092 milyar $ Kişi başına: 3.848 $ SAGP: 2.750 trilyon[4] $ Kişi başına: 32.278 $
Telefon Kodu +268 +90
Para Birimi Güney Afrika randıTürk Lirası - ₺ - TL (Uluslararası: TRY)

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b "Relations between Turkey and Eswatini". Ministry of Foreign Affairs of Turkey. 13 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ Daniel, J. ‘The Political Economy of Colonial and Post-colonial Swaziland’, South African Labour Bulletin, 7, 6 (1982), pp. 90–113.
  3. ^ a b Kuper, H. Sobhuza II Ngwenyama and King of Swaziland: The Story of an Hereditary Ruler and His Country (London: Gerald Duckworth and Co. Ltd., 2018).
  4. ^ "International Monetary Fund, Report on selected countries". imf.org. 24 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2017. 

Konuyla ilgili yayınlar

  • Acheampong, K. A., and Domson-Lindsay, A. K. ‘Unlocking the Security Puzzle in Swaziland: The Centrality of Human Rights and Democracy’, African Security Review, 20, 3 (2011), pp. 3–14.
  • Awasom, N. F. ‘Politics and Constitution-Making in Francophone Cameroon, 1959–1960’, Africa Today (2002), pp. 3–30.
  • Baloro, J. ‘The Development of Swaziland’s Constitution: Monarchical Response to Modern Challenges’, Journal of African Law, 38, 1 (1994), pp. 19–34.
  • Bonner, P. Kings, Commoners and Concessionaires: The Evolution and Dissolution of the Nineteenth-Century Swazi State. Vol. 31 (New York: Cambridge University Press, 2002).
  • Crook, R. C. ‘Decolonization, the Colonial State, and Chieftaincy in the Gold Coast’, African Affairs, 85, 338 (1986), pp. 75–106.
  • Crush, Jonathan. The Struggle for Swazi Labour, 1890–1920. Kingston, 1987.
  • Daniel, J. ‘The Political Economy of Colonial and Post-colonial Swaziland’, South African Labour Bulletin, 7, 6 (1982), pp. 90–113.
  • Dearaujo, E. ‘Chaotic Congo’, Harvard International Review, 23, 3 (2001), p. 10.
  • Decalo, S. Psychoses of Power: African Personal Dictatorships. Vol. 3 (Boulder: Florida Academic Press, 1998).
  • Dixit, K. M. ‘Absolute Monarchy to Absolute Democracy’, Economic and Political Weekly (2005), pp. 1506–1510.
  • Dlamini, H. P. ‘Constitutional Developments in the Kingdom of Swaziland 1960–2005’ (PhD thesis, University of Pretoria, 2016).
  • Dlamini, H. P. ‘The Tinkhundla Monarchical Democracy: An African System of Good Governance?’, In O. Bialostocka (ed.), New African Thinkers Agenda 2063: Culture at the Heart of Sustainable Development (Cape Town: HSRC Press, 2018).
  • Dlamini, I. G. ‘Socio-economic and Political Constraint on Constitutional Reform in Swaziland’ (MA thesis, University of West Cape, 2005).
  • Domson-Lindsay, A. K. ‘Neopatrimonialism and the Swazi State’, Politeia (02568845), 32, 3 (2013).
  • Ezera, K. Constitutional Developments in Nigeria (London: Cambridge University Press, 1964).
  • Fombad, C. M. ‘The Swaziland Constitution of 2005: Can Absolutism Be Reconciled with Modern Constitutionalism?’, South African Journal on Human Rights, 23, 1 (2007), pp. 93–115.
  • Goudie, A. The Atlas of Swaziland. No. 4. Swaziland National Trust Commission, 1983.
  • Hlatshwayo, V. S. ‘The Reality of Media Freedom in Swaziland Under the New Constitutional Dispensation’ (MA thesis, University of Cape Town, 2011), p. 31.
  • Kuper, H. Sobhuza II Ngwenyama and King of Swaziland: The Story of an Hereditary Ruler and His Country (London: Gerald Duckworth and Co. Ltd., 2018).
  • MacDowell, W. H. Historical Research: A Guide (London: Longman, 2002), p. 57.
  • Macmillan, H. ‘Swaziland: Decolonization and Triumph of “Tradition”’, Journal of Modern African Studies, 23, 4 (1985), pp. 643–666.
  • Maseko, T. ‘The Drafting of the Constitution of Swaziland, 2005’, African Human Rights Law Journal (2005), pp. 312–363.
  • Masuku, B., and Limb, P. ‘Swaziland: The Struggle for Political Freedom and Democracy’, Review of African Political Economy, 43, 149 (2016), pp. 518–527.
  • Matsebula, J. A History of Swaziland. 3d ed. Cape Town, 2018.
  • Motsamai, D. ‘Swaziland’s Non-Party Political System and the 2013 Tinkhundla Elections Breaking the SADC Impasse?’, Africa Portal (2012).
  • Mthembu, M. V. ‘Participation of Swazi Women in the Traditional Public Sphere, Sibaya, in the Kingdom of Swaziland’, Communicare: Journal for Communication Sciences in Southern Africa, 37, 1 (2018), 74–93.
  • Mzizi, J. B. ‘Leadership, Civil Society and Democratisation in Swaziland’, Development Policy Management Forum (DPMF), 2002.
  • Potholm, C. P. Swaziland: The Dynamics of Political Modernization (London: University of California Press, 1972).
  • Potholm, C. P. ‘Swaziland Under Sobhuza II: The Future of an African Monarchy’, The Round Table: The Commonwealth Journal of International Affairs, 64, 254 (1974), 219–227.
  • Stevens, R. P. ‘Swaziland Political Development’, The Journal of Modern African Studies, 1, 3 (1963), 327–350.
  • Zwane, T. M. J. ‘The Struggle for Power in Swaziland’, Africa Today (1964), pp. 4–6.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Esvatini</span> Güney Afrikada bulunan bir ülke

Esvatini, resmî adıyla Esvatini Krallığı ya da eski adıyla Svaziland, Afrika kıtasının güneyinde yer alan ve denize kıyısı olmayan bir ülkedir. Kuzeydoğuda Mozambik, kuzey, batı ve güneyde Güney Afrika Cumhuriyeti ile sınırı vardır. Ülke ve halkı, adını 19. yüzyılda hüküm süren Kral II. Mswati'den almaktadır. 6 Eylül 1968'de Birleşik Krallık'tan bağımsızlığını elde eden Esvatini, mutlak monarşi ile yönetilmekte olup başkenti Mbabane'dir.

<span class="mw-page-title-main">III. Mswati</span> Esvatini kralı

III. Mswati, 1986'dan beri görev başında olan Esvatini kralı. Aynı zamanda Swazi Kraliyet Ailesi başkanıdır. Ülkesini monarşi ile yönetmektedir. Mswati kabine üyeleri ve yargı atama yetkisine sahiptir ve bu özellikle dünyanın son mutlak hükûmdarlardan biri olarak kabul edilir. Ancak, Swazi geleneklerine belli ölçüde bağlıdır ve mirasçısı seçme yetkisine sahip değildir. Mswati'nin politikaları ve lüks yaşam tarzı yerli protestoları ve uluslararası eleştirileri tetiklemiştir.

<span class="mw-page-title-main">James M. Buchanan</span> Amerikalı ekonomist (1919 – 2013)

James McGill Buchanan Jr. Amerikalı bir iktisatçıdır. 1986'da Nobel Ekonomi Ödülü'nü kazanmıştır.

Liberal sosyalizm, liberal ilkeler içeren bir sosyalist politik felsefedir. Liberal sosyalizmde sosyalist ekonomiyle kapitalizmi ortadan kaldırma hedefi yoktur, bunun yerine hem kamu hem de özel mülkiyete dayalı karma ekonomi desteklenir.

<span class="mw-page-title-main">Seçim hilesi</span> Seçimlerde düzenbazlık

Seçim hilesi, seçimlere yasa dışı yapılan müdahalelere verilen ad. Desteklenen adayın oylarını artırarak, rakip adayın oylarını azaltarak veya her iki şekilde de yapılabilir. Hangi davranışların seçim hilesi sayıldığı ülkeden ülkeye değişiklik göstermektedir.

<span class="mw-page-title-main">ǀXam ve ǂKhomani Toprakları</span>

ǀXam ve ǂKhomani Toprakları, Güney Afrika Cumhuriyeti'nin Kuzey Kap eyaletindeki Upington'un güneyinde ve kuzeyinde yer alan bölgelerden oluşan bir Dünya Mirası alanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Mozambik Bağımsızlık Savaşı</span>

Mozambik Bağımsızlık Savaşı, 1964-1974 yılları arasında Mozambik'te Mozambik Kurtuluş Cephesi ile Portekiz güçleri arasında meydana gelen çatışmalardır. Çatışmalar, Portekiz'in diğer Afrika sömürgelerinde yaşanan Portekiz Sömürge Savaşları'nın bir parçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Zanzibar Sultanlığı</span> Afrika daki eski bir İslam devleti

Zanzibar Sultanlığı, 1856-1964 yılları arasında Zanzibar Sultanı tarafından kontrol edilen bir İslam devletiydi. Sultanlığın toprakları günümüzde Kenya'nın ve Zanzibar'ın sahil kısmını kapsıyordu

Ellinah Ntombi Wamukoya Swazili bir Anglikan piskoposuydu.

<span class="mw-page-title-main">Jamaika-Türkiye ilişkileri</span> Jamaika ve Türkiye arasındaki diplomatik ilişkiler

Jamaika-Türkiye ilişkileri, Jamaika ile Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. İki ülke arasında büyükelçilik yoktur ancak Türkiye'nin Havana Büyükelçiliği Jamaika'ya akreditedir.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye-Uganda ilişkileri</span>

Türkiye-Uganda ilişkileri, Türkiye ile Uganda arasındaki dış ilişkilerdir. Türkiye'nin Kampala'da, Uganda'nın ise Ankara'da büyükelçiliği vardır.

<span class="mw-page-title-main">Senegal-Türkiye ilişkileri</span>

Senegal-Türkiye ilişkileri,, Senegal ve Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Türkiye'nin 1962'den beri Dakar'da Büyükelçiliği bulunmaktadır. Senegal'in ise Ankara'da Ağustos 2006'da açılan bir Büyükelçiliği bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Gabon-Türkiye ilişkileri</span>

Gabon-Türkiye ilişkileri, Gabon ve Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Türkiye'nin 2012 yılından beri Lİbreville'de Büyükelçiliği bulunmaktadır. Gabon ise 2015 yılında Ankara'da büyükelçilik açtı.

<span class="mw-page-title-main">Nepal-Türkiye ilişkileri</span>

Nepal-Türkiye ilişkileri, Nepal ile Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. İkili diplomatik ilişkiler 1962 yılında kuruldu. Türkiye'nin Yeni Delhi'deki Hindistan Büyükelçisi Nepal'e, İslamabad'daki Nepal Büyükelçiliği ise Türkiye'ye akredite edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Nijerya-Türkiye ilişkileri</span>

Yasal düzeyde diplomatik ilişkiler 1958 yılında kuruldu ve daha sonra 1960'ta büyükelçi rütbesine yükseldi. Türkiye, 1962'de Nijerya'nın başkenti Lagos'ta bir büyükelçilik açtı. Türkiye Büyükelçiliği, Nijerya'nın Abuja'yı yeni başkent ilan etmesinden sonra 2001 yılında Abuja'ya taşındı.

<span class="mw-page-title-main">Sri Lanka-Türkiye ilişkileri</span>

Sri Lanka-Türkiye ilişkileri, Sri Lanka ile Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Türkiye'nin 2013'ten beri Kolombo'da, Sri Lanka'nın ise 2012 yılından beri Ankara'da Büyükelçiliği bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Gambiya-Türkiye ilişkileri</span>

Gambiya-Türkiye ilişkileri, Gambiya ile Türkiye arasındaki ikili ilişkilerdir.

<span class="mw-page-title-main">São Tomé ve Príncipe-Türkiye ilişkileri</span>

São Tomé ve Príncipe-Türkiye ilişkileri, São Tomé ile Príncipe ve Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Gabon'un başkenti Libreville'daki Türk büyükelçisi aynı zamanda São Tomé ve Príncipe'a da akreditedir. São Tomé ve Príncipe'ın Portekiz'in Lizbon kentindeki büyükelçiliği de Türkiye'ye akreditedir.

<span class="mw-page-title-main">Nnamdi Azikiwe</span> Nijeryanın ilk devlet başkanı

Nnamdi Benjamin Azikiwe, genellikle "Zik " olarak anılır, 1963'ten 1966'ya kadar Nijerya'nın ilk Cumhurbaşkanı olarak görev yapan Nijeryalı bir devlet adamı ve siyasi liderdi. Ulusun bağımsızlığının arkasındaki itici güç olarak kabul edildi ve " Nijerya Milliyetçiliğinin babası" olarak bilindi.

iNgwenyama, Afrika ülkesi Esvatini'nin erkek hükûmdarının unvanıdır. İngilizcede başlık bazen Esvatini Kralı olarak tercüme edilmektedir. iNgwenyama, iNgwenyama'nın annesi veya yüksek statüye sahip başka bir kraliyet kadını tarafından sahip olunan manevi liderlik pozisyonu olan Ndlovukazi ile birlikte hüküm sürüyor.