İçeriğe atla

Es-Saadi Kaddafi

Es-Saadi Kaddafi
Kişisel bilgileri
Tam adıEs-Saadi Muammer Kaddafi
Doğum tarihi 25 Mayıs 1973 (51 yaşında)
Doğum yeriTrablus, Libya
Boyu1,84 m (6 ft 1⁄2 in)
MevkiiForvet/Orta saha
Profesyonel kariyeri*
YıllarTakımMaç(Gol)
2000-2001 Al Ahly Trablus 24 (3)
2001-2003 Al İttihad Trablus 74 (20)
2003-2005Perugia 1 (0)
2005-2006Udinese 1 (0)
2007Sampdoria 0 (0)
Toplam100(23)
Millî takım kariyeri
2000-2006 Libya 18 (2)
* Yalnızca lig maçları ve gollerini içerir.

Es-Saadi Muammer Kaddafi (Arapça: الساعدي معمر القذافي‎; d. 25 Mayıs 1973), eski Libya lideri Muammer Kaddafi'nin üçüncü oğlu. kariyerine 27 yaşında başlayan eski bir futbolcudur. 2011'de Libya İç Savaşı'nda Libya Özel Güçleri'nin başındaydı. Libya'dan kaçtıktan sonra hakkında kırmızı bülten çıkartıldı.[1] 5 Mart 2014 tarihinde Nijer'de tutuklandı ve Libya'ya iade edildi.[2]

Futbol

Libya yılları

Futbola ilgili olan Kaddafi, 2000-01 sezonu başında Malta ligi şampiyonu Birkirkara FC ile anlaştı. UEFA Şampiyonlar Ligi'nde oynayabilmek için bu yolu seçse de anlaşma sağlanamadı.

Libya Futbol Federasyonu başkanlığını da yapan Kaddafi, futbol hayatına başlamak isteyip 27 yaşında Al-Ahly SC takımına transfer oldu. İlk kupası 31 Aralık 2000'deki Libya Süper Kupası olmuştu. Rakip takım Al-Shawehly sahaya çıkmayınca Al-Ahly kupanın sahibi olan taraftı. O sezon Libya Kupası'nın da sahibi oldular. Kaddafi 24 maçta 3 gol atmış ancak şampiyonluk yaşayamamıştı.

Sonraki sezon başkanlığına geçtiği Al-Ittihad Trablus takımına transfer oldu. O sezon Libya Ligi şampiyonluğunu yaşadılar. Kaddafi de 19 golle, ligin gol kralı oldu. Sezonun en iyi Libyalı futbolcusu seçildi. Sonraki sezon Kamerunlu yıldız Patrick Mboma'yı takıma dahil etti.

Avrupa yılları

Kaddafi, Avrupa futboluyla da çok ilgiliydi. Bir Michael Owen hayranı olan ve Manchester United'da forma giymek isteyen Kaddafi, 2002 yılında Juventus FC takımı hisselerinin %7.5'ini elinde tutuyordu. Bu takımla antrenmana da çıkmıştı. Daha sonra ise yönetim kurulunda yer aldı. Daha önce 1990'larda Paul Gascoigne ile birlikte Lazio SC'de de antrenmana çıkmıştı.[3]

AC Perugia

2003-04 sezonu öncesi, o sezon UEFA Intertoto Kupası'nda mücadele edecek Serie A takımlarından Perugia tarafından transfer edildi. Kaddafi, takım ile 2 yıllığına anlaştı. Takım başkanı Luciano Gaucci, Kaddafi'nin yeteneğine güvendiğini belirtti.[4]

Kaddafi, sezon öncesi eski Olimpik atletlerden Ben Johnson ile çalıştı. Ancak, önce Juventus'ta hisseleri olduğu için lisans alamadı. Bu dönemde Intertoto Kupası'nı kazanarak, UEFA Kupası'na yükseldiler. Hisseleri elden çıkardıktan sonra 5 Ekim 2003'te teknik direktör Serse Cosmi tarafından ilk kez kadroya alındı ancak Reggina karşısındaki maçta forma giyemedi. 19 Ekim'de yine kadroda yer aldı ama forma giyemedi. Kasım ayında yapılan doping testi pozitif çıktı. Yasak bir steroid kullandığı için 3 ay futboldan men cezası aldı.

32. hafta maçı olan ve Perugia'nın küme düşme mücadelesi için çok önemli olan Juventus FC maçı kadrosuna alındı ve 75. dakikada Jay Bothroyd'un yerine oyuna girdi. Perugia maçı 1-0 önde götürürken ve Juventus 74. dakikada 10 kişi kaldığında oyuna sürüldü. Perugia maçı 1-0 kazanmıştı. Kaddafi, daha sonra Peruga forması giyemedi ve sezon sonu play-out'lara kalan takım Serie B'ye düştü. Sonraki sezon da forma şansı bulamadı.

2003 yılının Bidone d'oro ödüllerinde ikincilik almıştır.

Udinese

Haziran 2005'te yeni durağı Udinese ekibi oldu. Takımın başında yine Cosmi vardı. Sezon başında FC Internazionale Milano ile oynanan hazırlık maçı dışında UEFA Şampiyonlar Ligi'nde mücadele eden Udinese'de kadroya giremedi. 7 Mayıs 2006'da Cagliari Calcio karşısında ilk kez kadroya alınan son 8 dakika Barretto'nun yerine oyuna alındı. İtalya kariyerinin ilk ve tek şutunu da bu maçta çekti.

Sampdoria

2006-07 sezonuna Libya ekibi Al-Jamahiriyah'ta başlasa da Ocak 2007'de Sampdoria ile 6 aylık sözleşme imzaladı ancak forma şansı bulamadı. Sonrasında ise futbol kariyerine nokta koydu.

Millî takım yılları

2000-2006 yılları arasında Libya millî futbol takımı forması giydi. 2002 yılında Libya teknik direktörü Franco Scoglio (d.1941-ö.2005), Kaddafi'yi oynatmadığı için kovuldu. Scoglio, Kaddafi'nin bir futbolcu olarak değersiz olduğunu söyleyerek, onu oynattığı maçları kaybettiklerini, oynatmadıklarını ise kazandığını belirtti.[5]

Başarıları

Kulüp

Al Ahly
  • Libya Kupası: 1
2000-2001
  • Libya Süper Kupası: 1
2000
Al İttihad
  • Libya Ligi: 2
2001-2002, 2002-2003
  • Libya Süper Kupası: 1
2002
Perugia
2003

İş aktiviteleri

Es-Saadi Kaddafi ve Cemahiriye hükûmeti 2006 yılında, Libya'da, Trablus ve Tunus sınırı arasında 40 km ye uzanan bir bölgede, Hong Kong'a benzer yarı özerk bir kent oluşturmak için bir proje başlattı. Önerilen yeni şehire girmek için vize gerektirmeyen, yüksek teknoloji, bankacılık, sağlık ve eğitim merkezi haline gelecekti. Şehrin kendi uluslararası havaalanı ve büyük bir liman olacaktı. Kaddafi "sinagog ve kiliselere" bu yeni metropolde hiçbir ayrım yapılmayarak dini hoşgörü söz verdi.

Saadi rejiminin devrilmesinden önce, TAMOIL, Libya hükûmetine ait petrol rafineri ve pazarlama şirketi gibi Libya'nın diğer iş yapmak isteyen birçok işlerine büyük ilgi çekmek için kullandı.

İtalyan davası

2010 yılı Temmuz ayında, Kaddafi'ye İtalyan mahkemesi tarafından lüks Ligurian oteline 2007 yazından kalma ödenmemiş bir fatura için 392.000 Euro ödemesi gerektiği emredildi.[6]

Özel hayatı

Saadi, el-Khweildi el-Hmeidi adlı, bir Libyalı askeri komutanın kızı ile evlidir.

2009 yılında, ABD diplomatik kanalları Saadi Kaddafi'nin, Muammer Kaddafi ailesinin "kara koyunu" olarak adlandırdı. Avrupa polisinde adı geçen Kaddafi, "uyuşturucu ve alkol kötüye kullanımı, aşırı parti" ve "kadın ve erkeklerle meslekten olmayan ilişkiler" den bahsetti.[7] Kaddafi'nin biseksüelliği, komutanın kızıyla evliliğinin düzenlenmesini kısmen teşvik etti.[8]

2011'den günümüze

Libya iç savaşı

5 Mart 2011'de Muhammed Mokhtar Osman adında bir pilotun jetini Trablus'ta Bab el-Azizia'nın Kaddafi kalesine uçurduğuna ve ona ve erkek kardeşi Khamis'e zarar verdiğine dair doğrulanmamış raporlar vardı.

BBC Panorama'ya konuşan eski bir rejim askeri, Kaddafi'nin ayaklanmanın başlangıcında şehrin ordu kışlalarını ziyaret ederken Bingazi'deki silahsız protestocuları kişisel olarak vurmayı emrettiğini iddia etti. Kaddafi kışlaya geldiğini doğruladı ancak protestoculara ateş emri verdiği şeklindeki iddiaları reddetti.[9]

Kaddafi'nin hükûmet güçlerinin savaş taktiklerindeki değişimin arkasındaki itici güç olduğu bildirildi. Özgür Libya Ordusu'ndan kolayca ayırt edilebilecek ve daha sonra müttefik savaş jetleri tarafından yok edilebilecek ağır piyade, tanklar ve zırhlı arabalar kullanmak yerine, isyancılara karşı savaş küçük, hızlı ve çok yönlü birimlerle sürdürüldü.[10]

İsyancılar, 21 Ağustos'ta Trablus Savaşı'nda onu yakaladıklarını iddia ettiler, ancak daha sonra iddia yanlış olduğu ortaya çıktı.

24 Ağustos'ta Kaddafi, kendisine sadık güçler adına müzakere etme yetkisine sahip olduğunu belirterek CNN ile temasa geçti ve ABD ve NATO makamlarıyla ateşkes müzakerelerini görüşmek istedi.[11] Bir hafta sonra babasının istifa etmeye hazır olduğunu belirterek, Al Arabiya ile temasa geçti ve Ulusal Geçiş Konseyi ile diyalog çağrısında bulundu.[12]

5 Eylül'de Kaddafi, CNN ile yaptığı röportajda, kardeşi Seyfülislam Kaddafi'nin "agresif" bir şekilde konuşmasının Bani Walid'deki NTC kuvvetleri ile Kaddafi sadıkçıları arasındaki görüşmelerin bozulmasına yol açtığını ve babasını son iki aydır görmediğini söyledi. Kaddafi ayrıca çatışmada tarafsızlık iddiasında bulunmuş ve arabuluculuk yapmayı teklif etmiştir.[13]

11 Eylül'de Kaddafi Nijer'e kaçtı ve insani nedenlerle girişine izin verildi.[14][15] Nijer hükûmeti, onunla ne yapacağını belirlerken Kaddafi'yi tutuklamayı planladı.[16] Ayrıca Kaddafi'yi Barbados veya Venezuela'ya göndermek için bir ekip kurmaya çalışıyordu.[17]

29 Eylül'de Kaddafi için Interpol kırmızı bülten yayınlandı. Nijer başbakanı Brigi Rafini, Kaddafi'nin iade edilmesine izin vermeyeceğini söyledi.[7]

11 Kasım'da Nijer Cumhurbaşkanı Mahamadou Issoufou, hükûmetinin Kaddafi'ye sığınma hakkını "insani nedenlerle" vermeye karar verdiğini söyledi.[18]

7 Aralık'ta Meksika içişleri bakanı, Meksika istihbarat ajanlarının Kaddafi'yi Meksika'ya sahte bir isim altında getirmeye çalışan kaçakçılık çetesini kırdığını söyledi.[19]

İadesi ve işkence iddiaları

5 Mart 2014 tarihinde Libya, Kaddafi'nin Nijer tarafından iade edildiğini ve Trablusgarp'ta olduğunu duyurdu.[20] Avukatı Nick Kaufman, "iadenin bunun yasal bir süreç olduğunu ileri sürdü". Burada Saadi Kadhafi'ye bir avukat, mahkeme duruşması verildi ve… bunun bile gerçekleştiği bile net değil” şeklinde konuştu.[21]

Mayıs 2015'te Kaddafi Trablusgarp mahkemesinde göründü ve futbolcu Beşir el-Riani'nin yasa dışı hapis ve 2005 yılında öldürülmesinden dolayı cinayetle suçlandı.[22][23]

Ağustos 2015'in başlarında, gözü kapalı bir şekilde Kaddafi'nin yan odada işkence gördüğü iddia edilen, diğer insanları dinlemeye zorlandığını gösteren video ortaya çıktı. Sonra gardiyanlar, çığlık atarken görünen adamı, ayaklarında veya kalçalarında dövülmeyi tercih edip etmediğini sorduktan sonra dövdü. Avukatlarından Melinda Taylor RT'ye "Bu Saadi Kaddafi gibi görünüyor" dedi.

Uluslararası insan hakları grupları ve eylemcileri Trablus'taki El-Hadba hapishanesinde yer alan ve ilk olarak Arapça network Clear News tarafından yayınlanan videoyu kınadılar.

Libya'nın eski başbakanı Bağdadi Mahmudi'yi de temsil eden İngiliz avukat Karim Khan, "Bu, hapishane içerisindeki koşullar hakkında sorular soran şok edici bir video." "Uluslararası toplumun tam bir soruşturma talep etmesi gerekiyor" şeklinde de konuştu.

3 Nisan 2018'deki temyiz mahkemesi Saadi'yi futbolcu Beşir'i öldürmekten suçladı. Ancak 500 Libya dinarına para cezasına çarptırıldı ve bir yıl boyunca alkol alıp içtiği için bir yıl hapis cezasına çarptırıldı.

5 Eylül 2021 tarihinde Libya kaynaklarından, Başbakan Abdulhamid Dibeybe'nin onayı ile serbest bırakıldı açıklandı.[24]

Kaynakça

  1. ^ "Interpol issues global alert on Gaddafi & 15 others". Al Arabiya News. 4 Mart 2011. 17 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2011. 
  2. ^ "Niger extradites Gaddafi's son Saadi to Tripoli, Libya says". Reuters. 6 Mart 2014. 6 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2014. 
  3. ^ "A Qaddafi Son, Italian Soccer and the Power of Money". 16 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2012. 
  4. ^ "Perugia land Gaddafi's son". 2 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2012. 
  5. ^ Eric Hall, Garry Birtles, and Ben Elton
  6. ^ "Italian court tells Gaddafi son to pay huge hotel bill". BBC World News. 10 Temmuz 2010. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2010. 
  7. ^ a b Farmer, Ben (29 Eylül 2011). "Libya: Gaddafi mouthpiece caught 'fleeing dressed as a woman'". The Telegraph. 29 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2011. 
  8. ^ "The New York Times Kept Qaddafi's Son's Bisexuality Quiet". The Atlantic Wire. 16 Eylül 2011. 3 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2020. 
  9. ^ "Saadi Gaddafi 'gave order to shoot' in Benghazi revolt". BBC. 21 Mart 2011. 21 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2011. 
  10. ^ Wendl, Karl (30 Mart 2011). "Gaddafi trickst Rebellen aus" [Gaddafi tricks with rebels]. OE24 (Almanca). 1 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2011. 
  11. ^ "Gadhafi son offers to broker Libya cease-fire". CNN. 24 Ağustos 2011. 25 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2011. 
  12. ^ Ajbaili, Mustapha (31 Ağustos 2011). "Saadi Qaddafi tells Al Arabiya his father is ready to relinquish power". Al Arabiya. 13 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2011. 
  13. ^ "Gaddafi's son blames brother over speech". The Sydney Morning Herald. Agence France-Presse. 5 Eylül 2011. 24 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2011. 
  14. ^ "Gaddafi son found as NTC rallies forces". Al Jazeera. 11 Eylül 2011. 16 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2011. 
  15. ^ McMahon, Tamsin (31 Ekim 2011). "Probe urged into how Ontario-based bodyguard helped Gaddafi's son flee from Libya". The National Post. Toronto. Erişim tarihi: 31 Ekim 2011. 
  16. ^ "Mon, 12 Sep 2011". Al Jazeera. Reuters. 12 Eylül 2011. 15 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2011. 
  17. ^ Bell, Stewart (31 Ekim 2011). "Ontario man offered contractors $1,000 a day to transport Gaddafi's son". The National Post. Toronto. 1 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2011. 
  18. ^ Smith, David (11 Kasım 2011). "Niger grants asylum to Saadi Gaddafi". The Guardian. 29 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2020. 
  19. ^ "Mexico 'stops entry' of Libya's Saadi Gaddafi". BBC. 7 Aralık 2011. 11 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2012. 
  20. ^ "Niger Extradites Gaddafi's Son Saadi: Libyan Government". The New York Times. 5 Mart 2014. Erişim tarihi: 5 Mart 2014. 
  21. ^ "Gadhafi son improperly extradited to Libya, former lawyer says". cnn.com. 4 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2015. 
  22. ^ Spencer, Richard (6 Mart 2014). "Saadi Gaddafi extradited to Libya". The Daily Telegraph. 25 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2015. 
  23. ^ "Saadi Gaddafi in court in Libya for start of murder trial". The Daily Telegraph. Reuters. 10 Mayıs 2015. 1 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2015. 
  24. ^ "Kaddafinin oğlu serbest bırakıldı". AnadoluAjansı. 6 Eylül 2021. 5 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2021. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Libya</span> Akdeniz kıyısında yer alan bir Kuzey Afrika ülkesi

Libya, resmi adıyla Libya Devleti, Akdeniz kıyısında, doğuda Mısır, batıda Cezayir ve Tunus, güneyde Nijer ve Çad, güneydoğuda Sudan ile komşu olan bir Mağrip ve Kuzey Afrika ülkesidir. Ülke Trablusgarp Bölgesi, Fizan ve Sirenayka olmak üzere üç tarihi bölgeden oluşur. Yaklaşık 1,8 milyon kilometrekarelik yüz ölçümüyle Afrika'nın dördüncü, dünyanın 16. büyük ülkesidir. En fazla kanıtlanmış petrol rezervine sahip 10. ülkedir. Başkenti ve en büyük şehri Trablus ülkenin batısında yer alır ve yedi milyon Libyalının üç milyondan fazlası bu şehirde yaşar.

<span class="mw-page-title-main">Birinci Libya İç Savaşı</span> Arap Baharı sonrası Libyada çıkan iç savaş

2011 Libya İç Savaşı, bir Kuzey Afrika ülkesi olan Libya'da hükûmet ve Muammer Kaddafi karşıtı gösterilerle başlamış ve daha sonrasında gerçek anlamıyla bir iç savaşa dönüşmüş ayaklanmalar bütünüdür. Protestolar 7 Şubat 2011 tarihinde başlamış, iç savaş Sirte'nin düşmesi ve Muammer Kaddafi'nin öldürülmesiyle 20 Ekim 2011 tarihinde sona ermiştir. Medyaya göre olaylar halkın 2010-2011 yılı boyunca Arap dünyasını saran protestoların bir ayağı olan 2011 Mısır Devrimi'nden esinlenmesi sonucu başlamıştır.

Brega Muharebesi, 2011 Libya ayaklanması sırasında Brega şehrinde gerçekleşen bir muharebe. 2 Mart 2011 günü erken saatlerde Kaddafi yanlısı kuvvetler, Kaddafi karşıtı kuvvetlerin elinde bulunan şehre saldırmasıyla başladı. Muharebe sonucu Kaddafi yanlısı güçler başarısız oldu ve şehir Kaddafi karşıtlarının kontrolünde kaldı.

<span class="mw-page-title-main">Şafak Yolculuğu Operasyonu</span>

Şafak Yolculuğu Operasyonu, Birleşik Devletler'in Libya'ya müdahale için kullandığı kod addır. Birleşik Krallık'ın Ellamy Operasyonu, Kanada'nın MOBILE Operasyonu ve Fransa'nın Harmattan Operasyonu ile ortak hareket eder. Muammer Kaddafi'nin halk ayaklanmasını bastırmak adına muhalif güçlere karşı kullandığı kuvveti durdurmak amacıyla düzenlenmektedir. 19 Mart 2011 tarihinde Paris'te düzenlenen konferans sonucu düzenlenmesi kararı alınmıştır. Operasyon diğer koalisyon güçleri ile aynı gün başlamış ve ilk aşamada Tomahawk füzeleri kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Harmattan Operasyonu</span> 2011 Fransız askeri operasyonu

Harmattan Operasyonu, Fransa'nın Libya'ya müdahale için kullandığı kod addır. Birleşik Krallık'ın Ellamy Operasyonu, Kanada'nın MOBILE Operasyonu ve Amerika Birleşik Devletleri'nin Şafak Yolculuğu Operasyonu ile ortak hareket eder. Muammer Kaddafi'nin halk ayaklanmasını bastırmak adına muhalif güçlere karşı kullandığı kuvveti durdurmak amacıyla düzenlenmektedir. 19 Mart 2011 tarihinde Paris'te düzenlenen konferans sonucu düzenlenmesi kararı alınmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Şehitler Meydanı</span>

Şehitler Meydanı ya da Kaddafi dönemindeki adıyla Yeşil Meydan, Libya'nın Trablus kentinin en büyük meydanı. Meydanı şehrin ana ticaret merkezi sayılan binalar çevreler.

<span class="mw-page-title-main">Trablus Muharebesi (2011)</span>

Trablus Muharabesi, Libya'nın başkenti Trablus'ta ülkeyi uzun süredir yöneten Muammer Kaddafi ve yandaşları ile Kaddafi'yi devirmek isteyen Ulusal Geçiş Konseyi (UGK) güçleri arasında gerçekleşen bir muharebedir. 2011 Libya İç Savaşı'nın bir parçası olan muharebe, iç savaşın başlangıcından altı ay sonra gerçekleşti. Şehirde başlayan bir isyanın ardından halihazırda şehre kadar ilerlemiş UGK güçleri şehre saldırdı ve en sonunda almayı başardı.

<span class="mw-page-title-main">Sirte Muharebesi (2011)</span>

Sirte Muharebesi, 2011 Libya İç Savaşı'nda Ulusal Geçiş Konseyi güçlerinin Kaddafi yanlılarının elinde kalan son şehirlerden olan Sirte'yi ele geçirmek üzere düzenlediği hücumlarla başlayan bir muharebeydi. Eylül 2011 itibarı ile Kaddafi güçlerinin elinde kalan son iki şehir Sirte ve Beni Velid'di ve Kaddafi'nin memleketi ile Trablus'un düşmesinin ardından başkent ilan ettiği Sirte'nin düşmesiyle iç savaşın biteceği düşünülüyordu. Muharebe 42 yıllık Kaddafi rejiminin tamamen yok oluşuna yol açtı ve Muammer Kaddafi şehirden kaçmaya çalışırken yaralandı ve ele geçirildi. Kaddafi bir saat kadar sonra öldü.

Trablus Tugayı, Libya İç Savaşı'nda, Kaddafi karşıtı kuvvetler içinde kurulan silahlı gruptur. 2011 yılında kurumuştur, komutanı Mehdi el-Herati'dir. Ulusal Geçiş Konseyi ve onun silahlı kolu Ulusal Kurtuluş Ordusu'na bağlıdır.

<span class="mw-page-title-main">Seyfülislam Kaddafi</span>

Seyfülislam Kaddafi, Muammer Kaddafi'nin, ikinci eşi Safiye’den 25 Haziran 1972’de dünyaya gelen ilk oğludur. Kaddafi oğluna ‘İslam’ın Kılıcı’ anlamına gelen Seyfülislam (سيفالاسلام) adını verdi.

<span class="mw-page-title-main">Libya Sosyalist Halk Cemahiriyesi</span> Libya tarihi (1977-2011)

2 Mart 1977'de Genel Halk Kongresi (GHK), Kaddafi'nin emriyle "Halk Otoritesinin Kuruluş Bildirgesi"ni kabul etti ve Libya Arap Sosyalist Halk Cemahiriyesi ilan etti. Kaddafi devletinin resmi siyaset felsefesinde "cemahiriye" sistemi ülkeye özgüydü, ancak Kaddafi'nin tüm Üçüncü Dünya'ya uygulanması için önerdiği Üçüncü Uluslararası Teorinin gerçekleşmiş hali olarak sunuldu. GHK ayrıca feshedilmiş Devrimci Komuta Konseyinin geri kalan üyelerinden oluşan ve Kaddafi'nin genel sekreter olduğu GHK Genel Sekreterliğini oluşturdu ve Bakanlar Kurulunun yerini alan Genel Halk Komitesini atadı. Komite üyeleri artık bakan değil, sekreter olarak adlandırıldılar.

Amazon Muhafızları, Libya'nın eski lideri Muammer Kaddafi'nin 1980'lerin başında kurulan tamamen kadınlardan oluşan 200 kişilik bir koruma birliği idi.

<span class="mw-page-title-main">Libya-Türkiye ilişkileri</span> İkili ilişkiler

Libya-Türkiye ilişkileri, Libya ile Türkiye arasında sürdürülen uluslararası politikaları içerir. Osmanlı İmparatorluğu'ndan bu yana iki ülke arasında önceki tarihsel bağlara sahip olan nispeten yakın bir ilişki yaşamışlardır. Bu tarihsel bağ nedeniyle, Libya ve Türkiye, diğer Arap devletleriyle karşılaştırıldığında bir Osmanlı mirasını paylaşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kardeşçe Lider ve Devrimin Rehberi</span> Eski Libya lideri Muammer Kaddafinin sahip olduğu gayriresmi unvan

Büyük Sosyalist Libya Arap Halk Cemahiriyesi'nin Kardeşçe Lideri ve Devrimin Rehberi, ülkenin resmi yönetim yapısının yalnızca sembolik bir figürü olduğunu iddia eden Libya eski lideri Muammer Kaddafi'nin sahip olduğu bir unvandı. Ancak eleştirmenler, Libya devletinin Kaddafi'nin herhangi bir gücü elinde bulundurduğunu inkâr etmesine rağmen, Kaddafi'yi fiilen eski siyasi görevli olarak konumlandırarak uzun zaman boyunca onu bir demagog olarak tanımladılar.

<i>Amerikan uçağını parçalayan yumruk heykeli</i>

Amerikan Uçağını Parçalayan Yumruk Heykeli, altın renkli bir heykeldir. Libya'nın Misrata şehrinde bulunmaktadır. Eskiden Libya'nın başkenti Trablus'taki Bab al-Azizia yerleşkesinde bulunmaktaydı. Heykel, 1986 yılında Libya'nın ABD uçakları tarafından bombalanmasının ardından ülkenin lideri Albay Muammer Kaddafi tarafından yaptırıldı. Savaş uçağını sıkan bir el ve kol şeklinde inşa edilmiştir. 1986 bombalamasında bir F-111'in Libya hava savunma birimleri tarafından düşürülmesini sembolize etmek için tasarlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Muammer Kaddafi yönetimindeki Libya tarihi</span> Libya tarihi (1969-2011)

Muammer Kaddafi, bir grup genç Libya Ordusu subayına kansız bir darbeyle Kral I. İdris'e karşı liderlik ettikten sonra 1 Eylül 1969'da Libya'nın fiili lideri oldu. Kralın ülkeden kaçmasının ardından Kaddafi başkanlığındaki Devrimci Komuta Konseyi (DKK), monarşiyi ve eski anayasayı kaldırarak "hürriyet, sosyalizm ve birlik" mottosuyla Libya Arap Cumhuriyeti'ni kurdu. İktidara geldikten sonra DKK hükûmeti; herkes için eğitim, sağlık ve barınma sağlama sürecini başlattı. Ülkede halk eğitimi her iki cinsiyet için de parasız ve ilköğretim zorunlu hale geldi. Tıbbi bakım, halka ücretsiz olarak sunuldu; ancak herkese barınma sağlamak, DKK hükûmetinin tamamlayamadığı bir görevdi. Kaddafi döneminde, ülkede kişi başına düşen gelir 11.000 ABD dolarını aşarak Afrika'daki en yüksek beşinci ülke oldu. Refah artışına tartışmalı bir dış politika eşlik etti ve iç siyasi baskı arttı.

<span class="mw-page-title-main">Genel Halk Komitesi</span> Libya Arap Cemahiriyesi hükûmetinin yürütme organı

Genel Halk Komitesi, genellikle GHKO olarak kısaltılır, Muammer Kaddafi'nin Libya Arap Cemahiriyesi'nin varlığı sırasında Libya hükûmetinin yürütme organıydı. Kitleler ve hükûmet liderliği arasında aracı olarak hizmet etti ve Genel Sekreter ve yaklaşık 600 yerel Temel Halk Kongresi'nin (THK) yirmi sekreterinden oluşuyordu, GHKO üyeleri ülke parlamentosu, Genel Halk Kongresi (GHK) tarafından seçildi ve sabit dönemleri yoktu.

<span class="mw-page-title-main">Hırvatistan-Libya ilişkileri</span>

Hırvatistan ile Libya arasındaki diplomatik ilişkiler, 30 Mart 2000'de kuruldu. Hırvatistan'ın Trablus'ta bir büyükelçiliği bulunmakta. Libya'nın da aynı şekilde Zagreb'de bir büyükelçiliği bulunmaktadır.

Ayşe Muammer Kaddafi eski Libya lideri Muammer Kaddafi'nin tek biyolojik kızıdır. Libyalı eski bir arabulucu, eski BM İyi Niyet Elçisi ve avukattır.

<span class="mw-page-title-main">Muammer Kaddafi'nin öldürülmesi</span> Vikihaber maddesi

Muammer Kaddafi'nin öldürülmesi, 20 Ekim 2011'de Sirte Savaşı'nın ardından gerçekleşti. Libya'nın devrik lideri Muammer Kaddafi, Geçici Ulusal Konsey güçleri tarafından yakalandı ve kısa bir süre sonra idam edildi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.