İçeriğe atla

Ernest Lavisse

Ernest Lavisse
Ernest Lavisse
Doğum17 Aralık 1842(1842-12-17)
Le Nouvion-en-Thiérache, Fransa
Ölüm18 Ağustos 1922 (79 yaşında)
Paris, Fransa
MilliyetFransız
ÖdüllerLégion d'honneur
Akademik geçmişi
Alma materÉcole normale supérieure (1862-1865); Lycée Charlemagne; Institution Massin
Akademik çalışmaları
DisiplinTarih
Kurumu
Önemli eseri
  • Manuels Lavisse
  • Histoire contemporaine de la France (ed.) (1920–1922)[1]
İmza

Ernest Lavisse (d. 17 Aralık 1842 – ö. 18 Ağustos 1922), Fransız tarihçidir[2].

Yaşamı

Fransa Aisne'de doğdu. 1865'te bir tarihçi olarak akademik çalışmalarına başladı. 1875'te edebiyat doktoru oldu. 1876'da École Normale Supérieure’e atandı. 1888’de Sorbonne' da çağdaş tarih profesörü oldu.

Konuşma yeteneğinin yüksek olması ve genç öğrencilere yönelik özverili gayretleri ile bilindi. 1871’den sonra Fransa’da yüksek öğrenimin canlandırılmasında emeği geçen önemli bir kişi oldu. Öğrenimde berrak ve açık bir yönteme sahip olduğundan kanıtlama ve kavrama üzerine teknikleri kamuya açık konferanslarında, az sayıda öğrenciye verdiği özel derslerde, kitaplarında, makalelerinde ilgi konusu oldu.

Prusya’nın zaferi ile sonuçlanan Fransa-Prusya Savaşı'ndan sonra Prusya'nın gelişimi üzerine çalışmalar yapmaya yöneldi ve 1879’da tarih doktorluğu tezini ve Etudes sur l'Histoire de la Prusse yazdı. Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu ve çöküşü üzerine yaptığı çalışmaları ile bağlantılı olan makaleleri Revue des Deux Mondes isimli dergide yayımlandı. Çağdaş Alman İmparatorluğu ve güçlenmesi üzerindeki çalışmalarını Trois empereurs d'Allemagne (1888), La Jeunesse du grand Frédéric (1891) ve Frédéric II. avant son avènement (1893) isimli eserlerinde topladı.

7. cildinin tamamı XIV. Louis dönemini içeren Histoire de France depuis les origines jusqu'à la Révolution isimli eserde çok sayıda asistanı ile birlikte çalıştı. 7. cilt çalışmanın en dikkat çekici yerlerinden olmakla birlikte ele aldığı dönemi ilk defa bütün dilimleri ile aynı hassasiyet ve derinlikle inceleyen bir çalışma oldu. 1892’de Académie Française ‘a profesör olarak kabul edildi ve daha sonra Revue de Paris isimli derginin editörlüğüne getirildi.

Kaynakça

  1. ^ Dosse, François (1999). Empire of Meaning: The Humanization of the Social Sciences. University of Minnesota Press. s. 384. ISBN 9780816629640. 13 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2024 – Google Books vasıtasıyla. 
  2. ^ "Lavisse, Ernest". Who's Who. Cilt 59. 1907. s. 1025. 
  • Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Lavisse, Ernest". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Guy de Maupassant</span> Fransız yazar (1850 – 1893)

Guy de Maupassant Fransız romancı ve kısa öykü yazarı.

<span class="mw-page-title-main">Frederick Soddy</span> İngiliz kimyacı

Frederick Soddy, İngiliz kimyacı. 1921 Nobel Kimya Ödülü sahibi. Ernest Rutherford ile birlikte yaptığı ortak çalışmayla radyoaktif bozunma kanunlarını keşfetmiştir. Ayrıca izotop kavramını ortaya atmıştır.

Fernand Braudel, Fransız tarihçi.

<span class="mw-page-title-main">Émile Zola</span> Fransız yazar (1840-1902)

Émile François Zola, Fransız yazardır.

<span class="mw-page-title-main">Leopold von Ranke</span> Alman tarihçi ve kaynak bazlı modern tarihin kurucusu

Leopold von Ranke, 19. yüzyıl Alman tarihçisi. Ranke ile birlikte tarih incelemelerinde birincil kaynakların önemi, hikâyeci tarih ve özellikle uluslararası politikanın tarihte yeri özel anlam kazandı. Kaynağına, “aslında ne ise” ona sadık bir tarih yazımı üzerine düşünceleri ile kendinden sonraki tarih yazımının niteliğine önemli katkılarda bulundu.

<span class="mw-page-title-main">Jules Michelet</span> Fransız tarihçi (1798-1874)

Jules Michelet, Fransız tarihçi.

<span class="mw-page-title-main">J. Willard Gibbs</span>

Josiah Willard Gibbs Amerikalı bilim insanı. Fizik, kimya, matematik ve makine mühendisliği alanlarında çalışan Gibbs, klasik termodinamiğin ve kurucusu sayıldığı fiziksel kimyanın teorik temellerini ortaya koydu. Matematikçi olarak diğer alanlardaki çalışmalarının da katkısıyla vektör hesabını geliştirdi. 1863'te Amerika Birleşik Devletleri üniversitelerinde mühendislik alanında verilen ilk, doğa bilimleri dalında verilen ikinci doktor unvanının sahibi oldu ve kariyeri boyunca doktorasını yaptığı Yale Üniversitesi'nde çalıştı.

<span class="mw-page-title-main">Nicolae Iorga</span> Rumen siyasetçi

Nicolae Iorga, Rumen tarihçi, akademisyen, yazar, şair ve siyasetçidir.

<span class="mw-page-title-main">Henry Houssaye</span> Fransız tarihçi (1848 – 1911)

Henry Houssaye, Fransız tarihçi, akademisyen, sanat ve edebiyat eleştirmeni.

<span class="mw-page-title-main">Robert Mantran</span> Fransız tarihçi (1917 – 1999)

Robert Mantran, Fransız tarihçi, Türkolog, İslam ve Osmanlı tarihi uzmanı.

Ernest Chaput, Fransa'dan davet edilmiş ve Türkiye'de modern coğrafya biliminin kurucularından birisi olmuş coğrafyacıdır.

<span class="mw-page-title-main">Émile Bernard</span> Fransız ressam (1868 – 1941)

Émile Bernard, Fransız art izlenimci ressam, yazar ve sanat eleştirmeni. Vincent van Gogh, Paul Gauguin ve Eugène Boch'un yakın arkadaşıdır. Aynı zamanda 1886-1888 yılları arasında Fransa'da oraya çıkmış bireşimci anlayışı temel alan Pont-Aven Ekolü'nun bir üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Mihail Psellos</span> Bizanslı tarihçi

Michael Psellos ya da Psellus Bizanslı yazar, Yeni Platoncu filozof, tarihçi ve siyasetçi. Doğumu büyük olasılıkla 1017 ya 1018 yılındadır. 1078 yılında öldüğü muhtemeldir ama bazı kaynaklar 1096'ya kadar hayatta kaldığını bildirmektedirler.

<span class="mw-page-title-main">Jean Jules Jusserand</span> Fransız tarihçi (1855 – 1932)

Jean Adrien Antoine Jules Jusserand, Fransız diplomat, tarihçi ve yazardır.

Constantin Zuckerman, Paris'te bulunan Ecole Pratique des Hautes Etudes'de Bizantoloji profesörü ve tarihçidir. Birçok halkın yanında Bizans imparatorluğu, Gotlar, Ermeniler, Hunlar, Türk halkları, Magyarlar ve erken dönem Ruslar hakkında makaleler yazmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Giovanni Battista de Rossi</span>

Giovanni Battista de Rossi,, İtalyan epigraf ve arkeolog. Bilhassa Roma katakombları hakkında yaptığı sistematik çalışmalar nedeniyle hristiyan arkeolojisinin kurucusu olarak kabul edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Fransa'nın doğal sınırları</span>

Fransa'nın doğal sınırları, Fransız Devrimi'nden sonra ortaya çıkan jeopolitik bir kuramdır. Fransa'nın doğal sınırlarını Ren, Atlas Okyanusu, Akdeniz, Pireneler ve Alpler oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Claude Cahen</span> Fransız tarihçi (1909 – 1991)

Claude Cahen, Fransız Marksist oryantalist ve tarihçidir. İslami Orta Çağ, Haçlı Seferleri hakkındaki Müslüman kaynakları ve Orta Çağ İslam toplumunun sosyal tarihi üzerinde uzmanlaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Otto Rank</span> Yazar

Otto Rank, Avusturyalı psikanalist, yazar ve filozoftu.

<span class="mw-page-title-main">Jules Jamin</span> Fransız fizikçi (1818 – 1886)

Jules Célestin Jamin Fransız fizikçi. 1852'den 1881'e kadar École Polytechnique'de fizik profesörlüğü yapmıştır. Işık üzerine yaptığı çalışmalardan dolayı 1858'de Rumford Madalyası aldı. Jamin interferometresini geliştirmesi sayesinde Brewster'ın eğimli girişim plakalarını geliştirdi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.