Erinome - Turkipedia

Erinome
Keşif ^[1]
Kanada-Fransa-Hawaii Teleskopu tarafından Aralık 2001'de görüntülenen Erinome
Keşfeden	Scott S. Sheppard David C. Jewitt Yanga R. Fernandez Eugene A. Magnier
Keşif yeri	Mauna Kea Gözlemevleri
Keşif tarihi	23 Kasım 2000
Adlandırmalar
MPC belirtmesi	Jupiter XXV
Adın kaynağı	Erinoma
Alternatif adlar	S/2000 J 4
Yörünge özellikleri ^[2]
Dönem 17 Aralık 2020 (JD 2459200.5)
Gözlem yayı	16,34 y (5.967 gün)
Yarı büyük eksen	0,1494286 AU (22.354.200 km)
Dış merkezlik	0,2052559
Yörünge periyodu	–682,80 g
Ortalama ayrıklık	98,99686°
Ortalama devinim	0° 31^d 38.062^s / gün
Eğiklik	164,81976° (tutuluma)
Çıkış düğümü boylamı	34,02660°
Perihelyon açısı	81,11760°
Doğal uydusu	Jüpiter
Grup	Carme grubu
Fiziksel özellikler^[3]
Görünür büyüklük	22,8^[4]
Mutlak parlaklık (H)	16,0^[2]
Ortalama çap	3 km
Albedo	0,04 (varsayılan)
Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Erinome, (veya Jupiter XXV), Jüpiter'in düzensiz bir doğal uydusudur.

Keşif

23 Kasım 2000 tarihinde Scott S. Sheppard liderliğindeki Hawaii Üniversitesi'nden bir ekip tarafından keşfedildi ve geçici olarak S/2000 J 4 adı verildi.^[1]^[5]

Adlandırma

Ekim 2002'de Uluslararası Astronomi Birliği (IAU), Roma mitolojisine göre Jüpiter'in metresi olan Erinoma'ya atıfta bulunarak resmi adını verdi.^[6]^[7]

İsmin sonundaki -a harfi, ters yön yörüngeye sahip uydu isimlendirme kurallarına uyum sağlamak için -e ile değiştirildi.^[6] Bu hikâye sadece Latincede biliniyor ve el yazmalarında isim Erinoma, Erinona ve Erittoma olarak geçiyor.

Yörünge

Erinome, Jüpiter'in yörüngesinde 682,80 günde, ortalama 22.986.000 kilometre mesafede, tutuluma göre 164°'lik bir eğiklikle (Jüpiter'in ekvatoruna 162°) ters yön yörüngede ve 0,2552 dış merkezlik ile hareket eder. Jüpiter'in yörüngesinde 23 ila 24 Gm arasında, kabaca 165° eğikliklerde dönen düzensiz uydular olan Carme grubuna dahildir.

Kaynakça

^ ^a ^b MPEC 2001-A28: S/2000 J 2, S/2000 J 3, S/2000 J 4, S/2000 J 5, S/2000 J 6 21 Nisan 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 5 Ocak 2001 (keşif ve gök günlüğü)
^ ^a ^b "M.P.C. 127088" (PDF). Minor Planet Circular. Minor Planet Center. 17 Kasım 2020. 21 Aralık 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
^ "Planetary Satellite Physical Parameters". Jet İtki Laboratuvarı. 19 Şubat 2015. 21 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2020.
^ Sheppard, Scott. "Scott S. Sheppard - Jupiter Moons". Department of Terrestrial Magnetism. Carnegie Institution for Science. 24 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2020.
^ IAUC 7555: Satellites of Jupiter 16 Eylül 2002 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 5 Ocak 2001 (keşif)
^ ^a ^b "USGS Gazetteer of Planetary Nomenclature". 14 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2023.
^ C. M. C. Green (2007), Roman Religion and the Cult of Diana at Aricia, s. 214, fn. 7; Joseph Fontenrose (1981), Orion: The Myth of the Hunter and the Huntress, ss. 170–172.

Jüpiter'in doğal uyduları
İç uydular (4)	Metis Adrastea Amalthea Thebe
Galilei uyduları (4)	İo Europa Ganymede Callisto
Themisto grubu (1)	Themisto
Himalia grubu (9)	Leda Ersa S/2018 J 2 Pandia Himalia Lysithea Elara S/2011 J 3 Dia
Carpo grubu (2)	S/2018 J 4 Carpo
Valetudo grubu (1)	Valetudo
Ananke grubu (26)	Euporie Jupiter LV Eupheme S/2021 J 3 Jupiter LII Jupiter LIV Mneme Euanthe S/2003 J 16 Harpalyke Orthosie S/2022 J 3 Helike S/2021 J 2 Praxidike Jupiter LXIV S/2021 J 1 S/2003 J 12 Jupiter LXVIII Thelxinoe Thyone S/2003 J 2 Ananke Iocaste Hermippe Jupiter LXX
Carme grubu (30)	S/2022 J 1 S/2022 J 2 S/2016 J 3 Pasithee Jupiter LXIX S/2021 J 6 S/2003 J 24 Chaldene Jupiter LXIII İsonoe S/2021 J 4 Kallichore Erinome Kale Eirene Aitne Eukelade Arche Taygete Jupiter LXXII Carme Herse Jupiter LXI Jupiter LI S/2003 J 9 Jupiter LXVI Kalyke S/2018 J 3 S/2021 J 5 S/2003 J 10
Pasiphae grubu (18)	Philophrosyne Eurydome Jupiter LVI S/2003 J 4 S/2016 J 4 Jupiter LXVII Hegemone Pasiphae Sponde Megaclite Cyllene Sinope Jupiter LIX Aoede Autonoe Callirrhoe S/2003 J 23 Kore
Ayrıca bakınız	Jüpiter'in halkaları Jüpiter truvalıları

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Harpalyke (uydu)</span>

Harpalyke, Jüpiter'in ters yön yörüngeye sahip düzensiz uydusudur. 2000 yılında Hawaii Üniversitesi'nden Scott S. Sheppard liderliğindeki bir grup astronom tarafından keşfedilmiş ve geçici olarak S/2000 J 5 adı verilmiştir. Ağustos 2003'te, bazı anlatılarda Zeus (Jüpiter) ile de sevgili olan, Clymenus'un ensest kızı Harpalyke'nin adını almıştır.

S/2003 J 10, 2003 yılında Hawaii Üniversitesi'nden Scott S. Sheppard liderliğindeki bir gök bilimci ekibi tarafından keşfedilen, Jüpiter'in ters yön yörüngeye sahip düzensiz uydusudur. Uluslararası Astronomi Birliği tarafından kesin bir isim ilan edilmediğinden hala geçici tanımıyla bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Arche (uydu)</span>

Arche, Jüpiter'in düzensiz bir doğal uydusudur. Hawaii Üniversitesi'nden Scott S. Sheppard liderliğindeki bir gökbilim ekibi tarafından 31 Ekim 2002 tarihinde keşfedildi ve geçici olarak S/2002 J 1 adını aldı. Arche ismi, 30 Mart 2005 tarihinde Uluslararası Astronomi Birliği (IAU) tarafından resmen onaylandı.

<span class="mw-page-title-main">Megaclite (uydu)</span> Jüpiterin düzensiz uydularından biri

Megaclite, Jüpiter'in doğal uydusudur. 2000 yılında Scott S. Sheppard liderliğindeki Hawaii Üniversitesi'nden bir gök bilimci ekibi tarafından keşfedildi ve geçici olarak S/2000 J 8 adı verildi.

Ananke grubu, Jüpiter uydularının ters yön yörüngeli düzensiz bir grubudur. Ananke ile benzer yörüngeleri sebebiyle ortak bir kökene sahip oldukları düşünülmektedir.

Carme grubu Jüpiter uyduları arasında Carme ile benzer ters yön yörüngeli bir grup düzensiz uydudur. Benzer yörüngeleri ve yapıları sebebiyle ortak bir kökene sahip oldukları düşünülmektedir.

Valetudo, aynı zamanda Jupiter LXII olarak da bilinen ve başlangıçta S/2016 J 2 olarak adlandırılan bir Jüpiter uydusudur. Scott S. Sheppard ve ekibi tarafından 2016 yılında Las Campanas Gözlemevi'nin 6,5 metrelik Magellan-Baade teleskopuyla elde edilen verilerde keşfedildi, fakat Jüpiter'in diğer dokuz uydu keşfinin rapor edildiği 17 Temmuz 2018'e kadar, Küçük Gezegen Merkezi tarafından Küçük Gezegen Elektronik Genelgeleri aracılığıyla duyurulmadı. Orijinal duyuru, Las Campanas verilerinin yanı sıra Mauna Kea Gözlemevleri'nin 8,1 metrelik Gemini Kuzey teleskobundan ve Cerro Tololo Inter-American Gözlemevi'nin 4,0 metrelik reflektöründen elde edilen verilere de atıfta bulunuyordu.

Pandia,, Scott S. Sheppard ve ekibi tarafından Şili'nin Cerro Tololo Gözlemevi'nde bulunan 4,0 metrelik Víctor M. Blanco Teleskopu kullanılarak keşfedilen, Jüpiter'in küçük dış doğal uydusudur. Uydu, diğer dokuz Jüpiter uydusu ile birlikte 17 Temmuz 2018'de duyurulmuş ve uydunun yörüngesini doğrulamak için yeterince uzun bir zaman aralığında gözlemler toplandıktan sonra Küçük Gezegen Merkezi tarafından geçici olarak S/2017 J 4 adı verilmişti.

Eupheme,, Jüpiter'in 2 km çapındaki dış doğal uydusudur.

Thelxinoe,, Jüpiter'in 2 km çapındaki doğal uydusudur.

<span class="mw-page-title-main">Hermippe (uydu)</span> Jüpiterin uydusu

Hermippe,, Jüpiter'in bilinen en küçük doğal uydularından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Eurydome (uydu)</span> Jüpiterin uydusu

Eurydome,, Jüpiter'in bilinen en küçük doğal uydularından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Pasithee (uydu)</span> Jüpiterin uydusu

Pasithee,, Jüpiter'in düzensiz bir doğal uydusudur.

<span class="mw-page-title-main">Chaldene (uydu)</span> Jüpiterin uydusu

Chaldene,, Jüpiter'in düzensiz bir doğal uydusudur.

Kallichore,, Jüpiter'in doğal uydusudur.

S/2018 J 2, Scott S. Sheppard tarafından 12 Mayıs 2018'de Şili'deki Cerro Tololo Inter-American Gözlemevi'nde 4,0 metrelik Víctor M. Blanco Teleskopu kullanılarak keşfedilen, Jüpiter'in küçük bir dış doğal uydusudur. Uydu, yeterli bir süre boyunca gözlem verileri toplandıktan sonra, 20 Aralık 2022 tarihinde Küçük Gezegen Merkezi (MPC) tarafından duyurulmuştur. S/2018 J 2, 27 Mart 2003 tarihinden itibaren yapılan önceden tespit gözlemleriyle bulundu.

S/2011 J 3, Scott S. Sheppard tarafından 27 Eylül 2011'de Şili'deki Las Campanas Gözlemevi'nde 6,5 metrelik Magellan-Baade Teleskopu kullanılarak keşfedilen, Jüpiter'in küçük bir dış doğal uydusudur. Uydu, yeterli bir süre boyunca gözlem verileri toplandıktan sonra, 20 Aralık 2022 tarihinde Küçük Gezegen Merkezi (MPC) tarafından duyurulmuştur.

S/2018 J 4, Scott S. Sheppard tarafından 11 Mayıs 2018'de Şili'deki Cerro Tololo Gözlemevi'nde 4,0 metrelik Víctor M. Blanco Teleskopu kullanılarak keşfedilen, Jüpiter'in küçük bir dış doğal uydusudur. Uydu, yeterli bir süre boyunca gözlem verileri toplandıktan sonra, 20 Ocak 2023 tarihinde Küçük Gezegen Merkezi (MPC) tarafından duyurulmuştur.

Jupiter LV, Jüpiter'in düzensiz bir doğal uydusudur.

Pasiphae grubu, Pasiphae'ye benzer yörüngeleri takip eden ve ortak bir kökene sahip olduğu düşünülen, Jüpiter'in ters yön yörüngede hareket eden düzensiz uydularından oluşan bir gruptur.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.