Ergenlikte eşcinsellik

Ergenlikte eşcinsellik, ergenlik süresi içerisinde keşfettiği eşcinsel kimliği ya da ergenlikte çocuğun yaşadığı homoseksüellik benzeri eğilim taşıyan davranışlar bütünü. Çocukluk ve ergenlik çağında çocuğun başından geçen eşcinsel dürtü ve eğilimler bütünü olarak adlandırılır. Bu cinsel dürtüler bireyin cinsel yönelimi, cinsel kimlik arayışı sürecinde kendini bulmasında önemli bir yere sahiptir.

Ergenlik süresince eşcinsellik benzeri cinsel yönelim, davranış gösterip yine aynı süre içerisinde bireyin kendini buluşu ve gençlik çağı süresinde yavaş yavaş karşı cinse olan cinsel yakınlık başladıysa bireyin cinsel yöneliminin eşcinsellik olmadığı söylenebilir.^[1] Ergenlik süresince bu tür hem cinse dönük, zamanla karşı cinse artan eğilimli deneyimler bireyin heteroseksüel kimliğinde farklılaşma yaratmaz.

Cinsel kimliğini arayan ve sorgulayan ergen bireyin cinsel kimliğinin oluşumunda algı, hangi cinsiyete yakınlığı, hormonların faaliyeti kadar, toplum tarafından çocuğa uygulanan eğitim tarzı, davranış modelleri, çocuk yetiştirme tarzlarının da etkisi büyüktür.^[2]

Kendini arama, sunma ve keşfetme noktasında ergenlik çocuğun psikolojik ve fiziksel olarak farklılaştığı, cinsel kimlik ve, cinsiyet ve cinsel yönelimini bulduğu geçici bir süreçtir. Bu süreç içerisinde eşcinsel olduğunu kabullenen genç eşcinsel birey kendini kabul sorunu yaşamakla beraber toplumun ve ailenin bakış açısıylada zorlu bir süreç geçirir. Bu hususta yapılan araştırmalar ebeveynleri ve çevre tarafından cinsel kimlik ve yöneliminden reddedilen genç eşcinsel erkeklerin %50 civarında olduğunu göstermektedir.^[3]

Ergenlikte bir cinsel kimlik benimseyen gençlerin bu kimliği tamamen adapte olmaları yıllarca sürebilir ve bu da bir o kadar karmaşık ve uzun bir süreçtir. Bazı bireyler bu adapte sorununu hayatları boyunca yaşamaktadırlar. Adapte sorunlarına neden olarak aile ve toplum baskısı, deneyime olan ihtiyaç, diğer ayrımcılıklar, gösterilebilir.

Kimlik oluşumu sırasında, en yaygın olan arkadaş ve aile tutumlarından biri akran grubu ile eşcinsel bireyin karşılaştırılmasıdır. Kıyaslanan gençlerde duygusal değişim, azalan sosyalleşme ve azalan ilişki becerileri, birçok durumda ruhsal ve fiziksel dengelerinden uzaklaşarak şüphe, psikolojik karışıklık, korku görülür.

Kültürel anlamda eşcinsellik özellikle muhafazakâr toplumlarda kabul görmemektedir. Cinsel kimliğini yeni keşfeden genç bu yüzden uzun ve karmaşık bir süreç geçirir. Kendilerini ifade etmekte zorlanır, hatta bazı eşcinsel bireyler yaşamı boyunca kendini asla ifade edemez. Genç eşcinsel kadınların ve erkeklerin tercihlerini yansıtmama tutumlarından bazıları şöyle sıralanabilir;

• Reddetme: Bireyin iç dünyasında sürekli reddettiği dürtüleri ve duyguları olarak bilinir, iç dünyasında bir savaştır ve bireye psikolojik anlamda zarar verebilir.
• Kaçınma: Birey eşcinsel dürtüleri ve duygularının bilincindedir, bu nedenle bu dürtüleri ve duyguları tetikleyebilir durumları önleyecek tedbir ve davranış ilkeleri edinir. Heteroseksüel olarak kabul edilmesi için normalde yapmadığı halde maço davranış, futbolla ilgilenme; makyajdan çok bahsetme gibi psikolojik anlamda kabulünü sağlayacağına inandığı davranışlar sergiler.
• Tutum: Kendini kabul etmekte zorlanan genç birey hemcinslerine sözlü ya da davranışsal karşıt tutum sergiler ya da hemcinsleri yerine karşıtı bireylerle arkadaşlık kurar.

Bu dönemde eşcinsel olduğuna ikna olmuş gencin sadece cinsel yönelimi dışında birçok olay, tutum, davranış ve değişimleriyle algılamaktadır. Eşcinsel gençler bu dönemde cinsel yönelimleri yüzünden toplumla, aile ve arkadaşlarıyla yüzleşmektedir. Cinsel yönelimlerinden ötürü gençler;

• Sözlü ve eylem bütünü davranışlarla şiddet, taciz ve zorbalığa uğrayabilir,
• Toplum tarafından dışlamalara ve aşağılanmalara maruz kalabilir,
• Yaşadığı ev ortamında akranları tarafından sözlü ve fiziksel saldırılara uğrayabilir, cinsel istismara, fuhuşa zorlanabilir ve tüm bunların sonunda psikolojik travmalar geçirebilir, birçok raporlarda belirtildiği üzere intihar edebilir.^[4]

Ergen eşcinsellerin büyük korkuları; cinsel kimliğinden ötürü suçluluk hissi, akranlarından kendini farklı hissetme, aile ve toplumun bakış açısı, kaygı (HIV ve AİDS gibi cinsel yollu hastalıkların bulaşma kaygısı) olarak söylenebilir.

Homofobik psikolojik ve fiziksel zorba uygulanan eşcinsel bireyler toplumdan kendini soyutlayabilmektedir. Özellikle okul döneminde ergen eşcinsellere akranları tarafından uygulanan ayrımcılık, sözlü şiddet, ayrımcılık bireyi intihara dek sürükleyebilmektedir. Bireyde zorbalık, dayak, dışlanma ve taciz korkusuna neden olabilmektedir. Ergen eşcinseller tüm bunlardan ötürü okuldan kaçma, içe kapanıklık, uyuşturucu bağımlılığı davranışlar gösterebilmektedir. Gencin maruz kaldığı istisnalar ona bir kurtuluş seçeneği gibi bakabileceği farklı yola sürükler. O toplumun dışlanmış, değerli olmayan bir parçası algısına kapılabilir.

LGBT gençler arasındaki intiharlar yaygın olmakla intihar nedeni olarak; birlikte birçok psikolojik, gençlerde beden ve ruh açısından önemli ve etkili yaralanma belirtileri bırakan yaşantılara, olaylara, ailevi ve toplumsal dışlanmalara, cinsiyet, inanç ayrımına maruz kalmalara yer verilebilir. LGBT bireyleri arasında depresyon nedenli ilaç kullanımının fazla olduğu bilinmekle beraber, Türkiye de intihar yüzdeleri kesin olarak bilinmemektedir. ABD de 2004 yılında yapılan bir araştırma, 20 yaş altı LGBT gençlerde intihar oranlarının hızla arttığını^[5] göstermektedir.